Μετά από ένα πραγματικά επικό παιγνίδι στην Βαρκελώνη η Μπάρτσα πήρε την πρόκριση για τους οκτώ του Τσάμπιονς λιγκ, αλλά η είδηση είναι ο αποκλεισμός της Νάπολι. Το τελικό 3-1 για την ομάδα του Τσάβι διαμορφώθηκε χάρη σε δυο γρήγορα γκολ στην αρχή (ο Φέρμιν Λόπεζ έκανε το 1-0 στο 15΄ και ο Κανσέλο το 2-0 στο 17΄ ) αλλά κυρίως χάρη στην ικανότητα στο καρδιοχτύπι. Η Νάπολι που επέστρεψε με ένα γκολ του Ραχμάνι στο 30΄ κυνήγησε το γκολ της ισοφάρισης και δεν τα παράτησε ούτε όταν ο Λεβαντόφσκι στο 83’ έγραψε το 3-1 που αποδείχτηκε τελικό σκορ: η πρωταθλήτρια Ιταλίας είχε δοκάρι με τον Ολιβέρα στο 88΄και σουτ ελάχιστα άουτ στις καθυστερήσεις με τον Κβαρατσκέλια. Αλλά θυμάται άραγε κανείς ότι η Νάπολι βγήκε πέρυσι πρωταθλήτρια Ιταλίας και μάλιστα από τα Χριστούγεννα; Είναι αλήθεια ότι στο ποδόσφαιρο του καιρού μας όλα αλλάζουν πολύ γρήγορα, αλλά ειδικά η ιστορία της Νάπολι είχε μια εσωτερική ταχύτητα πέρα από την λογική. Πέρυσι κέρδισε το πιο άνετο πρωτάθλημα στην ιστορία της μοιάζοντας απλησίαστη από οποιαδήποτε άλλη ιταλική ομάδα. Φέτος στο καμπιονάτο είναι στην έβδομη θέση, και στο Τσάμπιονς λιγκ αποκλείστηκε μάλλον νωρίς από μια Μπαρτσελόνα που έχει ένα προπονητή με τις βαλίτσες στο χέρι και δεν κάνει σίγουρα κι αυτή την καλύτερη χρονιά της – δεν μπορείς μάλιστα να πεις ότι την έσωσε κιόλας γιατί ξαναβρίσκεται στα προημιτελικά του Τσάμπιονς λιγκ έπειτα από τέσσερα χρόνια. Αλλά ας σταθούμε λίγο στη Νάπολι. Για τους Καταλανούς θα έχουμε ευκαιρίες να τα πούμε προσεχώς.
Που είναι ο Σπαλέτι;
Το να μην καταφέρει η Νάπολι να χτίσει μια δυναστεία πάνω στο πανεύκολο πρωτάθλημα που κέρδισε πέρυσι δεν είναι παράξενο: για ομάδες που δεν έχουν κάνει στην ιστορία τους συλλογές από τίτλους αυτό είναι δύσκολο. Πόσο μάλλον όταν τα χρήματα προς διάθεση δεν είναι πολλά. Χθες βράδυ, μετά τον αποκλεισμό της Νάπολι θυμήθηκα κάτι καταπληκτικό που είχα διαβάσει πέρυσι όταν διαρκούσαν τα πανηγύρια για την επιτυχία της ομάδας του κόουτς Λουτσιάνο Σπαλέτι, που βγήκε πρωταθλητής κι έφυγε. Γιατί είχε φύγει; Ως λόγος είχε αναφερθεί ότι είχε θυμώσει όταν ο πρόεδρος Αουρέλιο Ντε Λαουρέντις του είχε κάνει παρατηρήσεις για τον αποκλεισμό της ομάδας από την Μίλαν στο Τσάμπιονς λιγκ. Αλλά η πραγματική αιτία ήταν άλλη: ο Σπαλέτι είχε καταλάβει πως η κατάκτηση του πρωταθλήματος θα γινόταν λόγος για να μην μπουν χρήματα στην ομάδα. Ενώ ο ίδιος θεωρούσε απαραίτητη την ενίσχυσή της κι ας έμοιαζε την στιγμή του θριάμβου μακράν η καλύτερη στην Ιταλία. Ο Σπαλέτι πίστευε πως δεν πρέπει ποτέ να σταματάς την οικονομική ενίσχυση μιας ομάδας ακόμα κι όταν την βλέπεις να φτάνει σε ένα επίπεδο απόδοσης που δεν είχε φανταστεί ούτε ο πιο αισιόδοξος οπαδός της.
Ένα πρωτάθλημα χωρίς κόστος
Πόσο κόστισε η κατάκτηση του σκουντέτο στον πρόεδρο Ντε Λαουρέντις; Αν πιστέψουμε ένα δημοσίευμα της ιταλικής οικονομικής εφημερίδας «Il sole 24 ore» σχεδόν τίποτα! Το 2004 ο παραγωγός του κινηματογράφου και της τηλεόρασης Ντε Λαουρέντις απέκτησε τη Νάπολι από τον ειδικό φορέα διαχείρισης πτώχευσης της ιταλικής λίγκας προσκομίζοντας επιταγές 32 εκατομμυρίων ευρώ. Αλλά το έκανε χρησιμοποιώντας ένα δάνειο από την τράπεζα UniCredit: με άλλα λόγια δανείστηκε τα λεφτά της οικονομικής της εξυγίανσης – θυμίζω ότι είμαστε σε μια Ιταλία προ κρίσης. Το δάνειο αυτό μεταβιβάστηκε στον σύλλογο κι αποπληρώθηκε σε τρία χρόνια μέσω των δικών του ταμειακών εσόδων. Ο Ντε Λαουρέντις μια σειρά από αυξήσεις κεφαλαίου, συνολικού ύψους 16 εκατομμυρίων, τις δύο πρώτες σεζόν, όταν η Νάπολι αγωνιζόταν στη Serie C – στην Τρίτη Εθνική δηλαδή. Ακόμα κι αν υποθέσουμε πως αυτά τα χρήματα ήταν όλα δικά του αυτά ήταν και όλα που έβαλε: τα 16 εκατομμύρια αντιπροσωπεύουν τις μέχρι σήμερα συνολικές επενδύσεις του προέδρου. Προσοχή όμως: η Νάπολι τυπικά δεν ανήκει στον Ντε Λαουρέντις, αλλά σε μια εταιρία του, την ADL. Από το 2004 και μετά, η ΑDL φαίνεται να δέχεται και να ικανοποιεί προτάσεις δανεισμού απο το διοικητικό συμβούλιο της Νάπολι, για συνολικά 37 εκατομμύρια ευρώ έως τις 30 Ιουνίου 2022, με μοναδικό όρο να κάνει αυτές τις οικονομικές διευκολύνσεις όσο παραμένει το συγκεκριμένο συμβούλιο στην ομάδα. Ο Ντε Λαουρέντις δανείζει τον εαυτό του και του δίνει εγγυήσεις ότι θα πάρει τα χρήματα πίσω!
Ποιοι είναι στο διοικητικό συμβούλιο; Ο πρόεδρος Αουρέλιο, τα παιδιά του Εντουάρντο και Βαλεντίνα, η σύζυγός του Ζακλιν και ο CEO Μάριο Κιαβέλι. Το καταπληκτικό της ιστορίας είναι ότι η Νάπολι επιστρέφει πάντα στην μητρική εταιρία τα δάνεια που δέχεται, ενώ όλα τα μέλη του ΔΣ (με απόφαση δική τους!) πληρώνονται από την Νάπολι για τις υπηρεσίες τους. Η ιταλική εφημερίδα αναφέρει πως στα είκοσι χρόνια της ιδιοκτησίας της Νάπολι μπορεί να ειπωθεί με ασφάλεια ότι τα 16 εκατομμύρια που καταβλήθηκαν στα ταμεία της ομάδας από τον Ντε Λαουρέντις μέσω αυξήσεων του μετοχικού κεφαλαίου τα έχει πάρει όλα πίσω χάρη στους μισθούς του διοικητικού συμβουλίου που απαρτίζεται από μέλη της οικογένειάς του. Το βρήκα καταπληκτικό.
Δεν βάζει όμως γκολ
Πώς ήταν δυνατόν ο Ντε Λαουρέντις να κατέκτησε το σκουντέτο χωρίς κόστος; Τα είκοσι τελευταία χρόνια η Νάπολι έκλεισε δέκα οικονομικές σεζόν με κέρδη, οκτώ με ζημία και δυο απόλυτα ισορροπημένες: πέρυσι εμφάνισε 168,8 εκατομμύρια συσσωρευμένα έσοδα και 167,5 εκατομμύρια συνολικά έξοδα. Όμως υπάρχει ένα μυστικό. Βλέποντας την τάση της κατάστασης οικονομικών αποτελεσμάτων χρονιά με χρονιά καταλαβαίνεις πώς, μετά τα πρώτα χρόνια που η ομάδα βρισκόταν στις χαμηλότερες κατηγορίες, τα έσοδα συνεχώς μεγάλωναν. Ο Ντε Λαουρέντις κατάφερε να οικοδομήσει ένα μοντέλο αυτοτροφοδοτούμενο με βάση κυρίως τα έσοδα της ομάδας στο πρωτάθλημα: ό,τι έρχεται από την Ευρώπη αποτελεί κέρδος – και για αυτό και ο περσινός καυγάς με τον Σπαλέτι. Δεν αποτελεί έκπληξη ότι από το 2006-07 και μέχρι την σεζόν 2013-14 έχουν υπάρξει οκτώ συνεχόμενες χρήσεις έτη σε κέρδη. Αλλά και στην συνέχεια δεν καταγράφονται σοβαρές ζημιές και χάρη σε πωλήσεις παικτών.
Το 2017 από πωλήσεις είχαν μπει στο ταμείο 66,6 εκατομμύρια, και το 2018-19 29,2. Την χτύπησε πολύ άσχημα η περίοδος Covid: ένα έλλειμμα 130 εκατομμυρίων συσσωρεύτηκε μεταξύ 2019-20 και 2021-22, τουλάχιστον λογιστικά. Η Νάπολι, το 2021, για δεύτερη φορά πήρε ένα δάνειο από την UniCredit – ένα δύσκολο δάνειο 52 εκατ ευρώ. Αλλά η επιστροφή της στην κερδοφορία έγινε σε χρόνο ρεκόρ, ενώ ομάδες όπως η Γιουβέντους πχ δεν λένε να συνέρθουν. Πέρυσι, η εύκολη κατάκτηση του πρωταθλήματος εκτόξευσε τα έσοδα από εισιτήρια και τα χρήματα από την συμμετοχή στο Τσάμπιονς λιγκ έφεραν κέρδη. Είχε προηγηθεί του πρωταθλήματος βαρύ ψαλίδι στο ύψος των συμβολαίων των παικτών αλλά και μια επιτυχημένη δουλειά στο μεταγραφικό παζάρι: ο «Κβάρα» αποκτήθηκε με μόλις 11,5 εκατομμύρια, ενώ οι πωλήσεις του Κουλιμπαλί και του Φαμπιάν Ρουίς είχαν φέρει στο ταμείο 69 εκατομμύρια. Το να κερδίζεις το πρωτάθλημα σε μια χρονιά προσεχτικής λιτότητας είχε θεωρηθεί θαύμα. Αλλά τα θαύματα κρατάνε λίγο. Ο Σπαλέτι κατάλαβε πως θα του ζητούσαν κι άλλα κι έφυγε. Είναι καλός προπονητής. Με τα λογιστικά τα πάει καλύτερα ο Ντε Λαουρέντις. Κρίμα που δεν βάζει και γκολ…
