Με την πλάτη στον τοίχο

Με την πλάτη στον τοίχο


Ο Ολυμπιακός δίνει απόψε ένα από τα πιο δύσκολα ματς των τελευταίων χρόνων απέναντι στην Σπόρτινγκ στη Λισσαβόνα. Αν δεν κερδίσει αποχαιρετά τις ευρωπαϊκές διοργανώσεις και απλά περιμένει την Γιουβέντους για ένα ματς γοήτρου σε δεκαπέντε βράδια στο Καραϊσκάκη. Πάει με την πλάτη στον τοίχο για τρεις λόγους. Πρώτον γιατί έχει χάσει το πρώτο ματς. Δεύτερον γιατί είναι αμφίβολο αν έχει καταλάβει το πόσο δυνατή είναι η ομάδα που αντιμετωπίζει. Και τρίτον γιατί έχει την υποχρέωση της νίκης κι αυτό είναι, για τις περισσότερες ελληνικές ομάδες. ένα βάρος ασήκωτο.

Το έγκλημα του Σεπτέμβρη

Αν ξαναδεί κάποιος, όχι ολόκληρο το ματς, αλλά απλά την ενδεκάδα που παράταξε ο Χάσι εκείνο το βράδυ του Σεπτέμβρη κόντρα στην Σπόρτινγκ στο Καραϊσκάκη, θα καταλάβει ότι μιλάμε για ένα από τα πλέον λάθος ματς στην ιστορία του Ολυμπιακού. Ο τότε προπονητής του πρωταθλητή είχε παίξει με τον Καπίνο, τους Ελαμπντελαουί, Φιγκέιρας, Εγκελς και Ρομαό στην άμυνα, τον Ζιλέ, τον Οφόε και τον Φορτούνη στη μεσαία γραμμή, τους Καρσελά, Μάριν και Τζούρτζεβιτς στην επίθεση. Δυο περίπου μήνες αργότερα, κι ενώ η σεζόν έχει λίγο τρέξει, καταλαβαίνεις ότι μιλάμε για σύνθεση αυτοκαταστροφής. Ο Προτό είναι καλύτερος του Καπίνο – τουλάχιστον πιο σταθερός και έμπειρος. Ο Ελαμπντελαουί ακόμα δυσκολεύεται να βρει τη φόρμα του: σίγουρα τότε ήταν 100% ανέτοιμος. Ο Φιγκέιρας δεν είναι ούτε θα γίνει αριστερό μπακ, ακόμα κι αν φιλότιμα μπορεί να καλύψει τη θέση, σε εκτός έδρας ματς, που δεν χρειάζεται να κατεβαίνει πολύ. Ο Ρομαό πρέπει να χρησιμοποιείται πάντα στη μεσαία γραμμή, γιατί δεν υπάρχει άλλος με τα χαρακτηριστικά του. Ο Ζιλέ δεν είναι αμυντικό χαφ – πόσο μάλλον δεν μπορεί να καλύψει τη θέση αυτή παίζοντας μόνος του μπροστά από την άμυνα. Η συνύπαρξη του Οφόε, του Φορτούνη και του Μάριν απαιτεί τουλάχιστον δυο παίκτες που θα τρέχουν για χάρη τους και ο Ολυμπιακός στο πρώτο ημίχρονο κόντρα στην Σπόρτινγκ δεν είχε κανένα! Ο Καρσελά είναι χειρότερος από τον Πάρντο και ο Τζούρτζεβιτς είναι ο χειρότερος από όλα τα φορ που χρησιμοποιήθηκαν φέτος στον Ολυμπιακό!

Ολες αυτές τις απαντήσεις, τις έδωσε ο χρόνος: σήμερα είναι αυτό που λέμε «ασφαλή συμπεράσματα». Παραμένει, όμως, ανεξήγητο πως ο Χάσι, που είχε κάνει και προετοιμασία στην ομάδα, κατάφερε να κάνει τόσες λάθος εκτιμήσεις στο πρώτο ματς του Τσάμπιονς λιγκ στη χρονιά! Ξαναδιαβάζοντας την σύνθεση σκεφτόμουν ότι ο Ολυμπιακός είναι τυχερός που εκείνο το βράδυ έπαιξε με την Σπόρτινγκ στο Καραϊσκάκη – έστω κι αν έχασε το ματς και μαζί με αυτό και πολλές από τις ελπίδες του να διεκδικήσει οτιδήποτε: αν με αυτή τη σύνθεση αντιμετώπιζε τη Μπαρτσελόνα ή την Γιουβέντους δεν ξέρω που θα σταματούσε το κοντέρ!

Η Σπόρτινγκ δεν αστειεύεται

Πως γίνεται κάποιος να κάνει τόσα λάθη; Υπάρχουν κάμποσοι λόγοι. Ο πρώτος ήταν οι περίφημες αναφορές στα προβλήματα στην άμυνα που έχουν οι Πορτογάλοι. Ο τότε προπονητής του Ολυμπιακού πίστευε πως θα τα εκμεταλλευτεί μόνο αν έχει παίκτες ικανούς στο «ένας εναντίον ενός»: για αυτό προτίμησε τον Καρσελά αντί του Σεμπά και τους Μάριν και Φορτούνη πίσω από τον Τζούρτζεβιτς. Γνώριζε επίσης ότι η Σπόρτινγκ δεν είναι ομάδα που κάνει κατοχή μπάλας και πίστευε  πως, αφού οι Πορτογάλοι θα αφήσουν τη μπάλα στον Ολυμπιακό, είναι καλύτερα να υπάρχουν στην ενδεκάδα παίκτες που μπορούν με τη μπάλα να δημιουργήσουν. Παραδόξως σε αυτό ο Χάσι είχε δικαιωθεί: σε εκείνο το  από κάθε άποψη τραγικό του πρώτο ημίχρονο, ο Ολυμπιακός είχε κάνει 58% κατοχή μπάλας, γιατί η Σπόρτινγκ του το επέτρεψε: την ένοιαζε κυρίως να βρει χώρους για αντεπιθέσεις και βρήκε.

Ο δεύτερος βασικός λόγος εκείνων των λαθών είναι η άγνοια της ποιότητας των Πορτογάλων. Ο Χάσι στην ανάλυσή του είχε σταθεί στις αδυναμίες τους – περίπου όπως όλος ο ελληνικός Τύπος. Θυμάμαι ακόμα πόσο άγνωστη ήταν η Σπόρτινγκ στον κόσμο του Ολυμπιακού και τι σχόλια είχαν γραφτεί κι εδώ από πολλούς  – κι ας έχει η ομάδα του Χεσούς μερικούς πολλοί καλούς παίκτες. Πολλοί νόμιζαν ότι το μπάτζετ των ομάδων π.χ είναι ίδιο: θυμίζω ότι η Σπόρτινγκ κοστίζει 154 εκατ ευρώ – τα διπλά και βάλε από τον Ολυμπιακό. Ουκ ολίγοι νομίζουν ότι μιλάμε για ομάδα που αγοράζει άγνωστους μικρούς και τους πουλάει: το κάνει κι αυτό, αλλά κάνει και μεταγραφές εκατομμυρίων! Πέρυσι το καλοκαίρι η Σπόρτινγκ ξόδεψε κοντά 40 εκατομμύρια ευρώ: περίπου 10 έδωσε στην Σαμπντόρια για τον Μπρούνο Φερνάντεζ, άλλα τόσα στη Ρασίνγκ για τον Ακούνια, άλλα 5 στην Μπράγα για τον Μπατάλια, άλλα 4 στη Ρόμα για τον Ντουμπιά , ενώ τον Κοεντράο τον απέκτησε ως δανεικό από την Ρεάλ Μαδρίτης και τον Ματιέ τον απέκτησε ως ελεύθερο από την Εστορίλ – αν είχε πληρώσει και για αυτούς η υπέρβαση θα ήταν μεγαλύτερη. Πιο ακριβοί από όλους αυτούς είναι κάποιοι παλιότεροι παίκτες της. Ο τερματοφύλακας Λουίς Πατρίτσιο, ο αρχηγός Γουίλιαμ Καρβάλιο, ο αέρινος Ζέλσον, ο Ολλανδός Μπας Ντόστ, ο σκληρός Ουρουγουανός Κοάτες έχουν τιμές τεράστιες για τα ελληνικά μας δεδομένα – αλλά κανείς όλα αυτά δεν τα μέτρησε. Κι ας είχε προειδοποιήσει τους πάντες η Σπόρτινγκ, με την πεντάρα που είχε ρίξει στο Βουκουρέστι στην Στεάουα, ότι είναι ομάδα που δεν αστειεύεται.

Η βαριά υποχρέωση

Ελπίζω ότι απόψε χάρη στον Τάκη Λεμονή, αλλά και χάρη στο πάθημα του πρώτου ματς θα υπάρχει καλύτερη γνώση του αντιπάλου, αλλά δεν βάζω και το χέρι στη φωτιά. Ομολογώ ότι ανησυχώ όταν ακούω πάλι ότι η Σπόρτινγκ έχει αμυντικά προβλήματα, ότι είναι «νοσοκομείο», ότι δυσκολεύεται να κερδίσει στην έδρα της κτλ. Ελπίζω όλα αυτά να μην είναι εκτιμήσεις του προπονητή ή των παικτών της ομάδας, αλλά οι συνηθισμένες δημοσιογραφικές υπερβολές. Η Σπόρτινγκ έχει πάντα παίκτες για να καλύψει τυχόν απώλειες και το ματς που δίνει απόψε με τον Ολυμπιακό δεν έχει καμία σχέση με αυτά στα οποία μπορεί και να δυσκολεύεται στο πρωτάθλημά της: είναι ένας τελικός και τον δίνει στην έδρα της. Ο δε Ολυμπιακός έχει κι ένα ακόμα βάρος: την υποχρέωση να κερδίσει. Άλλο είναι να ταμπουρωθείς πίσω από την μπάλα και να ψάξεις μια αντεπίθεση κι άλλο να πρέπει οπωσδήποτε να σκοράρεις και να νικήσεις. Οι ελληνικές ομάδες έχουν κάνει κατά καιρούς νίκες εκτός έδρας μεγάλες – ο Ολυμπιακός έχει περάσει πρόσφατα με νίκες από τις Βρυξέλλες, από τη Μασσαλία, από το Χάρκοβο, από τη Μόσχα κτλ. Αλλά τα παιγνίδια με την Αντερλεχτ, την Μέταλιστ, την Ολυμπίκ Μαρσέιγ, την Ρούμπιν Καζάν ήταν τελείως διαφορετικά.

Απόψε ο Ολυμπιακός χρειάζεται να κάνει ένα από τα καλύτερα ματς στην ιστορία του στην Ευρώπη. Δύσκολο πράγμα και σίγουρα όχι κατά παραγγελία…