Εδώ και περισσότερο από ενάμιση χρόνο παρακολουθώ κι εγώ αυτό  το περίεργο καυγά του Σωκράτη Κόκκαλη με τον Βαγγέλη Μαρινάκη - περίεργο γιατί δεν έχει προηγούμενο. Οι καυγάδες των μεγαλομετόχων είναι φαινόμενο αρκετά σύνηθες στο ελληνικό ποδόσφαιρο. Σχεδόν πάντα όποιος αναλαμβάνει μία ομάδα βρίσκεται μπροστά σε πραγματικότητες που δεν μπορούσε να φανταστεί και συχνά-πυκνά τα βάζει με τον προηγούμενο, τις ζημιές του οποίου πληρώνει. Αλλες φορές πάλι όποιος μια ΠΑΕ αποκτά, θέλει απλά να διαφοροποιηθεί από τον προηγούμενου για να δείξει ότι οι εποχές άλλαξαν. Συνέβη στον Παναθηναϊκό με τον μακαρίτη τον Ανδρέα Βγενόπουλο, τον Νίκο Πατέρα και τους Βαρδινογιάννηδες, συνέβη και στην ΑΕΚ όταν ο Ντέμης Νικολαϊδης είχε ασχοληθεί ακόμα και με τις εκλογές της Ερασιτεχνικής για να γίνει γήπεδο στην Αμυγδαλέζα και να μειωθούν οι νοσταλγοί του Δημήτρη Μελισσανίδη, που μιλούσε πάντα για τη Νέα Φιλαδέλφεια. Το παράδοξο στον καυγά μεταξύ του Σωκράτη Κόκκαλη και του Βαγγέλη Μαρινάκη είναι ότι λάδι στη φωτιά μοιάζει να ρίχνει πάντα ο πρώτος. Αυτός που μια ωραία μέρα πούλησε τις μετοχές του κι έφυγε, φορτωμένος χρήμα και δόξα.

Δεν θέλω ν’ ακούω παράπονα

Φυσικά με τον Σωκράτη ασχολούνται και οι τωρινοί διοικούντες – δεν το κρύβουν. Τα τελευταία χρόνια τα παράπονα για τον Σωκράτη Κόκκαλη και αρκετές από τις επιλογές του, που σχετίζονται άμεσα ή έμμεσα με τον Ολυμπιακό, είναι στην ημερήσια διάταξη. Ομολογώ πως δεν ήθελα να τα ακούω - μάλιστα αρκετές από τις επιλογές του τις δικαιολογούσα κιόλας. Όταν για παράδειγμα μου έλεγαν για το φίλο του τον Θωμά και ότι πλέον αυτός δουλεύει για άλλους, απαντούσα ότι ο Θωμάς πηγαίνει εκεί που υπάρχουν χρήματα για να μοιράζονται σε λαμόγια και ότι αν δεν θέλεις τις υπηρεσίες του θα τον έχεις και αυτόν και τους ανθρώπους του απέναντί σου. Μου λέγανε ότι ο Κόκκαλης έχει εξαιρετικές σχέσεις με τον Δημήτρη Μελισσανίδη και απαντούσα ότι δεν είναι παράξενο διότι οι επιχειρηματικές του δραστηριότητες επιβάλλουν και να τα έχει καλά με τον ΟΠΑΠ και να ασχολείται με δημόσια έργα, όπως η απαραίτητη για την κατασκευή του γηπέδου της ΑΕΚ υπογειοποίηση, που θα γίνει με χρήματα της Περιφέρειας. Τελευταία μου λέγανε ότι έχει εγκάρδιες σχέσεις και με τον Ιβάν Σαββίδη για να πάρουν μαζί μία δουλειά που έχει να κάνει με το λιμάνι της Θεσσαλονίκης: επίσης δεν θεωρούσα τίποτα μεμπτό σε όλο αυτό διότι η δουλίτσα αυτή είναι μία δουλειά 200 εκατομμυρίων ευρώ, τα οποία ο όμιλος Κόκκαλη έχει ανάγκη.

Δεν ειρωνεύτηκα ποτέ ούτε την απόφασή του Πέτρου Κόκκαλη να πολιτευτεί με το ΣΥΡΙΖΑ - μολονότι οι οικολογικές ευαισθησίες του φίλου μου του Πέτρου θα έπρεπε να τον αποτρέψουν από το να συνεργαστεί με όσους ευθύνονται για οικολογικές καταστροφές, όπως αυτή που έγινε στο Σαρωνικό ή στο Μάτι. Ελεγα πάντα ότι είναι δικαίωμα του Πέτρου να πολιτευτεί με όποιον θέλει και ότι η οικογένεια Κόκκαλη, μπορεί να αγαπάει το δημόσιο χρήμα, αλλά δεν χωράει αμφιβολία ότι βρισκόταν πάντα κοντά στην Αριστερά, με τους ανθρώπους της οποίας τα έβρισκε ευκολότερα. Ακριβώς  επειδή δεν υπάρχει ούτε μία πρόσφατη αρνητική τοποθέτηση μου  για το Σωκράτη Κόκκαλη, όταν αυτός θέλησε να κάνει γνωστό ότι δεν έχει σκοπό να ασχοληθεί με το μπάσκετ του Ολυμπιακού, όπως τότε ακουγόταν, διάλεξε εμένα και μόνο από όλους τους δημοσιογράφους της Ελλάδας για να μου στείλει μία επιστολή με την οποία υπεύθυνα εξηγούσε τη θέση του. Οχι τυχαία.

Όταν ήταν παντοδύναμος πρόεδρος

Στο Σωκράτη Κόκκαλη έχω άσκηση σκληρότατη κριτική τον καιρό που ήταν πρόεδρος παντοδύναμος. Του έχω γράψει πράγματα για τα οποία μπορεί να έχω μετανιώσει κιόλας, διότι υπήρξαν υπέρμετρα σκληρά - αν όχι και εντελώς άδικα. Άργησα πάρα πολύ να καταλάβω ότι αρκετές από τις επιλογές με τις οποίες εγώ διαφωνούσα οφείλονταν στην προσπάθειά του να έχει ευχαριστημένο τον απλό οπαδό του Ολυμπιακού - ένα πολύ συγκεκριμένο οπαδό λάτρη της ομάδας και κατά κάποιο τρόπο και προσωπικό υποστηρικτή του. Πολλές από τις επιλογές του Κόκκαλη που εμένα δεν μου άρεσαν (η απαξίωση πχ της δουλειάς των προπονητών ή η απόλυτη αδιαφορία του να οργανώσει τον Ολυμπιακό τεχνοκρατικά) κατάλαβα ότι είχαν να κάνουν με το γεγονός ότι για τον Κόκκαλη σημασία είχε πάντα το αποτέλεσμα και όχι το πώς θα φτάσει κάνεις σε αυτό. Κατάλαβα επίσης μελετώντας τον με τα χρόνια ότι πολλές από τις παραγοντικές του επιλογές απέναντι στις οποίες ήμουν κάθετα αντίθετος, ήταν κατά βάση αμυντικές επιλογές: ο Κόκκαλης χρησιμοποιούσε ανθρώπους που του επέτρεπαν να κρατάει τα ηνία του ελληνικού ποδοσφαίρου γιατί γνώριζε πολύ καλά ότι οι συγκεκριμένοι θα πουλήσουν σε άλλους τις υπηρεσίες τους και μάλιστα σε χρόνο ρεκόρ, αν τους άφηνε στην άκρη για να ασχοληθεί περισσότερο με το ποδόσφαιρο και λιγότερο με το παρασκήνιο, όπως πάντοτε εγώ ήθελα. Με τον καιρό και μετά τη φυγή του από τον Ολυμπιακό, κι ακούγοντας διαρκώς ιστορίες που είχαν να κάνω με τα πεπραγμένα του, τον εκτίμησα περισσότερο - σίγουρα τον κατάλαβα καλύτερα. Σήμερα όμως ομολογώ ότι δεν το καταλαβαίνω.

Και πόλεμος να γίνεται…

Το τελευταίο επεισόδιο  στους καβγάδες του με τον Βαγγέλη Μαρινάκη έχει πραγματικά κάτι το ακατανόητο. Ξαφνικά μάθαμε ότι το 2006 η Ιntrakat απέκτησε από τη Θρύλος ΑΕ ένα οικόπεδο στο Ρέντη με διαδικασίες κομμάτι μυστηριώδεις: η πώλησή του και η αγορά του δεν είχαν καν ανακοινωθεί, αλλά το παραβλέπω. Παραβλέπω επίσης και όσα διάβασα στις επιστολές της Ιntrakat, στις απαντήσεις του Ολυμπιακού, στην ανακοίνωση του Κόκκαλη και στη δήλωση του Μαρινάκη: πετάω στα σκουπίδια όλα αυτά και κρατάω το ζητούμενο δηλαδή το τι θέλει η Ιntrakat. Αυτό που ζήτησε ξαφνικά είναι μεσούσης της περιόδου να σταματήσει η χρήση του οικοπέδου της από τις Ακαδημίες του Ολυμπιακού, να της παραχωρηθεί ο χώρος γιατί είναι δικός της, να καταστρέψει τα γήπεδα που υπάρχουν σε αυτόν, να τρέχουν τα παιδάκια που προπονούνται σε αυτά δεξιά κι αριστερά και να πουλήσει το οικόπεδο σε όποιον το θέλει! Και ρωτάω εγώ: είναι αυτό τώρα κάποιου τύπου επιχειρηματικό όραμα του Σωκράτη Κόκκαλη; Είναι δυνατόν να θέλει την καταστροφή των Ακαδημιών του Ολυμπιακού και την καταστροφή μέρους του βοηθητικού του Ρέντη γιατί άργησαν να του δώσουν 15 χιλιάδες ευρώ, ενώ του ‘χουν καταβάλει 500 χιλιάδες για ενοίκιο του συγκεκριμένου χώρου τα δέκα τελευταία χρόνια;  Διαβάζω επίσης στην ανακοίνωση που έβγαλε ο Κόκκαλης ότι ο Μαρινάκης  μικραίνει τον Ολυμπιακό και πραγματικά αναρωτιέμαι αν θα μεγάλωνε τον Ολυμπιακό ο Μαρινάκης, αν τεμάχισε το Ρέντη και το πουλούσε σε όποιον ενδιαφέρεται, διώχνοντας τα παιδιά των Ακαδημιών, όπως θέλει να κάνει η Intrakat. Τι διάβολο λογική πρώην προέδρου και οπαδού του Ολυμπιακού είναι αυτή; Και πόλεμος να γίνεται, τα παιδιά τουλάχιστον τα σέβεσαι. Ειδικά αν είναι παιδιά της ομάδας σου.   

Κάποιο λάθος έχεις κάνει

Το επιχείρημα ότι η Ιntrakat δεν είναι δική του γιατί είναι εισηγμένη στο Χρηματιστήριο προκαλεί χαμόγελα. Αν ήταν έτσι, στη δήλωσή του θα της ζητούσε να σοβαρευτεί, θυμίζοντας ότι μιλάμε για τις Ακαδημίες του Ολυμπιακού κι ένα οικόπεδο που κανείς δεν ξέρει πως από τη Θρύλος ΑΕ απέκτησε. Αν είχα απέναντί μου το Σωκράτη Κόκκαλη θα τον ρωτούσα αν αυτά τα πιστεύει, διότι εγώ τουλάχιστον αδυνατώ να πιστέψω ότι τα πιστεύει. Ο Κόκκαλης που ξέρω θα ήταν λογικό να έλεγε «πάρτε το οικόπεδο σε ένα συμβολικό τίμημα και κάθε παιδί που θα φτάσει κάποτε στην πρώτη ομάδα θα είναι η αμοιβή μου, γιατί εγώ το τι σημαίνει ένα παιδί το ξέρω καλύτερα από όλους σας».  

Σχεδόν σε κάθε διένεξη του με τον Μαρινάκη τον τελευταίο καιρό ο Κόκκαλης ισχυρίζεται ότι τα Μέσα του προέδρου του Ολυμπιακού τον στοχοποιούν - τα ίδια έλεγε και ο Πέτρος όταν είχε κατέβει υποψήφιος στις Ευρωεκλογές με σημαία ότι ο σημερινός Ολυμπιακός δεν τον εκφράζει: δικαίωμά του. Επειδή και οι δύο μιλάνε για τα Μέσα θα έπρεπε ωστόσο κάποια στιγμή να μας εξηγήσουν πώς διάβολο τους αγάπησαν ξαφνικά και τους αποθεώνουν όλοι αυτοί που όταν οι ίδιοι διοικούσαν τον Ολυμπιακό έγραφαν τα χειρότερα! Είδαν το φως το αληθινό ή τους αβαντάρουν γιατί κάνουν κακό στον Ολυμπιακό διχάζοντας με τη στάση τους; Ειδικά ο Σωκράτης, που ήταν πάντα και ένας καλός μελετητής του Τύπου, θα έπρεπε κατά τη γνώμη μου να προβληματίζεται, όχι με το τι του γράφουν τα μέσα του κακού Μαρινάκη, αλλά για όσα του γράφουν τα αλλά Μέσα, όλα αυτά που για χρόνια τον περιέγραφαν ως το μεγαλύτερο δυνάστη του ελληνικού ποδοσφαίρου και το χειρότερο παράγοντα που έχει εμφανιστεί στη χώρα.

Εγώ εξήγηση δεν έχω. Ξέρω όμως ότι άμα σε παινεύουν αυτοί ειδικά πρόεδρε, κάποιο λάθος έχεις κάνει…