Θεωρώ ενδιαφέρουσα σύμπτωση ότι οι ρεβάνς των ελληνικών ομάδων στα προκριματικά των ευρωπαϊκών διοργανώσεων γίνονται παραμονή του Δεκαπενταύγουστου. Η βοήθεια της Παναγίας είναι χρήσιμη και για τον Παναθηναϊκό που αγωνίζεται στην Πολωνία με την Σαχτάρ και στον ΠΑΟΚ που πάει στην Αυστρία για να δώσει το κρίσιμο ματς με την Βόλσφμπέργκερ στο Κλάγκενφουρτ, αλλά ακόμα και στην ΑΕΚ που θα αγωνιστεί με τον Αρη Λεμεσού στην εξαιτίας τιμωρίας απλώς μισογεμάτη Οpap Arena. Και οι τρεις ελληνικές ομάδες, μετά τις στριφνές ισοπαλίες που έφεραν μια εβδομάδα πριν για να προκριθούν πρέπει να κερδίσουν, είτε στην κανονική διάρκεια των ματς είτε έπειτα από αυτή. Για διαφορετικούς λόγους έχουν απόψε αποστολές διόλου απλές.
Η Σαχτάρ είναι υποψιασμένη
Η Σαχτάρ, είναι μια παράξενη μεικτή Ουκρανών και Βραζιλιάνων παικτών που έχει Τούρκο προπονητή, τον Αρντα Τουράν. Ο μαθητής του Φατίχ Τερίμ έχει σαφώς επηρεαστεί και από το πέρασμά του από την Ισπανία: έχει συμπεριφορά στον πάγκο που θυμίζει τον νευρικό Ντιέγκο Σιμεόνε, αλλά αγαπά και το παραδοσιακό ισπανικό ποδόσφαιρο.
Ο Ρουί Βιτόρια στο πρώτο ματς αντιμετώπισε την φιλοξενούμενη ουκρανική ομάδα (που ένας Θεός ξέρει πως κατάφερε να χάσει το πρωτάθλημα πέρυσι στην βασανισμένη χώρα της), με τον πλέον απλό, αλλά αποτελεσματικό τρόπο: το έκανε περιμένοντάς την, παίζοντας σοβαρά και κυρίως συντεταγμένα. Οι παίκτες της Σαχτάρ αγαπούν έτσι κι αλλιώς το να έχουν συνεχώς την μπάλα στα πόδια τους κι ο Βιτόρια φρόντισε να αναλωθούν στην κυκλοφορία της: ο ΠΑΟ, αφού μείωσε τους πιθανούς κινδύνους, έψαξε και γκολ κυρίως στα τελειώματα των δυο ημιχρόνων όταν οι φιλοξενούμενοι κουράστηκαν. Η αστοχία του – πρόβλημα που είχε και στα δυο ματς με τους Ρέιντζερς που έφεραν τον πρώτο πικρό αποκλεισμό της σεζόν – του στοίχισε. Φυσικά η τακτική της αναμονής ήταν αποτελεσματική και γιατί ο Βιτόρια εκμεταλλεύτηκε την απουσία των δυο βασικών επιθετικών της Σαχτάρ: ο σπουδαίος Βραζιλιάνος, στόχος της μισής Πρέμιερ λιγκ Κέβιν και ο σέντερ φορ Λαζανά Τραορέ είναι σχεδόν αναντικατάστατοι και θα λείψουν κι απόψε. Και μαζί τους και τρεις ακόμα παίκτες μεταξύ των οποίων και ο αριστερός μπακ Πεδρίνιο που είναι από τους καλύτερους – ο Τουράν είπε ότι αυτές οι απουσίες οφείλονται στην κακοδαιμονία αλλά και στα ασταμάτητα ταξίδια που η ομάδα του κάνει τον τελευταίο μήνα.
Λίγο πιο ψηλά
Υπάρχει μια γενική ανησυχία για την ευστοχία των παικτών του ΠΑΟ. Ωστόσο, πριν από το να σκοράρει, ο ΠΑΟ πρέπει να αντέξει στην βέβαιη πίεση. Μολονότι η Σαχτάρ στο τελευταίο της παιγνίδι στο ουκρανικό πρωτάθλημα έφερε μια χορταστική ισοπαλία με 3-3 με αντίπαλο την Καρπάτι (πετώντας δυο βαθμούς στις καθυστερήσεις) ο ΠΑΟ δύσκολα θα βρει απέναντί του μια αφελής ομάδα. Με τον τρόπο τους οι Ουκρανοί ξέρουν εκτός από το να παίζουν επίθεση, να παίζουν και άμυνα: σε κάθε περίπτωση το μυστικό τους είναι η κατοχή μπάλας Ο Παναθηναϊκός πρέπει πρώτα από όλα να αντέξει στην άμυνα αλλά για να συμβεί αυτό πρέπει ως προς κάτι να διαφοροποιήσει το παιγνίδι του σε σχέση με το πρώτο ματς: να γίνει πχ πιο πιεστικός στη μεσαία γραμμή, να κρατήσει πιο πολύ την μπάλα, να χαλάσει το build up του Τουράν που είναι προβλεπόμενο και μονοδιάστατο και κυρίως να γίνει πιο διεκδικητικός.
Ο ΠΑΟ είναι αρκετά δύσκολο να περιμένει πως οι αντίπαλοί του, που τράκαναν στην άμυνά του στο ΟΑΚΑ, θα είναι εξίσου αναποτελεσματικοί καθώς θα είναι πιο υποψιασμένοι. Η επιστροφή του Ιωαννίδη νομίζω πως από τον Βιτόρια είναι καλοδεχούμενη, αλλά η απουσία του Τζούρισιτς είναι πρόβλημα. Και λογικά θα έχουν πιο πολύ χρόνο συμμετοχής ο Τσέριν κι ο Σιώπης που επτά μέρες πριν άλλαξαν τον ΠΑΟ στο δεύτερο ημίχρονο. Αλλά για μένα, ειδικά απόψε, όλα ξεκινάνε από την άμυνα: που πρέπει να είναι πιο ψηλά ώστε να επιτρέπει να βγουν αντεπιθέσεις: στο πλάι η Σαχτάρ απόψε θα είναι λογικά λίγο πιο ευάλωτη.
Η αισιοδοξία του Λουτσέσκου
Και για τον ΠΑΟΚ ισχύει κάτι ανάλογο: η πρόκριση τοιυ μπορεί να ρθει αν υπάρχει πρώτα από όλα η καλύτερη δυνατή άμυνα. Ο ΠΑΟΚ ελπίζω να έχει ήδη ξεχάσει το ματς της Τούμπας με την Βόλσφμπέργκερ γιατί υπήρξε ένα από τα χειρότερα παιγνίδια του τα τελευταία χρόνια. Ο ΠΑΟΚ ζει ωραίες μέρες χάρη στην πρόσθεση του Γιακουμάκη που ξέρει την θέση του φορ, αλλά και χάρη στην αναμονή του Ζαφείρη για τον οποίο απομένουν τα τυπικά. Ομως απόψε ο Ρασβάν Λουτσέσκου πρέπει να πάρει την πρόκριση με τους παίκτες που έχει και που χρησιμοποίησε στο πρώτο ματς: θα του λείψει μόνο ο Τάισον. Η αντικατάσταση του θα δείξει τι θέλει ο Λουτσέσκου: αν προσθέσει ένα τρίτο χαφ όπως είναι ο Οζντόεφ και στείλει στα αριστερά τον Κωνσταντέλια, ζορίζει τον μικρό αλλά έχει μεγαλύτερη κάλυψη. Αν απλά χρησιμοποιήσει τον Ιβάνουσεκ αντί του Τάισον (ο Ντεσπότοφ λείπει) πρέπει να ελπίζει ο μεν Κροάτης να δείξει πιο έτοιμος, η δε μεσαία γραμμή να φανεί πιο συμπαγής: στην Τούμπα Κωνστατέλιας – Καμαρά – Μείτέ έπαιζαν ο ένας μπροστά από τον άλλο! Το καλό για τον Ρουμάνο προπονητή – όσο κι αν ακούγεται παράξενο – είναι η κακή απόδοση της ομάδας του στο πρώτο ματς: ο ΠΑΟΚ δεν γίνεται να παίξει χειρότερα. Το κακό είναι ότι η Βόλσφμπέργκερ, είναι αρκετά φορμαρισμένη και σίγουρα πιο έτοιμη. Στο κυριακάτικο ματς στο πρωτάθλημα κέρδισε την Αούστρια στην Βιένη με 0-2 και σύμφωνα με τους Αυστριακούς δημοσιογράφους η καλή της κατάσταση οφείλεται και στην ευρωπαϊκή της συμμετοχή. Η Βόλσμπέργκερ δεν αγωνίζεται συχνά στην Ευρώπη. Πήρε το εισιτήριο για τους προκριματικούς του Europa League κατακτώντας το κύπελλο Αυστρίας αλλά προετοιμάστηκε σωστά για να είναι έτοιμη για την ευρωπαϊκή της περιπέτεια. Ενώ ο ΠΑΟΚ την περασμένη Πέμπτη μόνο έτοιμος δεν έμοιαζε, πιθανότατα γιατί ο Λουτσέσκου πίστευε πως κόντρα στους Αυστριακούς αρκούν οι προσωπικές ενέργειες των κυνηγών του στην επίθεση και λίγη προσοχή στην άμυνα. Ηταν λάθος προσέγγιση καθώς χωρίς ένταση δεν παίζεται ποδόσφαιρο και θα δούμε απόψε τι άλλαξε στην εβδομάδα που ακολούθησε.
Προ τριετίας σε μια ανάλογη κατάσταση θυμάμαι τον ΠΑΟΚ να αντιδρά πολύ καλά: είχε φέρει και τότε μια λευκή ισοπαλία στο πρώτο του ευρωπαϊκό ματς με την Μπειτάρ, αλλά στο Ισραήλ στην ρεβάνς κέρδισε. Και θεαματικά. Κι αυτό το καλό προηγούμενο νομίζω κάνει τον Λουτσέσκου αισιόδοξο.
Παιγνίδι παγίδα
Η ΑΕΚ στην Κύπρο δεν έκανε καμία λάθος προσέγγιση: ίσα ίσα που μπήκε πολύ δυνατά στο ματς και προηγήθηκε νωρίς νωρίς με 0-2. Αλλά έχασε γρήγορα το αβαντάζ γιατί δεν ήταν προσεχτική στα μετόπισθεν και οι γηπεδούχοι ισοφάρισαν εύκολα, παρά το αρχικό τους σοκ. Αντίθετα από αυτό που συμβαίνει με τις περιπτώσεις του Παναθηναϊκού και του ΠΑΟΚ για την ΑΕΚ είναι απλό να πεις ότι θα προκριθεί αν επαναλάβει και στο γήπεδό της το εξαιρετικό ξεκίνημα που έκανε στο πρώτο ματς: αν προηγηθεί (και μάλιστα νωρίς) θα είναι δύσκολο για τον πεισματάρη Αρη να βρει πάλι λύσεις όσο κι αν οι κυπριακές ομάδες είναι αυτό το καλοκαίρι στα ευρωπαϊκά προκριματικά η οργή του Θεού συλλέγοντας προκρίσεις! Ο Αρης, που έχει σημαντικές ελλείψεις, ξέρει την τακτική των αντεπιθέσεων, αλλά η ΑΕΚ έχει ειδικά στην μεσαία γραμμή (με παίκτες όπως ο Μάνταλος, ο Περέιρα, ο Λιούμπισιτς, ο Γκατσίνοβιτς, ο νεοφερμένος Μάριν και φυσικά και ο Πινέδα) έμπειρους διαχειριστές παιγνιδιών – κάποιοι θα ρθουν και από τον πάγκο και θα βοηθήσουν. Ο Νίκολιτς ξέρει πως το θέμα είναι το γκολ και για αυτό ανακοίνωσε πως δεν θα διστάσει να χρησιμοποιήσει και τον Γιόβιτς.
Ο Σέρβος προπονητής, που χθες μίλησε ακόμα και για την ανάγκη να αγοράσει ο κόσμος τα ακόμα αδειάθετα εισιτήρια, αλλάζει την ΑΕΚ από ματς σε ματς επιβραβεύοντας παίκτες ή αφήνοντας τους έξω: με δεδομένο ότι προβλήματα στην Κύπρο υπήρξαν κυρίως στην άμυνα, είμαι περίεργος για το τι θα αλλάξει. Η αποστολή της Ενωσης είναι πιο εύκολη από αυτές που έχουν ο ΠΑΟ και ο ΠΑΟΚ. Αλλά κι αυτό ακόμα είναι παγίδα: τέτοια εποχή η βελτίωση από παιγνίδι σε παιγνίδι δεν είναι δεδομένη. Και η ΑΕΚ για να τα καταφέρει χωρίς χτυποκάρδια πρέπει να παίξει καλύτερα και από τα τρία προηγούμενα ματς που έχει δώσει απέναντι σε μια ομάδα χωρίς ιδιαίτερο άγχος.
Θα έπρεπε να πω πάλι όπως επτά μέρες πριν πως οι ελληνικές ομάδες για να προκριθούν χρειάζονται γκολ. Αλλά ειδικά απόψε η αποστολή είναι πιο σύνθετη. Πρώτα από όλα δεν πρέπει να δεχτούν γκολ. Δεν είναι όσο απλό ακούγεται ειδικά στα μέσα του Αυγούστου.