Κάθε φορά που ξεκινά το Τσάμπιονς λιγκ η ερώτηση που προκύπτει είναι αν υπάρχει φαβορί στην εφετινή διοργάνωση. Για χρόνια τον άτυπο αυτό τίτλο τον κουβαλούσαν πολλές ομάδες – φαβορί ακλόνητο δεν υπήρχε ούτε και τον καιρό που η Ρεάλ Μαδρίτης έφτανε σε τελικούς συνεχόμενους. Μπορεί τότε η Βασίλισσα να ήταν η πιο σταθερή ομάδα, αλλά δίπλα της στη γραμμή της έναρξης υπήρχαν πολλές. Υπήρχε η Μπαρτσελόνα του Μέσι. Υπήρχαν οι αγγλικές ομάδες που συνήθως όλες είχαν εικόνα υποψήφιας πρωταθλήτριας Ευρώπης. Υπήρχαν πάντα η πάμπλουτη Παρί και η Μπάγερν Μονάχου που είχαν το αβαντάζ ότι τα πρωταθλήματα τους τα κέρδιζαν χωρίς κόπο. Υπήρχε η για μια δεκαετία πάντα φιλόδοξη Γιουβέντους που ναι μεν πάντα κάτι της έλειπε, πλην όμως στα χρόνια της ισπανικής ηγεμονίας έπαιξε δυο τελικούς – ένα με την Μπαρτσελόνα κι ένα με την Ρεάλ Μαδρίτης. Και υπήρχε και η Ατλέτικο Μαδρίτης του Σιμεόνε, που δεν έκανε και λίγα: δυο φορές σε τελικούς απέναντί της η Ρεάλ ιδροκόπησε.  Αλλά αυτά συνέβαιναν παλιά. Φέτος είναι η πρώτη χρονιά που υπάρχει φαβορί, δηλαδή μια ομάδα που ξεχωρίζει. Είναι κάτοχος του τίτλου και λέγεται Μάντσεστερ Σίτυ.

Το απόλυτο φαβορί

Η ομάδα του Πεπ Γκουαρντιόλα κέρδισε το τρόπαιο πέρυσι και φέτος είναι εξίσου δυνατή, όσο κι αν η φυγή του Γκουντογκάν δημιούργησε ένα πρόβλημα στα χαφ της που φαίνεται μεγαλύτερο γιατί λείπει στο ξεκίνημα της σεζόν και ο Ντε Μπρόινε. Ο πανεύκολος όμιλος στον οποίο η πρωταθλήτρια Ευρώπης βρίσκεται (θα αγωνιστεί με τον Ερυθρό Αστέρα, τη Ληψία και την Γιούνκγκ Μπόις) θα της δώσει την δυνατότητα για μια πρόκριση χωρίς να ιδρώσει. Είναι σαν να παίζει ματς λιγότερα από τους άλλους διεκδικητές. Και η αξιοπιστίας της άμυνας της σε εποχές που καλές άμυνες δεν υπάρχουν, σε συνδυασμό με την επιστροφή του Ντε Μπρόιν και την παρουσία του Χάλαντ θα της δώσουν αρκετές σοβαρές λύσεις στα νοκ άουτ ματς. Το πιο μεγάλο της ωστόσο αβαντάζ είναι ότι κατακτώντας το Τσάμπιονς λιγκ πέρυσι έδιωξε από πάνω της το βάρος της αμφισβήτησης. Δεν υποφέρει πια την διοργάνωση γιατί την έχει κερδίσει. Κι όπως έδειξε και στον τελικό του Σούπερ καπ με την Σεβίλλη παραμένει ακόμα ακόρεστη από διεθνείς τίτλους. Ακόμα και στα πέναλτι αν χρειαστεί, μπορεί να κερδίσει ένα τρόπαιο αρκεί να γεμίσει την τροπαιοθήκη της. Εχει κάποιο ψεγάδι; Δεν ξέρω αν πρόκειται για ψεγάδι αλλά έχω την αίσθηση πως φέτος παίζει λίγο λιγότερο παραγωγικό ποδόσφαιρο – σίγουρα φαίνεται τώρα στην αρχή η απουσία του Ντε Μπρόιν. Αλλά από την άλλη σήμερα δυσκολεύομαι να δω ποιος μπορεί να την αποκλείσει. Λείπει και η Λίβερπουλ που δεν υποφέρει την παρουσία της ακόμα κι αν δεν την συναγωνίζεται για την κατάκτηση της Πρέμιερ λιγκ – όπως πχ πέρυσι.

Ένα νέο σκηνικό

Η φυγή του Κριστιάνο Ρονάλντο και του Μέσι δημιούργησε ένα νέο σκηνικό στο Τσάμπιονς λιγκ: δεν βλέπω σταρ ανάλογου μεγέθους. Μετά ήρθε η περίφημη επέλαση των Αράβων να μας στερήσει κι άλλους πρωταγωνιστές. Η Ρεάλ Μαδρίτης πχ έχασε τον Μπενζεμά χωρίς να τον αντικαταστήσει με ένα ανάλογο σέντερ φορ – άλλωστε δεν είναι κι εύκολο να τον βρεις. Ακόμα και η φυγή του Νεϊμάρ από την Παρό μας στερεί ένα πρωταγωνιστή. Τα τελευταία δυο χρόνια οι εμφανίσεις του Βραζιλιάνου ήταν σαφώς κατώτερες του αναμενομένου, αλλά ήταν πάντα ένας αναμενόμενος πρωταγωνιστής. Και οι αποτυχίες του έδιναν στην διοργάνωση ενδιαφέρον: το δράμα είναι κι αυτό απαραίτητο.

Η Βασίλισσα και η Μπάγερν Μονάχου     

Η μεγάλη διαφορά της Μάντσεστερ Σίτυ από όλους τους υπόλοιπους είναι ότι αυτή έχει βεβαιότητες, ενώ όλοι οι άλλοι κουβαλάνε ένα πλήθος από ερωτηματικά. Θα έλεγα ότι πιο κοντά της είναι η Ρεάλ Μαδρίτης και η Μπάγερν, αλλά οι απορίες που συνοδεύουν αυτές τις δυο ομάδες δεν είναι και λίγες. Η Ρεάλ Μαδρίτης θα είναι πάντα διεκδικήτρια ακόμα κι αν δεν έχει ένα σέντερ φορ των 20 γκολ κι ακόμα κι αν έχει τώρα στην αρχή της σεζόν του κόσμου τους τραυματισμούς να αντιμετωπίσει. Αλλά μπορεί ο Μπέλινγκχαμ να την σηκώσει σε μια τόσο απαιτητική σεζόν; Εχουν  κάνει ο Βινίσιους και ο Ροντρίγκο το βλήμα μπροστά ώστε να γίνουν πρωταθλητές Ευρώπης χωρις τον Μπενζεμά; Και μπορεί ο Μόντριτς να κάνει ακόμα την διαφορά;  Η Μπάγερν Μονάχου που είναι δεμένη ομάδα, έχει τον Τούχελ που την διοργάνωση την ξέρει και έχει πλέον και τον Χάρι Κέιν που μπορεί να της λύσει το πρόβλημα του γκολ που πέρυσι κομμάτι την ταλαιπώρησε. Αλλά είμαστε βέβαιη ότι η άμυνα της μπορεί να της δώσει προκρίσεις στα νοκ άουτ ματς; Και μπορεί μόνο η προσθήκη του Αγγλου να την μεταμορφώσει; Ας μην ξεχνάμε πως πέρυσι παραλίγο να χάσει το γερμανικό πρωτάθλημα.

Αναζητούνται απαντήσεις

Πίσω από αυτές τις ομάδες υπάρχουν μόνο μυστήρια, που προκαλούν ακόμα περισσότερες ερωτήσεις. Είναι ξανά ικανή η Μπαρτσελόνα να πρωταγωνιστήσει στην Ευρώπη ενώ πρέπει και να διεκδικήσεις το πρωτάθλημα; Μπορεί η Παρί να καταφέρει να κάνει αυτό το βήμα μπροστά που ψάχνει χρόνια μετά την φυγή του Νεϊμάρ, του Βεράτι, του Μέσι και την δύσκολη σχέση όλων με τον ΕμΜπαπέ; Θα είναι οι ιταλικές ομάδες που πέρυσι τα κατάφεραν μια χαρά (Ιντερ, Μίλαν και Νάπολι) και φέτος αξιόπιστες; Μπορούν η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ και η Αρσεναλ (που επέστρεψε μετά από χρόνια) να κάνουν κάτι σπουδαίο; Και υπάρχει περιθώριο μιας έκπληξης σε μια διοργάνωση που τέτοιες δεν επιτρέπει;  Η χρονιά θα μας δώσει σίγουρα πολλά ωραία ματς. Κυρίως όμως θα μας δώσει πολλές απαντήσεις.