Ο ένας στους δυο θεατές που πήγε σινεμά το περασμένο σαββατοκύριακο είδε την «Επικίνδυνη αποστολή: Θανάσιμη εκδίκηση, μέρος πρώτο». Παρά την τρίωρη διάρκειά της, που κάνει δύσκολη την προβολή της στα θερινά σινεμά η ταινία πήγε εξαιρετικά και στην Ελλάδα, όπως άλλωστε και παγκοσμίως: στο παγκόσμιο box office μάλιστα η επιτυχία της είναι τεραστίων διαστάσεων, αν σκεφτεί κανείς πως μιλάμε για μια ταινία που είναι η έβδομη της σχετικής σειράς. Η πρώτη «Επικίνδυνη αποστολή» βγήκε στα σινεμά το 1996. Το ό,τι η σειρά άντεξε τόσο ώστε η έβδομη συνέχεια της να κάνει το παγκόσμιο box office να αναστενάζει από ανακούφιση οφείλεται σε ένα και μόνο άνθρωπο: τον πρωταγωνιστή της Τομ Κρουζ.
Γράφεται σε όλο τον κόσμο τα δυο τελευταία χρόνια πως ο Τομ Κρουζ έχει αποφασίσει να ξαναθυμίσει στον κόσμο πόσο ωραία μπορεί να περάσει σε μια αίθουσα. Πέρυσι πριν την έναρξη του «Τop Gun Maverick» έκανε και σχετικό διάγγελμα! Ισως κι από άγχος γιατί είχε παίξει τα ρέστα του. Όταν είπε το «ναι» στους παραγωγούς και ανακοινώθηκε η επιστροφή του στο ρόλο του πιλότου Πιτ Μίτσελ, του έγραφαν ότι στα 59 του ήταν μεγάλος για να δώσει αληθοφάνεια στην συνέχεια της ιστορίας και πως η σύγκριση με την πρώτη ταινία θα τον συντρίψει: τα κατάφερε τόσο καλά που το «Top Gun Maverick» κέρδισε ακόμα και υποψηφιότητα για τα Οσκαρ! Η έβδομη «Επικίνδυνη αποστολή» που ακολούθησε ήταν παιγνιδάκι!
Η παράξενη σχέση
Εχω μια παράξενη σχέση με τον Τομ Κρουζ και τις ταινίες του, αλλά δεν τολμώ να την πω «αγάπης - μίσους» γιατί αυτά είναι ακραία συναισθήματα κι ο Αμερικάνος μόνο τέτοια δεν μου προκαλεί. Πρέπει να έχω δει σχεδόν όλες τις ταινίες του και είναι ζήτημα να μου έχουν πραγματικά αρέσει πέντε. Από την άλλη είναι κι απίθανο να έχω καταλήξει πως πέντε από όλες όσες έχει κάνει δεν βλέπονται! Αυτό ήταν πάντα ο Τομ Κρουζ: πολύ απλοϊκός για να τον πάρεις στα σοβαρά, αλλά πολύ μεγάλος για να τον απορρίψεις.
Κι έπειτα υπήρχε και κάτι άλλο που έβρισκα πάντα ενδιαφέρον: οι κάπως μπερδεμένες επιλογές του μου δημιουργούσαν πάντα απορίες για το που θα πάει η καριέρα του. Από τότε που τον πρωτοπρόσεξα, (στο «Risky Business» όπως όλοι) δυσκολευόμουν να καταλάβω τι θα γίνει όταν μεγαλώσει.
Η ζωή του Τομ Κρουζ είναι απάντηση σε πολλά από τα αντιφατικά της καριέρας του. Γιός ενός σκληρού στρατιωτικού, που ο ίδιος έχει αποκαλέσει «τέρας» και «αγγελιοφόρο του χάους», ο τύπος πρώτα από όλα φανερά χάρηκε που γλύτωσε από τον πατέρα του «που ποτέ δεν πίστευε ότι είναι ικανός για κάτι σημαντικό και τον πλάκωνε στις κλωτσιές». Οι πρώτοι του ρόλοι είναι οι ρόλοι ενός πιτσιρικά που χαίρεται για την τύχη του – ο Τομ Κρουζ στο «Κοκτέιλ» πχ νομίζεις ότι διασκεδάζει πραγματικά για πρώτη φορά στη ζωή του κι ενώ είναι πάνω από είκοσι χρονών. Από την άλλη δεν θέλει επ’ ουδενί να είναι ένας ακόμα που πέρασε από το Χόλυγουντ παίζοντας τον ωραίο πιτσιρικά σε ταινίες του συρμού. Με το «Rain Man» και το «Γεννημένος την 4η Ιουλίου», αλλά και το «Χρώμα του Χρήματος» κάνει καλλιτεχνικές επιτυχίες παίζοντας δίπλα σε «θηρία» (Ντάστιν Χόφμαν, Γουίλιαμ Νταφόε, Πολ Νιούμαν κτλ) χωρίς να φοβάται την κομμάτι φτωχή υποκριτική του ικανότητα. Δεν εξαργυρώνει την επιτυχία του Top Gun ψάχνοντας ανάλογους ρόλους, αλλά και η εξέλιξή του είναι μάλλον μικρή: συνήθως παίζει τον Τομ Κρουζ, που υποδύεται κάποιο ρόλο. Οσο πιο απαιτητικός είναι αυτός τόσο πιο μεγάλη είναι η δυσκολία, αλλά αυτό δεν τον νοιάζει. Ετσι φτάνει να παίξει στο «Eyes Wide Shut», τελευταία ταινία του Στάνλεϊ Κιούπρικ και το κάνει με μια ερμηνευτική αφέλεια που σε κάνει να απορείς πως ο μεγάλος σκηνοθέτης τον άντεξε – εκ των υστέρων μαθαίνεις πως τον αγάπησε κιόλας! Όπως κι ο Ολιβερ Στόουν κι ο Στίβεν Σπίλμπεργκ κι ο Πολ Τόμας Αντερσον, σκηνοθέτες απαιτητικοί κι αυτοί. Που σίγουρα του αναγνωρίζουν την προσπάθεια.
Να αφήσει αποτύπωμα
Μόνο βλέποντας τον να πηδάει με μια μοτοσυκλέτα στο χάος άρχισα να καταλαβαίνω ποια ήταν η στόχευσή του: ο Τομ Κρουζ, από ένα σημείο κι έπειτα, κάνει αυτή τη δουλειά για να αφήσει κάτι να τον θυμούνται – θέλει να αφήσει ένα μεγάλο και βαθύ αποτύπωμα με τον τρόπο του. Νομίζω κατατρέχεται από αυτή την ανάγκη, η οποία πρέπει να τον στοιχειώνει από μικρό. Βέβαια, όταν ήταν νεότερος, φρόντιζε πάντα να κάνει και λίγο την πλάκα του: είναι απαραίτητο σε όσους έχουν τέτοιες υπαρξιακές ανάγκες. Ετσι κάνει πέρασμα από μια από τις ιστορίες του Φρέντι Κρούγκερ, εμφανίζεται σε ένα β’ ρόλο στο «Τροπική καταιγίδα», παίζει τον κομπάρσο στο «Austin Powers: Το Χρυσό Εργαλείο», καταδιασκεδάζει στην απίθανη «Μούμια» και βρίσκει τελικά τον προορισμό του στις Επικίνδυνες Αποστολές.
Η πρώτη «Επικίνδυνη Αποστολή» γυρίζεται το 1996. Ο Τομ Κρουζ είναι 34 χρονών. Δεν ξέρω αν τότε κατάλαβε πως ο ήρωας Ιθαν Χαντ θα μπορούσε να γίνει το καλύτερο δεύτερο εγώ του, ξέρω όμως ότι ένας Action Hero ρόλος πάντα τον γοήτευε. Τέτοιος ήταν ο ρόλος του Μάβερικ στο Top Gun, αλλά δεν θα μπορούσε ποτέ να τον επαναφέρει κάθε τέσσερα – πέντε χρόνια: δεν θα έβρισκε ιστορίες να τον στηρίξει. Το ίδιο συνέβη και με τον Τζακ Ρίτσερ: ο ήρωας των αστυνομικών του Λι Τσάιλντ είναι ενδιαφέρον, αλλά η γκάμα του μικρή και ο Τομ Κρουζ δεν είχε καμία σχέση με την περιγραφή του στα βιβλία – δυο ταινίες ήταν αρκετές, μετά ο Ρίτσερ του θα κούραζε, άσε που δεν είχε και σχέση με τον ήρωα που περιγράφεται στα βιβλία. Αλλά και ποιον σούπερ ήρωα θα μπορούσε να υποδυθεί ο Τομ Κρουζ με μπόι γύρω στο 1.70μ και φάτσα Αμερικάνου χρηματιστή; Μόνο τον Ιθαν Χαντ. Και τον υιοθέτησε. Τόσο ώστε να γίνει σούπερ ήρωας στα 60 του!
Η αντίθετη διαδρομή
Η διαδρομή του Τομ Κρουζ έχει πλάκα γιατί είναι η αντίθετη όλων των κατά καιρούς σταρ που υποδύθηκαν σούπερ ήρωες: όλοι σχεδόν, από τον Σον Κόνερι μέχρι τον Σιλβέστερ Σταλόνε, μεγαλώνοντας άρχισαν να ψάχνουν ρόλους που να τους επιτρέψουν να δείξουν και υποκριτικές ικανότητες – πέρα από ένα ανθρώπινο, ας πούμε, πρόσωπο. Ο Τομ Κρουζ κινήθηκε ανάποδα: από το 2018 και μετά γυρίζει μόνο ταινίες δράσης σαν να ξανάγινε 30 χρονών! Είναι σαν μεγαλώνοντας να αποφάσισε να σώσει τον κόσμο (όσες φορές χρειαστεί) για να κάνει κάτι χρήσιμο. Το αν θα τα καταφέρει, θα το μάθουμε στο τέλος του δεύτερου μέρους μιας ταινίας που είναι ένα κολάζ από σκηνές δράσεις που σε κάνουν να αναρωτιέσαι τι από όλα αυτά κάνει ο Τομ Κρουζ στα 60 του και τι οι στάντμεν του που μάλλον θα έχουν τρομοκρατηθεί από τις απαιτήσεις του.
Πριν τον κόσμο πάντως ο Τομ Κρουζ σώζει τα σινεμά τα οποία μας καλεί να γεμίσουμε, όχι για τις δικές του ταινίες, αλλά για όλες. Διαφημίζει μάλιστα ότι έβγαλε εισιτήρια για να δει και την Μπάρμπι. Στην οποία, αν ήταν 30 χρονών θα έπαιζε σίγουρα….
