Η Γκαζέτα Ντε λο Σπορτ έγραψε ότι «μετά την δικτατορία του Κριστιάνο Ρονάλντο και του Μέσι το να βλέπεις τον Καρίμ Μπενζεμά με την Χρυσή Μπάλα στα χέρια μοιάζει με ένα είδος επιστροφής της δημοκρατίας στο ποδόσφαιρο» - πρόκειται για ευφυολόγημα, αλλά έξυπνο. Δεν υπήρχε πιθανότητα να μην κερδίσει φέτος ο Μπενζεμά, αλλά ποτέ δεν ξέρεις: πέρυσι το σχετικό πολυπόθητο από τους μεγάλους ποδοσφαιριστές βραβείο δόθηκε στον Λίονελ Μέσι, που αμφιβάλω αν θα το έδινε στον εαυτό του έτσι και την απόφαση έπρεπε να την πάρει αυτός και μόνο. Οι αντιδράσεις ήταν τεράστιες.
Για τον Μπενζεμά δεν υπήρξε φέτος η παραμικρή αντίρρηση και πώς να υπάρξει; Όλα όσα έκανε πέρυσι με την Ρεάλ Μαδρίτης ήταν καταπληκτικά, ενώ λίγοι θυμούνται πως μέσα στη σεζόν κατέκτησε με την Εθνική Γαλλίας και το UEFA Nations League, που δεν είναι το σπουδαιότερο κύπελλο του κόσμου, αλλά είναι η μόνη διοργάνωση Εθνικών ομάδων που κρίθηκε μετά το τέλος του Euro2020 – σκόραρε μάλιστα στο ματς με την Δανία στον ημιτελικό. Αυτή ήταν πάντα η δουλειά του Μπενζεμά: να σκοράρει στα γήπεδα. Εξω από αυτά υπήρξε συχνότατα πρωταγωνιστής για ένα σωρό άλλους λόγους.
Θεός στη Γαλλία, ανεπιθύμητος στην Αλγερία
Ο Μπενζεμά γεννήθηκε στη Λυών από Γάλλους υπηκόους αλγερινής καταγωγής. Μετανάστης ήταν ο παππούς του, ο Ντα Λεκεχάλ Μπενζεμά, που γεννήθηκε στο Αϊτ Τζελίλ της Αλγερίας πριν φτάσει στη Λυών, τη δεκαετία του 1950. Οι γονείς του γεννήθηκαν και οι δυο στη Λιόν - ο Μπενζεμά είναι ο τρίτος γιός της οικογένειας κι έχει άλλα οκτώ αδέρφια! Δυο μικρότερα αδέρφια του ο Γκρεσί και ο Σαμπρί έγιναν επίσης ποδοσφαιριστές, χωρίς ωστόσο να κάνουν τη δική του καριέρα. Ο Καρίμ έδειξε από νωρίς τι αξίζει και για αυτό το 2006 η ποδοσφαιρική ομοσπονδία της Αλγερίας και αυτή της Γαλλίας έδωσαν μάχη για να τον πείσουν ποια φανέλα Εθνικής ομάδας θα φορέσει. Ο μικρός Καρίμ διάλεξε αυτή της Γαλλίας, λέγοντας πως τιμά την καταγωγή του, αλλά προτιμά να αγωνιστεί για τη χώρα στην οποία έγινε ποδοσφαιριστής. Οι Αλγερινοί τον κήρυξαν ανεπιθύμητο: ο Μπενζεμά για να κατευνάσει τα πνεύματα ανακοίνωσε πως θα αγωνιστεί για τους Τρικολόρ, αλλά δεν θα τραγουδήσει ποτέ τον γαλλικό εθνικό ύμνο, την «La Marseillaise», πριν από κάθε αγώνα της γαλλικής εθνικής ομάδα. Το έκανε, αλλά οι γκρίνιες των Αλγερινών συνεχίστηκαν. Αυτό ωστόσο ήταν μάλλον το μικρότερο από τα προβλήματα του.
Κατηγορία για παιδοφιλία
Δυο ιστορίες στις οποίες υπήρξε πρωταγωνιστής θα μπορούσαν να γίνουν αιτία ακόμα και να σταματήσει το ποδόσφαιρο, αν η έφεσή του στο γκολ δεν είχε ως αποτέλεσμα να του συμπαρασταθούν πάρα πολλοί τότε, συγχωρώντας τον.
Στις 18 Απριλίου 2010, το γαλλικό τηλεοπτικό κανάλι M6 ανέφερε ότι τέσσερα μέλη της γαλλικής εθνικής ομάδας ερευνώνται γιατί ως μόνιμοι θαμώνες νυχτερινού κέντρου διασκέδασης που υπήρχε στο Παρίσι αγόραζαν υπηρεσίες από escorts που το κλαμπ προμήθευε: το μεγάλο πρόβλημά τους ήταν ότι ορισμένες από τις κοπέλες ήταν ανήλικες. Η δημοσιοποίηση των ονομάτων των παικτών δημιούργησε σάλο: ήταν ο Φρακν Ριμπερί, ο Σίντνεϊ Γκοβού, ο Μπεν Αρφά και ο Μπενζεμά. Ο Μπενζεμά κατηγορήθηκε για τακτικότατα ραντεβού με 16χρονη, γεγονός που ο παίκτης αρνήθηκε αρχικά μέσω του δικηγόρου του. Στις 20 Ιουλίου, ο Μπενζεμά ανακρίθηκε από την αστυνομία του Παρισιού, συνεργάστηκε καθώς ξαφνικά θυμήθηκε τα πάντα και του απαγγέλθηκε η σχετική κατηγορία για «σεξουαλική εκμετάλλευση ανήλικης». Η δική του υπόθεση κι αυτή του Ριμπερί έφτασαν στα δικαστήρια. Τον Ιανουάριο του 2014, ο δικαστής απέσυρε τις κατηγορίες εναντίον τους λέγοντας ότι δεν υπήρχαν επαρκή στοιχεία που να αποδεικνύουν ότι οι δυο γνώριζαν ότι οι κοπέλες ήταν ανήλικες.
Εκβιασμός και αποκλεισμός
Η δεύτερη δικαστική περιπέτεια στην οποία υπήρξε πρωταγωνιστής έγινε επίσης είδηση παγκοσμίως. Στις 4 Νοεμβρίου του 2015 ο Μπενζεμά συνελήφθη από τη γαλλική αστυνομία για συμμετοχή του σε εκβιασμό του συμπαίκτη του στην Εθνική Ματιέ Βαλμπουένα. Με βάση την κατηγορία ο Μπενζεμά απέκτησε την ηχογράφηση μιας βραδιάς που πέρασε ο παντρεμένος Βαλμπουενά σε ξενοδοχείο με μια δεσποινίδα και που έγινε από κινητό τηλέφωνο και τον εκβίαζε ότι θα την δημοσιοποιήσει.
Κατά τη διάρκεια της έρευνας υπήρξε παρέμβαση του τότε Γάλλου πρωθυπουργός Μάνουελ Βάλς που είχε ζητήσει την αποπομπή του από την Εθνική Γαλλίας γιατί «ένας σπουδαίος αθλητής πρέπει να είναι σοβαρός άνθρωπος». Στις 10 Δεκεμβρίου του 2015, η ομοσπονδία ανακοίνωσε τον προσωρινό αποκλεισμό του από τη γαλλική Εθνική ομάδα μέχρι τη λήξη της υπόθεσης. Στις 17 Φεβρουαρίου του 2016, ο Μπενζεμά καταδικάστηκε σε ποινή φυλάκισης ενός έτους με αναστολή για «έργω εξύβριση» και πρόστιμο 75.000 ευρώ, ενώ κατέβαλε και 80.000 ευρώ στον Βαλμπουενά ως αποζημίωση: κρίθηκε ότι έπεσε στα μαλακά και δεν καταδικάστηκε για εκβιασμό γιατί το δικαστήριο δέχτηκε την αμφισβήτηση της νομιμότητας της καταγραφής τηλεφωνικών κλήσεων, που είχε κάνει η γαλλική αστυνομία προσπαθώντας να ανακαλύψει αν όντως ο Μπενζεμά εκβίαζε τον Βαλμπουενά ή αν του έκανε κάποιο αστείο. Στις 11 Ιουλίου του 2017 κατέθεσε έφεση αλλά αυτή δεν εκδικάστηκε ποτέ διότι τον Ιούλιο του 2021 που ορίστηκε ο ίδιος με συμβουλή των δικηγόρων του την απέσυρε. Η ακυρωτική απόφαση, ως προς το σκέλος του εκβιασμού, δεν διέψευσε την αληθοφάνεια της καταγγελίας του Βαλμπουένα: αν ο Μπενζεμά έχανε την έφεση θα πήγαινε φυλακή! Την απέσυρε και επέστρεψε στην Εθνική μετά από τέσσερα χρόνια.
Από τα χέρια του Ζιζού
Φυσικά η Χρυσή Μπάλα δεν αποτελεί κάποιου τύπου επιβράβευση για όλα αυτά: τα θυμήθηκα απλά γιατί δεν θυμάμαι παίκτη που έχει περάσει τέτοιες περιπέτειες να κερδίζει το σχετικό βραβείο που δίνεται στον καλύτερο του κόσμου. Οι αντοχές του Μπενζεμά είναι τεράστιες, όπως και οι τρέλες του. Υπήρξε δυο φορές παντρεμένος, έχει συλλογή απο αυτοκίνητα, είναι ο Γάλλος αθλητής με τους μεγαλύτερους και περισσότερους προσωπικούς χορηγούς, παρά τα δικαστήρια και την αρνητική δημοσιότητα. Το ότι κατάφερε να κερδίσει ένα είδος παγκόσμιας και καθολικής εκτίμησης στα 34 του χρόνια δείχνει τι σπάνιο είδος ποδοσφαιριστή είναι: μόνο ο θρυλικός σερ Στάνλεϊ Μάθιους κέρδισε τη Χρυσή Μπάλα σε ηλικία μεγαλύτερη από τον ίδιο, αλλά στη δική του περίπτωση είχε υπάρξει επιβράβευση της απίθανης καριέρας του – ο Μπενζεμά την κέρδισε γιατί ήταν όντως ο καλύτερος της χρονιάς. Στο πρόσωπο του 34χρονου Μπενζεμά τιμήθηκαν συμβολικά πολλοί από τους παίκτες που έκαναν σπουδαία πράγματα σε μεγάλη ποδοσφαιρική ηλικία. Ο Ντίνο Τζοφ που κέρδισε ένα παγκόσμιο κύπελλο σε ηλικία 40 χρονών, ο Ρουμενίγκε, που το 1986, τραυματίας στα 32 του, παίζοντας εικοσάλεπτα πήγε τη Γερμανία στον τελικό του Μουντιάλ, ο Ντελ Πιέρο που το 2006 στα 33 του έμπαινε στο γήπεδο κι άλλαζε την Ιταλία, ο Μόντριτς που κέρδισε δίπλα του στα 36 του πέρυσι τα πάντα, θα χάρηκαν για τη βράβευσή του.
Όχι τυχαία έλαμπε αυτός που τον βράβευσε, κάποιος που την τελευταία χρονιά της καριέρας του πήγε να κερδίσει το μουντιάλ πριν ρίξει μια κουτουλιά και φύγει από το γήπεδο. Ο Ζινεντίν Ζιντάν δηλαδή.
