Στην 8η αγωνιστική των play off τα μάτια όλων ήταν στραμμένα στα παιχνίδια του Παναθηναϊκού με τον ΠΑΟΚ στο γήπεδο της Λεωφόρου και της ΑΕΚ με τον Ολυμπιακό στην OPAP Αρενα. Ένα πιθανό στραβοπάτημα του ενός από τους δύο, το γνωρίζαμε, πως θα ήταν καθοριστικό για την ανάδειξη του πρωταθλητή. Τελικά, απίστευτο κι όμως αληθινό, στραβοπάτησαν και οι δυο! Κι έτσι ο ΠΑΟ πλησίασε κι άλλο στο πρωτάθλημα, χωρίς νίκη στα δυο τελευταία ματς και η επίσης χωρίς ΑΕΚ νίκη στα δυο τελευταία ματς περιμένει από τον Ολυμπιακό να τον σταματήσει στο άδειο Καραϊσκάκη ελπίζοντας πως η ίδια θα περάσει από το Βικελίδης. Θα είναι η Κυριακή που έρχεται η μέρα της ανάδειξης του πρωταθλητή; Ετσι κουρασμένες και στρεσαρισμένες, που είναι οι δυο ομάδες που διεκδικούν το πρωτάθλημα μοιάζοντας να μην το θέλουν (!) είναι δύσκολο να το πεις.
Ακολουθούν μερικές εξηγήσεις για το γιατί βλέπουμε όσα βλέπουμε.
Χωρίς φόβο, αλλά χωρίς τρόπο
Μετά το ντέρμπι Παναθηναϊκός - ΑΕΚ της περασμένης Κυριακής έγγραφα πως ο Ιβάν Γιοβάνοβιτς φάνηκε να εκτιμάει ότι η ισοπαλία είναι ένα εξαιρετικό αποτέλεσμα, αφού η ομάδα του μπορεί να κερδίσει ευκολότερα τον ΠΑΟΚ και τον Ολυμπιακό από ότι την ΑΕΚ. Το χθεσινό παιχνίδι είναι απόδειξη ότι ο Γιοβάνοβιτς αυτό το πίστευε πολύ, αλλιώς δεν θα ξεκινούσε μαζί τους Σπόραρ και Ιωαννίδη και δεν θα έστελνε στο γήπεδο ένα άκρως επιθετικό ΠΑΟ με τον Τσοκάι δίπλα στον Τσέριν και τους Μαντσίνι και Μπερνάρ ως εξτρέμ. Ο Γιοβάνοβιτς το έκανε και γιατί δεν είχε τον Κουρμπέλη και γιατί αναγκάστηκε να κρατήσει αρχικά στον πάγκο τον Πέρες, αλλά κυρίως γιατί ήθελε να στείλει στην ομάδα του το μήνυμα ότι δεν υπάρχει κάτι να φοβάται. Το μήνυμα ελήφθη: στο 8’ ο Μαντσίνι έκανε το 1-0 – εκμεταλλευόμενος τη λάθος επαναφορά του Κοτάρσκι και μια σειρά από μπερδέματα του Νάσμπεργκ και του Κεντζιόρα, των δύο του ΠΑΟΚ, που στη φάση μοιάζουν να έχουν κάνει και πέναλτι στον Σπόραρ! Ο κόσμος πανηγύρισε το γκολ σαν το παιγνίδι αν τελείωσε. Αλλά στο γήπεδο υπήρχε κι ο ΠΑΟΚ που δεν είχε σκοπό να χαρίσει τίποτα.
Απουσίες και παρουσίες
Πριν το ματς είχε γίνει πολύς λόγος για τις απουσίες του ΠΑΟΚ. Ο ΠΑΟΚ δεν είχε στην αποστολή τους Σάστρε, Ντούγκλας Αουγκούστο, Νάρεϊ, Τάισον και Ινγκασον. Όμως ο Λουτσεσκου είχε στο γήπεδο πολλούς καλούς παίκτες (οι χαφ του κυρίως είχαν όρεξη να παίξουν με τη μπάλα) και στον πάγκο τον Μπράντον Τόμας που όταν μπήκε στον αγωνιστικό χώρο στο μισάωρο αντί του ανύπαρκτου Ολιβέιρα που πόνεσε και ζήτησε αλλαγή έδωσε στην επίθεση οντότητα. Ο ΠΑΟΚ, με τα δημιουργικά του χαφ, κέρδισε μέτρα, αφήνοντας στον ΠΑΟ μια και μόνη ευκαιρία μέχρι το 45΄: την σπατάλησε ο Σπόραρ, αλλά ήταν κόντρα στη ροή του ματς. Που δεν άλλαξε στο ξεκίνημα του δευτέρου ημιχρόνου: ο ΠΑΟΚ είδε αρχικά τον Μπερνάρ να αδυνατεί να τελειώσει το ματς σπαταλώντας την δεύτερη ευκαιρία του ΠΑΟ, αλλά στην συνέχεια η κατοχή μπάλας που έκανε απέδωσε, αφού βρήκε την ισοφάριση με τον Τόμας μετά από υποδειγματική αντεπίθεση στο 61΄ κι αφού προηγουμένως είχε επισκεφτεί αρκετές φορές επικίνδυνα την περιοχή του Μπρινιόλι και γιατί, απόντος του Παλάσιος, οι ακραίοι του αμυντικοί του ΠΑΟ ήταν ακάλυπτοι κι ο Κωνσταντέλιας κι ο Ζίφκοβιτς έβρισκαν χώρους.
Ο Παναθηναϊκός που είχε την υποχρέωση της νίκης διότι διεκδικεί ένα πρωτάθλημα πίεσε, είχε δοκάρι με τον Μαντσίνι κι έχασε ευκαιρίες με τον Μπερνάρ κυρίως που νικήθηκε από τον Κοτάρσκι: σε αυτό συνετέλεσε και ότι ο Γιοβάνοβιτς έβγαλε τον Σπόραρ και πέρασε τον Πέρες για να παίξει με ένα χαφ παραπάνω και να καταφέρει επιτέλους ο ΠΑΟ να κρατήσει λίγο μπάλα. Αλλά η ανόητη αποβολή του Σένκεφελντ στο 83΄ στέρησε από τον ΠΑΟ την πιθανότητα μιας τελικής επίθεσης που το γήπεδο περίμενε. Και η απουσία του Ολλανδού θα είναι πρόβλημα και στο Καραϊσκάκη.
Η Λεωφόρος πανηγύρισε το γκολ του Ολυμπιακού στην Φιλαδέλφεια που ποτέ δεν μέτρησε: πρόκειται για ιστορικό γεγονός – το ό,τι το γκολ ακυρώθηκε κάνει το πράγμα ακόμα πιο γκροτέσκο. Ο Γιοβάνοβιτς έδειξε στο φινάλε ψύχραιμος και ο Λουτσέσκου εξαιρετικά χαρούμενος. Για αυτόν η τρίτη θέση είναι σοβαρός στόχος και για να την πάρει χρειάζεται απλά να κερδίσει τον Ολυμπιακό στην Τούμπα στο φινάλε, όταν θα έχει πίσω και τους πέντε παίκτες που του έλειψαν χθες.
Πάλι μηδέν στα δύο
Στην OPAP Αρένα είδαμε το τρίτο παιχνίδι ανάμεσα στην AEK και τον Ολυμπιακό φέτος και αυτό δεν έμοιζε καθόλου με τα προηγούμενα δύο. Η ΑΕΚ προσπάθησε να παίξει περισσότερο ποδόσφαιρο και αυτή τη φορά, όμως χθες βρήκε ένα Ολυμπιακό με ενδεκάδα διαφορετική κι απέναντι σε αυτό το ενδεχόμενο φάνηκε ανέτοιμη: ο Ανιγκό ευτυχώς άφησε κατά μέρους το ματς με το Βόλο και η επιλογή του να ξεκινήσει με τους Εμβιλά, Σαμασέκου, Χουάνκ πίσω από τους Φορτούνη, Μπιέλ αποδείχτηκε καθοριστική για την έκβαση του ματς – η πεντάδα αυτή είχε ως αποτέλεσμα να προκύψει ένας Ολυμπιακός με πυκνότητα και ισορροπία.
Ένα σχήμα χρειάζεται να δοκιμαστεί, αλλά όταν είναι λογικό μπορεί να είναι και λύση: σε ένα πρωτάθλημα τόσο μέτριο ποιοτικά και τακτικά αν είχαν γίνει αυτές οι επιλογές και σε προηγούμενα ντέρμπι η βαθμολογία θα ήταν διαφορετική. Ο Ολυμπιακός με το σχήμα αυτό που θύμισε τις μέρες του Μαρτίνς, εμφανίστηκε με μια ομάδα ικανή να παίξει άμυνα για πρώτη φορά φέτος χωρίς να φοβάται την κατοχή της μπάλας που έκανε η ΑΕΚ: ο Ολυμπιακός έμεινε πιστός στο σχήμα κι όταν έχασε τον Μπα και τον Σαμασέκου λόγω μυϊκών ενοχλήσεων – και με τον Ντόι και τον Κασάμι δεν είχε μεγάλα προβλήματα. Είχε σταθερά ένα παραπάνω μέσο στα χαφ (ο Εμβιλά, ο Σαμασέκου κι ο Κασάμι υπήρξαν κι επικίνδυνοι σε τρεις φάσεις) ενώ έχασε και δυο μεγάλες ευκαιρίες με τον Μπακαμπού και τον Μπιέλ. Θα μπορούσε και να κερδίσει μάλιστα αν ένα γκολ δεν ακυρωνόταν από το VAR γιατί ο Μπακαμπού υποδείχτηκε σε θέση οφσάιντ για εκατοστά.
Και η ΑΕΚ; Η δεύτερη στη σειρά λευκή ισοπαλία της ίσως της στοιχίσει ένα πρωτάθλημα, ίσως και όχι. Όπως και να έχει χθες φάνηκε αιφνιδιασμένη από την τακτική συμπεριφορά και την διάταξη του Ολυμπιακού. Τα περίφημα προβλήματα που η ΑΕΚ έπρεπε να έχει στο παιχνίδι αυτό μετά την ίωση που χτύπησε την ομάδα την περασμένη εβδομάδα δεν φάνηκαν, φάνηκαν άλλα. Αυτή τη φορά έλειψε πολύ ο Πινέδα, που μπήκε μόλις στο 60΄αλλά ήταν βαρύς και έμεινε μακριά από την περιοχής και ίσως κι ο Ρότα και τα τρεξίματα του. Κυρίως όμως δεν υπήρχε plan b όταν ο Ολυμπιακός σταμάτησε το build up και έχοντας τρία πραγματικά χαφ δεν την άφησε να πρεσάρει.
Η ΑΕΚ έπρεπε να κυκλοφορήσει τη μπάλα, αλλά είχε σε μέτρια βραδιά τους Γκατσίνοβιτς και Αμραμπατ και οι μέσοι της είχαν δυσκολίες απέναντι στο τοίχος που έχτισε ο Ολυμπιακός στη μεσαία γραμμή. Οι φάσεις που έκανε ήταν λίγες γιατί ο Τζούμπερ και ο Γκαρσία που ήταν ο πιο επικίνδυνος κυνηγός της δεν πήραν τη μπάλα σωστά κι εγκλωβίστηκαν. Η ΑΕΚ χρειαζόταν πάσες, ο Αλμέιδα φοβόταν τις αντεπιθέσεις του Ολυμπιακού κι άργησε να βάλει τον Μάνταλο και τον Φερνάντεζ, η δε επιλογή του να χρησιμοποιήσει τον νεαρό Ζινί ήταν μάλλον ένα άχρηστο ρίσκο: στο τέλος η ΑΕΚ χρειαζόταν προσωπικότητα. Είχε μάλιστα πάνω από δέκα λεπτά στην διάθεσή της να βρει ένα γκολ γνωρίζοντας το αποτέλεσμα στη Λεωφόρο, αλλά δεν τα κατάφερε. Το να χάσει το πρωτάθλημα δεν είναι παράξενο: το να το χάσει γιατί έφερε δυο 0-0 στη σειρά για την εφετινή ΑΕΚ μοιάζει ανεπίτρεπτο. Αλλά ας μην ξεχνάμε ότι και λίγες μέρες πριν είχε δυο ματς στην σειρά με Ολυμπιακό και ΠΑΟ (και μάλιστα και τα δύο εντός έδρας) και πάλι δεν είχε κερδίσει κανένα.
Ορεξη, γκολ και Πάλμα
Στο τρίτο παιχνίδι της αγωνιστικής αυτό ανάμεσα στον Άρη και στον Βόλο ο γηπεδούχος ήθελε μια νίκη για να σφραγίσει και τυπικά το ευρωπαϊκό του εισιτήριο. Την πήρε με 4-2 μετά από ένα ματς γεμάτο φάσεις. Είναι αρκετά πιθανό αυτή να είναι και η τελευταία του νίκη του Αρη στην εφετινή του σεζόν καθώς ακολουθούν τα παιχνίδια με την ΑΕΚ και τον Παναθηναϊκό, στα οποία ο Άρης θα είναι εντελώς αδιάφορος την ώρα που οι αντίπαλοι του θα καίγονται για τη νίκη. Ελπίζω πραγματικά να μην επιβεβαιωθούν οι Κασσάνδρες που προβλέπουν ότι από τον Άρη θα φύγουν οι περισσότεροι από τους καλούς παίκτες που έχει αυτή τη στιγμή. Είναι αρκετές οι ομάδες που κοιτάζουν τι θα συμβεί στον Άρη που αρχίζει να έχει πάλι μπροστά του ένα Γολγοθά από οικονομικά προβλήματα. Μετά την υποχρέωση να καταβάλει όλο το ποσό της αποζημίωσης στον Κώστα Μήτρογλου, έσκασε χθες και νέο μπουγιουρντί που αφορά οφειλές αποζημίωσης στον Μπούργκος. Όλα αυτά τα γνωρίζουν όλοι και γι’ αυτό ο Παναθηναϊκός πχ γλυκοκοιτάζει τον Πάλμα που τελειώνει τη σεζόν κάνοντας το ένα ματς καλύτερο από το άλλο: χθες η εμφάνισή του ήταν θεαματικότατη – εντυπωσιακή θα λεγα. Ο Ο Άρης εξασφάλισε τα ευρωπαϊκά το εισιτήριο: ας ελπίσουμε ότι θα εμφανίστηκε στα προκριματικά του Conference League με μια ομάδα ικανή να πάρει προκρίσεις. Δύσκολα θα είναι καλύτερη από την εφετινή που θυμίζω πως δημιουργήθηκε για να διεκδικήσει το πρωτάθλημα. Αλλά για τον Αρη μιλάμε. Που στα δύσκολα πάντα εκπλήσσει.
