Η συνήθεια των προπονητών των ομάδων που έχουν προκριθεί να χρησιμοποιούν την τρίτη αγωνιστική αναπληρωματικούς σημάδεψε τελικά την έκβαση των ομίλων. Χθες προκρίθηκαν αγκαλιά με τους Πορτογάλος και οι Νοτιοκορεάτες του τιμωρημένου αλλά παρόντα στις εξέδρες Πάολο Μπέντο φτάνοντας επιτέλους σε μια νίκη. Εχαναν με 0-1 από το 5΄ αλλά γύρισαν το ματς με ένα γκολ του Χουάνκ Χι Τσανκ (από ασίστ του Σονγκ) στις καθυστερήσεις – μετά το μουντιάλ του 2010 κερδίζουν πάντα ένα ματς με γκολ μετά το 90΄.

Την απόφαση του Σάντος να χρησιμοποιήσει αναπληρωματικούς πλήρωσε ακριβά η Ουρουγουάη που ανήκει κι αυτοί στους επιφανείς αποκλεισμένους από τους 16. Το παιγνίδι της με τη Γκάνα ξεκίνησε όπως τελείωσε το μεταξύ τους παιγνίδι του 2010: τα ποδοσφαιρικά σενάρια ξεπερνούν και την επιστημονική φαντασία μερικές φορές. Το 2010 οι Γκανέζοι είχαν χάσει πέναλτι και μαζί με αυτό έχασαν και μια ιστορική πρόκριση στα ημιτελικά: χθες στο 20’ έχασαν πάλι πέναλτι (με τον εμφανώς αγχωμένο Αντρε Αγιού) και σε αυτό το σημείο έχασαν και τις όποιες πιθανότητες τους για πρόκριση. Στη συνέχεια ο Αρασκαέτα πέτυχε δυο γκολ, αλλά η Ουρουγουάη δεν βρήκε τρίτο: οι Γκανέζοι πάλεψαν στο τέλος για να αποκλείσουν την ομάδα που για δεύτερη φορά τους έκανε τεράστια ζημιά. Στο τέλος ο Καβάνι και οι συμπαίκτες του ήταν έξαλλοι με το Γερμανό διαιτητή Σίμπερτ: έχουν τα δίκια τους. Αλλά θα έπρεπε να μιμηθούν την Ελβετία που ήταν πολύ προσεχτική στο ματς με τους Σέρβους και δεν εμπιστεύθηκε τις τύχες της στους Βραζιλιάνους που με το Καμερούν έχασαν κι αυτοί με τη σειρά τους το τρίτο ματς, όπως προηγουμένως οι Γάλλοι, οι Ισπανοί και οι Πορτογάλοι. Η Βραζιλία δεν έχανε ματς στον όμιλο από το 1998 – τότε είχε χάσει από τους Νορβηγούς: υπήρχε η δραχμή, κανείς δεν φανταζόταν ότι μια μέρα το Κατάρ θα διοργάνωνε μουντιάλ ή ότι η Ελλάδα θα γινόταν πρωταθλήτρια Ευρώπης.  

Η ήττα πάντως δεν στεναχώρησε τους Βραζιλιάνους που βλέπουν πια ανοιχτό το δρόμο προς τον ημιτελικό παρόλο που ο Νεϊμάρ θα λείψει κι άλλο. Η Νότιος Κορέα είναι ευχαριστημένη που θα παίξει στους 16 μαζί τους. Και ο νικητής του Ιαπωνία – Κροατία που θα προκύψει ως αντίπαλος της Βραζιλίας στα προημιτελικά δύσκολα θα της προκαλέσει σκοτούρες.

 Tι είδαμε στη φάση των ομίλων 

Το τέλος της φάσης των ομίλων επιτρέπει και ένα μικρό πρώτο απολογισμό. Για πρώτη φορά μετά το μουντιάλ του 1994 δεν υπάρχει ομάδα που να προκρίθηκε με τρεις νίκες. Το γεγονός αυτό έχει ως αποτέλεσμα να έχουν καταγραφεί στο μυαλό μας ως φαβορί για την τελική επικράτηση κυρίως οι ομάδες που εντυπωσίασαν στις πρεμιέρες τους, δηλαδή οι Βραζιλιάνοι, οι Γάλλοι, οι Ισπανοί και οι Αγγλοι. Οι Αργεντίνοι και οι Πορτογάλοι για διαφορετικούς λόγους εξαρτιόνται πολύ οι πρώτοι από το παιγνίδι του Μέσι και οι δεύτεροι από τα κέφια του Ρονάλντο. Είναι δύσκολο να διακρίνεις ομάδα ικανή για εκπλήξεις στη συνέχεια.

Το τουρνουά έχει μια αντιφατικότητα – ίσως γιατί διεξάγεται χειμώνα και όλοι σχεδόν οι παίκτες είναι στην καλύτερή τους κατάσταση: από τη μια είχαμε πολλά ματς με ανατροπές και γενικά πολλά γκολ κι από την άλλη πολλά ματς που έληξαν 0-0 – συνολικά έξι ενώ στη Ρωσία είχαμε στη φάση των ομίλων μόλις ένα. Η εξήγηση έχει να κάνει με τη φυσική κατάσταση: οι παίκτες είναι πολύ καλά, ώστε να μπορούν να υπηρετήσουν ματς υψηλής έντασης τιμωρώντας λάθη, και την ίδια στιγμή για αυτό το λόγο είναι εύκολο και να υπάρξουν ματς με αρκετή τακτική κι αμοιβαία εξουδετέρωση – νομίζω τέτοια θα δούμε και στη συνέχεια πολλά. Το γεγονός ότι παρακολουθούμε ένα μουντιάλ με αρκετή  στρατηγική εξηγεί και κάποια άλλα παράδοξα. Οι Αγγλοι με ρυθμό Πρέμιερ λιγκ είχαν 9 γκολ σε δυο ματς και το ενδιάμεσο από αυτά έληξε 0-0 (με τους Αμερικάνους). Η Αργεντινή και κυρίως η Βραζιλία εμφανίστηκαν με σπουδαία αμυντική οργάνωση: τα γκολ τους είναι λίγα – η Αργεντινή έχει πετύχει 5 και η Βραζιλία μόλις 3. Συνολικά έχουν σημειωθεί λιγότερα γκολ από ό,τι στη Ρωσία και ευνοημένες από το γεγονός ότι το μουντιάλ γίνεται χειμώνα μοιάζουν οι μη Ευρωπαίοι: στους 16 υπάρχουν μόλις 8 ευρωπαϊκές ομάδες – στη Ρωσία ήταν 10.

Εχουμε επίσης πολλά πέναλτι (15 τον αριθμό), αλλά και πολλά χαμένα πέναλτι: συνολικά 6. Δεν είχαμε σχεδόν καθόλου κόκκινες  κάρτες – μόλις δυο, εκ των οποίων τη δεύτερη τη δέχτηκε χθες ο Αμουμπακάρ γιατί έβγαλε τη φανέλα να πανηγυρίσει το γκολ του Καμερούν. Δεν έχουμε επίσης γκολ από απευθείας εκτελέσεις φάουλ. Ο Τρίπερ είπε ότι με τη νέα μπάλα της Adidas στο μουντιάλ είναι αδύνατο να μπει γκολ από χτύπημα φάουλ: ο Ράσφορντ τον διέψευσε και πέτυχε το πρώτο τέτοιο κόντρα στους Ουαλούς – στο 35ο ματς του μουντιάλ! Ποτέ ένα γκολ από εκτέλεση φάουλ δεν ειχε αργήσει τόσο. Στη Ρωσία γκολ από εκτέλεση φάουλ είχε μπει στο πρώτο μας: σκόρερ ο Γκολοβίν στη νίκη των γηπεδούχων με τους Σαουδάραβες (5-0). Το 2014 χρειάστηκε να γίνουν 25 αγώνες για να σκοράρει με φάουλ ο Ελβετός Τζεμαϊλί κόντρα στη Γαλλία. Το 2010 ήταν ο Νιγηριανός Ούτσε Καλού που είχε σκοράρει στο 20ο ματς – έτσι η Νιγηρία προηγήθηκε της Εθνικής μας με 1-0. Στη συνέχεια έχασε.

καθυστερήσεις και αντίο 

Βλέπουμε επίσης για πρώτη φορά να δίνονται πάρα πολλά λεπτά καθυστερήσεων – ακόμα και στο τέλος του πρώτου ημιχρόνου! Στο ματς της Αγγλίας με το Ιράν δόθηκαν 14 λεπτά στο πρώτο ημίχρονο (εν μέρει δικαιολογημένα εξαιτίας του τραυματισμού του τερματοφύλακα των Ιρανών): είναι τα περισσότερα στην ιστορία στο τέλος πρώτου ημιχρόνου. Στο ματς της Αργεντινής με την Σαουδική Αραβία δόθηκαν 5 λεπτά έξτρα χρόνου στο τέλος του πρώτου ημιχρόνου που στην πορεία έγιναν επτά. Σε ένα πλήθος από ματς ο έξτρα χρόνος στο τέλος του αγώνα έφτασε τα 10 λεπτά! Δεν είναι τυχαίο. Πρόκειται για οδηγία που έχει δώσει ο επικεφαλής της διαιτησίας της FIFA Πιέρ Λουίτζι Κολίνα στα σεμινάρια προετοιμασίας των διαιτητών. Επί της ουσίας θα επιχειρηθεί διαμέσου των καθυστερήσεων να μεγαλώσει ο χρόνος που παίζεται πραγματικό ποδόσφαιρο: ο Κολίνα λέει ότι και αλλαγή να μην έχει γίνει τα 4 λεπτά είναι ο λιγότερος έξτρα χρόνος που πρέπει να κρατηθεί στο τέλος ενώ συνιστά 1,5 λεπτό καθυστερήσεων για τους πανηγυρισμούς κάθε γκολ και ένα λεπτό για κάθε συνομιλία με το VAR! Προβλέπω βέβαια εξαιτίας αυτής της επιλογής αρκετούς καυγάδες σε νοκ άουτ ματς. Στα οποία θα βλέπουμε παρατάσεις και ας μην είναι ισόπαλα.

Τέλος στη λήξη της φάσης των ομίλων είναι πια δεδομένο πως δεν θα δούμε να αγωνίζονται με τις Εθνικές τους αρκετοί μεγάλοι παίκτες. Είπε αντίο στην Εθνική Γερμανίας και στις μεγάλες διοργανώσεις ο Μίλερ ενώ αναμένεται το ίδιο και από τον Νόγιερ. Δεν θα ξαναδούμε σε μουντιάλ τους Σουάρες και Καβάνι. Θα πουν αντίο στην Εθνική Βελγίου ο Μέρτενς και ο Βερτόκεν. Πιθανότατα και ο Ντε Μπρόιν. Αυτόν δεν τον πήραν τα χρόνια: απλά κούρασε και κουράστηκε…

το pod για τη φάση των 16

https://pod.gr/mundial-2022/ta-kompiouterakia-tis-ispanias-kai-i-wra-tis-argentinis/