Περίμενα τρεις νίκες από τις ελληνικές ομάδες χθες βράδυ: ο ΠΑΟΚ, ο ΠΑΟ στο Europa League και η ΑΕΚ Conference League είχαν αντιπάλους του χεριού τους. Ο ΠΑΟΚ είχε απέναντί του την Γιουνγκ Μπόις την μοναδική ομάδα που έχει συντρίψει φέτος ο Παναθηναϊκός: την διέλυσε με 4-0. Ο ΠΑΟ είχε την χωρίς νίκη στην διοργάνωση Μάλμε που σε τρία ματς είχε μια εντός έδρας ισοπαλία με την Ντινάμο Ζάγκρεπ και δυο ήττες, από την Λουντογκόρετς (1-2) και την Βιτόρια Πλιζέν (0-3): ήταν σοβαρός και την κέρδισε 0-1. Παραδόξως δεν τα κατάφερε να κερδίσει η ΑΕΚ που είχε και τον πιο εύκολο αντίπαλο. Η Σάμροκ Ρόβερς, που κουβαλούσε δυο ήττες από την Τσέλιε και την Σπάρτακ Πράγας, άντεξε στην πίεση της Ενωσης αποσπώντας μια ισοπαλία (1-1) που πανηγύρισε σαν νίκη.
Ακολουθούν μερικές επισημάνσεις για τα τρία ματς.
Χαίρεσαι να βλέπεις ποδόσφαιρο
Η αποστολή του ΠΑΟΚ έγινε ευκολότερη όταν αυτός βρέθηκε με παίκτη παραπάνω μόλις στο 6ο λεπτό από την στιγμή που αποβλήθηκε ο Γκρίγκοβιτς γιατί πήγε να σακατέψει τον Γιακουμάκη: είναι από τις φάσεις που λες ευτυχώς που υπάρχει το VAR. Όταν μια ομάδα βρίσκεται με παίκτη λιγότερο αντέχει όσο κρατά το μηδέν: αν δεχτεί γκολ η αποστολή της γίνεται αδύνατη. Ο ΠΑΟΚ δεν βιάστηκε και ήταν μεθοδικός. Κυρίως δεν έδειξε το παραμικρό σημάδι άγχους όταν παρόλο που έπαιζε με παίκτη παραπάνω και είχε τον Κωνσταντέλια σε κέφια δεν μπόρεσε να βρει γκολ στο πρώτο ημίχρονο.

Η επιθετική μεθοδικότητα του ΠΑΟΚ φαίνεται όταν σκοράρουν οι μέσοι του: αυτό τον διαφοροποιεί αυτό τον καιρό από οποιαδήποτε άλλη ελληνική ομάδα. Ο ΠΑΟΚ έχει πάρει μέχρι στιγμής δέκα γκολ από τους μέσους του κι έχουν σκοράρει και οι τέσσερις που έχουν χρησιμοποιηθεί πίσω από τον Κωνσταντέλια. Ο Καμαρά, ο Οζντόεφ, λιγότερο ο Μεϊτέ γιατί ακολουθεί και λιγότερο τις φάσεις, και τελευταία ο Μπιάνκο κινούνται χωρίς την μπάλα στους χώρους που δημιουργεί ο Κωνσταντέλιας μαζεύοντας πάνω του τους αντίπαλους κόφτες και έχουν ευκαιρίες να σημαδέψουν σωστά. Ακούγεται απλό αλλά προκύπτει μεθοδικά και χάρη στην κίνηση των «οκταριών» χωρίς τη μπάλα. Μόλις ο Μπιάνκο έκανε το 1-0 στο 54΄ το πράγμα απλοποιήθηκε.
Το δεύτερο που χαίρεσαι να βλέπεις από τον ΠΑΟΚ είναι οι συνεργασίες κυρίως των «παλιών» του παικτών. Ο Λουτσέσκου βλέποντας την όρεξη της ομάδας να παίξει με την μπάλα (η κατοχή ήταν πάνω από 70%) πέρασε στο ματς τον Οζντόεφ αντί του Ιταλού σκόρερ και κυρίως τον Ζίφκοβιτς αντί του Ντεσπότοφ: ο Σέρβος βρήκε τους Τάισον και Κωνσταντέλια κι έγινε πάρτι. Σκόραραν ο Γιακουμάκης στο 67΄, ο Κωνσταντέλιας στο 72΄, ο Μπάμπα στο 76΄ - το τελευταίο γκολ προέκυψε από συνεργασία των ακραίων μπακ αφού η ασίστ στον Μπάμπα είναι του Κένι. Αν ο Λουτσέσκου δεν έβγαζε στο 80΄τους Κωνσταντέλια, Τάισον και Γιακουμάκη με το μυαλό στο ματς με τον ΠΑΟ θα βλέπαμε κι άλλα γκολ. Ο ΠΑΟΚ βάζει πλώρη για να τερματίσει στην πρώτη οκτάδα και να πάρει πρόκριση στους 16. Είναι απολύτως στο χέρι του.
Καλύτερος στα σημεία
Και ο ΠΑΟ τα κατάφερε καλά σε ένα περίπλοκο παιγνίδι. Κέρδισε γιατί έψαξε το γκολ και δεν συμβιβάστηκε με τον βαθμό της ισοπαλίας: αν κρίνω από την γενικότερη συμπεριφορά του φέτος πρόκειται για καλό σημάδι ενόψει της συνέχειας. Αν συγκρίνει κανείς το πώς ο ΠΑΟ τελείωσε το ματς στο Βόλο την περασμένη Κυριακή και πως το χθεσινό θα διακρίνει μια τεράστια διαφορά κυρίως σε ό,τι έχει να κάνει με το κίνητρο των παικτών: στο Βόλο το κομμάτι του παιγνιδιού μετά το 65΄ήταν το χειρότερο, στην Σουηδία ήταν το καλύτερο. Κι όχι τυχαία το γκολ του Τζούρισιτς ήρθε στο 83΄κι ενώ είχε προηγηθεί ένα δοκάρι του Τετέ και μια σπουδαία ευκαιρία με τον Κυριακόπουλο. Η Μάλμε, που είναι αυτό τον καιρό όπως οι ελληνικές ομάδες στα τέλη Μαϊου καθώς το πρωτάθλημα Σουηδίας τώρα τελειώνει, λύγισε.

Ο Παναθηναϊκός δεν ξεκίνησε με τον καλύτερο τρόπο, θα μπορούσε όμως να έχει απλοποιήσει τα πράγματα από νωρίς αν ο Σβιντέρσκι ευστοχούσε σε ένα πέναλτι που κέρδισε στο 18΄ κόντρα στην ροή του ματς. Ο Μπενίτεθ έβαλε τον Σιώπη για να απελευθερώσει τον Τσιριβέγια και το πέναλτι προέκυψε και χάρη στο πρέσινγκ του Ισπανού ψηλά. Ο Ισπανός αντικατέστησε τον Σβιντέρσκι στο ημίχρονο δείχνοντας εμπιστοσύνη σε ένα ακόμα ματς στον Πάντοβιτς που είναι ο πρώτος από τους αναπληρωματικούς που μοιάζει να τον έχει κερδίσει. Ο Μπενίτεθ εμφανώς πιστεύει πως ο ΠΑΟ χρειάζεται να είναι πιο πιεστικός αλλά κυρίως πιο δημιουργικός στην μεσαία γραμμή. Χθες άλλαξε τους Σιώπη και Τετέ στο τέλος για να προσθέσει δυο χαφ (τον Τσέριν και τον Μπακασέτα) ενώ η επιμονή του στον Τζούρισιτς ως δεκάρι δικαιώθηκε αφού αυτός του πήρε το ματς.
Ο ΠΑΟ χρειάστηκε τον Λαφόν στο πρώτο ημίχρονο ενώ ξαναείδαμε το δίδυμο Πάλμερ Μπράουν – Τουμπά στην άμυνα. Δεν είχαν πρόβλημα: οι όποιες ευκαιρίες της Μάλμε (λίγες πάντως) προέκυψαν αποκλειστικά σχεδόν από στημένες φάσεις. Νομίζω πως έχει αλλάξει ο τρόπος που ο ΠΑΟ σε αυτές αμύνεται.
Ακούγονται πολλά για τις αλλαγές του Μπενίτεθ, το ρίσκο να βγάλει τον Τετέ, την αλλαγή των θέσεων των κυνηγών στο τέλος. Το πράγμα είναι πιο απλό: την διαφορά χθες την έκανε κυρίως η θέληση για νίκη. Ηταν απαραίτητη καθώς δίνει κάτι πιο πολύ από μισή πρόκριση και όλοι το ήξεραν.
Αργησε πολύ να ισοφαρίσει
Απίστευτο το στραβοπάτημα της ΑΕΚ. Οι Ρόβερς άνοιξαν το σκορ στο 21΄ με τον Μπεργκ όταν στην μοναδική τους επίσκεψη στην περιοχή του Στρακόσια κέρδισαν πέναλτι. Ο Ισπανός διαιτητής Μονουέρα έκρινε πολύ αυστηρά μια πτώση του ΜακΓκόβερν στην περιοχή από μαρκάρισμα ώμο με ώμο με τον Μάριν, που θα πρεπε πάντως να μην χάσει ένα παίκτη που έλεγχε σε ένα σπριντ ούτε δέκα μέτρων!
Με πέναλτι του Γιόβιτς ισοφάρισε και η ΑΕΚ στο 88΄. Επίσης αυστηρό: η μπάλα μοιάζει να χτυπά πριν το χέρι του Γκραντ στο πόδι και στο σώμα του – ο Μονουέρα το έβλεπε στο VAR ένα δίλεπτο. Μεταξύ των δυο γκολ η ΑΕΚ είχε 22 σουτ τα πιο πολλά από τα οποία σταματούσαν στα σώματα των παικτών της πρωταθλήτριας Ιρλανδίας που έπαιξε άμυνα με δέκα παίκτες στην περιοχή, δεν κατέβηκε ποτέ, και είναι απίστευτο αλλά άντεξε!

Ο Νίκολιτς ξεκίνησε αυτή την φορά με τον Γκατσίνοβιτς, γιατί αναζητά αυτό που λείπει πιο πολύ από την ΑΕΚ, δηλαδή ενέργεια στην μεσαία γραμμή: αυτός είχε και την καλύτερη ευκαιρία της ΑΕΚ στο πρώτο ημίχρονο. Στο δεύτερο ημίχρονο ο Νίκολιτς έβαλε τον Πιερό δίπλα στον Γιόβιτς και τον Κουτέσα αντί του σβηστού επιθετικά Κοϊτά και με το 4-4-2 που προέκυψε έγινε της Αγίας Σέντρας!
Η ΑΕΚ κυριάρχησε γιατί οι Ρόβερς της άφησαν εντελώς την μπάλα: ο κόουτς με όνομα ροκ τραγουδιστή ή ηθοποιού Στίβεν Μπράντλεϊ έβγαλε στο ημίχρονο τους δυο – ας πούμε δημιουργικούς του μέσους - τον κάτι σαν «οκτάρι» Γουάτς και τον Μπέργκ που πλαισίωνε τον φορ ΜακΓκόβεν για να βάλει δυο κόφτες ακόμα: τον Μπάρετ και τον Μακνέφ! Η ΑΕΚ ήταν πιεστική, αλλά προβλέψιμη παρόλα αυτά θα είχε κερδίσει αν είχε απλά ισοφαρίσει πιο νωρίς. Ακατανόητο ότι ο Νίκολιτς κάνει δυο αλλαγές μετά το 90΄περνώντας τον Βίντα και τον Περέιρα: ο Σέρβος είναι μάλλον τυχερός γιατί όπως με την Ηλιούπολη και τον Παναιτωλικό η ΑΕΚ βρήκε ένα γκολ στο τέλος παρά την φανερή έλλειψη αθλητικής φρεσκάδας. Οι Ρόβερς πάντως έπαιξαν τόσο παθητικά που δεν πρόκειται να ξαναπώ κακό λόγο για ανάλογες εμφανίσεις μικρομεσαίων ελληνικών ομάδων. Είναι να απορείς πως με τέτοιο ποδόσφαιρο κατέκτησαν το πρωτάθλημα Ιρλανδίας…
Η ισοπαλία μπλέκει λίγο την ΑΕΚ: αυτό ήταν το θεωρητικά πιο εύκολο από τα ματς που απέμειναν. Αλλά και πάλι κρατά την τύχη της στα χέρια της. Mε την πρωτοπόρο στη διοργάνωση Σαμσονσπορ θα παίξει την πιθανότητα να βρεθεί στην πρώτη οκτάδα και με την Κραϊόβα, ό,τι κι αν γίνει στην Τουρκία, την πρόκριση. Δεν μιλάμε για μεγαθήρια…
(Gazzeta.gr Νοέμβριος του 2025)








