Εφταιγε τελικά ο Κετσπάγια;

Εφταιγε τελικά ο Κετσπάγια;


 Η Ελλη Παπαγγελή ρωτήθηκε από φίλο της πως είδε τη χρησιμοποίηση του Λαμπρόπουλου, αντί του Σιμόες από τον Τιμούρ Κετσπαγια στο ντέρμπι της περασμένης Κυριακής και απάντησε «λάθος». Πιστεύω ότι είναι ώρα η μεν Ελλη να κάνει εκπομπές με τον Νίκο Αλέφαντο (πιστεύω θα το γούσταρε…), η δε Χριστίνα Λαμπίρη να ασχοληθεί με τον Τιμούρ και η ίδια, αν δεν την προλάβει ο Φουρθιώτης. Ο Κετσπάγια είπε στον Μίκαελ Σκίμπε ότι στην Ελλάδα υπάρχουν για τους προπονητές «συνθήκες κανιβαλισμού και ανθρωποφαγίας». Νομίζω δεν θα τον χαλούσε και πολύ να του εξηγήσει η Ελλη τα λάθη του – έτσι κι αλλιώς έχει ακούσει πολύ χειρότερα από πολύ χειρότερους.      

Στο μυαλό του να μπούμε

Για τρεις ολόκληρες μέρες μετά το τέλος του ντέρμπι οι άνθρωποι της ΑΕΚ μαδούσαν μια μαργαρίτα λέγοντας για τον Κετσπάγια «θα μείνει, δεν θα μείνει». Τελικά του δόθηκε από ότι κατάλαβα χρόνος μέχρι την επόμενη στραβή – με άλλα λόγια από υπο αμφισβήτηση προπονητής έγινε dead man walking. Θα αναρωτηθεί κάποιος γιατί δεν παραιτείται – νομίζω πως αυτό συμβαίνει γιατί κατά βάθος πιστεύει πως ούτε λάθος έκανε στο Καραϊσκάκη, ούτε ευθύνεται αυτός για την ήττα.  Ας μάθουμε να βλέπουμε λίγο το ποδόσφαιρο κι από τη μεριά των προπονητών – εννοώ ας προσπαθούμε να καταλάβουμε πως σκέφτονται, χωρίς να γινόμαστε προπονητές οι ίδιοι. Ας κρίνουμε τους προπονητές για αυτό που πρεσβεύουν κι ας μάθουμε να τους αξιολογούμε με βάση τις προθέσεις τους και όχι μόνο με βάση τα αποτελέσματά τους. Αν το κάνουμε θα καταλάβουμε πως ένας προπονητής φταίει, μόνο αν σε ένα ματς κάνει πράγματα που δεν συνάδουν με τα πιστεύω του. Ο Κετσπάγια, που έχει στηθεί στον τοίχο στο Καραϊσκάκη, ήταν συνεπής.

Λάθη που τόσο λάθη δεν είναι

Στη Sportday, μετά το ντέρμπι, έψαχνα τα περίφημα λάθη του Κετσπάγια. Οτι τον περίμεναν στη γωνία σας τα έγραφα την Κυριακή πριν το ματς. Το πρώτο, σύμφωνα με τους δημόσιους κατήγορους, είναι ότι χρησιμοποίησε το Λαμπρόπουλο σε ρόλο κόφτη. Ισως δεν ήταν η καλύτερη επιλογή, όμως ο Σιμόες δεν ήταν έτοιμος, κάνει μέτριο πρωτάθλημα κι ο Λαμπρόπουλος κόφτης είχε παίξει και με την Ξάνθη και με την Σεντ Ετιέν: τίποτα δεν έγινε πρώτη φορά. Η παρουσία του Λαμπρόπουλου στην ενδεκάδα με την Σεντ Ετιέν στο ΟΑΚΑ ήταν ένας από τους λόγους που είχαμε δει τότε μια άκρως αντιπαραγωγική ΑΕΚ, που κόντρα στους Γάλλους, που επίσης δεν έπαιζαν ποδόσφαιρο, είχε κάνει μια ευκαιρία και δυο σουτ. Δεν θυμάμαι όμως προβληματισμό καλοκαιριάτικα για εκείνη την εμφάνιση, παρά μόνο μπράβο. Αν προβληματισμός υπήρχε, ίσως πιεζόταν λίγο η διοίκηση της ΑΕΚ και ίσως η ομάδα αποκτούσε κανένα χαφ παραπάνω – εννοώ χαφ που να ξέρει και λίγη μπάλα.

Το δεύτερο λάθος στο Καραϊσκάκη ήταν υποτίθεται η χρησιμοποίηση του ανέτοιμου Χριστοδουλόπουλου. Ο παίκτης δεν έκανε τίποτα, όμως ήταν ο καλύτερος παίκτης της ΑΕΚ στο β ημίχρονο κόντρα στον Ηρακλή, στο ματς που τα δυο φορ της Ενωσης, ο Πεκχαρτ και ο Αραβίδης δεν έκαναν τελική προσπάθεια: αυτή η μέτρια απόδοση των φορ οδήγησε τον Κετσπάγια να παίξει με φορ τον Μπακασέτα και τον Λάζαρο από την αρχή. Υπάρχει λένε και τρίτο λάθος: ο παραγκωνισμός του Αραβίδη. Αυτό είναι σωστό ως παρατήρηση, πλην όμως στον Κετσπάγια έφεραν τον Αλμέιδα και η προτεραιότητα του προπονητή είναι να μάθει στην ομάδα να παίζει για τον ψηλό και δυνατό φορ της. Ο Αραβίδης έχει άλλα χαρακτηριστικά. Επίσης πέρυσι δεν είχε λύσει το πρόβλημα της ΑΕΚ στο γκολ: αν το είχε λύσει η ΑΕΚ δεν θα αποκτούσε ένα φορ τον Ιανουάριο κι ένα το καλοκαίρι.   

Δεν είναι ο Πεπ Γκουαρντιόλα

Από όλες αυτές τις κατηγορίες, που κατά τη γνώμη μου γίνονται για να γίνονται, πιο ενδιαφέρουσα είναι η κατηγορία ότι με τον Κετσπάγια η ΑΕΚ δεν έχει καλό επιθετικό παιγνίδι. Ως παρατήρηση κι αυτή είναι ενδιαφέρουσα, πλην όμως για τον Κετσπάγια μιλάμε κι όχι για τον Γκουαρντιόλα. Ποτέ δεν θυμάμαι τον ίδιο τον Τιμούρ να υπόσχεται θέαμα και επιθετικό ποδόσφαιρο. Ολοι γνωρίζουν ότι στον Τιμούρ αρέσει να παίζει σφικτά, να παρουσιάζει ομάδες με καλές άμυνες και γρήγορες στις αντεπιθέσεις. Οπου δούλεψε αυτά δίδασκε παντού και δεν νομίζω ότι υπάρχει κανείς που πίστευε πως θα άλλαζε νοοτροπία στην ΑΕΚ.  Η σωστή ερώτηση δεν είναι τι έκανε ο Κετσπάγια – ο Κετσπάγια προσπάθησε να κάνει αυτό που ξέρει. Η σωστή ερώτηση είναι γιατί επιλέχτηκε από τον Μπάγεβιτς και τον Μελισσανίδη: η δική μου εντύπωση είναι ότι τον διάλεξαν πρώτον γιατί μπορούν να συνεννοηθούν μαζί του και δεύτερον για να φτιάξει ομάδα ικανή να κερδίζει βαθμούς και εκτός έδρας, παίζοντας καλά στην κόντρα, πράγμα που η ΑΕΚ πέρυσι δεν μπορούσε. Αυτό προσπάθησε και στο Καραϊσκάκη, αλλά αν δεχτείς ένα γκολ στο 5΄όλο το σχέδιο αυτό γίνεται δύσκολο. Στην πραγματικότητα στο Καραϊσκάκη δεν έγινε τίποτα το παράξενο: απλά έπαιξε καλά ο Ολυμπιακός – ίσως ανέλπιστα καλά. Όταν παίζει καλά ο Ολυμπιακός στην έδρα του τα ματς με την ΑΕΚ τα κερδίζει – το μαρτυρούν τα αποτελέσματα στα μεταξύ τους παιγνίδια στο πρωτάθλημα. Βέβαια στην Ελλάδα είναι ευκολότερο να ψάχνεις ενόχους, παρά να παραδεχτείς το προφανές, ότι δηλαδή σε ένα ματς ο αντίπαλος ήταν καλύτερος - κι αυτό ισχύει για όλους. Στην Ελλάδα όταν κάποιος χάνει φταίει η διοίκηση, ο διαιτητής, ο προπονητής, καμιά φορά κανένας παίκτης ή μπορεί και το κακό το ριζικό μας: αυτό που αποκλείεται είναι να έχει χάσει η ομάδα σου, γιατί παίζει ο άλλος καλά.    

Ολοι ευχαριστημένοι το καλοκαίρι

Πέρυσι στην ΑΕΚ έδιωξαν το Δέλλα γιατί αρνούνταν να δεχτούν τέτοια εποχή ότι ανάμεσα στον Ολυμπιακό και την ΑΕΚ υπήρχε μεγάλη διαφορά σε επίπεδο ρόστερ: σαφώς και μπορούσε η Ενωση να τον κερδίσει στα μεταξύ τους ματς τον Ολυμπιακό στο ΟΑΚΑ πχ, αλλά η ομάδα του Σίλβα ήταν πλουσιότερη, πολύ πιο γεμάτη και πολύ πιο έμπειρη. Ο Δέλλας πλήρωσε τις φαντασιώσεις για πρωταθλητισμό και τις εξαγγελίες ότι όλα γίνονται και χωρίς να χαλάσεις χρήματα. Φέτος ο Κετσπάγια μπορεί να πληρώσει την διακήρυξη ότι δεν υπάρχει διαφορά από τον Ολυμπιακό – συμπέρασμα στο οποίο καταλήξανε στην ΑΕΚ μόνοι τους, όχι γιατί είδαν την Ενωση να παίζει καλό ποδόσφαιρο σε ένα σερί από ματς, αλλά γιατί ο Ολυμπιακός δεν ήταν καλός καλοκαιριάτικα. Την Κυριακή έγινε αντιληπτό ότι μπορεί να είναι και καλός κι όταν αυτό συμβαίνει μπορεί η διαφορά του από τον αντίπαλο να αποδειχτεί μεγάλη. Αλλά δεν νομίζω ότι για αυτή τη διαφορά φταίει ο Κετσπάγια: αν έπαιζε πιο ανοιχτά, το κοντέρ θα έγραφε πολλά.

Εν τέλει αν ο προπονητής της ΑΕΚ έχει μια ευθύνη είναι γιατί δεν ζήτησε περισσότερους ή και καλύτερους παίκτες. Αλλά στην Ελλάδα υπάρχει ένα πραγματικό παράδοξο κι ο Κετσπάγια δύσκολα θα ήταν εξαίρεση. Απαιτούν ενισχύσεις και συνεχώς γκρινιάζουν ζητώντας καλύτερους παίκτες οι οπαδοί του Ολυμπιακού, που κανονικά θα πρεπε να έχουν βαρεθεί να βλέπουν την ομάδα τους να κερδίζει, ενώ οι υπόλοιποι μοιάζουν να είναι σχεδόν κάθε καλοκαίρι ευχαριστημένοι και σίγουροι ότι βρεθήκαν λύσεις μαγικές και φτηνές. Πέρυσι στον ΠΑΟ πανηγύριζαν για τον ερχομό του Εσιέν και φέτος στην ΑΕΚ για τον ερχομό του Λέσκοτ, που στο Καραϊσκάκη έβλεπε το Σεμπά σαν τρένο που περνάει. Στον ΠΑΟΚ, μάλιστα, ουδείς επισημαίνει πως τον Λούκας και τον Μακ τους αντικατέστησαν ο Μπίσεσβαρ και ο Κάμπος, που καλοί μπορεί να είναι, αλλά με τους άλλους δεν συγκρίνονται. Την ίδια ώρα στον Ολυμπιακό είναι συνήθως καλοκαιριάτικα «άχρηστοι» σχεδόν όλοι όσοι κερδίζουν το πρωτάθλημα (συνήθως πανεύκολα) και χρειάζονται άλλοι στη θέση τους: φέτος άχρηστοι ήταν ο Φορτούνης, ο Ιντέγιε, ο Μιλιβόγεβιτς, ο Τσόρι, ο Ντα Κόστα κι ένα σωρό άλλοι. Δεν ξέρω πως το έχουν καταφέρει αυτό οι διοικήσεις του ΠΑΟ, της ΑΕΚ και του ΠΑΟΚ, αλλά μπράβο τους…