Σε δυο συνεχόμενα ντέρμπι ως ο Μπρουμά έχει αποδειχτεί η χρυσή του Πέδρο Μαρτίνς. Εχει έρθει από τον πάγκο κι έχει βάλει τη σφραγίδα του και μάλιστα σκοράροντας: ήταν πρωταγωνιστής στην νίκη του Ολυμπιακού με ανατροπή κόντρα στον ΠΑΟ και φυσικά στον κυριακάτικο περίπατο με την ΑΕΚ, όπου πέτυχε δυο γκολ. Η ερώτηση είναι απλή: τον κρατάς ή δεν τον κρατάς;
Ποιος είναι
Υπάρχουν ορισμένα πράγματα που δεν τα θυμόμαστε για τον Μπρουμά και καλό είναι να τα λάβουμε υπόψιν μας. Πρώτα από όλα μιλάμε για ένα ποδοσφαιριστή μόλις 27 ετών, που έχει προλάβει κι έχει αγωνιστεί σε έξι χώρες: Πορτογαλία, Τουρκία, Ισπανία, Γερμανία, Ολλανδία και Ελλάδα. Εχει υπάρξει δεύτερος σκόρερ σε Παγκόσμιο Νέων, έχει κληθεί πολύ μικρός στην Εθνική Πορτογαλίας (από τον Πάολο Μπέντο) για να αντικαταστήσει τον απόντα Ρονάλντο, κι έχουν πληρωθεί για αυτόν σοβαρά χρήματα. Θυμίζω τις τελευταίες του μεταγραφές: η Γαλατασαράι τον πούλησε 11 εκατ στη Λειψία και η Λειψία πήρε τα 10 πίσω από την PSV, που τον δάνεισε στον Ολυμπιακό. Αυτά όμως είναι τα καλά του βιογραφικού του, γιατί υπάρχουν κι αυτά που προκαλούν πονοκέφαλους.
Τραυματισμός και στατιστική
Στις 15 Ιανουαρίου του 2014 σε ένα ματς του τουρκικού κυπέλλου έχει ένα σοβαρό τραυματισμό που τον κρατά έξω για μήνες. Από το 2015 αλλάζει μια ομάδα το χρόνο: βρίσκεται πάντα σε ομάδες σοβαρές και φιλόδοξες (Γαλατά, Ρεάλ Σοσιεδάδ, Λειψία, PSV), αλλά δεν στεριώνει πουθενά. ΣΕ καμία δεν έχει αγωνιστεί σε περισσότερα από 25 ματς το χρόνο ως βασικός (σε όλες τις διοργανώσεις) μετά τον τραυματισμό του. Από την άλλη σε όλες τις ομάδες προσφέρει: εχει ασίστ και γκολ παντού όπου έχει αγωνιστεί και δεν περνά απαρατήρητος. Όχι τυχαία.
Δεν έχει άσχημα στατιστικά και στον Ολυμπιακό. Εχει 19 εμφανίσεις και 7 γκολ στο πρωτάθλημα. Εχει τρεις εμφανίσεις κι ένα γκολ σε ματς κυπέλλου. Εχει δυο μόνο παρουσίες στο Τσάμπιονς λιγκ, αλλά στο Γιουρόπα λιγκ έχει αγωνιστεί σε τέσσερα ματς – χωρίς ωστόσο να σκοράρει. Αν δεν κοιτούσε κάποιος τις λεπτομέρειες θα έλεγε ότι μοιάζει κλασσική περίπτωση ποδοσφαιριστή που του χρόνου, έχοντας πια προσαρμοστεί θα είναι καλύτερος. Αλλά κοιτάζεις τις λεπτομέρειες και προβληματίζεσαι.
Μόνο δυο ματς έχουν κριθεί με δικά του γκολ: αυτό με τον Ατρόμητο στο Περιστέρι και το χθεσινό με την ΑΕΚ. Τρία γκολ του έχουν μπει σε παιγνίδια που έβρεχε γκολ: με την ΑΕΛ, τη Λαμία και τον Αστέρα στην Τρίπολη. Τα ματς πρωταθλήματος στα οποία έχει μείνει στο γήπεδο 90 λεπτά είναι μόλις τέσσερα. Οι ασίστ του είναι λιγότερες από τα γκολ του. Και οι τραυματισμοί δεν του έλειψαν και φέτος. Ηρθε τραυματίας τέλη Σεπτέμβρη – η κατάστασή του επιδεινώθηκε κι έχασε σχεδόν όλο το Τσάμπιονς λιγκ. Εχασε άλλα πέντε ματς μεταξύ Νοεμβρίου και Δεκεμβρίου. Έμεινε επίσης μισό μήνα έξω τον Φεβρουάριο. Αλλά από την άλλη στα play off κάτι δείχνει: σαν να κατάλαβε καλύτερα το ρόλο του. Αυτή είναι μια υποψία που έχω τελευταία και που με οδηγεί στο συμπέρασμα ότι ίσως και να έχει αδικηθεί. Θέλω να πω πως ο Μπρουμα φάνηκε καλύτερος όταν έγινε κομμάτι ενός μηχανισμού, που του ταιριάζει.
Όταν βρέθηκε ο μηχανισμός
Υπάρχουν ποδοσφαιριστές, ειδικά επιθετικοί, που είναι τόσο καλοί με τη μπάλα που δεν έχουν κανένα πρόβλημα προσαρμογής: μπαίνουν και παίζουν. Μπορεί να έχουν ελαττώματα, αλλά το παιγνίδι τους αφορά αποκλειστικά τα ατομικά τους χαρακτηριστικά: ο Ποντένσε κι ο Ελ Αραμπί π.χ είναι τέτοιες περιπτώσεις. Αλλά υπάρχουν κι άλλοι που πρέπει να γνωρίζουν το μηχανισμό της επίθεσης και πρέπει κι αυτός να είναι στα μέτρα τους. Ο Μασούρας και ο Μπρουμα νομίζω ότι είναι τέτοιες περιπτώσεις: η διαφορά τους είναι ότι ο Μπρουμα άργησε και να τον μάθει κι ο Μαρτίνς χρειάστηκε χρόνο για να τον βρει. Ο Μπρουμα δεν είναι παίκτης γραμμής όπως αρχικά χρησιμοποιήθηκε: δεν είναι ο εξτρέμ που θα ντριπλάρει και θα σεντράρει. Είναι πιο χρήσιμος συγκλίνοντας ή όταν έχει μεγάλη ελευθερία κίνησης: με την ΑΕΚ σκοράρει σαν φορ π.χ. Όταν ο Μαρτίνς παρουσίασε τον Ολυμπιακό του 3-4-3 η μεγάλη διαφορά ήταν η κίνηση των τριών της επίθεσης: ο Ελ Αραμπί βγαίνει πολύ για να δημιουργήσει και οι δυο, που παίζουν στα «φτερά», κινούνται συνεχώς διαγώνια καταλήγοντας στην περιοχή. Ο μηχανισμός αυτός ζορίζει τον Φορτούνη π.χ αλλά διευκολύνει πολύ και τον Μασούρα και τον Μπρουμα. Μάλιστα νομίζω ότι ειδικά ο Μπρουμα θα μπορούσε να αξιοποιηθεί περισσότερο αν υπήρχαν καλύτερα (στο επιθετικό κομμάτι) ακραία μπακ. Η νέα διάταξη της επίθεσης του Ολυμπιακού του είναι περισσότερο βολική γιατί του δίνει πιο πολλές επιλογές. Και του επιτρέπει να φτάνει σε θέση βολής αξιοποιώντας το πιο μεγάλο του προσόν: την κίνηση χωρίς τη μπάλα.
Δεν είναι απλό να βρεις
Μετά από οκτώ μήνες στην Ελλάδα για τον Μπρούμα υπάρχει μια ξεκάθαρη εικόνα, αλλά δεν υπάρχουν βεβαιότητες. Είναι χρήσιμος στις αντεπιθέσεις και αν βρει κενούς χώρους μπορεί να κάνει ζημιές παντού. Δεν δυσκολεύεται στο γκολ, αλλά δεν παίζει και για αυτό. Δεν είναι ντριπλέρ, αλλά είναι σχετικά καλός με τη μπάλα στα πόδια γιατί είναι γρήγορος. Ψάχνει συνεργασίες και μπορεί να σκοράρει πιο πολύ από ό,τι είδαμε φέτος. Αλλά η τακτική του χρησιμοποίηση δεν είναι η πιο απλή, δεν δίνει πλάτος στην επίθεση και η απόδοσή του έχει εντυπωσιακά σκαμπανεβάσματα.
Είναι υπαρκτή η πιθανότητα αν φύγει, να πάει αλλού και να μεγαλουργήσει. Αλλά είναι μεγάλη και η πιθανότητα να μείνει εδώ και να μην κάνει τίποτα πιο πολύ από όσα φέτος. Η αξιολόγηση του δεν είναι καθόλου απλή. Διαλέγεις τι στοίχημα να βάλεις; Κάπως έτσι μοιάζει. Συνυπολογίζεις βέβαια ότι δεν θα είναι και απλό να βρεις καλύτερο. Ποντένσε, Κάμπελ, Γκαλέτι κτλ δεν είναι απλό να βρεις. Κι όχι μόνο γιατί κοστίζουν πολύ.
Ο Χασάν δείχνει το δρόμο
Σε κάποια πράγματα η ιστορία του Μπρουμα μου θυμίζει αυτή του Χασάν. Κι ο Μπρουμα κρίθηκε κομμάτι βιαστικά, αν όχι και το ίδιο άδικα με τον Χασάν. Νομίζω ότι το αν πρέπει να μείνει ή να φύγει θα πρέπει να στηριχθεί σε μια αξιολόγηση των αληθινών του «θέλω»: ο Χασάν π.χ ήθελε να μείνει. Η μουρμούρα της εξέδρας δεν τον ακουμπούσε, η σιγουριά που ένοιωθε με τον Μαρτίνς ήταν μεγάλη και πίστευε από την πρώτη μέρα που ήρθε πως η ομάδα του ταίριαζε. Τι άραγε πιστεύει ο Μπρουμα; Αυτό νομίζω είναι το μυστικό. Η εντύπωσή μου είναι ότι ψάχνει μια ομάδα να ριζώσει: πέντε μεταγραφές σε πέντε χρόνια παρά είναι πολλές. Αλλα πολλά είναι και τα 6,5 εκατομμύρια της ρήτρας. Αυτά σίγουρα δεν τα δίνεις.
Τι πιστεύω; Βασίζεσαι στις προθέσεις του. Αν δεν θέλει να μείνει ή αν ζητά εγγυήσεις ότι θα παίζει πιο πολύ του λες αντίο. Αν θέλει να μείνει, επαναλαμβάνεις ως εταιρία ό,τι έκανες με τον Χασάν. Τον στέλνεις πίσω, ελπίζεις να μην βρει η PSV ομάδα να πληρώσει τα 6,5 εκατ ευρώ της ρήτρας του και τον ξαναπαίρνεις του χρόνου την τελευταία μέρα των μεταγραφών. Αλλά στο μεταξύ έχεις αποκτήσει ένα εξτρέμ ακόμα. Και να παραμείνει ο Μπρουμα ένας τέτοιος είναι απαραίτητος.
