Ουδείς αναντικατάστατος, αλλά...

Ουδείς αναντικατάστατος, αλλά...


Η πρώτη σοβαρή ιστορία του μεταγραφικού παζαριού που ήδη άρχισε αφορά τον αρχηγό του Παναθηναϊκού Δημήτρη Κουρμπέλη. Στην Τουρκία γράφουν πως ο αρχηγός του Παναθηναϊκού  έχει πρόταση από την Τραμπζονσπόρ. Αν αυτό ισχύει, (που είναι λογικό να ισχύει),  ο Παναθηναϊκός θα πρέπει να ανησυχεί σοβαρά μήπως χάσει τον αρχηγό της ομάδας του. Για δύο λόγους. Πρώτον γιατί οι Τούρκοι, παρά την κρίση της οικονομίας τους, έχουν ακόμα την δυνατότητα να δελεάζουν τους Ελληνες ποδοσφαιριστές προσφέροντας τους σοβαρά χρήματα. Και δεύτερον γιατί για τον ΠΑΟ δεν θα είναι καθόλου απλό να τον αντικαταστήσει τον Κουρμπέλη, τουλάχιστον στα καλοκαιρινά προκριματικά. Θυμίζω ότι στα ματς των play off που αυτός δεν αγωνίστηκε οι δυσκολίες της ομάδας του Γιοβάνοβιτς δεν ήταν και λίγες. Αλλά ας τα πάρουμε με τη σειρά.

Περνάνε καλά στην Τουρκία    

Οι Τούρκοι δεν  χρησιμοποιούν μόνο χρήματα για να δελεάσουν Ελληνες παίκτες ή παίκτες που έχουν αγωνιστεί γενικά στο ελληνικό πρωτάθλημα. Κυρίως υπενθυμίζουν στους παίκτες πόσο καλά έχουν περάσει στην Τουρκία όσοι πριν από αυτούς την προτίμησαν ως επαγγελματικό προορισμό: πρόκειται για μεγάλη αλήθεια. Οι πιο χρήσιμοι στους Τούρκους κομιστές των προτάσεών τους και οι πιο αξιόπιστοι μάρτυρες για το ότι η Τουρκία είναι εξαιρετικός προορισμός είναι οι ίδιοι οι Ελληνες παίκτες που έχουν αγωνιστεί στην Τουρκία.

https://cdn.apexsports.gr/sites/40/2023/04/338931706_533933308892785_8361913321147930530_n.jpg

Θυμάμαι πέρυσι ότι ο πρώτος που αποθεώθηκε στη γιορτή της Τραμπζονσπόρ για την κατάκτηση του πρωταθλήματος χορεύοντας το «ζεϊμπέκικο της Ευδοκίας» με την ελληνική σημαία ήταν ο Τάσος Μπακασέτας. Σε πολλούς είχε φανεί τότε απίστευτο ότι οι Τούρκοι του επέτρεψαν να πανηγυρίσει με την ελληνική σημαία: έχω να πω πως μόνο αν δεν παρακολουθείς τι συμβαίνει στην Τουρκία με τους Ελληνες αθλητές μπορείς από κάτι τέτοια να εντυπωσιάζεσαι. Όταν αγωνιζόταν στο τουρκικό πρωτάθλημα ο Φάνης Γκέκας κάθε φορά που σκόραρε (και σκόραρε πολύ) από τα ηχεία των γηπέδων ακουγόταν το θρυλικό μουσικό θέμα του Ζορμπά. Όταν με την Γαλατά σκόραρε ο Μήτρογλου ακουγόταν στο γήπεδο το τραγούδι του Πάνου Κιάμου «στο τρελοκομείο»! Όταν ο Σλούκας κέρδιζε τίτλους με την Φενέρ με ελληνικές σημαίες πανηγύριζε κι όταν κάποτε αρνήθηκε να κρατήσει ένα πανό για τον Κεμάλ και είχε δεχτεί για αυτό επιθέσεις από μια μερίδα φανατικών, τον είχαν υπερασπιστεί ουκ ολίγες προσωπικότητες ακόμα και της τουρκικής πολιτικής σκηνής!

Οι Τούρκοι ξέρουν να εκτιμούν τους μεγάλους παίκτες και δεν έχουν κανένα πρόβλημα με τους Ελληνες: ρωτήστε τον Πέλκα, τον Τζαβέλα, τον Σιώπη, τον Κατράνη, τον Γούτα, τον Κωλοβέτσιο, αλλά και τον Σλούκα, τον Περπέρογλου, τον Ταπούτο κι άλλους πολλούς που πέρασαν καλά εκεί. Ούτε όμως θυμάμαι να έχουν προβλήματα και οι Τούρκοι παίκτες στην Ελλάδα. Ο Ερόλ Μπουλούτ στον Πανιώνιο και στον Ολυμπιακό αγαπήθηκε. Ο Ιμπράιμ Κουτλουάι έχει σπίτι στη Βουλιαγμένη και έρχεται εδώ πολύ συχνά. Στην Ξάνθη ο μεγάλος Μπαϊκαρά έγινε κάποτε αρχηγός. Και στην Ελλάδα και στην Τουρκία υπάρχουν φυσικά και ανόητοι που μπορεί να αποδοκιμάσουν ένα αθλητή για την καταγωγή του. Αλλά μιλάμε για λίγους. Όταν πριν λίγο καιρό ο Τζαβούσογλου είπε ότι οι Ελληνες θα λιντσάρουν (!) δυο Τούρκους παίκτες του χάντμπολ που αγωνίζονται στην Ελλάδα, δεν τον πίστεψαν ούτε οι φανατικότεροι Τούρκοι εθνικιστές: ακόμα και στην Τουρκία οι υπερβολές έχουν τα όρια τους.  

Χαίρονται το ποδόσφαιρο

Χωρίς να ξέρω κάτι ειδικά για τη συγκεκριμένη ιστορία της πρότασης της Τραμπζονσπόρ στον Κουρμπέλη μου μοιάζει βέβαιο πως τόσο ο Μπακασέτας όσο και ο Σιώπης θα έχουν ήδη πει στον αρχηγό της ομάδας τα καλύτερα για την ομάδα, την πόλη της Τραμπεζούντας και κυρίως για τον τρόπο που οι γείτονες αντιλαμβάνονται το ποδόσφαιρο. Αυτό το τελευταίο είναι σημαντικότατο. Οι Τούρκοι υπόσχονται στους παίκτες που επιθυμούν να αποκτήσουν πως θα τους προσφέρουν την χαρά της συμμετοχής σε ένα πρωτάθλημα χωρίς υστερίες. Όπως έλεγε πριν λίγο καιρό ένας παλιός Έλληνας διεθνής και σήμερα βετεράνος ο Φάνης Γκέκας «στην Τουρκία ξέρουν να χαίρονται με το ποδόσφαιρο περισσότερο από όσο εμείς στην Ελλάδα» καθώς είναι «πιο ανεκτικοί με το λάθος και σέβονται τους ποδοσφαιριστές σίγουρα περισσότερο από όσο στην Ελλάδα». Αυτός είναι κι ο λόγος που πολλοί ξένοι ποδοσφαιριστές που έχουν έρθει στην Ελλάδα από την Τουρκία εδώ δεν τα κατάφεραν ενώ στην Τουρκία έκαναν και κάνουν καριέρα αξιόλογη. Εδώ πχ κάποιοι είχαν πρόβλημα με το τι χρώμα έβαφε τα μαλλιά του ο Ονιεκούρου – στην Τουρκία αυτά δεν υπάρχουν.

https://i1.prth.gr/images/w880/files/2022-07-20/Trabzonspor.jpg

Δύσκολο να γίνει γρήγορα  

Αλλά ας μείνουμε στον Κουρμπέλη. Στα πρόσφατα play off δεν αγωνίστηκε εναντίον του ΠΑΟΚ και δεν ξεκίνησε στο ματς με το Βόλο, στο οποίο αγωνίστηκε μόλις 14 λεπτά στο τέλος: και τα δυο ματς έγιναν στην Λεωφόρο κι ο ΠΑΟ δεν κέρδισε κανένα από τα δύο. Τυχαίο; Μπορεί. Αλλά πόσο τυχαίο είναι ότι ο Κουρμπέλης δεν αγωνίστηκε και στο ματς με τον ΠΑΟΚ για το πρωτάθλημα στην Λεωφόρο κι ο ΠΑΟ έχασε με 3-0; Και πόσο τυχαίο είναι ότι η έξοδός του στο ματς κυπέλλου με τον ΠΑΟΚ στην Τούμπα στο ημίχρονο έφερε την κατάρρευση και την ήττα του Παναθηναϊκού με 2-0 στην επανάληψη;

Είναι ένας υπερπαίκτης ο Κουρμπέλης κι όταν απουσιάζει από την ενδεκάδα ο ΠΑΟ δεν κερδίζει ποτέ; Όχι δεν είναι. Αλλά ο μηχανισμός της μεσαίας γραμμής του εφετινού ΠΑΟ ήταν πολύ συγκεκριμένος και για να λειτουργεί χρειαζόταν μια καλή γνώση του παιγνιδιού: αν ένας από τους βασικούς έλειπε, η αντικατάστασή τους δεν ήταν εύκολη υπόθεση γιατί άλλαζε πολύ η δουλειά που έπρεπε να κάνουν οι υπόλοιποι παρόντες. Για αυτό πιστεύω πως δεν θα είναι απλή η αντικατάστασή του Κουρμπέλη και κυρίως δεν θα είναι εύκολο να γίνει γρήγορα: το ποδόσφαιρο του Γιοβάνοβιτς δεν είναι καθόλου απλό και για να μπεις στον μηχανισμό χρειάζεται χρόνος και προσπάθεια. Δεν είναι απλά θέμα προσόντων το ότι για παράδειγμα ο Τσέριν δυσκολεύτηκε να αντικαταστήσει τον Γκατσίνοβιτς ή ο Μπερνάρ τον Βιγιαφάνιες ή ο Τσόκαϊ τον βετεράνο Μαουρίσιο ή ακόμα και ο Μαντσίνι τον Αϊτόρ.

https://www.newsbeast.gr/image/s851x495/file/files/1/2022/08/3572224-1.jpg

Πολλοί θεωρούν την μεσαία γραμμή του ΠΑΟ του Γιοβάνοβιτς μια γραμμή που απλά τρέχει και πιέζει τη μπάλα. Δεν είναι έτσι: η συνολική δουλειά είναι πιο σύνθετη κυρίως στις καλύψεις των ακραίων, αλλά και του ίδιου του Πέρεζ που για να μπορεί να δημιουργεί πρέπει οι δυο παίκτες που είναι συνήθως μπροστά του να τρέχουν και για αυτόν. Κι αν ο Γιοβάνοβιτς αργεί μερικές φορές να μονιμοποιήσει παίκτες που αποκτούνται, δεν είναι γιατί τους κάνει βασανιστήρια: είναι γιατί πρέπει να καταλάβουν το παιγνίδι της ομάδας. Ακόμα και του Κουρμπέλη αυτό του πήρε λίγο καιρό. Κι ο Παναθηναϊκός αντικαταστάτη του αυτή τη στιγμή δεν έχει: όποιος αποκτηθεί στη θέση του πρέπει να μπει στην ομάδα γρήγορα και να αποδώσει καλά αμέσως διότι τα καλοκαιρινά προκριματικά του ΠΑΟ στην Ευρώπη είναι τα πιο σημαντικά του εφετινά παιγνίδια.   

Παιδί με αρχές 

Θα πει το ναι στους Τούρκους ο Κουρμπέλης; Αν τα χρήματα που ακούγεται ότι του δίνουν είναι πραγματικά, ένας άλλος στη θέση του θα το είχε πει ήδη. Αλλά ο Κουρμπέλης δεν ξεχνά πόσο τον βοήθησε ο Παναθηναϊκός στις πολύ δύσκολες στιγμές που πέρασε και πόσο τον στήριξε. Είναι παιδί μιας εξαιρετικής οικογένειας κι έχει μεγαλώσει με αρχές: σίγουρα θα τρώγεται με τα ρούχα του…