Στις δηλώσεις του στο τέλος του παιγνιδιού ανάμεσα στον Ολυμπιακό και στην PSV που τελείωσε ισόπαλο με 1-1 ο προπονητής της πρωταθλήτριας Ολλανδίας Πίτερ Μποζ παραδέχτηκε πως η ομάδα του ήταν απλά τυχερή. Ο Μποζ, άνθρωπος απαιτητικός και επαγγελματίας σίγουρος για τον εαυτό του, δεν θέλησε να δώσει κανενός είδος μπράβο στους παίκτες του που ισοφάρισαν στις καθυστερήσεις. Μίλησε με καλά λόγια μόνο για τον σκόρερ Ρικάρντο Πέπι για τον οποίο είπε πως έχει ένστικτο γκολτζή και όλο το μέλλον μπροστά του θυμίζοντας ότι έλειψε πολύ καιρό εξαιτίας ενός τραυματισμού. Είπε επίσης ότι ο ίδιος είδε την ομάδα του να παίζει το ποδόσφαιρο που ξέρει μόνο σε μια φάση: στην φάση του 12^ου λεπτού, στο ξεκίνημα του ματς δηλαδή, όταν ο Σαϊμπαρί σκόραρε από εμφανέστατη θέση οφσάιντ.

Η ανάγκη να τρέξεις πιο πολύ

Ακούω πάντα τι λένε οι προπονητές στο τέλος των αγώνων και ειδικά οι προπονητές που στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις είναι αντίπαλοι των ελληνικών ομάδων. Ο Μποζ επιπλέον ήταν και ο καλύτερος της PSV – για την ακρίβεια η ισοπαλία που πήρε χθες η ομάδα του που έχασε την μπάλα από τον Ολυμπιακό οφείλεται στον ίδιο και στην νοοτροπία του. Μετά το 55΄(από αρκετά νωρίς δηλαδή) αποφασίζει να αλλάξει όλους τους κυνηγούς και τους μεσοεπιθετικούς της ομάδας του απόδειξη του πόσο απογοητευμένος ήταν.  Βάζει τον Πέπι αντί του Τιλ και τον Ντριούς αντί του Μαν στο 56΄, τον Μπαϊρακτάρεβιτς αντί του Πέρισιτς στο 68΄, αλλάζει και τον Σαϊμπάρι με τον Μποαντού στο 84΄για να παίξει με δυο φορ ενώ στο 68΄έχει περάσει στο ματς ένα δημιουργικό μέσο, τον 20χρονο Γερμανό Βάνερ, σε θέση αριστερού μπακ (!), αντί του έμπειρου Σαχίν. Παίρνει ρίσκα γιατί για τον ίδιο το ποδόσφαιρο είναι μόνο επίθεση.

Ολες αυτές του οι επιλογές δεν μεταμορφώνουν την PSV, βάζουν ωστόσο τον Ολυμπιακό στην ανάγκη να τρέξει ακόμα πιο πολύ γιατί έχει απέναντί του μια ομάδα με επιθετική φρεσκάδα. Το 2021, όταν ο Ολυμπιακός είχε κερδίσει τους Ολλανδούς, σε μια ανάλογη κατάσταση ο προπονητής του είχε κάνει τρεις αλλαγές μαζεμένες και η κίνησή του εκείνη είχε κρίνει το ματς: ο Ολυμπιακός που τότε προηγούταν με 3-2 βρήκε πέντε λεπτά μετά από αυτές με τον Μασούρα το γκολ του 4-2 – προπονητής του ήταν ο Μαρτίνς. Μια κίνηση τέτοια όμως δεν θα την έκανε ποτέ ο Μεντιλίμπαρ. Που κατά τα άλλα χθες παρουσίασε τον καλύτερο Ολυμπιακό που μας έχει δείξει φέτος.        

Η μικρή προσφορά των αναπληρωματικών  

Ο Ολυμπιακός πλήρωσε την κόπωση, και την τύχη της PSV. Εφτασε να κρατά το 1-0 απέναντι στην PSV μέχρι το δεύτερο λεπτό των καθυστερήσεων. Του χρειαζόταν μια καλή τελευταία άμυνα, αλλά δεν την βρήκε. Η μπάλα μπήκε στην περιοχή μετά από μια στημένη φάση, στρώθηκε στον Πέπι γιατί ο Κοστίνια δεν έκανε την καλύτερη κόντρα και ο Αμερικανός νίκησε τον Τζολάκη που βρήκε την μπάλα αλλά δεν κατάφερε να κάνει την επέμβαση της βραδιάς – μπορούσε κάτι καλύτερο να κάνει σίγουρα.

Αυτή ήταν η δεύτερη τελική της PSV στην εστία κι αυτό δείχνει το πόσο σπουδαίο ματς έκαναν οι Ερυθρόλευκοι. Ο Ολυμπιακός χρειάζονταν απλά λίγη παραπάνω ενέργεια στο τέλος από τους αναπληρωματικούς: αυτό ήταν το μόνο που του έλειψε. Ο Μεντιλίμπαρ δεν έκανε καν πέντε αλλαγές, πιθανότατα γιατί από όσους πέρασε στο γήπεδο δεν είδε να παίρνει πολλά. Εβαλε τον Νασιμέντο κι όχι τον Σιπιόνι όταν χτύπησε ο Γκαρθία (που έλειψε πολύ στο φινάλε) ποντάροντας στις πάσες του για να βρει αντεπιθέσεις. Εβαλε τον Ταρέμι (και μάλιστα αντί του Τσικίνιο για να παίξει με δυο φορ) ελπίζοντας πως η άμυνα των Ολλανδών θα δώσει μια – δυο φάσεις στο τέλος λόγω του ολλανδικού ρίσκου: τις έδωσε αλλά στον Ζέλσον. Εβαλε τον Σιπιόνι κι αυτός πήρε κίτρινη μετά από ένα λεπτό παρουσίας στο γήπεδο: ο κόουτς σίγουρα δεν του ζήτησε αυτό. Δεν κατάλαβα γιατί στα τελευταία λεπτά – κι ενώ ο Μποζ άλλαξε όλους τους κυνηγούς του – ο Βάσκος δεν έβαλε ένα μπακ ακόμα, τον Μπιανκόν πχ, μαζί με τον Κοστίνια που ήταν η μοναδική προσθήκη του σε μια κουρασμένη άμυνα που είχε κάνει ένα σχεδόν άψογο ματς. Φαίνεται ότι στην Ελλάδα έχει ποινικοποιηθεί το να παίζεις με τρία στόπερ έστω δέκα λεπτά.

Ολοι οι βασικοί διακριθέντες

Κατά τα άλλα ο Μεντιλίμπαρ εμπιστεύθηκε τα παιδιά του και είδε μόνο διακριθέντες. Ξεκίνησε με τον Ροντινέι δεξιό μπακ κι ο Βραζιλιάνος έκανε ένα άψογο τακτικά παιγνίδι επιτρέποντας με τις καλύψεις του και τις μετρημένες κούρσες του στον Ζέλσον να έχει μια απόλυτη ελευθερία – ειδικά στην πρώτη ώρα του ματς, μετά γυρνούσε αυτός να τον βοηθήσει. Οι άλλοι τρεις στην άμυνα ήταν ο Ρέτσος, ο Πιρόλα και ο Ορτέγκα - οι στόπερ ήταν σχεδόν αψεγάδιαστοι, ο Ορτέγκα κράτησε την θέση χωρίς μεγάλη συμμετοχή στο επιθετικό παιγνίδι. Ο Βάσκος δίπλα στον σοφό και προσεχτικό χθες Γκαρθία έβαλε τον Μουζακίτη που μοιράζοντας την μπάλα γρήγορα ήταν άψογος: οι δυο τους περιόρισαν πολύ τον Φέρμαν που είναι ο κινητήριος μοχλός της PSV.  Στην επίθεση βρέθηκαν μαζί μετά από καιρό οι Ποντένσε, ΕλΚαμπί, Τσικίνιο και Ζέλσον. Ο μηχανισμός πρόβλεπε ο Ποντένσε και κυρίως ο Ζέλσον να έρχονται κοντά στον Τσικίνιο: ο Ολυμπιακός δεν ήθελε τόσο το να δώσει πλάτος στην επίθεση όσο το να χτίσει συνεργασίες. Ο Ζέλσον ήταν ο MVP του ματς. Δικό του το εντυπωσιακό γκολ για το 1-0 στο 17΄, δικό του ένα σουτ στο δοκάρι στο 67΄δικές του δυο ωραίες φάσεις στο τέλος όπου θα μπορούσε να βρει το δεύτερο γκολ που θα τελείωνε το ματς. Αλλά πιθανότατα όλος ο κόσμος θα θυμάται μια πάσα του που δεν πέρασε στο 87΄. Ο Ταρέμι έφευγε μόνος του αλλά ο Ζέλσον άργησε ελάχιστα – όσο χρειαζόταν στον Σχάουτεν για να τον κοντράρει και να του κόψει μια πάσα μισό γκολ. Αυτό ήταν το μεγάλο σημάδι ότι το ματς θα τελείωνε με χτυποκάρδια. Γιατί όσο καλά και να παίξεις είναι δύσκολο να μην δεχτείς γκολ από την PSV. Ειδικά αν όσοι έρχονται από τον πάγκο σου έχουν μικρή προσφορά, αντίθετα από τους βασικούς που έκαναν όλοι σχεδόν ωραία πράγματα.

Σχεδόν άψογοι, αλλά σχεδόν

Το Τσάμπιονς λιγκ είναι μια σκληρότατη διοργάνωση λεπτομερειών. Το να το ξέρεις μετράει πολύ. Μερικές φορές για να κερδίσεις δεν αρκεί ούτε καν μια μεγάλη εμφάνιση των βασικών σου: χρειάζεται και κάτι περισσότερο. Προφανώς οι κρίσεις θα ήταν διαφορετικές αν δεν υπήρχε αυτή η τελευταία καταραμένη φάση, αλλά όλα γίνονται για το αποτέλεσμα και από αυτό όλα κρίνονται. Ο Μποζ είπε ότι η PSV ήταν τυχερή: εγώ λέω ότι την τύχη της την έψαξε. Ο Ολυμπιακός πρέπει να κρατήσει ως συμπέρασμα ότι για την δική του τύχη πρέπει να είναι αποκλειστικά υπεύθυνος ο ίδιος. Η εμφάνιση ήταν σχεδόν άψογη. Σχεδόν.