Οι δυο ισοπαλίες που έφεραν οι ελληνικές ομάδες στα παιγνίδια ρεβάνς στα προκριματικά του Conference League είχαν ολότελα διαφορετική συνέπεια. Με το 0-0 στην Ουγγαρία η ΑΕΚ έκανε την δουλειά και απέκλεισε την Χάποελ Μπερσεβά. Μετά την περιπετειώδη ισοπαλία με 2-2 ο Αρης αποκλείστηκε από την Αράζ. Δυστυχώς αυτό δεν αποτελεί έκπληξη. Στην ιστορία της παρουσίας του στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις δεν έχει ποτέ ανατρέψει ήττα σε βάρος του σε πρώτο ματς: οι περιπτώσεις ήταν εννέα κι έγιναν δέκα.

Ας τα πάρουμε με την σειρά.

Σαν συνέχεια του ματς στην Opap Arena

Το ματς της ΑΕΚ με την Μπερσεβά στην Ουγγαρία ήταν πραγματικά σαν συνέχεια του προηγούμενου παιγνιδιού των δυο στην Αθήνα. Ο Νίκολιτς, προφανώς ευχαριστημένος από πολλά που είδε στην Opap Arena, έκανε μόνο μια αλλαγή στην ενδεκάδα της ΑΕΚ – για την ακρίβεια δυο. Χρησιμοποίησε στο αρχικό σχήμα ως βασικό τον Γκατσίνοβιτς, επιβραβεύοντας τον για την πολύ καλή παρουσία του στο προηγούμενο ματς όταν μπήκε ως αλλαγή στη θέση του Κοϊτά, αλλά δεν έβγαλε από την ενδεκάδα τον Κοϊτά: κάνοντας μια εσωτερική αλλαγή τον έστειλε στην επίθεση στην θέση του Πιέρο όχι τόσο για να έχει έναν ακόμα παίκτη ικανό για αντεπιθέσεις (η ΑΕΚ αυτή την φορά δεν μπήκε στον πειρασμό να περιμένει την αντίπαλό της) όσο για να έχει ένα κυνηγό δίπλα στο Ζίνι πιο αποτελεσματικό στην πίεση ψηλά.

Ο Νίκολιτς είναι προπονητής με πολλές ιδέες και δεν διστάζει να δίνει σε παίκτες νέους ρόλους- το βλέπουμε ήδη. Βλέπουμε επίσης πως αντιμετωπίζει την ανετοιμότητα της ΑΕΚ (που ίσως είναι και μακριά από την τελική της εικόνα) με δυο τρόπους: βασίζεται στους παλιούς παίκτες (η ΑΕΚ και χθες ξεκίνησε με ένα μόνο νεοφερμένο, τον Ρέλβας) και παρουσιάζει μια ομάδα με στόχο να σταθεί καλύτερα από πέρυσι στην άμυνα. Χθες η ΑΕΚ πέρασε κυρίως χάρη στην συγκέντρωσή της κι όχι γιατί η απόδοσή της ήταν συνολικά σπουδαία. Επαιξε σαν ομάδα που γνώριζε ότι το 0-0 αρκεί.

Εμπνεύσεις και αλλαγές

Ο Κοϊτά, ως κυνηγός, η έμπνευση του Νίκολιτς δηλαδή, είχε τις καλύτερες ευκαιρίες της ΑΕΚ στο πρώτο ημίχρονο - δύο τον αριθμό - αλλά όσο η ΑΕΚ δεν έβρισκε γκολ τόσο φαινόταν να παίζει με τη φωτιά. Η μάλλον φτωχή επιθετικά Μπερσέβα έμοιαζε να περιμένει την ευκαιρία χωρίς να παίρνει ρίσκα και στο ξεκίνημα το δεύτερο ημιχρόνου την είχε: οι τυπικά γηπεδούχοι έφτασαν κοντά στο να ανοίξουν το σκορ όταν ο Μπίτον με κεφαλιά σημάδεψε το δοκάρι του Στρακόσια. Δυο λεπτά αργότερα σε μια πανομοιότυπη κατάσταση (μπάσιμο από το πλάι και γύρισμα της μπάλας στην μικρή περιοχή) είχε μια ανάλογη ευκαιρία και ο Ζλατάνοβιτς, που στο πρώτο ημίχρονο πήγε να πάρει πέναλτι κάνοντας την βουτιά της βραδιάς – ο καλός διαιτητής Ουρς Σνάιντερ είδε ότι έκανε χέρι προηγουμένως.

Οι φάσεις αυτές οδήγησαν τον Νίκολιτς σε γρήγορες παρεμβάσεις που αποδείχτηκαν όπως και στο πρώτο ματς χρήσιμες. Ο Σέρβος έριξε στο ματς τον Μάριν αντί του Γκατσινοβιτς και τον Πιέρο αντί του Κοϊτα γιατί κατάλαβε πως αν η ΑΕΚ δεν βρει γκολ μπορεί να μπλέξει. Γκολ δεν βρήκε αλλά οι δύο τους στο 75’ έφτιαξαν την καλύτερη αντεπίθεση της ΑΕΚ - αλλά ο Πιερό μετά την καταπληκτική πάσα του Ρουμάνου σημάδεψε το δοκάρι. Με φρέσκα πόδια στην επίθεση αλλά και στην μεσαία γραμμή (καθώς μπήκαν στο 75΄και ο Λιούμπισιτς και ο Γιόνσον στις θέσεις του ασταθούς Πινέδα και του κουρασμένου αλλά καλού Μάνταλου) η ΑΕΚ ολοκλήρωσε το ματς χωρίς χτυποκάρδια: μάλιστα ο Λιούμπισιτς έχασε στις καθυστερήσεις την δεύτερη μεγαλύτερη ευκαιρία της Ενωσης στο ματς. Είναι ενθαρρυντικό ότι ο Νίκολιτς δείχνει να πιστεύει πως για να κρατήσεις το αποτέλεσμα που βολεύει είναι προτιμότερο να φρεσκάρεις την επίθεση παρά να γεμίσεις παίκτες την άμυνα. Αλλά κατά τα άλλα η ΑΕΚ χρειάζεται βελτίωση.  

Χρειάζεται βελτίωση γρήγορα

Ακούω συνεχώς πως «στα προκριματικά πρέπει να γίνεται η δουλειά, τα άλλα δεν μετράνε κτλ». Διαφωνώ. Οι ομάδες πρέπει να κριτικάρονται για να παίζουν καλύτερα και το καλοκαίρι είναι εποχή που πρέπει να αξιοποιείται: κανείς δεν προοδεύει αν πετάξει ένα καλοκαίρι. Η πρόοδος της ΑΕΚ σε σχέση με το προηγούμενο ματς ήταν μικρή – ειδικά στην επίθεση. Είναι καλό ότι δυο νεοφερμένοι – ο Ρέλβας και χθες ο Μάριν – δείχνουν ότι μπορούν να είναι επιδραστικοί κι όχι απλώς να βοηθήσουν: η ΑΕΚ για να υπηρετήσει το σχήμα του Νίκολιτς χρειάζεται παίκτες. Και πρέπει και σιγά σιγά ν΄αρχίσει να «λύνεται», να παίζει και να δημιουργεί πιο πολύ – φυσικά να αφήσει κατά μέρους και μια διστακτικότητα στο σουτ που χθες ήταν ενοχλητική: σε τέσσερις τουλάχιστον περιπτώσεις παίκτες όπως ο Κοϊτά, ο Γκατσίνοβιτς, ο Πινέδα είχαν ανοιχτά σουτ και δεν δοκίμασαν να εκτελέσουν από το ύψος της περιοχής. Το εμπόδιο του Αρη Λεμεσσού που περιμένει την ΑΕΚ είναι υψηλότερο: οι Κύπριοι στα εφετινά ευρωπαϊκά προκριματικά πετάνε.   

Τι είχες Αρη, τι είχα πάντα  

Ο Αρης αποκλείστηκε φέρνοντας κι αυτός μια ισοπαλία (2-2), αλλά πικρή. Όταν λένε ότι μπορεί να κρατήσει την αντίδραση στο δεύτερο ημίχρονο, κοροϊδεύουμε τον κόσμο. Η αλήθεια είναι πως προσέγγισε τα προκριματικά με λάθος τρόπο σαν να μην έχει μάθει τίποτα από τους αποκλεισμούς από την Κοβαλίβκα ή την Αστάνα, ομάδες που θύμισαν την Αράζ. Αφήνοντας στην άκρη το προηγούμενο ματς λέω πως χθες τα κακά σημάδια φάνηκαν αμέσως: όταν θες να φτάσεις σε μια ανατροπή δεν μπορεί να μπλέκεις τον εαυτό σου μετά από μόλις έντεκα λεπτά. Τόσο χρειάστηκαν οι φιλοξενούμενοι για να παγώσουν το Βικελιδης με ένα γκολ του Μπολι μετά από σπουδαία προσπάθεια και πάσα του Σαντος. Ο Μαρίνος Ουζουνιδης είχε χρησιμοποιήσει πέντε νεοφερμένους στο προηγούμενο ματς και αυτή τη φορά έστειλε στο γήπεδο άλλους τόσους: τον τερματοφύλακα Μάικιτς, τον Φαντιγκά και τον Αλβάρο στην άμυνα, τον Γιαννιώτα και τον Μουρουτάν στην επίθεση. Θέληση υπήρχε αλλά αγνοούταν η ομοιογένεια.

Από το ξεκίνημα των φιλικών του Άρη φαινόταν οι αδυναμίες στην άμυνα που και χθες ήταν το μεγάλο το πρόβλημα. Μετά το 0-1 στην επίθεση ο Αρης είχε ένα δοκάρι με τον Μουρουτάν στο 19’ (μετά από κάκιστη εκτέλεση…) και χάρη στις εμπνεύσεις του Γιαννιωτα δημιούργησε κάποιους κινδύνους για την εστία του σταθερού Αμπραμ. Αλλά όταν δεν πατάς καλά στην άμυνα όλα γίνονται ακόμα περισσότερο περίπλοκα. Το μπλέξιμο μεγάλωσε στο 38΄ : ο Ελβετός διαιτητής Ντίκινσον τιμώρησε αυστηρά ένα τζαντζάρισμα από πίσω του Μόντσου στον καλό ντριπλέρ Σιμακαλα δίνοντας πέναλτι κι ο Σαντός έκανε το 0-2.

Είναι σίγουρα θετικό ότι ο Αρης δεν παράτησε το ματς. Οι τεράστιες αποδοκιμασίες στο ημίχρονο ίσως και να τους ξύπνησαν όλους. Ο Ουζουνιδης άλλαξε δύο υστερήσαντες ακραίους - τον Μεντιλ και τον Ντουντού, η παρουσία του οποίου στην αρχική ενδεκάδα υπήρξε μια κακή έμπνευση - για να βάλει τον Φρίντεκ και τον Ντιαντί: ο τελευταίος μόλις στο 52’ πήρε την αποβολή του στόπερ Ριμπέιρο, ίσως του καλύτερου της Αράζ στο ματς, και το παιγνίδι κάπως άλλαξε. Ο Αρης κατάφερε να κλείσει τους Αζέρους και στο 61’ ο Φαμπιάνο στην εξέλιξη μιας στημένης φάσης και μετά από ψαλίδι (!) του Γιαννιώτα έκανε το 1-2 με κεφαλιά. Αλλά η ισοφάριση που θα ξανάβαζε τον Αρη στο κυνήγι της πρόκρισης άργησε πολύ: την βρήκε ο Μόντσου με ένα καταπληκτικό φάουλ στο 93΄αλλά οι φιλοξενούμενοι αμύνθηκαν καλά παρά την εμφανέστατη κόπωσή τους στα τέσσερα λεπτά που παίχτηκαν μέχρι το φινάλε. Ο Αρης ανάμεσα στα άλλα είχε και την ατυχία να δει τον Μορόν να κάνει μάλλον το χειρότερο παιγνίδι του από τότε που ήρθε στην Ελλάδα: ίσως η πίεση τον γονάτισε και τον ίδιο. Το τελικό 2-2 έκανε μάλλον ακόμα πιο πικρό τον αποκλεισμό: το κάκιστο πρώτο ημίχρονο πληρώθηκε πολύ ακριβά.

Το λάθος του Ουζουνίδη  

Πολύ φοβάμαι πως για τον Ουζουνίδη ακολουθούν δύσκολες μέρες. Αν σε κάτι φταίει είναι ότι δεν φρέναρε τον Θόδωρο Καρυπίδη να κάνει καλοκαιριάτικα τις συνηθισμένες του υπερβολές. Ο Ουζουνίδης τελείωσε την σεζόν λέγοντας πως ο Αρης θα αποκτήσει κάποιους παραπάνω Ελληνες παίκτες που να καταλαβαίνουν που βρίσκονται. Στην πορεία ήρθαν έντεκα (!) ξένοι. Ισως όλοι αποδειχτούν καλοί παίκτες αλλά στα δυο ματς με την Αράζ η συμβολή όσων έπαιξαν ήταν ελάχιστη και γιατί αυτοί με τα πιο μεγάλα ονόματα (Ράστις, Καντεβέρε, Μορουτάν) εκεί που έπαιζαν πέρυσι, έπαιζαν λίγο.

Ο Ουζουνίδης έπρεπε να επιμείνει στο δικό του αρχικό σχέδιο: είναι δύσκολο, αλλά αυτό που τελικά προέκυψε είναι αυτοκαταστροφικό. Η κλασική απόδειξη πως στο όνομα των καλύτερων προθέσεων γίνονται εγκλήματα. Θα γράψω αύριο κάτι για τον Αρη αναλυτικότερο.