Στην ενδέκατη αγωνιστική του πρωταθλήματος έφτασαν σε νίκς και οι τέσσερις ομάδες που δηλώνουν ότι διεκδικούν το πρωτάθλημα. Ο Ολυμπιακός, ο ΠΑΟΚ και ο ΠΑΟ κέρδισαν μάλιστα τον Ατρόμητο, την Κηφισιά και τον Πανσερραϊκό αντίστοιχα με το ίδιο σκορ: 3-0. Η ΑΕΚ που είχε πιο δύσκολη δουλειά και κέρδισε τον Αρη με 1-0 στην Οpap Αρένα. Καμία από αυτές τις τέσσερις ομάδες δεν δέχτηκε γκολ. Γιατί η ψαλίδα ανάμεσα στους τέσσερις διεκδικητές του τίτλου και στις ομάδες που βρίσκονται ειδικά από την έκτη θέση και κάτω έχει ανοίξει: οι τέσσερις διεκδικητές φτάνουν σε νίκες συχνά πυκνά χωρίς μάλιστα να έχουν την καλύτερη δυνατή απόδοση – το κάνουν απλά και διαδικαστικά. Για τον Ολυμπιακό έγραψα χθες γιατί αγωνίστηκε το Σάββατο. Ας πούμε δυο λόγια για τους υπόλοιπους.

Η παγίδα του Νίκολιτς

Στο, στα χαρτιά τουλάχιστον, σημαντικότερο ματς της ημέρας η ΑΕΚ κέρδισε και τον Αρη με το αγαπημένο στον προπονητή της σκορ, το 1-0. Ο κόουτς Νίκολιτς έκανε μερικές εκπλήξεις στην ενδεκάδα καθώς δεν είχε και τους Πιερό, Ελίασον και Κουτέσα και κάτι έπρεπε να σκεφτεί. Αφησε έξω τον Μάριν για να χρησιμοποιήσει τον Μάνταλο δίπλα στον Πινέδα, έβαλε από την αρχή τον Ζίνι που επέστρεψε, κράτησε ως fake ακραίους της επίθεσης τους Καλοσκάμη και Ζοάο Μάριο, που σκοπός τους είναι να συγκλίνουν πολύ και χρησιμοποίησε στην βασική ενδεκάδα και τον Πενράις. Προέκυψε μια αρκετά επιθετική ΑΕΚ που έκανε 14 τελικές στο ημίχρονο αλλά δεν βρήκε γκολ απέναντι σε ένα Αρη πολύ διστακτικό που σε μια από τις ελάχιστες επιθέσεις του είχε με τον Παναγίδη ένα δοκάρι στο 33΄.

Η ΑΕΚ συνέχισε να πιέζει και στην επανάληψη. Ο Αρης ξεκίνησε λίγο πιο επιθετικά, αλλά μετά τον σοκαριστικό τραυματισμό του Αλφαρελά οπισθοχώρησε  πάλι, κλείστηκε στην περιοχή του κι άφησε την μπάλα στην ΑΕΚ που πίεζε κερδίζοντας συνεχώς κόρνερ. Ο Νίκολιτς έβαλε στο ματς τους Κοϊτα και Πήλιο αλλά αυτή τη φορά την λύση δεν την έδωσε κάποιος από τον πάγκο, αλλά επί της ουσίας ο Μάνταλος: μια γλυκιά του σέντρα στο 77΄έδωσε στον Ζίνι την δυνατότητα να στείλει με κεφαλιά την μπάλα στα δίχτυα.

Η ΑΕΚ έχει μάθει τουλάχιστον την τέχνη του 1-0 – πράγμα χρήσιμο σε ένα πρωτάθλημα που ελάχιστες ομάδες ξέρουν κάτι πολύ συγκεκριμένο αφού οι προπονητές αλλάζουν σε χρόνο ρεκόρ. Ο Αρης για παράδειγμα μοιάζει να μην ξέρει τίποτα κι αυτό είναι αρκετά δυσάρεστο για μια ομάδα που έκανε 18 μεταγραφές το καλοκαίρι και ξεκίνησε με άλλες φιλοδοξίες: η χθεσινή του εμφάνιση ήταν μια από τις μετριότερες φέτος, αν όχι και η χειρότερη. Ο Νίκολιτς, που τόνισε ότι στην διακοπή έγιναν προπονήσεις (η ΑΕΚ το είχε ανάγκη…), έχει βρει ένα τρόπο να κάνει τους αντίπαλους προπονητές να πιστεύουν πως αρκεί να παίξουν άμυνα για να πάρουν αποτέλεσμα αφού η ΑΕΚ σκοράρει δύσκολα. Οποιος όμως καταφεύγει σε αυτή την απλοϊκή τακτική απέναντι στην ΑΕΚ το πληρώνει χάνοντας συνήθως με 1-0. Η ΑΕΚ δεν είναι μια θεαματική ομάδα, αλλά για να την κερδίσεις πρέπει να παίξεις. Το έχουν κάνει ο ΠΑΟΚ και ο Ολυμπιακός και κανείς άλλος.   

Ο Ζίφκοβιτς σε ρόλο Κωνσταντέλια

Ο ΠΑΟΚ έχει χρόνια τον ίδιο προπονητή κι αυτό φαίνεται σε ματς όπως αυτό που έδωσε με την Κηφισιά. Ο Ρασβάν Λουτσέσκου που δεν είχε τον Κωνσταντέλια επανασχεδίασε την επίθεση χρησιμοποιώντας τον Ζίφκοβιτς σε ένα ελεύθερο ρόλο, τον Πέλκα δεξιά με σκοπό να πατάει περιοχή και τον Τάισον αριστερά: όλοι ήταν πίσω αλλά και κοντά στον Γιακουμάκη. Το πράγμα λειτούργησε, αν και όχι πολύ θεαματικά αφού δεύτερος Κωνσταντέλιας για να ομορφύνει το παιγνίδι δεν υπάρχει όχι στον ΠΑΟΚ, αλλά στην Ελλάδα γενικά. Ενας άλλος προπονητής θα είχε βγάλει τον Τάισον στο τελευταίο τέταρτο ενόψει των ματς που ακολουθούν: ο Βραζιλιάνος μπαίνει τον Ιανουάριο στα 39 και είναι μια πολυτέλεια. Ο Λουτσέσκου όμως τον άφησε στο ματς κι αυτός με δυο γκολ στο τέλος διεύρυνε το σκορ της νίκης σε 3-0.   

Ο Λόβρεν υπέφερε τον Τετέη (στον οποίο μοιάζει να έχει κάνει κι ένα πέναλτι), στο αυτογκόλ που πέτυχε ο Σίμον ανοίγοντας για τον ΠΑΟΚ το σκορ άλλοι διαιτητές μπορεί και να έδιναν φάουλ του Γιακουμάκη, αλλά το ματς δεν κρίθηκε από την διαιτησία αφού ο ΠΑΟΚ ήταν πολύ καλύτερος: η ελλιπέστατη Κηφισιά απείλησε όλες κι όλες δυο – τρεις φορές. Το ματς κρίθηκε στην σωστή αποβολή του Ούγκο Σόουζα στο 73΄: μετά από αυτή η Κηφισιά ήταν αδύνατο να διεκδικήσει κάτι.

Οι καλές φήμες

Εύκολη αποδείχτηκε και η νίκη του ΠΑΟ στις Σέρρες. Ο Μπενίτεθ βρέθηκε στην ανάγκη να διαχειριστεί μια ομάδα με αρκετές ελλείψεις, αλλά ο ΠΑΟ έχει πάνω από 30 παίκτες και η ενδεκάδα που προέκυψε δεν ήταν κακή. Ο Ισπανός εμφάνισε μια ομάδα που θύμισε αυτή που κέρδισε τον ΠΑΟΚ. Προτίμησε τον Πάντοβιτς στην κορυφή της επίθεσης, κράτησε την ίδια άμυνα (με τον Γεντβάι δεξιά και τους Τουμπά, Πάλμερ Μπράουν, Μπλαντένοβιτς) και ως δίδυμο στα χαφ είδαμε τους Σιωπή – Τσιριβέγια πίσω από τον Μπακασέτα. Ο ΠΑΟ έχασε στο 40΄ τον Τσιριβέγια όταν τραυματίστηκε κι αυτός και στο ημίχρονο χρειάστηκε να αλλάξει και τερματοφύλακα αφού χτύπησε και ο Λαφόν σε μια σύγκρουση με τον Καρέλη και στη θέση του μπήκε ο Κότσαρης. Αλλά είχαν γίνει πολλά άλλα σημαντικότερα. Ο Λαφόν κράτησε το σκορ στην αρχή, όταν ο Πανσερραϊκός χτυπώντας τον ακάλυπτο Γεντβάι έκανε για είκοσι λεπτά ό,τι ήθελε, αλλά μετά το ωραίο γκολ του Ζαρουρί (από δημιουργία Τετέ – Τσιριβέγια) ο ΠΑΟ ηρέμησε. Στο δεύτερο ημίχρονο χάρη στα τρεξίματα του Τσέριν και στην μετά την έξοδο του Τσιριβέγια μεγαλύτερη συμμετοχή στο ματς του Μπακασέτα, έγινε πάρτι. Ο Γεντβάι σκόραρε με «ψαλίδι» (πάντα αυτά τα γκολ είναι αποδείξεις μιας ανεβασμένης ψυχολογίας) και ο Μπακασέτας βρήκε με σουτ με το δεξί το γκολ του 3-0.

Ο ΠΑΟ με τον Μπενίτεθ έχει 5 νίκες σε έξι ματς, και 3 σε 4 ματς για το πρωτάθλημα, αλλά κυρίως έχει ήδη κερδίσει παίκτες. Ο Γεντβάι είναι ο καλύτερος από όσους έχουν παίξει στα δεξιά, ο Πάντοβιτς προσφέρει, ο Τετέ έχει άλλη διάθεση. Και οι φήμες ότι στις μεταγραφές του Ιανουαρίου θα υπάρξουν αξιολογήσεις κάνουν πολλούς να δίνουν πολλά παραπάνω.

Λίγα και καθόλου καλά

Οι μεγάλοι κέρδισαν χωρίς να δεχτούν γκολ αλλά ένας βασικός λόγος είναι και η ελάχιστη παραγωγικότητα των αντιπάλων τους. Ο Πανσερραϊκός άντεξε στο ρυθμό που θέλει ο νέος του προπονητής Σαραγόσα είκοσι λεπτά. Ο Ατρόμητος και η Κηφισιά κάνανε τρεις φάσεις: είναι λίγες. Ο διστακτικός Αρης παίζει ένα ποδόσφαιρο που δεν ταιριάζει στην ιστορία και το μέγεθός του ενώ παίκτες όπως ο Μορόν είναι «φαντάσματα». Η αναζήτηση μιας αξιοπρεπούς ήττας δεν είναι κάτι που του ταιριάζει και δεν δικαιολογείται από το γεγονός ότι η νίκη του λείπει σαράντα μέρες τώρα.

Δεν παρακολουθούμε πολύ καλό ποδόσφαιρο και η ευθύνη για αυτό δεν είναι μόνο των πάντα λίγο πιεσμένων διεκδικητών του τίτλου: είναι και των υπολοίπων. Τουλάχιστον ο Αστέρας και ο Παναιτωλικός μας έδωσαν ένα χορταστικό ματς που έληξε ισόπαλο αλλά είχε σασπένς, χαμένο πέναλτι που έπιασε ο Παπαδόπουλος υπνωτίζοντας τον ΕνΚολολό, ένα υπέροχο γκολ του Κέτου, ισοφάριση του Αγκίρε στο τέλος για τον ανεβασμένο Παναιτωλικό και ένα ξέσπασμα του Καλτσά χωρίς προηγούμενο. Η αποβολή δεν τον τιμά, αλλά αν είχαν κι άλλοι παίκτες του Αστέρα το πάθος του η ομάδα της Τρίπολης δεν θα ήταν τόσο χαμηλά.

Σήμερα το Βόλος – Λεβαδειακός είναι ματς μεταξύ ομάδων που διεκδικούν ευρωπαϊκό εισιτήριο και το ΑΕΛ – ΟΦΗ μοιάζει με μπαράζ παραμονής. Ισως έχουμε συγκινήσεις και καρδιοχτύπια που στα ματς των μεγάλων αυτή την αγωνιστική έλειψαν.