Με τα παιχνίδια Αρης – Βόλος, Ατρόμητος – Παναιτωλικός και Ολυμπιακός - Αστέρας Τρίπολης στο άδειο Καραϊσκάκη ξεκινά απόψε η σουπερλίγκα. Αν υπάρχει κάτι διαφορετικό φέτος είναι ότι οι τρεις από τους τέσσερις παραδοσιακούς διεκδικητές της, δηλαδή ο Παναθηναϊκός, ο ΠΑΟΚ και η ΑΕΚ έχουν λίγη περισσότερη πίεση για να την κατακτήσουν. Ο πρωταθλητής Ολυμπιακός, μετά την κατάκτηση του Conference league πρόπερσι και του νταμπλ πέρσι, είναι σε μια πιο άνετη θέση. Ίσως γι’ αυτό έχει και τον άτυπο τίτλο του φαβορί. Που μπορεί να σημαίνει πολλά η και τίποτα.

Ας πούμε, μέρα που είναι, λίγα πράγματα για όλους.

O ΠΑΟ και οι γκρίνιες

Ο Παναθηναϊκός συμπλήρωσε 15 χρόνια χωρίς κατάκτηση πρωταθλήματος. Κάθε χρόνος που περνάει χωρίς ο ΠΑΟ να κερδίζει τίτλο πρωταθλητή μεγαλώνει και τις γκρίνιες των οπαδών του: ο Παναθηναϊκός πρέπει να είναι πιο συγκεντρωμένος και πιο κυνικός, και να ζεστάνει από νωρίς τον κόσμο του. Ο ΠΑΟ δουλεύει δεύτερο χρόνο με προπονητή τον Ρουι Βιτορια. Άλλαξε μετά το μεταγραφικό παζάρι, αλλά όχι ριζικά, μολονότι οι νεοαφιχθέντες (Τουμπα, Τσιριβέγια, Κυργιακόπουλος, Καλάμπρια κτλ) δείχνουν ευκολία στη προσαρμογή. Ο ΠΑΟ επιστρέφει στην παραδοσιακή του έδρα, στο γήπεδο της Λεωφόρου Αλεξάνδρας. Το αγωνιστικό πρόβλημα που φαίνεται πως πρέπει να λύσει είναι η παραγωγικότητα του. Αν δεν σκοράρει πολλά περισσότερα από τα 42 μόλις γκολ σε 32 ματς που πέτυχε πέρσι κι αν δεν έχει καλύτερα αποτελέσματα στα ντέρμπι είναι δύσκολη η κατάκτηση πρωταθλήματος.

Γενέθλια και απαιτήσεις

Η πίεση του ΠΑΟΚ φέτος είναι μεγαλύτερη από ό,τι συνήθως γιατί γιορτάζει τα γενέθλια των 100 χρόνων του. Πέρσι ο Ολυμπιακός, όταν βρέθηκε στην ίδια θέση, μετέτρεψε τα γενέθλια σε κίνητρο  κερδίζοντας το νταμπλ. Οι οργανωμένοι οπαδοί του ΠΑΟΚ έχουν ήδη με ανακοίνωσή από τον Μάιο τονίσει ότι φέτος η κατάκτηση τίτλων επιβάλλεται. Ο Ρασβάν Λουτσέσκου έχει πολλούς έμπειρους παίκτες, ο Κωνσταντέλιας πρέπει να γίνει ο ηγέτης (από τη στιγμή μάλιστα που ο ΠΑΟΚ αρνήθηκε τα 20 εκατομμύρια που έδινε για αυτόν η Στουτγάρδη), η Τούμπα πρέπει να ξαναγίνει έδρα καθώς πέρσι ο ΠΑΟΚ είχε στο γήπεδο του κάκιστα αποτελέσματα. Αλλά ο ΠΑΟΚ χρειάζεται επειγόντως να μεγαλώσει το ρόστερ του. Ο Λουτσέσκου χρησιμοποιώντας στα πρώτα ματς της σεζόν τους νεαρότατους Μύθου και Χατζίδη έδειξε, εμμέσως πλην σαφώς, ότι υπάρχει ανάγκη ενισχύσεων. Σήμερα δεν έχει περισσότερους από 15-16 παίκτες έτοιμους για τη βασική ενδεκάδα του. Και η καλύτερή του μεταγραφή, ο Χρήστος Ζαφείρης, θα ρθει την πρωτοχρονιά.

Νεα αρχή, νέες περιπέτειες

Η ΑΕΚ είναι διαφορετική περίπτωση. Επιχειρεί μια νέα αρχή. Ανέλαβε την ευθύνη για αυτή o τεχνικός διευθυντή Χαβιές Ριμπάλτα. Εφερε ως προπονητή τον Σέρβο Μάρκο Νικολιτς και μαζί του αρκετούς παίκτες της εμπιστοσύνης του. Μια τέτοια ομάδα κανονικά πρέπει να αντιμετωπίσει την σεζόν ως ευκαιρία για το ξεκίνημα ενός νέου κύκλου. Πλην όμως πίεση πρωταθλητισμού υπάρχει. Η ΑΕΚ έχει μια καινούργια ιδιοκτησία και φέτος από τον κ. Μάριο Ηλιόπουλο θα υπάρχουν απαιτήσεις. Ο απογοητευτικός τρόπος με τον οποίο η ΑΕΚ ολοκλήρωσε την σεζόν πέρσι επιβάλλει φέτος να υπάρξουν αποτελέσματα που να καθησυχάσουν τον κόσμο που προβληματίζεται για τις όποιες ικανότητες της νέας διοίκησης – ο κ. Δημήτρης Μελισσανίδης που έφυγε έχει αφήσει τον πήχη αρκετά ψηλά. Η ΑΕΚ έχει ανάγκη από ενισχύσεις, αλλά κυρίως έχει ανάγκη από εσωτερικές μεταγραφές: αν μείνει ο Μαρσιάλ πρέπει να προσφέρει πιο πολλά, αν μείνουν ο Πινέδα και ο Ελιάσον πρέπει να τους ξαναδούμε στην προπέρσινη φόρμα, ενώ παίκτες όπως ο Στρακόσια, ο Περέιρα, ο Κοϊτά, ο Πιερό, ο Πήλιος πρέπει να κάνουν βήματα μπροστά. Και πολλά.   

Καλοκαιρινή ηρεμία, αλλά…

Ο Ολυμπιακός πέρασε ένα ήσυχο καλοκαίρι δίνοντας φιλικά παιχνίδια προετοιμασίας. Ολοκλήρωσε την περσινή χρονιά του με ένα σπουδαίο σερί στα πλέι οφ όπου είχε μία μόνο ήττα και κέρδισε το κύπελλο Ελλάδος χωρίς να ιδρώσει στον τελικό με τον ΟΦΗ. Αυτή η τελευταία εικόνα του στην περσινή σεζόν, σε συνδυασμό με την απόλυτη στήριξη του προπονητή του, την παρουσία πολλών έμπειρων στον πρωταθλητισμό ποδοσφαιριστών και φυσικά την πείρα της διοίκησης στην αντιμετώπιση κρίσεων, τον κάνουν σήμερα να μοιάζει πιο μπροστά από τους υπόλοιπους στη γραμμή της εκκίνησης. Αλλά φέτος έχει συμμετοχή στην League phase του Tσάμπιονς λιγκ. Αυυτό διαφοροποιεί αρκετά την σεζόν του.

Οι δυσκολίες του Ολυμπιακού στην Ευρώπη θα είναι λογικά αρκετές και πολλά θα κριθούν από το κατά πόσο δεν θα υπάρξουν γκρίνιες για ήττες που πρέπει να θεωρούνται στο Τσάμπιονς λιγκ εντός προγράμματος. Το λέω γιατί στην Ελλάδα έχει διαμορφωθεί χάρη στα social media μια τελείως παρανοϊκή κατάσταση: καμιά ήττα δεν είναι αποδεκτή είτε έρχεται στο ελληνικό πρωτάθλημα είτε σε ματς κόντρα στην Μπαρτσελόνα. Πέρσι η τεράστια διαφορά του Ολυμπιακού από τους διώκτες του ήταν ότι χάρη στην κατάκτηση του Conference league και στον εορτασμό των 100 χρονών της η ομάδα του Μεντιλίμπαρ πορεύτηκε σε συνθήκες παρατεταμένα γιορτινές. Στραβοπατήματα εντός έδρας με ομάδες όπως ο Παναιτωλικός, ο Λεβαδειακός και ο Αστέρας Τρίπολης αντιμετωπίστηκαν χωρίς υστερίες. Η ερώτηση που συνοδεύει τον Ολυμπιακό είναι αν το κλίμα αυτό θα διατηρηθεί και φέτος. Φυσικά υπάρχουν κι άλλες απορίες. Οι προσθαφαιρέσεις στο φινάλε ίσως να μην είναι λίγες. Ο Ολυμπιακός χρειάζεται ένα στόπερ ικανό να παίξει τα πάνω από 30 ματς που έδωσε πέρυσι ο Κάρμο και σίγουρα και επιθετικές ενισχύσεις. Ας μην ξεχνάμε πως η σεζόν έχει Κύπελλο Εθνών Αφρικής, που σημαίνει πως ο ΕλΚαμπί θα λείψει κανά δυο μήνες.  

Μυστήρια οι υπόλοποι

Πίσω από αυτούς τους τέσσερις υπάρχουν πολλά μυστήρια - γοητευτικά και όχι. Ο Άρης έρχεται από τον οδυνηρό αποκλεισμό στα προκριματικά του Conference League από μια ομάδα που λέγεται Αράζ και που δέχτηκε εννέα γκολ σε δύο παιχνίδια από την Ομόνοια στη συνέχεια.  Εχει στόχο με το Μαρίνο Ουζουνίδη στον πάγκο να μπει τουλάχιστον στην πρώτη τετράδα - και βλέπουμε. Νομίζω πως επιθετικά, αν προσαρμοστούν οι νεοφερμένοι του, θα είναι καλύτερος – κατά τα άλλα ο Μαρίνος ξέρει και καλό θα ήταν να στηριχτεί κι όταν αυτό χρειαστεί. Στην πρώτη επτάδα θα είναι λογικά και ο Αστέρας Τρίπολης ενώ περιμένω πιο πολλά από πέρσι από τον ΟΦΗ και τον Ατρόμητο.  Σίγουρα θα είναι δυσκολότερη η περίφημη μάχη της παραμονής. Η ιστορική ΑΕΛ που έχει πιστό κόσμο και δυνατή έδρα και η Κηφισιά που έχει πάρει το μάθημα της μετά το προηγούμενο πέρασμα από την Σουπερλίγκα, επέστεψαν στην κατηγορία και δεν έχουν πολλά να ζηλέψουν από τον Πανσερραϊκό που έχασε τον Μπετανκόρ, πρώτο σκόρερ πέρσι, τον Λεβαδειακό που μετά το εντυπωσιακό του περσινό πρωτάθλημα επιχειρεί μια νέα αρχή, και ίσως και τον Παναιτωλικό και τον Βόλο που δεν έχω καταλάβει αν και πόσο έχουν δυναμώσει. Περιμένω να το δω σήμερα.

Νέοι και διεθνείς

Θα δούμε στο πρωτάθλημα νέους παίκτες που θα εντυπωσιάσουν; Σίγουρα καινούργιους θα δούμε αρκετούς: το αν θα εντυπωσιάσουν δεν είναι εύκολη πρόβλεψη. Πέρσι έπρεπε να είναι ατραξιόν παίκτες όπως οι Γουίλιαν, Ολιβέιρα,  Λαμέλα, Μαρσιάλ, Τισουντάλι, Περέιρα, Μπακαγιόκο που αποκτήθηκαν με τυμπανοκρουσίες. Τελικά όλοι τους έκαναν ελάχιστα. Αντιθέτως ξεχώρισαν για την πρόοδο τους κάμποσοι νεαροί: όχι μόνο οι πρωταθλητές Κωστούλας και Μουζακίτης αλλά και ο Βαγιαννίδης, ο Πιρόλα, ο Ζινι που έκανε σπουδαία πράγματα στον Λεβαδειακό κι επέστρεψε στην ΑΕΚ. Φέτος τα μάτια θα είναι και στους Ελληνες διεθνείς που αγωνίζονται στο πρωτάθλημα μας: κάνοντας βήματα μπροστά πρέπει να βοηθήσουν και την εθνική ομάδα του Ιβάν Γιοβάνοβιτς να πάρει ένα εισιτήριο για το καλοκαιρινό αμερικανικό Μουντιάλ – όλοι τους πρέπει να κάνουν μια καλή σεζόν, πράγμα που ίσως στην διάρκεια της να παίξει ρόλο.

Κατά τα άλλα στην πρεμιέρα επικρατεί αφόρητη ησυχία. Ας φροντίσουν οι διαιτητές του Λανουά να ξυπνήσουμε κομμάτι. Ο Γάλλος είπε ότι θα δώσει φέτος σε Ελληνες και μεγάλα ματς. Ακούστηκε στα αυτιά μου σαν η μελωδία της ευτυχίας. Ο σκοπός είναι πάντα να μην πλήττουμε…

(Νέα Σαββατοκύριακο, Αύγουστος του 2025)