Οι αποτυχίες στο ποδόσφαιρο έχουν μεγαλύτερο ενδιαφέρον από τις επιτυχίες, ειδικά αν είναι σχεδόν ανεξήγητες. Κοιτούσα τη βαθμολογία της Πρέμιερ λιγκ κι έψαχνα να βρω τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ. Αυτό που συμβαίνει στην ομάδα αυτή είναι κάτι απίστευτο. Ολοι περίμεναν ότι μετά το αντίο του Σερ Αλεξ Φέργκιουσον θα είχε κάποια προβλήματα, αλλά κανείς δεν περίμενε η κάποτε καλύτερη ομάδα της Ευρώπης να πηγαίνει κάθε χρόνο και χειρότερα. Φυσικά και ο Ερικ Γκούναρ Σόλσκιέρ δύσκολα θα βγάλει τη σεζόν. Η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ μοιάζει ομάδα που μπορούσε ένας μόνο προπονητής να προπονήσει. Η σωστότερα να διοικήσει. Στο τέλος όσοι δεν θυμούνται την καριέρα του θα νομίζουν πως έγινε «Σερ» για αυτό το λόγο!
Ηγέτες και αποδυτήρια
Είναι τρομερό αλλά ό,τι προσπαθεί φέτος η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, το έχει κάνει ο Σερ Αλεξ κάποτε και ίσως και δυο φορές! Η διαφορά είναι ότι αυτός μπορούσε να πετύχει το στόχο του και όσοι τον διαδέχτηκαν όχι. Η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ θέλει σήμερα να «βγάλει» κάποια νέα παιδιά. Ολοι λένε ότι είναι δύσκολο και ότι μάλλον θα κάψει τους πιτσιρικάδες στους οποίους ποντάρει γιατί είναι βαριά η φανέλα της. Ο Φέργκιουσον κάποτε μετέτρεψε σε ένα χρόνο τον Κριστιάνο Ρονάλντο σε ηγέτη της ομάδας του, βοηθώντας τον απλά να κατανοήσει το μέγεθος και την ιστορία του συλλόγου. Τον απέκτησε είκοσι χρονών. Ο χαρισματικός πιτσιρίκος που κυκλοφορούσε με δύο σκουλαρίκια ήδη από τον καιρό που έπαιζε στη Σπόρτινγκ ωρίμασε ποδοσφαιρικά σε χρόνο ρεκόρ. Ένα μόλις χρόνο μετά την υπογραφή του ήταν ο μακράν πιο βελτιωμένος ποδοσφαιριστής στην Ευρώπη. Οι ηγέτες των ομάδων γεννιούνται, αλλά και πλάθονται. Αρκεί να ξέρεις το πώς.
Η Γιουνάιτεντ προσπαθεί φέτος να αποκτήσει καλά αποδυτήρια για αυτό πούλησε τον Λουκάκου π.χ. Ο Φέργκιουσον δεν επέτρεπε ποτέ να δημιουργηθεί στα media η εντύπωση ότι οι παίκτες του είχαν διαφορές. Κάποτε το νησί είχε ξεσηκωθεί εναντίον του Ρονάλντο θεωρώντας τον υπεύθυνο για μια αποβολή του Ρούνεϊ συνέπεια της οποίας ήταν ένας αποκλεισμό της Εθνικής Αγγλίας από το Μουντιάλ –όλα αυτά είχαν συμβεί το 2006. Ο Σερ Αλεξ στήριξε τον ποδοσφαιριστή του λέγοντας ότι αυτό που συνέβη ανάμεσα σε αυτόν και τον Ρούνεϊ είναι «μια παρεξήγηση που θα λυθεί στην πρώτη προπόνηση της ομάδας». Έτσι κι έγινε. Ο Ρονάλντο έκανε στη συνέχεια ένα εντυπωσιακό πρωτάθλημα ανταποδίδοντας τη στήριξη του Σερ Αλεξ που τον υπερασπίστηκε κόντρα σε μια χώρα ολόκληρη. Παλιά του τέχνη: το είχε κάνει και παλιότερα με παίκτες όπως ο Φαν Ντε Σααρ και ο Καντονά. Τους καλούς παίκτες δεν τους πουλάς, τους βοηθάς.
Ρόστερ κατάλληλο, όχι πανάκριβο
Στην Αγγλία πολλοί ισχυρίζονται ότι για να ανταγωνιστεί η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ τη Σίτυ και τη Λίβερπουλ πρέπει να ξοδέψει ένα δισεκατομμύριο στερλίνες! Είχε η Μάντσεστερ Γιουνάιτενε τον καιρό του Σερ Αλεξ το μεγαλύτερο μπάτζετ στην Πρέμιερ λίγκ; Ούτε για αστείο. Ο Φέργκιουσον δεν διαχειρίστηκε ποτέ το μπατζετ που είχε η Τσέλσι του Αμπράμοβιτς ή η τωρινή Μάντσεστερ Σίτυ για μεταγραφές. Ομως με προσεχτικές κινήσεις είχε πάντα ένα ρόστερ 25 ποδοσφαιριστών στο οποίο συνυπήρχαν παλιοί και νέοι. Το 2007, όταν η Μάντσεστερ κέρδισε το Τσάμπιονς λιγκ είχε τους Γκίγκς, Σκόουλς, Φαν Ντε Σααρ, Φέρντιναντ, Λάρσον, Νέβιλ, που ήταν όλοι πάνω από τα 30 και τους Βίντιτς, Ρονάλντο, Σμιθ, Κάριγκ, Ρούνεϊ που ήταν όλοι κάτω από τα 25! Οι ηλικίες δεν έπαιζαν κανένα ρόλο – σημασία είχε ότι όλοι χρησιμοποιούνταν στη βάση ενός πλάνου που ο προπονητής τηρούσε πιστά. Οι αναντικατάστατοι ήταν λίγοι - όλοι κάθονταν στον πάγκο: έπαιζαν πάντα οι πιο φορμαρισμένοι. Για τον Σερ Αλεξ οι ομάδες που κάνουν πρωταθλητισμό πρέπει να στηρίζονται όχι σε πέντε ακριβές μονάδες, αλλά σε είκοσι και βάλε παίκτες. Όχι απαραίτητα ακριβούς, αλλά σωστά διαλεγμένους.
Το ότι η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ ξόδευε λιγότερα από άλλες ομάδες της Πρέμιερ λιγκ δεν σημαίνει ότι όταν χρειαζόταν να το κάνει το σκεφτόταν και δίσταζε. Σήμερα για να αποκτήσει ένα παίκτη περνάνε μήνες! Επι των ημερών του Φέργκιουσον ό,τι γινόταν, γινόταν τη σωστή στιγμή: κάποτε πήρε το αεροπλάνο και πήγε και συμφώνησε σε ένα βράδυ με τον Φαν Νίστελ Ρόι όταν ο παίκτης ήταν τραυματίας! Ο Σερ ξόδεψε πάρα πολλά για τον Φερντιναντ, για το Ρούνεϊ, για τον Φαν Πέρσι, για το Βερόν, για τον Κρέσπο αλλά και για τον Μάικλ Κάριγκ που απέκτησε κάποτε την τελευταία μέρα των καλοκαιρινών μεταγραφών από την Τοτεναμ. Ο Κάριγκ δεν ήταν ο καλύτερος αμυντικός χαφ του κόσμου, αλλά στη συγκεκριμένη θέση δεν υπήρχαν πολλές λύσεις και κρίθηκε απαραίτητος: είχαν πληρωθεί για χάρη του 30 εκατομμύρια ευρώ – κάποιοι μίλησαν για τρέλα. Μόνο τέτοια δεν ήταν.
Κι αυτός έβαζε στοιχήματα
Λένε ότι ο Σόλσκιερ είναι στοίχημα. Η μεγάλη ικανότητά του Σερ Αλεξ είναι να βάζει στοιχήματα με τον εαυτό του ώστε να βρίσκει συνεχώς κίνητρα. Κάποτε στην κηδεία του Τζορτζ Μπέστ είχε ανακοινώσει ότι σκέφτεται να φύγει από το σύλλογο - στις εφημερίδες άρχισαν να δημοσιεύονται ονόματα διαδόχων του και γκάλοπ με προτιμήσεις οπαδών. Ο Σερ Αλεξ, είχε πει ότι φεύγει για να τον παρακαλέσουν να μείνει: θύμωσε όταν είδε ότι έψαχναν αντικαταστάτη του. Ετσι έβαλε στόχο να φτιάξει μια ομάδα που να αναδείξει νέες ποδοσφαιρικές προσωπικότητες και το έκανε σε χρόνο ρεκόρ! Χάρη στον Σερ είδαμε την χρησιμότητα του Σαχά, του Παρκ, του Σμιθ, του Φλέτσερ, του Βίντιτς – όλοι πήραν προαγωγή σε ένα καλοκαίρι και βρέθηκαν δίπλα στον Ρούνιει, τον Σκόουλς, τον Σόλσκιερ, τον Λάρσον και φυσικά στον μεγάλο Ράιαν Γκιγκς που χάρη στην προσεχτική διαχείριση του προπονητή του έπαιξε είκοσι χρόνια σε τοπ επίπεδο.
Το πιο σημαντικό όμως στην περίπτωση του Σερ Αλεξ ήταν η νοοτροπία του. Ταλαιπωρήθηκε αρκετά από διάφορες πριμαντόνες που βρήκε στο διάβα του. Παίκτες όπως ο Βερόν, ο Μπέκαμ, ο Φαν Νιστελρόι, ο Κιν του έδωσαν πολλά, αλλά άθελά τους, ίσως βρέθηκαν κάποια στιγμή πιο πάνω από την ομάδα. Ο Σερ Αλεξ, όταν το διαπίστωσε, τους άφηνε στην άκρη χωρίς να προδώσει ποτέ τις παλιές αξίες. Πόνταρε σχεδόν αποκλειστικά στη δύναμη του γκρουπ και στο περίφημο βάρος της φανέλας: αυτά για αυτόν μετρούσαν. Και τον Κριστιάνο, όταν τον είδε να βάζει το εγώ του πιο ψηλά από το σύλλογο, τον πούλησε στη Ρεάλ Μαδρίτης. Δεν ήταν για αυτόν ποτέ οι παίκτες το μυστικό – αυτοί πάντα αλλάζουν. Ο Σερ Αλεξ έπειθε κάθε παίκτη του πως αφού τον διάλεξε για να φορέσει τη φανέλα της Γιουνάιτεντ ήταν έτοιμος να γίνει πρωταθλητής και όφειλε να το αποδείξει. Πάνω σε αυτή του τη σιγουριά έχτισε νοοτροπίες πρωταθλητών. Σήμερα η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ ανησυχεί μην φύγει ο Πογκμπά που έχει τσακωθεί με όλους…
Σήμερα η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ είναι στη ζώνη του υποβιβασμού γιατί ψάχνει πριμαντόνες ή ανεβάζει στα ουράνια πιτσιρίκια που έβαλαν ένα γκολ. Κανείς δεν γνωρίζει τη σύνθεσή της και όλοι μιλάνε για τα λεφτά που πρέπει να ξοδευτούν για να φτάσει στο επίπεδο της Λίβερπουλ και της Σίτυ. Ολοι νοσταλγούν τον Σερ. Ενώ το χειρότερο είναι ότι ξέχασαν τα μαθήματα του….
