Διάβαζα στην Εκίπ ένα ωραίο ρεπορτάζ για την κατάσταση της Ναντ, με αντίπαλο την οποία ξεκινά η εφετινή περιπέτεια του Ολυμπιακού στο Γιουρόπα λιγκ. Η κυπελλούχος Γαλλίας έχει ένα πλήθος από προβλήματα. Αλλά αναρωτιέμαι τι άραγε θα λένε οι Γάλλοι, αν διαβάσουν όσα συνέβησαν στον Ολυμπιακό φέτος το καλοκαίρι. Οι άνθρωποι θα αναρωτιούνται πως είναι  δυνατόν σε δυο μήνες να έχουν συμβεί στον πρωταθλητή Ελλάδος πράγματα που σε μια ομάδα (σε οποιαδήποτε, όχι μόνο στη δική τους…) δεν συμβαίνουν κανονικά ούτε σε τρία χρόνια! 

Δεν είναι στα καλύτερα της, αλλλά…

Για να μείνω σε όσα γράφει η Εκιπ (ώστε να έχουμε και μια γνώση της κατάστασης της αντιπάλου του Ολυμπιακού…) η Ναντ δεν είναι στα καλύτερα της κι όχι βέβαια γιατί στο τελευταίο  της παιγνίδι έχασε από την Παρί με 0-3. Όπως είπε κι ο προπονητής της, ο Αντουάν Κουμπουαρέ που κάποτε είχε υπάρξει και στόχος του Ολυμπιακού, το καλό για τη Ναντ στο ματς με την Παρί ήταν ότι μολονότι έχανε με 0-3 κι έπαιζε με παίκτη λιγότερο δεν παραιτήθηκε και δεν δέχτηκε έξι και επτά γκολ – πράγμα που ήταν για τον ίδιο αρκετά πιθανό! Το πρόβλημα του Κουμπουαρέ και της Ναντ δεν είναι η ήττα από την Παρί: είναι ότι ξεκίνησε το γαλλικό πρωτάθλημα με μια νίκη σε τέσσερα ματς. Κι ότι αυτό δεν είναι τυχαίο, αφού ούτε μεταγραφές έκανε (παρόλο που θα αγωνιζόταν στην Ευρώπη), ούτε πλήρης είναι.

Παρά τις ιστορικά καλές της ακαδημίες η Ναντ δεν μπορεί να βγάζει κάθε χρόνο από αυτές παίκτες έτοιμους να αγωνιστούν ως βασικοί. Με την Παρί έλειπε η μισή ομάδα. Αμυντικούς όπως ο Μερλάν κι ο Τραορέ δεν έχει πολλούς. Στα χαφ ήταν μεγάλη η απουσία του Σισοκό και μπροστά έλειπε ο Σαμόν - ένα εξτρέμ, που είναι ένας από τους καλύτερους παίκτες της. Αλλά κατά την Εκίπ πρόβλημα ήταν και οι παρόντες. Κάποιοι που αγωνίστηκαν έσφιξαν τα δόντια: ο χαφ Μπλας, που απόντος του Σαμόν έπαιξε δεξί εξτρέμ και ο Τζιροτό, που κατευθύνει την άμυνα επίσης δεν ήταν σε καλή κατάσταση. Ο Κουμπουαρέ κάνει δημοσίως κριτική στη διοίκηση γιατί δεν έκανε μεταγραφές: γνωρίζει πως από τη στιγμή που κέρδισε ένα τρόπαιο με τη Ναντ (το κύπελλο Γαλλίας) μετά από είκοσι χρόνια δεν τον ακουμπάει κανένας. Αλλά το θέμα δεν είναι η Ναντ είναι ο Ολυμπιακός.

Καλύτερη από όλους

Με όποιους και να αγωνιστεί η Ναντ θα είναι καλύτερη από την Σλόβαν Μπρατισλάβας και τον Απόλλωνα Λεμεσού που ο Ολυμπιακός απέκλεισε στα πέναλτι για να φτάσει μέχρι τους ομίλους του Γιουρόπα λιγκ. Στην ενδεκάδα που ο Κουμπουαρέ θα κατεβάσει θα υπάρχουν παίκτες που θα πιέσουν και θα τρέξουν – δεν θα μας εντυπωσιάσει πιθανότατα κανείς με την τεχνική του, αλλά όλοι τους θα είναι παιδιά σκληρά, γυμνασμένα και με τακτική παιδεία. Η τελευταία ομάδα με μια αθλητικότητα ανάλογη (όχι ίδια) που ο Ολυμπιακός αντιμετώπισε ήταν η Μακάμπι Χάιφα – δεν θέλει κανείς να τη θυμάται. Αν στα δυο ματς με την πρωταθλήτρια Ισραήλ ο Ολυμπιακός υπέφερε το πρέσινγκ στη μεσαία γραμμή απόψε μπορεί να μην δει την μπάλα, έστω κι αν η Ναντ έχει απουσίες. Είναι η δική του εύθραυστη ομάδα το πρόβλημα – κι όχι οι Γάλλοι. Αυτοί θα κάνουν το παιγνίδι τους. Αυτό που δεν έχω καταλάβει ακόμα είναι τι παιγνίδι θέλει να κάνει ο Ολυμπιακός.

Μεταγραφές και ελλείψεις

Ωραίες είναι οι μεταγραφές και ωραίες οι αναλύσεις για το πόσο μπορεί ο Ολυμπιακός να βελτιωθεί προσεχώς, αλλά για να αντέξει απόψε πρέπει να κάνει το καλύτερο εφετινό παιγνίδι του. Αυτό δεν είναι δύσκολο, γιατί ο πήχης είναι μάλλον χαμηλά, αλλά το θέμα είναι πόσο καλύτερη από ότι ήταν στο τελευταίο της παιγνίδι μπορεί να είναι μια ομάδα χωρίς ομοιογένεια, χωρίς μεγάλη σιγουριά και χωρίς πολλές λύσεις – ειδικά στη λειψή  απόψε μεσαία γραμμή. Πέρα από μια καλύτερη απόδοση (που μπορεί να προκύψει αν υπάρξει μεγαλύτερη  αγωνιστικότητα και σίγουρα μεγαλύτερη προσοχή στην άμυνα) ο Ολυμπιακός χρειάζεται απόψε κι άλλα πάρα πολλά που δεν είναι καθόλου δεδομένο ότι θα βρει. Πρώτα πρώτα μια σύνθεση ικανή να ανταποκριθεί στη δοκιμασία – πράγμα που για διαφορετικούς λόγους δεν είχε φέτος σε κανένα ευρωπαϊκό του ματς. Ο Ολυμπιακός πχ προσπάθησε να κερδίσει τη Μακάμπι Χάιφα στο Καραϊσκάκη παίζοντας με μια φτωχά παραγωγική μεσαία γραμμή. Αποφάσισε να περιμένει στη Λεμεσό τον Απόλλωνα  με μια άμυνα που δεν έδινε εγγυήσεις ούτε στα φιλικά του. Ηθελε νίκη με τον Απόλλωνα Λεμεσού στη ρεβάνς χωρίς να τολμά να ανεβεί στο γήπεδο παρόλο που προηγήθηκε νωρίς με 1-0. Μπερδεύτηκε ακόμα και στο Καραϊσκάκη με τη Σλόβαν, όπου για να ρισκάρει έπρεπε να βρεθεί πίσω στο σκορ. Σε όλα αυτά τα ματς παρουσίαζε αδυναμίες που συνεχώς επαναλαμβάνονταν – και για αυτό και δεν κέρδισε κανένα.

Δυσκολία μεγαλύτερη από ποτέ

Μια ομάδα που δεν κερδίζει, δεν κερδίζει συνήθως γιατί δέχεται γκολ. Ο Ολυμπιακός σκόραρε στα πέντε από τα έξι ευρωπαϊκά του ματς: σε τρία ήταν και μπροστά στο σκορ (στη Χάιφα, στη Μπρατισλάβα και στο ματς με τον Απόλλωνα στο Καραϊσκάκη).  Σε όλα, αφού άνοιξε το σκορ, οπισθοχώρησε, δεν έκανε σωστά κατοχή μπάλας, δυσκολευόταν να χτίσει αντεπιθέσεις ακόμα κι όταν είχε χώρους. Υπέφερε ομάδες που απλά είχαν το κουράγιο να του επιτεθούν. Επειδή κάπου υπάρχει ένας Θεός που παίζει μαζί του τον ζορίζει συνεχώς ανεβάζοντας τον πήχη της δυσκολίας των αγώνων του σαν να προσπαθεί να του ανοίξει τα μάτια. Απόψε, προβλήματα του προέκυψαν κι άλλα. Θα λείψει ο Μπα – ίσως στο ματς που τον είχε πιο πολύ ανάγκη. Κι όλα δείχνουν πως θα λείψουν και οι βασικοί της μεσαίας γραμμής του καθώς εκτός από τον Εμβιλά είναι αμφίβολος και ο Χουάνκ Ιν Μπέουμ – αν αυτό συμβεί δεν αποκλείω να δούμε τον Ρέτσο κόφτη και μπροστά του τους Κούντε και Μπουχαλάκη, αλλά ως τριάδα αυτή για να λειτουργήσει πρέπει να κάνουν άπαντες το ίδιο βράδυ το παιγνίδι της ζωής τους!

Ο Ολυμπιακός, σε σχέση με τα ματς με τον Απόλλωνα, έχει απλά παραπάνω επιθετική ποιότητα χάρη στον Πεπ Μπιέλ, τον Γκάρι Ροντρίγκεζ που είναι στην αποστολή και στον Μπόουλερ που όμως κανείς δεν έχει δει. Αλλά δεν αποκλείω ο Ελ Αραμπί κι ο Μασούρας να κληθούν πάλι να βγάλουν τα κάστανα από τη φωτιά γιατί αυτοί ξέρουν τουλάχιστον ο ένας το παιγνίδι του άλλου. Σε μια ομάδα χωρίς ομοιογένεια, που αλλάζει ενδεκάδες σαν πουκάμισα και κανείς δεν ξέρει τι σύνθεσή της αυτό μετράει. Τώρα που το σκέφτομαι ίσως το μόνο αβαντάζ (;) που έχει απόψε ο Ολυμπιακός είναι ότι αν ο Κουμπουαρέ ασχοληθεί μαζί του θα μπλέξει! Ας ελπίσουμε να το κάνει και να ψάχνει να βρει που είναι όσοι σκόραραν στα προηγούμενα ματς (ο Ζινγκερνάγκελ, ο Τικίνιο, ο Αγκιμπού), που είναι ο Βρσάλικο και ο Παπασταθόπουλος, που είναι ο Κανέ, ο Μαντί, ο Ρατζέλοβιτς κτλ κτλ. Θα τρελαθεί τελείως ο Γάλλος.

Μια νέα αρχή   

Το γενικό σύνθημα στον Ολυμπιακό είναι πως απόψε η ομάδα θέλει να κάνει μια νέα αρχή. Αν δεν αλλάξει τον τρόπο που μέχρι τώρα αντιμετώπισε τα παιγνίδια της αυτό δεν γίνεται. Μια άμυνα πχ που παίζει με τον ίδιο τρόπο και τους ίδιους παίκτες είναι πιο πιθανό να δεχτεί πάλι τα ίδια γκολ, παρά να μεταμορφωθεί. Μια επίθεση που συνεχώς αλλάζει θα ναι δύσκολο να γίνει αποδοτική μόνο με ατομικές ενέργειες. Όλα γίνονται αλλά είμαστε στη σφαίρα του μεταφυσικού: ο Ολυμπιακός πάει στο Ναντ με ένα όνειρο τρελό. Θα έλεγα θεότρελο…