Ομολογώ ότι χάρηκα την προσπάθεια του Παναγιώτη Ρέτσου να μιλήσει για ποδόσφαιρο μετά το ματς του Ολυμπιακού με την Μπαρτσελόνα. «Η απόφαση της αποβολής μας επηρέασε ψυχικά και χάσαμε τη συγκέντρωσή μας. Ήταν μεγάλο μειονέκτημα το να παίζουμε με δέκα παίκτες, αλλά ήταν ανεπίτρεπτο να χάσουμε τη συγκέντρωσή μας με αυτόν τον τρόπο και να δεχθούμε τέσσερα γκολ. Αυτά είναι εμπειρίες» είπε ενώ γινόταν χαμός για την διαιτησία του Ελβετού Ουρς Σνάιντερ, που όντως έβγαλε αναίτια δεύτερη κίτρινη στον Εσε στο 58΄λίγο μετά το γκολ που σημείωσε ο ΕλΚαμπί με πέναλτι και με το οποίο ο Ολυμπιακός φαινόταν να επιστρέφει στην διεκδίκηση του ματς.  Στα πολλά που γράφτηκαν πριν το ματς του Ολυμπιακού με την Μπαρτσελόνα όλοι όσοι κάτι γράψαμε λίγο πολύ ξεχάσαμε να επισημάνουμε κάτι: ότι σε αυτά τα παιγνίδια το βασικό για να έχει μια κάποια ελπίδα μια ελληνική ομάδα είναι να υπάρχει στο γήπεδο μια διαιτητική ομάδα που να μην επηρεαστεί από την γοητεία της μεγάλης ομάδας. Δεν είναι ποτέ δεδομένο. Και γιατί οι μεγάλες ομάδες ασχολούνται με τους διαιτητές εξαιρετικά.

Η Μπάρτσα και οι διαιτητές   

Η Μπαρτσελόνα την δύναμη της οποίας ο Ολυμπιακός διαπίστωσε χθες βράδυ δεν είναι άσπιλη και αμόλυντη, ούτε έχει μείνει μακριά από ιστορίες επιρροής διαιτητών. Το Φεβρουάριο του 2023 η εισαγγελία της Βαρκελώνης ξεκίνησε ερευνά  για την εταιρία DASNIL 95 SL, η οποία ανήκει στον πρώην Ισπανό διαιτητή Χοσέ Μαρία Ενρίκεθ Νεγκρέιρα που κατηγορούνταν ότι έλαβε το ποσό του 1.4 εκατομμυρίου ευρώ από την Μπαρτσελόνα από το 2016 έως και το 2018 για υπηρεσίες που πρόσφερε στην ομάδα. Ένα μήνα μετά ασκήθηκαν διώξεις σε δυο προέδρους της ομάδας εκείνη την περίοδο, στον Σάντρο Ροσέλ και στον Γιόσεπ Μαρία Μπερτομέου, καθώς και στα στελέχη της ομάδας Όσκαρ Γκράου και Άλμπερτ Σολέρ για συνεργασία με τον Νεγκρέιρα που αποδεδειγμένα έλαβε σχεδόν 7.000.000 ευρώ όχι από το 2016 μέχρι το 2018, αλλά από τον Ιανουάριο του 2001 μέχρι τον Ιούλιο του 2018. Τα πήρε για να έχει συμβουλευτικό ρόλο στην Μπαρτσελόνα για θέματα διαιτησίας, χωρίς μάλιστα να υπάρχει συμβόλαιο που να ορίζει το είδος της συνεργασίας κι ενώ στο μεταξύ είχε γίνει και μέλος της ισπανικής ΚΕΔ.

Τον Ιανουάριο του 2024 η εφημερίδα El Mundo Deportivo αποκάλυψε καταθέσεις διαιτητών στον εισαγγελέα – διαιτητών που υποστήριζαν πως ο Νεγκρέιρα (αλλά και ο γιος του!) εκμεταλλεύτηκαν τη θέση του πρώτου ως αντιπροέδρου της Τεχνικής Επιτροπής των Ισπανών Διαιτητών. «Αν ήθελες να γίνεις διεθνής έπρεπε να έχεις γυμναστές και φυσικοθεραπευτές από την εταιρία του γιού του» έχει δηλώσει ο Φερνάντο Ρομάν,  Ισπανός διαιτητής με καριέρα μεγαλύτερη από είκοσι χρόνια. Τον περασμένο Αύγουστο στα πλαίσια της έρευνας οι Ροσέλ και Μπερτομέου έδωσαν ένορκες καταθέσεις, δεν αρνήθηκαν την σχέση με τον Νεγκρέιρα και την χαρακτήρισαν συμβουλευτική, ενώ υποστήριξαν πως είναι σύμπτωση ότι η σχέση σταμάτησε όταν ο Νεγκρέιρα έφυγε από την Ισπανική Επιτροπή Διαιτησίας. Σε μια άλλη χώρα, στην Ιταλία πχ, η Μπαρτσελόνα θα είχε υποβιβαστεί. Στην Ισπανία είναι όμως «κάτι παραπάνω από ένα κλαμπ». Και οι ποδοσφαιρικές αρχές παρακολουθούν όλα αυτά περιμένοντας την ολοκλήρωση της ποινικής διαδικασίας για να επέμβουν. Η οποία διαδικασία βέβαια αποδεικνύει ένα πράγμα: ότι μια χαρά ασχολείται η Μπάρτσα με τους διαιτητές.

Υπάρχει κάποια εξήγηση

Ασχολήθηκαν και με τον Ελβετό; Δεν μπορώ να ξέρω το πώς. Η ακατανόητη στάση του Σνάιντερ πάντως από την μεριά μου έχει δύο εξηγήσεις. Η μία είναι να έχει περάσει εξαιρετικά στην Βαρκελώνη, να νιώθει γοητευμένος από την πόλη και την ομάδα και να έκρινε ότι δεν υπάρχει λόγος να κακοκαρδίσει κανένα: στο φινάλε μιλάμε για την Μπαρτσελόνα που θέλει να κερδίσει το Τσάμπιονς λιγκ που απέναντί της έχει μια ελληνική ομάδα. Αντε με την απόφασή του να ασχοληθούν οι εφημερίδες της Μαδρίτης – κάποιοι θα φωνάξουν και στην Ελλάδα - σιγά τι έγινε. Η άλλη εξήγηση είναι να έχει πανικοβληθεί μετά το πέναλτι που έδωσε και να αποφάσισε να τελειώσει το ματς δείχνοντας πως δεν είχε σκοπό να κάνει κακό στην Μπάρτσα. Πέταξε έξω τον Εσε και έφυγε από την Βαρκελώνη σαν κύριος. Το ότι ήταν παρών στο γήπεδο ως παρατηρητής του ο ίδιος ο Ρομπέρτο Ροσέτι που τον όρισε δεν φάνηκε να τον απασχολεί. Σε τελική ανάλυση το ποδόσφαιρο είναι παιγνίδι λαθών κτλ κτλ.  

Δεν αποκλείω και η ίδια η παρουσία του Ιταλού αρχιδιαιτητή να δημιούργησε στην Μπάρτσα την ανάγκη να ασχοληθεί με τον διαιτητή. Η Μπάρτσα είναι η τελευταία που έχει απομείνει να παλεύει κόντρα στην UEFA για την δημιουργία της Ευρωπαϊκής Σουπερλίγκας. Πιθανότατα είδαν στην παρουσία του Ιταλού ένα είδος εχθρικής κίνησης από την πλευρά της ευρωπαϊκής ομοσπονδίας. Και θέλησαν να δείξουν πως έχουν τον τρόπο τους να έχουν μια διαιτησία έδρας και μπροστά στον ευρωπαίο αρχιδιαιτητή. Οσο πιο μεγάλος είσαι συνήθως, τόσο πιο αλαζονικά μπορεί να φερθείς.  Αυτά τα γράφω μπας και καταλάβει κανείς πως δεν υπάρχουν συνομωσίες της UEFA και άλλα τέτοια φαιδρά. Υπάρχουν απλά ομάδες που κοιτάζουν την πάρτι τους. Και διαιτητές που θαμπώνονται εύκολα από την λάμψη τους.          

Εννέα φάουλ τέσσερις κίτρινες κι ένα πέναλτι

Μπορεί κανείς να μιλήσει για ποδόσφαιρο μετά από ένα τέτοιο ματς; Πάντα μπορείς να το κάνεις. Το έκανε ο Ρέτσος και από μένα έχει ένα μπράβο. Όταν βλέπουμε πράγματα από τους διαιτητές σχεδόν ανεξήγητα, εγώ πάντα λέω πως σε ένα ματς υπάρχουν αυτά που εσύ μπορείς να κάνεις και αυτά που ο διαιτητής μπορεί να κάνει, αλλά αυτό που οφείλεις να κοιτάς είναι το κομμάτι το δικό σου. Το λέω και για τα ματς του ελληνικού πρωταθλήματος και συχνά παρεξηγούμε, αλλά δεν τρέχει και τίποτα.

Στην προκειμένη περίπτωση όταν βλέπεις τον συγκεκριμένο διαιτητή να κιτρινίζει εύκολα τον Γκαρθία και τον Εσε (στον Αργεντίνο μάλιστα έβγαλε και μια πρώτη κίτρινη κάρτα ανύπαρκτη) πρέπει να τους βγάλεις από το γήπεδο γιατί το ρίσκο της αποβολής είναι μεγάλο. O Γκαρθία με την εμπειρία του ίσως μπορούσε να διαχειρισθεί την κατάσταση: ο Εσε ήταν σημαδεμένος και σίγουρα θα ρίσκαρε. Αλλά ο Μεντιλίμπαρ που αυτά τα προσέχει (στο ματς με την ΑΕΛ έβγαλε τον Σιπιόνι για να γλυτώσει την αποβολή με την οποία φλέρταρε…) τους έβλεπε να παίζουν τόσο καλά που τους άφησε στο γήπεδο. Μάλιστα με την μαεστρική του αλλαγή (Μουζακίτης αντί Ζέλσον στο ημίχρονο) και με τον Νασιμέντο να έχει μπει αντί του τραυματία Τσικίνιο, και να αγωνίζεται κάτι σαν μέσα αριστερά έμπλεξε αρκετά την Μπάρτσα στο ξεκίνημα του δευτέρου ημιχρόνου παίζοντας με ένα χαφ παραπάνω.

Ο Σνάιντερ μας στέρησε την δυνατότητα να δούμε ένα συναρπαστικό ματς καθώς ο Ολυμπιακός είχε μειώσει: ίσως ο πρωταθλητής Ελλάδος να έχανε εύκολα, αλλά η αποβολή του Εσε κατέστρεψε πραγματικά το παιγνίδι του. Αν ο Ολυμπιακός στο τέλος κατέρρευσε είναι γιατί ο σκοπός του ήταν κυρίως να δημιουργήσει και όχι να αμυνθεί. Όταν χρειάστηκε να το κάνει φάνηκε κυρίως η έλλειψη αμυντικού πλάνου: μετά την αποβολή του Εσε δεν έχει κάνει φάουλ, ενώ τα συνολικά φάουλ στο παιγνίδι του είναι μόλις 9 και για αυτά υπήρξαν 4 κίτρινες κάρτες και ένα πέναλτι! Το μόνο φάουλ που κάνει ο Ολυμπιακός μετά την αποβολή του Εσε είναι το πέναλτι που ο Σνάιντερ δίνει στο 64΄ στην Μπάρτσα για να τελειώσει νωρίς κάθε συζήτηση για το ματς ο Γιαμάλ ευστοχώντας.

 Καλύτερα να είχε δεχτεί γκολ

Ο Ολυμπιακός βρέθηκε πίσω στο σκορ νωρίς με γκολ του Φέρμιν Λόπεθ στο 4΄ όπως και με την Αρσεναλ. Αν θέλει να έχει τύχη στην συνέχεια πρέπει να διορθώσει πολύ το πώς ξεκινά τα ματς. Επειδή η ομάδα του Φλικ δεν είναι Αρσεναλ έκλεισε το ημίχρονο στο 2-0 σκοράροντας με τον Φέρμιν Λόπεθ στην τρίτη της ευκαιρία στο 40΄. Η ανασύνταξη στο δεύτερο ημίχρονο προέκυψε με ένα ενδιαφέρον σχήμα, κάτι σαν 4-4-1-1 αλλά στο 58΄το ματς τελείωσε: θα ήταν καλύτερα για αυτόν τον Ολυμπιακό να δεχτεί ένα γκολ, παρά να παίζει με παίκτη λιγότερο. Όλα αυτά όποιος αισθάνεται ότι ο Ολυμπιακός έπεσε θύμα μιας τεράστιας αδικίας θα πει ότι είναι άχρηστες επισημάνσεις. Μπορεί να είναι κι έτσι. Αλλά εγώ έχω το μικρόβιο του Ρέτσου: ακόμα και σε αυτές τις βραδιές κοιτάζω τι ποδόσφαιρο παίχτηκε…      

 (Gazzeta.gr Οκτώβριος 2025)