Υπάρχει κόσμος που παρακολουθεί τα φιλικά ματς του Ολυμπιακού και τρίβει τα μάτια του, όχι από το θέαμα, που καλοκαιριάτικα δεν μπορεί να είναι εντυπωσιακό, αλλά από την γενικότερη αγωνιστική αξιοπιστία της ομάδας του Χοσέ Λουίς Μεντιλίμπαρ. Ο Ολυμπιακός με όποιους παίκτες κι αν παρατάσσεται έχει αγωνιστική συνοχή και σειρά στο παιγνίδι του: κυρίως κερδίζει και στην Ελλάδα είναι βασικό να κερδίζεις ακόμα και στα φιλικά. Δεν είναι παράξενο γιατί ο πρωταθλητής δουλεύει επί της ουσίας για τρίτη χρονιά (και για δεύτερο καλοκαίρι) με τον ίδιο προπονητή χωρίς μάλιστα να έχει φέτος πολλές απώλειες βασικών σε σχέση με την προηγούμενη σεζόν. Η ομοιογένεια του τον βοηθά να κερδίζει είτε ανοιχτά ματς στα οποία μπορεί να κάνει κατοχή μπάλας έχοντας μάλιστα και χώρους για αντεπιθέσεις (όπως αυτά που έδωσε με την Μπρέντα και την Αλκμααρ, αλλά και την Νόριτς), είτε σκληρά ματς τα οποία δεν μοιάζουν με φιλικά όπως το τελευταίο με την Ουνιόν Βερολίνου. Σε μια ομάδα με σαφέστατη τακτική και πολύ συγκεκριμένο σχήμα όλοι οι καινούργιοι μπορεί να καταλάβουν τον ρόλο τους. Κι όλα θα ήταν απλά και θα προσφέρονταν για στέρεα συμπεράσματα αν δεν υπήρχε ένα δεδομένο: ότι ο Ολυμπιακός μέχρι την έναρξη των υποχρεώσεών του πιθανότατα θα αλλάξει. Ισως όχι αρκετά, αλλά θα αλλάξει.     

Σκληρή δουλειά για όλους

Μετά από τόσο καιρό που ο Μεντιλίμπαρ δουλεύει στην Ελλάδα έχω μόνο μια βεβαιότητα: ότι ο Βάσκος προπονητής, ακόμα κι να βάλει νερό στο κρασί του σε ό,τι έχει να κάνει με την μεταγραφική ενίσχυση αποδεχόμενος επιλογές της εταιρίας στην οποία δουλεύει, δύσκολα θα αλλάξει τρόπους και συνήθειες που έχουν να κάνουν με την ίδια την μεθοδολογία κατασκευής της ομάδας. Ο Μεντιλίμπαρ πριν αρχίσει η προετοιμασία συζήτησε με τον Εντού που είναι ο επικεφαλής του σχεδιασμού στον όμιλο Μαρινάκη. Δέχτηκε την επιλογή να ποντάρει ο Ολυμπιακός   σε νεότατους ξένους ποδοσφαιριστές που μπορεί να αξιοποιηθούν. Πήρε εγγυήσεις ότι η ομάδα θα ασχοληθεί σοβαρά και με δικές του υποδείξεις (Χιλ, Σαραγόσα κτλ), αλλά δεν έθεσε βέτο για παίκτες που δεν γνώριζε καλά, τονίζοντας ωστόσο ότι οι τελικές κρίσεις για την ένταξή τους στο ρόστερ και την περαιτέρω χρησιμοποίησή τους δεν θα έχουν να κάνουν με το γεγονός ότι είναι νεοφερμένοι: θα παίζει όποιος στα θέλω του Βάσκου ανταποκρίνεται, κι όποιος δεν τον ευχαριστεί απόλυτα θα παίζει  λιγότερο – το είδαμε πέρυσι και με τον Στάμενιτς, που δεν τον ικανοποίησε, αλλά και με τον Ορτα που δεν τον ήθελε πίσω.

Ο Ρέτσος το εξήγησε καλά σε μια τελευταία του συνέντευξη: η προετοιμασία είναι ίδια για όλους – κανείς δεν ακολουθεί ειδικά προγράμματα, όπως σε άλλες ομάδες, κανείς δεν τυγχάνει ειδικής μεταχείρισης, όπως κι αν λέγεται κι όσο κι αν στοίχισε. Η προετοιμασία είναι σκληρή: όχι τυχαία ο Ολυμπιακός στην Ολλανδία έδινε ματς αποκλειστικά το Σαββατοκύριακο για να έχει ο Μεντιλίμπαρ κάθε εβδομάδα μπροστά του τουλάχιστον πέντε μέρες σκληρότατης δουλειάς που έχει και κόστος. Ο Εσε, ο Γιάρεμτσουκ, ο Μπιανκόν, ο Καμπελά είχαν προβληματάκια επιβάρυνσης – στο τέλος ήρθε κι ο τραυματισμός του Ζέλσον. Δεν γίνεται αλλιώς.

Ο κανόνας των 25

Ο Μεντιλίμπαρ έχει ένα κανόνα που τον τηρεί απαράβατα: οι θέσεις στην ομάδα του είναι 25 και ο αριθμός των παικτών που χρησιμοποιεί είναι κομμάτι δύσκολο να μεγαλώσει – αν στην διάρκεια της σεζόν αυτό αποδειχτεί αναγκαίο υπάρχουν και η Κ19 και η Κ17. Πέρυσι ο Ολυμπιακός με τις κάπως υποχρεωτικές προσθήκες στα τέλη Αυγούστου του Ολιβέιρα, του Γουίλιαν και του Γιαζίτζι άρχισε την σεζόν με 29 παίκτες. Εφυγαν γρήγορα ο Ντόι και ο Αμπι κι έμειναν 27, αλλά ο Μπακούλας και ο Κουτσίδης δεν χρησιμοποιήθηκαν ποτέ. Όχι μόνο. Στις μεταγραφές του Δεκεμβρίου έφυγαν έξι παίκτες (ο Μπακούλας, ο Κουτσίδης, ο Γουίλιαν, ο Ολιβέιρα, ο Ανδρούτσος και ο Αποστολόπουλος) κι αποκτήθηκαν τρεις (ο Ορτα, ο Μπρούνο και ο Πάλμα) ώστε πάλι να υπάρχουν 25 καθώς ο Γιαζιτζί είχε τραυματιστεί σοβαρά.

Σήμερα στην προετοιμασία υπάρχουν 27 και αναμένονται τουλάχιστον άλλοι τρεις. Που σημαίνει ότι θα φύγουν τουλάχιστον πέντε. Οι δυο είναι με τις βαλίτσες στο χέρι: ο Γιώργος Μασούρας θα πάει μάλλον στην ομάδα του Γιώργου Δώνη να βρει τον Κώστα Φορτούνη ενώ ο Βέζο αναζητά ομάδα. Οι τρεις άλλοι είναι κομμάτι δύσκολο να καταλάβεις ποιοι θα είναι. Επειδή ο Ολυμπιακός έχει σήμερα έξι παίκτες για δυο θέσεις στα χαφ (τους Ντάνι Γκαρθία, Μουζακίτη, Εσε, Λιατσικούρα, Σιπιόνι, Νασιμέντο) είναι λογικό να περιμένεις ότι ένας τουλάχιστον θα πωληθεί – ίσως και δυο – κι αναφέρομαι στους Εσε και Μουζακίτη. Αν αυτό δεν συμβεί, ο Λιατσικούρας μάλλον θα βρεθεί στον Ολυμπιακό Β΄ η επανασύσταση του οποίου βοηθά. Βλέπω επίσης δύσκολο να υπάρξουν στο μικρό ρόστερ του Μεντιλίμπαρ πέντε στόπερ και ίσως δεν συνεχίσει ο Καλογερόπουλος – πράγμα που είναι κρίμα γιατί έκανε πολύ καλές εμφανίσεις στα φιλικά και είναι και Ελληνας. Ενώ δεν ξέρω αν υπάρχει και χώρος για τον Γιαζίτσι: η απόφαση του Μεντιλίμπαρ να τον δοκιμάσει σε θέση φορ στο ματς με την Aλ Τααβόν κάτι δείχνει. Σε όλα αυτά δεν αποκλείω μέχρι το τέλος του καλοκαιριού και κάποια έκπληξη: ο Ολυμπιακός έχει πολλούς παίκτες που παρακολουθούν πολλοί – λέγονται Κοστίνια, Πιρόλα, Τζολάκης, Ορτέγκα κτλ. Κι όπως οι ελληνικές ομάδες περιμένουν το τέλος του καλοκαιριού για τις τελικές τους προτάσεις για παίκτες που ενδιαφέρουν, το ίδιο κάνουν και ομάδες του εξωτερικού που έχουν χρήματα και ανάγκες.

Το τέλος του καλοκαιριού θα είναι συναρπαστικό: μην ξεχνάμε ότι πέρυσι ήρθαν οι Γουίλιαν, Γιαζιτζί και Ολιβέιρα. Για διαφορετικούς λόγους και οι τρεις βοήθησαν ελάχιστοι: αλλά ως πρακτική οι προσθαφαιρέσεις στο φινάλε είναι κάτι σύνηθες.      

Το καλοκαίρι του Σόλιντ

Σε πολλούς μεγαλύτερους σε ηλικία το εφετινό καλοκαίρι του Ολυμπιακού θυμίζει κομμάτι το καλοκαίρι που η ομάδα είχε προπονητή τον Τροντ Σόλιντ. Και τότε οι νίκες στα φιλικά ήταν συνεχής και τότε η ομάδα έμοιαζε στις αρχές Αυγούστου πανέτοιμη και πολλά υποσχόμενη: όταν άρχισαν τα επίσημα αποδείχτηκε πως αρκετές από τις κρίσεις ήταν λάθος. Ας αποφεύγουμε τις κρίσεις που βασίζονται σε φιλικά ματς. Ωστόσο σε σχέση με εκείνο το καλοκαίρι νομίζω ότι φέτος υπάρχει μια μικρή διαφορά: περιμένοντας τουλάχιστον τρεις παίκτες ο Ολυμπιακός που βλέπουμε θα αλλάξει κομμάτι. Κι όσο κι αν αυτό δεν ακούγεται καλό για μια ομάδα που στα φιλικά δεν έχει ήττα προσωπικά δεν το βρίσκω πολύ κακό. Όχι μόνο γιατί εχθρός του καλού είναι το καλύτερο, αλλά γιατί στο τέλος του καλοκαιριού αυτό που είναι απαραίτητο είναι να προκύψει ένας Ολυμπιακός του Μεντιλίμπαρ – δηλαδή με 25-26 παίκτες με ρόλους ξεκάθαρους. Γιατί σε μια ομάδα που αρκετοί έχουν λόγο, ο Βάσκος έχει το δικαίωμα ο τελευταίος λόγος να είναι αποκλειστικά δικός του.