Τις προάλλες έγραφα για τα μεταγραφικά των ομάδων. Eπρεπε να γράψω ότι στον Ολυμπιακό υπάρχει αυτή τη στιγμή κάτι παράξενο: όλα αρχικά κινούνται γύρω από τους Ρέαπτσουκ και Μαρσέλο, δυο αριστερά μπακ δηλαδή. Ο Ολυμπιακός αναζητά ομάδα για τον Μολδαβό και προβληματίζεται για το τι θα κάνει με τον Βραζιλιάνο μολονότι αυτό το δεύτερο δεν το λέει. Λύνοντας αυτούς τους γρίφους θα δούμε αν θα πάρει ένα ή δυο αριστερά μπακ με τους Σουάζο και Λάτo να είναι stand by. Δεν είναι όμως εύκολος ο γρίφος.
Γκολ και γκολ
Νομίζω ότι δεν υπάρχει αυτή τη στιγμή στο παγκόσμιο ποδόσφαιρο ομάδα στην οποία να υπάρχουν στο ρόστερ της δυο ποδοσφαιριστές που να αγωνίζονται στη θέση του αριστερού μπακ και να είναι τόσο διαφορετικοί όσο ο Ρέαπτσουκ και ο Μαρσέλο.
Ο Μαρσέλο σκόραρε πάλι εναντίον του Ατρομήτου – αυτή τη φορά στο Περιστέρι. Ο Βραζιλιάνος είχε πετύχει δυο γκολ στον Ατρόμητο και στο Καραϊσκάκη: πρόκειται για καταπληκτική σύμπτωση, αφού άλλο γκολ δεν έχει πετύχει. Και το χθεσινό του γκολ είναι εντυπωσιακό και όμορφο. Ασχολήθηκαν με αυτό σε όλο τον κόσμο – κι όχι βέβαια γιατί έπαιξε κάποιο ρόλο στην πρόκριση του Ολυμπιακού. Στην προκειμένη περίπτωση αρκεί που το πέτυχε ο Μαρσέλο, ο οποίος γνωρίζοντας την τέχνη του να τραβά την προσοχή το πανηγύρισε και αντιγράφοντας τον πανηγυρισμό του Κριστιάνο Ρονάλντο με αποτέλεσμα να γίνει το γκολ αυτό είδηση σε όλο τον κόσμο. Ο Ρέαπτσουκ έχει πετύχει κι αυτός λίγα γκολ. Πέρυσι με ένα δικό του ο Ολυμπιακός κέρδισε την Αντβέρπ στο 92΄ και με ένα άλλο σφράγισε την κατάκτηση του τίτλου στην Τούμπα στο ματς των play off με τον ΠΑΟΚ. Αλλά αμφιβάλω αν τα θυμάται κανείς.
Ξέρει να τραβά την προσοχή
O Μαρσέλο ξέρει να τραβά την προσοχή όσο λίγοι ποδοσφαιριστές. Γνωρίζει ότι παραμένει εξαιρετικά αγαπητός, όχι μόνο στην Βραζιλία και στην Ισπανία, δηλαδή στις χώρες όπου έχει αγωνιστεί, αλλά σε όλο τον κόσμο: η φιγούρα του είναι τόσο χαρακτηριστική που αν κάνει κάτι καλό, όλοι το συζητάνε. Ο Ρέαπτσουκ όχι μόνο δεν προσπαθεί να τραβήξει την προσοχή, αλλά όλα αυτά τα χρόνια που είναι στην Ελλάδα προσπαθεί να περάσει απαρατήρητος: κανείς δεν έχει ακούσει τη φωνή του. Αλλά είναι τρομερός αθλητής, αγωνίζεται συνέχεια, τα πραγματικά κακά του ματς είναι λίγα κι αν έχει ένα πρόβλημα είναι ότι δεν ενθουσιάζει η τεχνική του – στον Ολυμπιακό ο ακραίος μπακ πρέπει να παίζει με τη μπάλα πολύ και να δημιουργεί. Ο Μαρσέλο από την άλλη στον Ολυμπιακό έχει δώσει λίγα εντός γηπέδου. Αλλά η προβολή που έχει εξασφαλίσει στην ομάδα είναι τεράστια και είναι χρήσιμη. Εχει επίσης βάλει μόλις τρια γκολ, αλλά όλα είναι τόσο εντυπωσιακά που όποιος τα είδε θα τα συζητάει πάντα.
Ένα μήνα πριν έμοιαζε βέβαιο ότι ο Μαρσέλο θα φύγει: τώρα αυτό δεν ισχύει – υπάρχει μια στάση αναμονής. Ο Ρέαπτσουκ λέγεται πως απλά μετρά μέρες και θα συνεχίσει ή στην Ιταλία ή στη Γαλλία. Ο Μαρσέλο έχει αγωνιστεί λίγο, αλλά παρόλα αυτά έχει προτάσεις. Ωστόσο δεν θέλει να φύγει: θέλει απλά να παίζει πιο πολύ. Από την άλλη αυτό δεν είναι απλό: έχει σκαμπανεβάσματα, βοηθά μόνο επιθετικά και ο Μίτσελ για να τον χρησιμοποιήσει ως βασικό στο Περιστέρι έφτιαξε μια άμυνα με τρία στόπερ που όφειλαν να τον καλύπτουν – κυρίως ο Ρέτσος. Ο Ρέαπτσουκ δεν ξέρω τι θέλει. Δεν έχω ακούσει κανένα παράπονο από τη μεριά του, αλλά δεν τον έχω ακούσει και να λέει πως θέλει να παραμείνει. Και δεν ξέρω καν αν έχει Ινσταγραμ. Ενώ τον Μαρσέλο τον ακολουθούν κάτι εκατομμύρια.
Απόφαση καθόλου απλή
Δεν ξέρω τι θα κάνει ο Ολυμπιακός με τους δυο: η αλήθεια είναι πως δεν είναι εύκολο να υπάρξει μια απόφαση. Ολοι θα ήθελαν να δουν τον Μαρσέλο να αγωνίζεται ως βασικός και αυτό να συμβαίνει, όχι γιατί κουβαλά ένα σπουδαίο όνομα, αλλά γιατί είναι σε θέση να κάνει τη διαφορά. Από την άλλη όσοι δεν εκτιμούν τον Ρέαπτσουκ θα λεγα ότι τον αδικούν. Δεν είναι ο καλύτερος που έχει αγωνιστεί στη συγκεκριμένη θέση, αλλά είναι ένας ποδοσφαιριστής σταθερής προσφοράς. Και είναι αμυντικός – είδος στον Ολυμπιακό δυσεύρετο. Ο Μαρσέλο πχ μόνο αμυντικός δεν είναι. Και να με κάψει ο Θεός αλλά δεν έχω καταλάβει και πόσο αμυντικοί είναι ο Σουάζο και ο Λάτο. Ο Χιλιανός έρχεται στην Ευρώπη από τη Λατινική Αμερική. Οι πιο πολλοί παίκτες που ήρθαν από τη Λατινική Αμερική τον Ιανουάριο ήθελαν χρόνο προσαρμογής: κάποιοι τον βρήκαν και τα κατάφεραν να προσφέρουν και κάποιοι όχι. Ο δε Λάτο έχει καλές συστάσεις αλλά αν κρίνω από αυτό που είδα στο Βαλένθια – Ρεάλ πριν δυο μέρες παίζει πιο πολύ στην επίθεση – σε αυτό το ματς αγωνίστηκε ως δεξί εξτρέμ.
Μια υπέρβαση
Ο Μίτσελ δεν θέλει τρία αριστερά μπακ αλλά αν ήμουν η διοίκηση του Ολυμπιακού θα του έλεγα πως θα γίνει μια μικρή υπέρβαση: θα έρθει ένα ακόμα αριστερό μπακ αλλά θα μείνουν και ο Ρέαπτσουκ και ο Μαρσέλο μέχρι το καλοκαίρι. Στην περίπτωση του Βραζιλιάνου μπορεί να γίνει ό,τι έγινε και με τον Κώστα Φορτούνη. Η ιστορία του Φορτούνη είναι απλή: από τη στιγμή που πίστεψαν στη δυνατότητα προσφοράς του Ελληνα μεσοεπιθετικού έδειξαν απλά υπομονή γνωρίζοντας ότι θα είναι έτοιμος να προσφέρει μετά την διακοπή - σήμερα ο Φορτούνης είναι σε καταπληκτική κατάσταση. Αξίζει τον κόπο να υπάρξει επιπλέον υπομονή και για το Μαρσέλο; Αν η απάντηση δεν είναι αρνητική τον κρατάω. Φέρνω και ένα καινούργιο αριστερό μπακ – κακό δεν κάνει. Αλλά κρατάω και τον Ρέαπτσουκ μέχρι το καλοκαίρι τουλάχιστον για να έχω το κεφάλι μου ήσυχο. Διότι το να σου λείψει ο Τσιμίκας είναι λογικό: το παιδί πήγε στη Λίβερπουλ. Αλλά αν σου λείψει ο Ρέαπτσουκ, αλίμονο σου…
