Γράφονται συνεχώς πολλά για τις μεταγραφές των μεγάλων ελληνικών ομάδων. Ας δούμε τι γίνεται στο εξωτερικό. Οπου για πρώτη φορά από τότε που θυμάμαι μεταγραφικό παζάρι η προσφορά είναι μεγαλύτερη από τη ζήτηση.
Ότι η κρίση που ξέσπασε στο ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο μετά τον ερχομό της πανδημίας και τις οικονομικές απώλειες των ομάδων θα δημιουργούσε ένα νέο τοπίο στο ευρωπαϊκό μεταγραφικό παζάρι ήταν δεδομένο - ακόμη και οι πλούσιοι σύλλογοι έπαθαν ζημιές. Στην Ευρώπη η έννοια «παίκτης που δεν πωλείται» έχει οριστικά εκλείψει: από τους πιο επιτυχημένους πρωταθλητές μέχρι τις πιο χαρισματικούς ταλαντούχους όλοι πωλούνται από όλες τις ομάδες της γης. Αρκεί να φέρουν χρήματα. Κι αυτό γίνεται όλο και πιο δύσκολο.
Και οι πλούσιοι πουλάνε
Σε όλα τα μεγάλα ευρωπαϊκά πρωταθλήματα υπάρχει φέτος πληθώρα από μεγάλα ονόματα που έχουν βγει στο σφυρί. Η Μάντσεστερ Σίτι δια στόματος του Γκουαρντιόλα, είχε ανακοινώσει τον Μάιο ότι θα στερηθεί των υπηρεσιών δυο βασικών: μάθαμε αργότερα ότι αυτοί είναι ο Στέρλινγκ και ο Ζεσούς – τώρα λέγεται πως θα φύγουν άλλοι δυο, ο ένας είναι ο Ακε. Κάποια χρήματα από αυτά που δόθηκαν για τον Χάαλαντ και τον Φίλιπς πρέπει να γυρίσουν.
Η άλλη πάμπλουτη, η Παρί Σεν Ζερμέν, είναι πρόθυμη να πουλήσει μια ολόκληρη ενδεκάδα πρωτοκλασάτων! Μετά τους αποχαιρετισμούς του τεχνικού διευθυντή Λεονάρντο και του απαιτητικού προπονητή Ποκετίνο, ο Αλ Κελαϊφί επέλεξε μια νέα πολιτική: το σύνθημά του είναι «αρκετά με τα αστέρια, χρειάζονται μόνο αποφασισμένοι παίκτες». Ο συνολικός αριθμός των παικτών που η Παρί πουλάει είναι πάνω από έντεκα! Οι λόγοι είναι διάφοροι: Ο Κέιλορ Νάβας θέλει να είναι βασικός κι όχι να διεκδικεί τη θέση του βασικού με τον Ντοναρούμα. Ο Ικάρντι παίζει πολύ λίγο για να αξίζει ετήσιο συμβόλαιο 10 εκατομμυρίων ευρώ. Ο Βαϊνάλντουμ δεν έπεισε, οι άλλοι δεν είναι απαραίτητοι. Οι διάφοροι Ντιαλό, Ντογμπά, Παρέδες, Ερέρα, Ντράξλερ κτλ που πωλούνται θα έπρεπε να φέρουν στα ταμεία της Παρί σοβαρά χρήματα φέτος το καλοκαίρι. Αλλά ακόμα δεν έχουν βρεθεί αγοραστές. Οπως φυσικά κανείς δεν ενδιαφέρεται και για τον Νεϊμάρ: κανείς δεν μπορεί να σηκώσει το συμβόλαιό του.
Τα μεγάλα ρόστερ
Στην Πρέμιερ Λιγκ επικρατεί μια άλλη πεποίθηση: η διακοπή για το Παγκόσμιο Κύπελλο του Κατάρ θα δημιουργήσει προβλήματα κόπωσης στους παίκτες που σε αυτό θα πάρουν μέρος. Επομένως, είναι καλύτερο να υπάρχουν στα ρόστερ 30 παίκτες, παρά να υπάρχουν 15 βασικοί πρώτης γραμμής και πολλοί νεαροί, άγουροι κτλ . Η Λίβερπουλ του Κλοπ, κάνει περιοδεία – προετοιμασία με 37 παίκτες! Ο Κλοπ έχει μαζί του έξι στόπερ. Η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ πρέπει να ξεκαθαρίσει την υπόθεση του Ρονάλντο: επίσημα ο σύλλογος δεν θα ήθελε να τον πουλήσει, αλλά αν ο Κριστιάνο επιλέξει να φύγει, δεν θα κάνουν και τίποτα να τον κρατήσουν.
Η περίπτωση του Ρονάλντο είναι ενδεικτική. Είναι πρωτοσέλιδο σε ένα σωρό χώρες. Στην Αγγλία γιατί θέλει να φύγει από την Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ. Στην Γαλλία γιατί υπάρχει μια σεναριολογία πως θα υπογράψει στην Παρί. Στη Γερμανία γιατί κάποιοι τον βλέπουν ως αντικαταστάτη του Λεβαντόφσκι στη Μπάγερν Μονάχου. Στην Ιταλία γιατί η αδερφή του έκανε like σε ένα δημοσίευμα που τον ήθελε να έχει μετανιώσει γιατί έφυγε από τη Γιούβε. Και στην Ισπανία γιατί πάντα τον αγαπούν στη Ρεάλ. Και παρόλα αυτά δεν έχει ακόμα συμφωνήσει με κανένα και δεν κάνει προετοιμασία. Γιατί είναι δύσκολο να βρει τα χρήματα που θέλει.
Εννοείται πως η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, που γλύτωσε από τον Πογκμπά, περιμένει να δει τι θα κάνει ο Κριστιάνο για να δει που και πως θα ενισχυθεί. Αλλά και οι άλλοι μεγάλοι θέλουν πρώτα από όλα να πουλήσουν. Η Αρσεναλ – το λέω ενδεικτικά - τον Πάμπλο Μάρι, τον Νάιλς και τον Τορέιρα για να πάρει τα χρήματα που έδωσε για τον Ζεσούς. Η δε Τσέλσι, μετά την αλλαγή ιδιοκτησίας ψάχνεται. Ο Τούχελ δεν θέλει τον Κριστιάνο, μαδάει τη μαργαρίτα για να δει τι θα κάνει με τον Σαούλ, ενώ οι νέοι ιδιοκτήτες δεν καταλαβαίνουν γιατί δεν πρέπει να φύγουν παίκτες όπως ο Ακόνσο και ο Αθπιλικουέτα. Που γενικώς αρέσουν. Στις αγγλικές ομάδες περισσεύουν παίκτες με τεράστια συμβόλαια. Ο Καβάνι είναι ελεύθερος. Ο Λο Σέλσο και ο Εντομπελέ δεν χωράνε στην Τότεναμ – μιλάμε για εν ενεργεία διεθνείς!
Η Ρεάλ των πωλήσεων
Στην Ισπανία από την άλλη νομίζεις πως δεν γίνονται μεταγραφές. Η Ρεάλ Μαδρίτης, έχοντας αγοράσει τους Ρούντιγκερ και Τουαμένι, ετοιμάζεται να χαιρετήσει τον Σεμπάγιο, ενώ πρέπει να βρει αγοραστές και για δυο μικρούς που δεν μπορεί να κρατήσει: ο Ρέινερ και ο Κούμπο (είκοσι χρονών ο πρώτος και είκοσι ένα ο δεύτερος) επιστρέφουν από την Ντόρτμουντ και τη Μαγιόρκα και η Βασίλισσα καίγεται να τους βρει ομάδες. Εμειναν ελεύθεροι ο Ισκο και ο Μαρσέλο αλλά και το μέλλον του Ασένσιο στη Μαδρίτη είναι αβέβαιο – ποιος θα το λεγε! Ωστόσο το μεγάλο πρόβλημα είναι η περίπτωση του Εντίν Αζάρ. Ηταν η ακριβότερη μεταγραφή της Ρεάλ πριν δυο χρόνια: σήμερα δεν τον θέλει κανείς. Τουλάχιστον ο Μπέιλ πήγε στο Λος Αντζελες: κι αυτός στην Ευρώπη ήταν αδύνατο να βρει το συμβόλαιο που ήθελε.
Η Ατλέτικο επίσης θα αποχωριστεί τον Άριας και τον Βιτόλο, ενώ το μεγάλο μυστήριο είναι φυσικά η Μπαρτσελόνα. Θέλει τον Λεβαντόφσκι, πήρε τους Ραφίνια, Κρίστενσεν και Κεσί και την ίδια στιγμή πουλάει τη μισή ομάδα! Από τον Πιάνιτς και τον Ουμτιτί μέχρι φυσικά τον Ντεπάι, που δεν είναι πλέον στα σχέδια του Τσάβι, και τον Ντε Γιόνγκ, που κάνει νάζια, η Μπάρτσα πουλάει παίκτες που γλυκοκοιτάζουν πολλοί. Αλλά για την ώρα χρήματα δεν δίνει κανένας. Φυσικά ο πιο διάσημος προς πώληση είναι ο Γκριεζμάν. Ηταν δανεικός στην Ατλέτικο, η Ατλέτικο έχει μια option αγοράς του, αλλά αν δεν καταβάλει τα χρήματα ο Γάλλος γυρίζει στη Βαρκελώνη. Κι ο Τσάβι λέει δεν χωράει.
Δυσκολίες και οικονομία
Ούτε φυσικά στην Ιταλία και στην Γερμανία δεν λείπουν οι δύσκολες υποθέσεις. Στη Γερμανία το μέτρο είναι η Μπάγερν: την κοιτάζεις και καταλαβαίνεις τι κάνουν και οι υπόλοιποι. Τι κάνουν; Οικονομία. Η Μπάγερν δεν έχει μόνο το ανοιχτό μέτωπο που λέγεται Λεβαντόφσκι: ψάχνει αγοραστή και για τον Γκνάμπρι, που ξαφνικά περισσεύει, αλλά δεν βρίσκει κανένα! Ακόμα πιο δύσκολη υπόθεση αυτή του Ζάμπιτσερ που πριν από ένα χρόνο άφησε τη Λειψία ως ηγέτης. Πρέπει να ήταν ο προστατευόμενος του Νάγκελσμαν, τελικά δεν βγήκε – και δεν αποκλείεται να επιστρέψει στη Λειψία. Οσο για την Ιταλία, πίσω από τη βιτρίνα, δηλαδή τις συμφωνίες της Γιούβε με τον Ντι Μαρία και τον Πογκμπα, της Ιντερ με τον Λουκάκου, και της Μίλαν με τον Οριγκί και τον Φλορέντσι, υπάρχει ένα αληθινό χάος: αυτή τη στιγμή υπάρχουν συνολικά 83 ελεύθεροι ποδοσφαιριστές που πέρυσι αγωνιζόταν στην Serie A, αλλά αν δεν ρίξουν πολύ τις απαιτήσεις τους δεν βλέπω να τους παίρνει κανείς. Και δεν αναφέρομαι μόνο σε επαγγελματίες γυρολόγους: στον κατάλογο των ελεύθερων υπάρχουν ο Ντιμπάλα και ο Μπερναρντέσκι που η Γιούβε άφησε να φύγουν. Και ήταν μέχρι χθες ο πρωταθλητής με τη Μίλαν Ρομανιόλι, που τελικά συμφώνησε με την Λάτσιο.
Σε ένα τέτοιο απίθανο καλοκαίρι δεν είναι παράξενο που ξεπούλησε ο Αγιαξ. Οι Ολλανδοί έβγαλαν στο σφυρί μια ολόκληρη ενδεκάδα – ο Αλέ κατέληξε στην Ντόρτμουντ, ο Γκράφενμπερχ κι ο Μαζράουι στην Μπάγερν Μονάχου, ο Ονανά στην Ιντερ, ο Αντονι περιμένει να πάει στην Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ. Λογικά αυτό συμβαίνει γιατί οι μάστορες των πωλήσεων Ολλανδοί γνωρίζουν πως του χρόνου το να βρεις αγοραστές για παίκτες θα είναι ακόμα πιο δύσκολο.
