Ο Ολυμπιακός και η Μονακό πέφτουν πρώτη στη μάχη του Final 4. Το δικό τους ματς είναι ο πρώτος ημιτελικός, θα ακολουθήσει αυτός ανάμεσα στην Ρεάλ Μαδρίτης και την Μπαρτσελόνα – ματς που είχαμε δει και πέρυσι στο Βελιγράδι, όπου ήταν και ο Ολυμπιακός. Η Μονακό είναι για πρώτη φορά σε μια τέτοια διοργάνωση. Η θα έχει την άγνοια κινδύνου της πρωτάρας, ή θα έχει λίγο άγχος παραπάνω από τους υπόλοιπους τρεις.
Τα σούπερ περσινά παιγνίδια
Δεν έχω κάτι να πω για το ματς του Ολυμπιακού με την Μονακό καθώς έχει υπεραναλυθεί. Πάντοτε τις παραμονές των Final 4 υπήρχαν αναλύσεις για τους αντιπάλους – ειδικά αν στην γιορτή ήταν παρούσα κάποια ελληνική ομάδα. Αν φέτος γράφτηκαν και συζητήθηκαν πολλά παραπάνω είναι γιατί ο Ολυμπιακός έβαλε στο κέντρο των συζητήσεων την ίδια την αξία του παιγνιδιού του. Είναι κοινή πεποίθηση ότι η εφετινή επιτυχημένη σεζόν του έχει να κάνει με τον τρόπο παιγνιδιού του και δεν οφείλεται σε ένα, δύο ή τρεις παίκτες του – κι είναι λίγο παράξενο να το λες, όταν ο Σάσα Βεζένκοφ πχ πήρε το βραβείο του MVP της διοργάνωσης, αλλά είναι αλήθεια. Για το παιγνίδι του Ολυμπιακού σας προτείνω να διαβάσετε την ανάλυση του Μάνου Μανουσέλη (https://basket.apexsports.gr/2023/05/18/coach-analysis-the-only-way/) στο Apex Sports. Είναι ό,τι καλύτερο έχει γραφτεί.
Η βεβαιότητα ότι ήταν το οργανωμένο παιγνίδι αυτό που έκανε τη διαφορά, έβαλε το ίδιο το παιγνίδι στο κέντρο των συζητήσεων και το γεγονός ότι η Μονακό αγωνίζεται εντελώς διαφορετικά δημιούργησε μια ωραία βάση συγκρίσεων. Μόνο που τις απορίες είναι αδύνατο να τις λύσουμε εμείς: θα τις απαντήσουν οι ομάδες. Είναι αλήθεια πως ο Ολυμπιακός είναι σύνολο, παίζει ομαδικά και βασίζεται στον πλουραλισμό του στην επίθεση, και στις «αλλαγές» δηλαδή στην τήρηση του μηχανισμού στην άμυνα. Και είναι κι αλήθεια πως η Μονακό έχει τρία σπουδαία γκαρντ κι ένα Αλφα Ντιαλό ικανό για ζημιές. Εχει επίσης τεράστια αθλητικότητα και βάθος στον πάγκο – θυμίζω πως πέρυσι έκανε σούπερ παιγνίδια κόντρα στον Ολυμπιακό στο ραντεβού των δύο στα play off και επιθετικά ο Ουατάρα. Είναι καλή, πλούσια και εξελίξιμη ομάδα χωρίς αμφιβολία. Ικανή ακόμα και να κερδίσει το τρόπαιο. Κι έχει κερδίσει φέτος τον Ολυμπιακό δυο φορές απλά παίρνοντας επιθετικά ριμπάουντ.
Σύνολο και μονάδες
Δεν χωρά αμφιβολία πως μια ομάδα που είναι πρώτα από όλα σύνολο, όπως ο Ολυμπιακός, μπορεί να κερδίσει ευκολότερα μια διοργάνωση, που δεν κρίνεται σε ένα ματς και επίσης δεν χωρά αμφιβολία πως μια ομάδα μονάδων, όπως είναι η Μονακό μπορεί να βραχυκυκλωθεί ευκολότερα σε ένα βράδυ, αν οι σολίστες της βρουν μια δυσκολία που δεν περιμένουν. Αλλά νομίζω πως και όλοι συμφωνούν πως οι δυο νίκες της Μονακό επί του Ολυμπιακού δεν είναι συμπωματικές. Το ματς δεν έχει μυστικά. Ολοι ξέρουν με ποια άμυνα ο Σάσα Ομπράντοβιτς θα ψάξει τρόπο να περιορίσει τον Ολυμπιακό κι όλοι λένε πως σε πολλά η Μονακό μοιάζει με την Εφές που πέρυσι απέκλεισε τον πρωταθλητή στο τελευταίο σουτ. Συγχρόνως ισχύει και το ότι η διαφορά σε εμπειρίες του πρωταθλητή Ελλάδος από τους Μονδεγάσκους είναι τεράστια και η υποστήριξη των οπαδών του θα είναι και στο Κάουνας ξεχωριστή. Ποιο είναι το ωραίο; Ότι η απόλυτη γνώση των δεδομένων δεν οδηγεί σε ένα σταθερό συμπέρασμα: μπορεί να ξέρουμε τα πάντα, αλλά είμαστε έτοιμοι και να δούμε πολλά που δεν περιμένουμε. Γιατί αυτό είναι το Final 4.
Να χαρούν οι παίκτες
Ο Γιώργος Μπαρτζώκας είπε χθες πως η σεζόν του Ολυμπιακού είναι απολύτως επιτυχημένη ό,τι κι αν συμβεί και υπογράμισε πως αυτός και συνεργάτες του πρέπει να πείσουν «τους παίκτες μας ότι πρέπει να νιώσουν χαρούμενοι». Ισως αυτό είναι το μυστικό: να παίξουν όλοι αυτή τη βραδιά για να χαρούν οι ίδιοι. Ο κόσμος του Ολυμπιακού φέτος με την ομάδα καταχάρηκε. Καταχάρηκε με τις τέσσερις νίκες στην Ισπανία. Καταχάρηκε βλέποντας με την Ρεάλ Μαδρίτης και την Μπαρτσελόνα πρωταγωνιστή τον Λαρεντζάκη. Καταχάρηκε βλέποντας τον Βεζένκοφ πρώτο σκόρερ. Καταχάρηκε με τα μεγάλα ματς του Κώστα Παπανικολάου. Καταχάρηκε με το να βλέπει τον Κάναν να εμφανίζεται ξαφνικά. Καταχάρηκε με τα καρφώματα του ΜακΚίσικ σε όλα τα γήπεδα της Ευρώπης. Καταχάρηκε με τον περίπατο στο ΟΑΚΑ κόντρα στον ΠΑΟ και με την τρομερή και νταϊλίδικη εμφάνιση του Μπλακ κόντρα στον αιώνιο αντίπαλο στο ΣΕΦ. Καταχάρηκε όταν είδε τον Λούντζη πρωταγωνιστή απέναντι στην Εφές. Καταχάρηκε με το διαστημικό μπάσκετ που είδε στο ΣΕΦ στα ματς με την Παρτιζάν, την Φενέρ, την Μπολόνια, την Μακάμπι. Καταχάρηκε με το τρίποντο του Σλούκα στην Πόλη σε νεκρό χρόνο – το σουτ που έφερε την ομάδα στο Final 4. Τον κόσμο του Ολυμπιακού τον γέμισαν χαρές oι παίκτες κι ο προπονητής τους ένα σωρό βράδια: απόψε είναι η σειρά τους να χαρούν.
Κόντρα στην κατάρα
Ο Ολυμπιακός θα στηριχθεί στο συμμετοχικό παιγνίδι του ελπίζοντας να μην πέσει θύμα της κατάρας που λέει πως ο πρώτος στην κανονική περίοδο δεν κερδίζει ποτέ την διοργάνωση. Για να είμαι ειλικρινής το χθεσινό πανηγύρι με την βράβευση του Σάσα Βεζένκοφ ως ΜVP της διοργάνωσης και του Γιώργου Μπαρτζώκα ως καλύτερου προπονητή δεν μου άρεσε πολύ. Αυτές οι βραβεύσεις είναι συχνά αποπροσανατολιστικές. Αλλά τι να κάνει ο Ολυμπιακός αν ψηφίστηκαν ο προπονητής και ο πρώτος σκόρερ του; Να ζητήσει να μην γίνει η εκδήλωση δεν γίνεται.
Ελπίζω ο Ολυμπιακός να σκεφτεί λιγότερο την Μονακό από όσο το έκαναν όλοι οι αναλυτές και οι δημοσιογράφοι που ασχολήθηκαν μαζί της. Το μυστικό κι απόψε είναι να υπάρχει πίστη, θέληση, συγκέντρωση, πάθος, η καλύτερη δυνατή ατομική απόδοση από όλους. Κυρίως γκάζι και μυαλό για να μπει η μπάλα στο καλάθι: όσα και να κάνει η άμυνα, που είναι αδύνατον να τους σταματήσει όλους τους διαβόλους που παίζουν στη Μονακό, θα χρειαστεί για να κερδίσει ο Ολυμπιακός να βάλει πιο πολλές φορές τη μπάλα στο καλάθι. Γιατί στο τέλος της μέρας στο μπάσκετ και τα μικρά και τα μεγάλα ματς τα κερδίζεις σκοράροντας και το κάνεις πάντα όταν παίζεις και χαίρεσαι.
Η Μπαρτσελόνα το φαβορί
Φαβορί πάντως για την κατάκτηση του Final 4 είναι η Μπαρτσελόνα, κυρίως γιατί η διοργάνωση γίνεται στο Κάουνας, την πόλη του προπονητή της, του Σάρας Γιασκεβίτσιους. Η Μπάρτσα στον ισπανικό ημιτελικό θα αντιμετωπίσει την Ρεάλ Μαδρίτης έχοντας μαζί της τους χιλιάδες Λιθουανούς που έχουν προμηθευτεί εισιτήρια. Έστω κι αν έχει μεγάλες απουσίες (καθώς θα λείψουν ο Ντεκ, ο Γιαμπουζέλι κι ο Πουαργιέ, τρία βασικότατα στελέχη της) κανείς δεν μπορεί να ξεγράψει την Βασίλισσα. Αλλά τα ίδια άκουγα και την Τετάρτη πριν ο Μόντριτς, ο Μπενζεμά, ο Κρος και οι υπόλοιποι αντιμετωπίσουν την Σίτυ. Κι αυτοί με την ίδια βαριά φανέλα έπαιζαν. Κι αποκλείστηκαν πανηγυρικά.
