«Γιατί δεν έγραψες κάτι για τις κληρώσεις των ελληνικών ομάδων;» με ρώτησαν διάφοροι φίλοι χθες και προχθές. «Διότι είναι αδύνατον την εποχή του Covid 19 να κάνεις οποιαδήποτε εκτίμηση για την κατάσταση στην οποία θα βρίσκονται οι ομάδες όταν θα αγωνιστούν», απαντάω. Ρίξτε μια ματιά να δείτε τι γίνεται στην Ευρώπη. Το Γιουβέντους – Νάπολι είναι στον αέρα και μόλις σήμερα το πρωί αποφασίστηκε να γίνει κανονικά – χθες στην Ιταλία είχαμε αναβολή του παιγνιδιού της Τζένοα. Η Μαδρίτη είναι ένα βήμα πριν το νέο lock down, με ό,τι αυτό συνεπάγεται και για τις ποδοσφαιρικές της ομάδες. Κρούσματα κορωνοϊού, μόλις λίγες μέρες πριν είχαμε στην Ομόνοια, αλλά και στον ΠΑΟΚ, ενώ αρρώστησε ο Γιασκεβίτσιους και η ΤΣΣΚΑ πήγε στη Βαρκελώνη στην πρεμιέρα της Ευρωλίγκας μισή. Και είμαστε ακόμα στις αρχές Οκτωβρίου. Παρόλα αυτά, αφού επιμένετε θα σας πω κάτι για τις κληρώσεις – όχι κάτι από αυτά που διαβάζετε δεξιά κι αριστερά.
Σε δυο κατηγορίες
Πρώτα από όλα ξεχάστε ότι ξέρατε μέχρι φέτος για τις ευρωπαϊκές διοργανώσεις: υπάρχει πια ένα εντελώς νέο σκηνικό που έχει δημιουργηθεί από την μια εξαιτίας της πανδημίας κι από την άλλη εξαιτίας της απουσίας κόσμου στα γήπεδα. Οι έδρες έχουν πάψει να είναι τόσο σημαντικές – ειδικά στα παιγνίδια των ομίλων: αν είχαμε να κάνουμε με μονά ματς, όπως στους προκριματικούς, το πράγμα θα ήταν αλλιώς. Εδώ πλέον υποπτεύομαι πως θα μετρήσει κάτι άλλο: ο φόβος των ταξιδιών. Δεν αποκλείω μάλιστα ομάδες να ταξιδεύουν, όπου μπορούν, αυθημερόν: με βασικό στόχο να επιστρέψουν στη βάση τους μέσα σε μια μέρα.
Αυτή τη στιγμή στα δικά μου τα μάτια οι ομάδες στην Ευρώπη χωρίζονται σε δυο κατηγορίες: σε αυτές που προέρχονται από πρωταθλήματα που πέρυσι διακόπηκαν και σε αυτές που έπαιζαν μπάλα όλο το καλοκαίρι.
Οι πρώτες έκαναν κανονική προετοιμασία, έχουν κανονικό ρυθμό αγώνων, αλλά έχοντας χάσει του κόσμου τα χρήματα, είναι αμφίβολο αν έχουν ενισχυθεί σοβαρά: είναι ωστόσο πολύ κακός μπελάς. Οι δεύτερες δεν έκαναν την καλύτερη δυνατή προετοιμασία και προσπαθούν να βρουν τρόπους για να ρθουν σε φόρμα – σίγουρα θα μετρήσουν και κάμποσους τραυματισμούς. Στη δεύτερη κατηγορία ανήκουν οι ελληνικές ομάδες: ο Ολυμπιακός είναι πολύ χαρακτηριστικό παράδειγμα. Στα Γιάννινα πάει χωρίς τον Μασούρα και τον Σα, που πλήρωσαν την επιβάρυνση μόλις δυο εβδομάδων. Ο δε προπονητής του πρέπει σε λιγότερο από είκοσι μέρες που αρχίζουν οι όμιλοι να φέρει την ομάδα σε στοιχειώδη καλή φόρμα και κυρίως να εντάξει στην ομάδα πέντε παίκτες σχεδόν χωρίς φιλικά: το καλό είναι πως ο Μπρουμά, ο Βινάγκρε, ο Πέπε, ο Τιάγκο Μάρτινς και ο Ντέγκερ μοιάζουν από βιογραφικό καλοί παίκτες. Ιδιο πρόβλημα έχει κι ο ΠΑΟΚ, που έκανε μια περισσότερο νορμάλ προετοιμασία, αλλά άλλαξε πολύ: κι ο Αμπέλ Φερέιρα έχει κάμποσους νεοφερμένους, που πρέπει να μάθουν την ομάδα παίζοντας επίσημα ματς.
Η ΑΕΚ είχε την καλύτερη κλήρωση
Επειδή για μένα αυτή την εποχή η ανετοιμότητα είναι πρόβλημα πολλών ομάδων εγώ λέω ότι την καλύτερη κλήρωση την είχε η ΑΕΚ: θα αγωνιστεί με τρεις ομάδες (Μπράγα, Λέστερ, Ζόρια) που έχουν την ίδια περίπου διαδρομή προετοιμασίας που είχε κι αυτή. Το κακό στην περίπτωσή της Ενωσης είναι το πρόγραμμα της: αρχίζει με ματς εκτός έδρας (και μάλιστα με την Μπράγα που θα πάρει την διοργάνωση στα σοβαρά) και δίνει δεύτερο ματς στο ΟΑΚΑ με τη Λέστερ (που δεν αποκλείεται να ρθει με αναπληρωματικούς). Απλά η ΑΕΚ θα έχει μια κάποια πίεση γιατί δεν πρέπει να πάει στα δυο ματς με τους Ουκρανούς της Ζόρια χωρίς βαθμούς.
Δεν είναι πολύ καλύτερο το πρόγραμμα και του Ολυμπιακού και του ΠΑΟΚ ωστόσο: μπορεί να ξεκινούν με βατά ματς, αν όμως δεν τα καταφέρουν, στη συνέχεια ακολουθεί Γολγοθάς. Ο Ολυμπιακός αρχίζει με την πανέτοιμη Μαρσέιγ στο Καραϊσκάκη – έχει και κακή παράδοση εντός έδρας μαζί της. Ο ΠΑΟΚ παίζει πρώτο ματς στην Τούμπα με την σκληροτράχηλη Ομόνοια που την είδαμε: μέχρι τότε πρέπει να βρει ένα τρόπο ν΄ανοίγει κλειστές άμυνες χωρίς τον Ακμπομ, τον Λημνιό και τον Μπίσεσβαρ. Ολυμπιακός και ΠΑΟΚ έχουν στο πρόγραμμα δυο συνεχόμενα ματς με τη δυνατότερη ομάδα του ομίλου: ο Ολυμπιακός θα παίξει 3η και 4η αγωνιστική με τη Σίτυ κι ο ΠΑΟΚ με την PSV. To καλό είναι ότι ανάμεσα στο πρώτο και στο δεύτερο ματς μεσολαβούν είκοσι μέρες.
Ρόστερ και εμπειρία
Κάθισα χθες βράδυ και είδα τα ματς της Σίτυ και της Πόρτο. Η ομάδα του Γκουαρντιόλα βρήκε ένα καταπληκτικό αντίπαλο: την Λιντς που θα μπορούσε και να την κερδίσει. Εχει απουσίες και προβλήματα, αλλά εξακολουθεί να είναι η ομάδα με το πιο πλούσιο ρόστερ στην Αγγλία και έχει αναπληρωματικούς που κοστίζουν εκατομμύρια. Η Πόρτο, του Σέρτζιο Κονσεϊσάο που ξέρει τον Ολυμπιακό, έχασε εντός έδρας από την Μαρίτιμο 3-2. Υποφέρει την απουσία του κόσμου της από τις εξέδρες, εξακολουθεί να έχει όπως και πέρυσι προβλήματα στην άμυνα, αλλά έχει επιθετικούς που σκοράρουν, όπως ο Μαρεγκά και ο Ντίαζ, ενώ εκεί παίζει κι ο Κορόνα, ο μόνος ίσως παίκτης που ξέρω που μπορεί να παίξει με επιτυχία δεξί μπακ, δεξί χαφ και δεξί εξτρέμ. Η Πόρτο είναι ομάδα ρυθμού, η Σίτυ εκτός από οργανωμένο παιγνίδι έχει φυσικά και σπουδαίες μονάδες. Τώρα μοιάζουν ανέτοιμες, σε είκοσι μέρες θα είναι καλύτερες: δεν έδιναν άλλωστε προκριματικά, που από μόνα τους δημιουργούν συνθήκες έντασης.
Εβλεπα τα ματς και σκεφτόμουν ότι για τον Ολυμπιακό θα ήταν προτιμότερο να τις αντιμετώπιζε και τις δυο τώρα – αυτή την εβδομάδα. Αλλά και η σκέψη αυτή είναι απολύτως λάθος: αυτό τον καιρό και ο Ολυμπιακός δεν τρέχει και χωρίς τρέξιμο και πρέσινγκ θα ήταν ευάλωτος, όση θέληση κι αν οι παίκτες του κατέθεταν στο γήπεδο. Ακουγα ένα σωρό κόσμο να αγωνιά όλες αυτές τις μέρες για τις μεταγραφές που θα γίνουν: την Τρίτη που θα ολοκληρωθούν θα γράψω και τη γνώμη μου. Αλλά η μεγάλη μεταγραφή του Ολυμπιακού, η πρώτη και απαραίτητη, είναι να ξαναβρεί τρεξίματα κι επιταχύνσεις, που τόσο του λείπουν – αυτά δεν αγοράζονται. Ομοίως θα ευχόμουν στην ΑΕΚ να βρει ο Καρέρα ένα τρόπο να συνυπάρξουν σε σοβαρά ματς ο Μάνταλος κι ο Λιβάγια και φυσικά στον ΠΑΟΚ θα ήθελα να δω περισσότερη ομοιογένεια: αυτή κυρίως μπορεί να φέρει λύσεις στο πρόβλημα του γκολ.
Θα μιλούσε το Καραϊσκάκη
Αν είμασταν σε μια κανονική χρονιά θα έλεγα ότι οι οπαδοί της ΑΕΚ θα ζήσουν ένα μεγάλο βράδυ στο ματς- κλειδί της Ενωσης με τη Λέστερ και ότι η Τούμπα πρέπει και μπορεί να λυγίσει και την Ομόνοια και τον υπέροχο Φαμπιάνο. Θα έλεγα επίσης ότι στο ματς με την Μαρσέιγ θα μιλήσει το Καραϊσκάκη: ο κόσμος του Ολυμπιακού θα το αντιμετώπιζε σαν τελικό κι από τέτοιους ξέρει. Αλλά δεν είμαστε σε μια κανονική χρονιά. Και μολονότι πιστεύω πως το πρώτο ματς εντός έδρας είναι το πιο σημαντικό και για τους τρεις, λέω απλά ότι η δύσκολη δουλειά που προπονητές και ομάδες έχουν μπροστά τους είναι αυτή που πρέπει να κάνουν πριν αρχίσει το πανηγύρι των ομίλων. Μετά το τέλος των μεταγραφών αρχίζει η δύσκολη δουλειά.
