Ο Ολυμπιακός και ο Παναθηναϊκός είχαν στην Ευρωλίγκα δύο παράξενες αποστολές. Ο πρώτος έπαιξε στο Μόναχο κόντρα στην Μπάγερν, ο δεύτερος στην Μπολόνια κόντρα στην Βίρτους. Έμοιαζαν φαβορί πριν τα ματς και οι δύο καθώς έρχονταν από εκτός έδρας νίκες – ο Ολυμπιακός με την Μακάμπι και ο Παναθηναϊκός με την Εφές. Αλλά το να διπλασιάσεις νίκες εκτός έδρας ειδικά στην φετινή Ευρωλίγκα είναι πολύ δύσκολο κι ο ΠΑΟ κατάλαβε το γιατί: στην Μπολόνια ηττήθηκε με κάτω τα χέρια και γιατί πριν το ματς προέκυψαν απουσίες και μικροτραυματισμοί. Ο Ολυμπιακός αντιθέτως, χάρη και στις επιστροφές του Γουόκαπ, του Φουρνιέ και του ΜακΚίσικ στο Μόναχο έκανε το καλύτερο ίσως εκτός έδρας εφετινό του ματς. Εκανε παρέλαση πριν την παρέλαση.
Αναζητείται άμυνα, όχι σκόρερ
Πριν το ματς με την Μπάγερν ο Ολυμπιακός έζησε μια ακόμα μέρα της Μαρμότας ή μάλλον μέρες της Μαρμάτος. Στην επικαιρότητα της ομάδας ήταν πάλι η πιθανότητα απόκτησης ενός περιφερειακού σκόρερ. Είναι πλέον διαθέσιμοι και οι περίφημοι κομμένοι του NBA, οπότε στο μεταγραφικό παζάρι υπάρχουν πολλοί. Σύμφωνα με όσα διαβάζαμε ο Ολυμπιακός ασχολήθηκε αρχικά με την περίπτωση του Μπάτλερ και στη συνέχεια με αυτή του Ντίνγουιντι. Ο πρώτος κατέληξε στον Ερυθρό Αστέρα. Ο δεύτερος στην Μπάγερν Μονάχου που έψαχνε καιρό τώρα τον αντικαταστάτη του Εντουαρτς που πέρσι ήταν η μισή της επίθεση. Ο Γιώργος Μπαρτζώκας είπε πριν το ματς με τους Γερμανούς ότι ο ίδιος δεν ζήτησε κανένα. Ο ίδιος είχε πει μετά το παιχνίδι με την Εφές ότι «οι πρόεδροι του Ολυμπιακού δεν πρόκειται να λυπηθούν τα έξοδα ώστε η ομάδα να ενισχυθεί». Είναι εύκολο να πει κάποιος ότι ο Μπαρτζώκας όταν χάνει θέλει παίκτες και όταν κερδίζει δεν θέλει. Αλλά δεν το πιστεύω. Αυτό που πιστεύω είναι ότι ο Μπαρτζώκας δεν θέλει αυτού του τύπου τους παίκτες.
Άλλο να λες κάτι κι άλλο να κάνεις κάτι. Ο Μπαρτζώκας είναι έξυπνος άνθρωπος. Ξέρει ότι ο κόσμος του Ολυμπιακού καλώς ή κακώς πιστεύει πως η ομάδα χρειάζεται ένα σκόρερ. Όταν λοιπόν αφήνει να εννοηθεί ότι θα δεχόταν κάποιον, νομίζω ότι το κάνει βασικά για να καθησυχάσει τον κόσμο ότι τον καταλαβαίνει. Αλλά στο μπάσκετ του τέτοιοι παίκτες δεν χωράνε. Motion επίθεση και παίκτες που κρατάνε την μπάλα και σολάρουν δεν πάνε μαζί. Θα πάρει παίκτη; Αν κρίνω από το γεγονός ότι στο χθεσινό ματς που μετέτρεψε σε περίπτωση δεν χρησιμοποίησε καθόλου τον Σέιμπεν Λι το βρίσκω πιθανό. Αλλωστε μόνο αυτόν μπορεί να αλλάξει.
Η αλήθεια είναι ότι έχει πολλούς περιφερειακός. Με την επιστροφή του Γουόκαπ έχει παίκτη για να μοιραστεί τη δουλειά με τον Νιλικινα: τις ευεργετικές συνέπειες τις είδαμε χθες βράδυ – οι δυο κουμαντάρισαν καλά την ομάδα (είχαν μαζί 11 μόλις πόντους 7+4), αλλά και 10 ασίστ (8 ο Γουόκαπ) και δυο κλεψίματα. Έχει επίσης ο Μπαρτζώκας πίσω τον Φουρνιέ που μπορεί να παίξει «δυάρι», ώστε να γυρίσει ο Ντόρσεϊ στο ρόλο που στο πλάνο προβλέπεται δηλαδή 20-25 λεπτά συμμετοχής: χθες χωρίς να χρειαστεί να υπερβάλει πέτυχε σε 24 λεπτά 19 πόντους μοιράζοντάς τους αυτή την φορά σε όλα τα δεκάλεπτα καθώς δεν κουράστηκε παίζοντας πολύ στην αρχή. Επίσης η επιστροφή του ΜάκΚίσικ μας θύμισε ότι στο μυαλό του προπονητή κι αυτός είναι δυάρι πλέον: χθες οι πρωτοβουλίες του στο δεύτερο δεκάλεπτο μεγάλωσαν την διαφορά και ουσιαστικά τελείωσαν το ματς. Κι έχει πάντα ο Μπαρτζώκας και τον Έβανς που περιμένει πάνω από ένα χρόνο και πιστεύει ότι θα είναι έτοιμος να μπει και να παίξει 10-15 λεπτά μόλις οι γιατροί του δώσουν το οκ.
Η αλήθεια είναι πως για να πάρει παίκτη πρέπει κάποιον να διώξει. Γουόκαπ, ΜακΚίσικ, Φουρνιέ είναι παίκτες στους οποίους στηρίζεται. Την επιστροφή του Ντόρσεϊ στις σπουδαίες εμφανίσεις είμαι βέβαιος ότι ο Μπαρτζώκας την βλέπει και σαν προσωπικό κατόρθωμα - και έχει δίκιο. Τον Νιλικινα τον αποκάλεσε «τεράστια μεταγραφή». Μόνο ο Λι μπορεί να αλλάξει αλλά αυτός που θα ρθει (αν έρθει…) θα είναι μάλλον κάποιος ικανός να παίξει άμυνα: ο Μπαρτζώκας έχει πάντα τους γκαρντ του ΠΑΟ στο μυαλό του (το είδαμε πρόσφατα και στο ΣΕΦ στο ματς με τον ΠΑΟ όπου ο Λι ήταν χρήσιμος πάνω στον Dj Σορτς): ας μην ξεχνάμε ότι σε παιχνίδια με τον ΠΑΟ θα κριθεί δεδομένα το πρωτάθλημα. Αν εγώ βρίσκω κάτι ανεξήγητο είναι το ότι δεν ψάχνει έναν σέντερ εξίσου ικανό τουλάχιστον με τον Χολ. Περιττό να θυμίσω ότι ο Μιλουτίνοφ χάνει κάθε χρόνο ένα μήνα. Οι δε τραυματισμοί, όπως έχω ξαναγράψει, είναι ασταμάτητοι. Πριν το ματς με την Μπάγερν έμεινε εκτός και ο βιονικός Κώστας Παπανικολάου. Ο Χολ σημειωτέων ήταν εξαιρετικός κόντρα στους Γερμανούς γιατί βρήκε ένα αργό ψηλό όπως είναι ο Κράτσερ και ένα χωρίς πολύ προσωπικό παιγνίδι, τον γνωστό μας Γκάμπριελ και τους διέλυσε. Αλλα το ότι ακόμα και σε αυτό το μας στο οποίο ο Ολυμπιακός έχτισε διαφορές πάνω από 15 πόντους ήδη από το ημίχρονο δε βρήκε χρόνο συμμετοχής ο Κώστας Αντετοκούνμπο κάτι μπορεί να σημαίνει.
Κατά τα άλλα η επιθετική πολυφωνία του Ολυμπιακού έκρυψε την δυσκολία στο τρίποντο (ειδικά στο πρώτο ημίχρονο γιατί στο δεύτερο για τους Βεζένκοφ, Φουρνιέ, Ντόρσεϊ η μπάλα ελάφρυνε και το καλάθι μεγάλωσε). Είδαμε επίσης άμυνα – εντυπωσιακή στο ξεκίνημα του δεύτερου δεκαλέπτου όπου ο Ολυμπιακός δέχτηκε σε έξι λεπτά ένα καλάθι. Είδαμε ένα Second Unit να λειτουργεί πολύ καλά χάρη στις επιστροφές των τραυματιών και μια ομάδα που φωνάζει πλέον ότι με τους χειρότερούς της δεν θα έχει κανένα πρόβλημα. Αυτές οι νίκες είναι που φτιάχνουν πολύ καλές βαθμολογίες στην κανονική περίοδο.
Ματς χωρίς άμυνα
Μια τέτοια νίκη, απέναντι δηλαδή σε μια ομάδα θεωρητικά του χεριού του στην Μπολόνια έπρεπε να πάρει κι ο ΠΑΟ, αλλά δεν ήταν καθόλου ανταγωνιστικός. Πιο πολύ και από την ήττα από την ιταλική ομάδα που είναι ομάδα έδρας (έχει ήδη κερδίσει εκεί την Ρεάλ Μαδρίτης και την Μονακό) αυτό που πρέπει να ανησυχεί είναι ότι αρκούσε η απουσία του Χόλμς και η μικρή σε διάρκεια εξαιτίας ενοχλήσεων συμμετοχή του ΕρνανΓκόμεζ για να γίνει η ρακέτα του ΠΑΟ περασάδα και να κάνουν οι Ιταλοί παρέλαση. Ο Εντουαρτς και ο Μόργκαν έφταναν σε λέι απ όλο το βράδυ σαν να μην είχαν απέναντί τους κανένα: έβαλαν 42 πόντους περπατώντας! Η δε Βίρτους έβαλε 92 με μόλις 9/22 τρίποντα ενώ πήρε και μόλις 11 επιθετικά ριμπάουντ αφού οι παίκτες της δεν αστοχούσαν σχεδόν ποτέ ενώ έκαναν και 10 κλεψίματα σαν να είναι η Οκλαχόμα! Επιπλέον φάνηκε και κάτι άλλο: ο διαφορετικός τρόπος που αντιμετωπίζεται ο Ναν φέτος. Το κανε πολύ ο Μπάνκι πέρυσι στα play off με την Εφές και πλέον το βλέπω πολύ από πολλούς. Τι κάνουν; Χτυπάνε τον Αμερικάνο στην άμυνα. Χθες ο Μόργκαν και ο Εντουαρτς του πήραν νωρίς δυο φάουλ και ένα επιθετικό που έκανε ο ίδιος 6,40΄΄ πριν το τέλος του τρίτου δεκάλεπτου (κι οδήγησε σε έκρηξη και αποβολή του Αταμάν) αρκούσαν για να περιοριστεί ο χρόνος του στο παρκέ: όταν επέστρεψε για να φτάσει τα συνηθισμένα 30 λεπτά της συμμετοχής του το ματς είχε τελειώσει. Ο ΠΑΟ χωρίς τον ΛεΣόρ θα έχει σκαμπανεβάσματα. Τα οποία είναι τόσο μεγάλα που προκαλούν δικαίως και συζητήσεις. Χθες πχ σε ένα μεγάλο κομμάτι του ματς έμοιαζε να παίζει χωρίς άμυνα…
