Η εμβόλιμη αγωνιστική, η τελευταία μέσα στο 2023, ξεκινά με δυο ματς εντελώς διαφορετικά. Ενώ ο Αρης περιμένει την Λαμία με σκοπό να κερδίσει και να πλησιάσει το γκρουπ των τεσσάρων πρώτων, ο Παναθηναϊκός παίζει απόψε στο Βόλο ένα πολύ παράξενο παιγνίδι. Το βέβαιο είναι ότι θα το δώσει χωρίς τον Αλμπέρτο Μπρινιόλι. Χωρίς αυτό να σημαίνει πως έχει λύσει και το πρόβλημα που υπάρχει με τον Ιταλό τερματοφύλακα. 

Πως καθιερώθηκε

Ο Αλμπέρτο Μπρινιόλι είναι ο καλύτερος τερματοφύλακας του ελληνικού πρωταθλήματος τα τρία τελευταία χρόνια. Η χρησιμότητα ενός τερματοφύλακα δεν μετριέται με μεγάλες επεμβάσεις αλλά με κάτι πιο σύνθετο: την εμπιστοσύνη που o ίδιος δημιουργεί στην ομάδα – όλα τα άλλα είναι δευτερεύοντα. Ο Μπρινιόλι έδωσε στην άμυνα του ΠΑΟ σιγουριά από την πρώτη αγωνιστική που καθιερώθηκε. Επειδή ο καιρός περνά γρήγορα και μαζί του χάνονται και οι λεπτομέρειες που έχουν να κάνουν με τις καριέρες των παικτών πολύ αμφιβάλω αν θυμάται κανείς πως ξεκίνησε η καριέρα του Μπρινιόλι στον ΠΑΟ. Ο Ιταλός δεν καθιερώθηκε μόλις αποκτήθηκε, αν και κουβαλούσε τον άτυπο τίτλο του καλύτερου τερματοφύλακα της ιταλικής Serie B. Μετά το ξεκίνημα του την σεζόν 2021-22 έμεινε στον πάγκο για ένα μήνα, ως αναπληρωματικός του Σωκράτη Διούδη, και βρέθηκε βασικός στο Καραϊσκάκη στο ματς του ΠΑΟ κόντρα στον Ολυμπιακό βοηθώντας πολύ τον Ιβάν Γιοβάνοβιτς να αποσπάσει το πρώτο του θετικό αποτέλεσμα στο πρωτάθλημα εκτός έδρας, δηλαδή μια λευκή ισοπαλία. Στην συνέχεια ο Μπρινιόλι έπαιξε 17 ματς πρωταθλήματος στη σειρά ως βασικός, για να χάσει στη συνέχεια από τον Διούδη τη θέση του και να μείνει ξανά για έξι ματς στον πάγκο. Επανήρθε στα play off εκείνης της χρονιάς, έπαιξε στον τελικό κυπέλλου με τον ΠΑΟΚ και έκτοτε έγινε αναντικατάστατος καθώς ο Διούδης έφυγε. Πέρυσι παρά την παρουσία του Λοντίγκιν ο Μπρινιόλι αγωνίστηκε σε όλα τα ματς του πρωταθλήματος λείποντας μόνο δυο φορές από την βασική ενδεκάδα – κατά σύμπτωση στα δύο ματς με τον Αρη στα play off.  Στο πρώτο ήταν τραυματίας και το δεύτερο ήταν το τελευταίο ενός πρωταθλήματος που για τον ΠΑΟ είχε ήδη τελειώσει μετά την ήττα στο Καραϊσκάκη. Γιατί τα υπενθυμίζω αυτά; Γιατί πιστεύω πως τα εφετινά προβλήματα του Μπρινιόλι ξεκίνησαν από την στιγμή που άρχισε να νιώθει πως δεν είναι βασικός κι αναντικατάστατος.

Η πλευρά του Ιταλού

 Σε όλη αυτή την ιστορία που έχει ξεσπάσει όλοι βλέπουν το πράγμα από την σκοπιά του Παναθηναϊκού και δικαίως. Ο ΠΑΟ πληρώνει τα λάθη του Ιταλού – λάθη που έχει κάνει όχι μόνο στο πρωτάθλημα (στα ματς με τον Αρη και τον Ατρόμητο), αλλά και στο Γιουρόπα λιγκ στα ματς με την Ρεν. Υπάρχει όμως και η σκοπιά του Μπρινιόλι που έχει ενδιαφέρον. Ο Ιταλός ξαφνικά χάνει την θέση του μετά από ένα πρώτο μήνα (κι ένα καλοκαίρι γεμάτο ματς) που είναι βασικότατος. Από το παιγνίδι με τον Αστέρα Τρίπολης κι έπειτα ένα ματς παίζει κι ένα ματς δεν παίζει.

 Το ότι ο Γιοβάνοβιτς τον προτιμά στα πιο δύσκολα (με τον Ολυμπιακό, τον ΠΑΟΚ, τον Αρη, τον Ατρόμητο) και τον αφήνει στον πάγκο στα πιο εύκολα (με τον Αστέρα, τον Πανσερραϊκό, τον ΟΦΗ, την Κηφισιά) θα έπρεπε να το βλέπει ως απόφαση έμπρακτης εμπιστοσύνης – αλλά το μυαλό των παικτών παίρνει ανάποδες στροφές. Ισως σε αυτή του την χρησιμοποίηση ο Μπρινιόλι να βλέπει ό,τι έγινε την πρώτη σεζόν που ήρθε αυτός στον ΠΑΟ, μόνο που τώρα είναι αυτός στη θέση του Διούδη που και τότε διένυε τον τελευταίο χρόνο του συμβολαίου του.  Ισως - κι αυτό είναι ακόμα χειρότερο - να συνδυάζει το γεγονός ότι έπαψε να είναι αναντικατάστατος από την στιγμή που δεν απάντησε θετικά στην πρόταση του ΠΑΟ για ανανέωση του συμβολαίου του. Κι ίσως αυτό το ντεφορμάρισμά του να έχει να κάνει απλά με το ό,τι δεν βλέπει την άμυνα του ΠΑΟ όσο αξιόπιστη ήταν πέρυσι. Κανείς δεν μπορεί να το ξέρει. Αυτό που εγώ ξέρω είναι ότι δεν μπορεί ένα πρόβλημα του Μπρινιόλι να γίνει πρόβλημα του Παναθηναϊκού κι ο Παναθηναϊκός να αντέξει να διεκδικεί το πρωτάθλημα.       

Γρήγορα κι απλά

Αυτό που θέλω να πω είναι ότι για την σχέση του με τον Ιταλό πρέπει ο ΠΑΟ να αποφασίσει τι θα κάνει μαζί του και γρήγορα: ο Μπρινιόλι έχει κάθε δικαίωμα και να σκεφτεί την πρόταση που έχει στα χέρια του από τον ΠΑΟ και να ψάξει τον επόμενο προορισμό του, αλλά οι προβληματισμοί του Ιταλού δεν μπορεί να ενδιαφέρουν την ίδια την ομάδα για τον απλούστατο λόγο ότι κάθε λάθος του τερματοφύλακα προκαλεί αναστατώσεις. Το περίφημο tweet της ΠΑΕ το βράδυ του ματς με τον Ατρόμητο («ένα ακόμα δώρο κτλ κτλ») δείχνει ότι υπάρχουν όρια ανοχής, που ίσως ο καλός Αλμπέρτο άθελά του ξεπέρασε. Όμως ο ΠΑΟ έχει δυο ανάγκες μεγαλύτερες: η πρώτη να έχει κάτω από τα δοκάρια ένα συγκεντρωμένο στη δουλειά τερματοφύλακα κι η δεύτερη να γλυτώσει τις διαβρωτικές συζητήσεις για το μέλλον του Ιταλού και το πώς αυτό μπορεί να συνδέεται με το παρών του. Στην Ελλάδα όταν ξεκινήσει μια τέτοιου είδους συζήτηση δύσκολα σταματά και γίνεται διαβρωτική: επηρεάζει τους πάντες και τα πάντα. Ο ΠΑΟ, όπως και κάθε ομάδα, μπορεί να έχει ένα κακό τερματοφύλακα: δεν μπορεί να έχει ένα τερματοφύλακα που οποίου κάθε λάθος να αντιμετωπίζεται από τον κόσμο του με υποψία. Ας μην ξεχνάμε πως βρισκόμαστε σε μια χώρα όπου όλοι ξέρουν τα πάντα σε ελάχιστα δευτερόλεπτα μετά από κάθε λάθος παίκτη: δεν βγαίνει σωστά ο Μπρινιόλι κι ακούς αμέσως όλη του την διαπραγμάτευση με τον ΠΑΟ, πόσα του δίνει, πόσα ζητάει, τι προτάσεις έχει από άλλες ομάδες κτλ.   

 Είναι άδικο αυτό; Μπορεί. Αλλά όταν τα τελευταία χρόνια τρεις βασικοί του ΠΑΟ (Χουλτ, Ινσούα, Γκατσίνοβιτς) έχουν καταλήξει στην ΑΕΚ, αυτές οι συζητήσεις είναι δύσκολο να σταματήσουν όσο ανανέωση συμβολαίου του Ιταλού δεν υπάρχει. Ο ΠΑΟ έπρεπε ήδη από το περασμένο καλοκαίρι να έχει ξεκαθαρίσει το πράγμα – κι αυτό ισχύει για όλες τις ομάδες που έχουν ποδοσφαιριστές των οποίων τα συμβόλαια λήγουν. Δεν υπάρχει τελευταίος χρόνος συμβολαίου: ένα χρόνο πριν ένα συμβόλαιο λήξει το ανανεώνεις ή τον παίκτη τον πουλάς. Για μένα ο ΠΑΟ είναι τυχερός που αυτό το θέμα του έσκασε τώρα που έρχεται μεταγραφική περίοδος: δεν είναι απλό πρόβλημα, αλλά έχει την δυνατότητα να το λύσεις.  Η βρίσκεις τώρα ένα πεδίο συμφωνίας με τον παίκτη ή τον αποχαιρετάς…