Η ΑΕΚ με τον Ολυμπιακό μοιράστηκαν γκολ και βαθμούς. Ο ΠΑΟΚ κι ο Αρης έφεραν μια λευκή ισοπαλία, πράγμα παράξενο για τις άμυνες που έχουν. Αλλά το αληθινά αξιοπερίεργο της τέταρτης αγωνιστικής είναι ότι έβρεξε γκολ στα αλλά ματς: μπήκαν συνολικά 21! Αλλάξαν συνήθειες οι ελληνικές ομάδες; Δύσκολο να το πεις. Μάλλον το πράγμα οφείλεται σε συγκυρίες, εκτός κι αν οι ελληνικές ομάδες βλέποντας την πτώση του ενδιαφέροντος αποφάσισαν να παίξουν επιθετικότερα. Λίγη υπομονή και θα βγάλουμε συμπεράσματα προσεχώς. Την τέταρτη αγωνιστική, κι ενώ απομένει ένα ματς, αυτό ανάμεσα στον Ατρόμητο και στο Βόλο που θα γίνει σήμερα, κέρδισε μόνο ο ΠΑΟ κι έχασε μόνο ο Παναιτωλικός. Κι όλα τα υπόλοιπα παιγνίδια ήρθαν ισόπαλα!

Ας δούμε μερικές λεπτομέρειες.  

Εκπλήξεις με λογική

Το ντέρμπι ΑΕΚ – Ολυμπιακός (1-1) είχε ένα πρώτο ημίχρονο στο οποίο οι δυο ομάδες έκαναν πολλά κι ένα δεύτερο στο οποίο και οι δυο φοβήθηκαν να ρισκάρουν κάτι για να κερδίσουν. Κάπως έτσι προέκυψε η ισοπαλία που έκανε τον Ολυμπιακό λίγο περισσότερο χαρούμενο κυρίως γιατί στο δεύτερο ημίχρονο αυτό το αποτέλεσμα  φάνηκε να θέλει. Παραδόξως στο δεύτερο 45λεπτο δεν ρίσκαρε κάτι παραπάνω και η ΑΕΚ. Που ναι μεν δεν δέχτηκε πρώτη γκολ πλην όμως δεν είχε και το επιθετικό, πιεστικό και παραγωγικό φινάλε στο οποίο μας είχε συνηθίσει στα προηγούμενα ματς.

Ο Ντιέγκο Μαρτίνεθ και κυρίως ο Ματίας Αλμέιδα δεν απέφυγαν τις εκπλήξεις στο ξεκίνημα του ντέρμπι. Ο Ισπανός προπονητής άφησε έξω τον Μπιέλ για να χρησιμοποιήσει βασικό τον Ποντένσε – η χρησιμοποίηση του έμπειρου Κίνι αντί του Ορτέγκα δεν ήταν έκπληξη. Εκπληξη ήταν η επιλογή του Αλμέιδα να αφήσει έξω τον Πινέδα, αλλά έκπληξη με λογική. Ο Αλμέιδα προτίμησε τους Σιμάνσκι – Γιόνσον, αλλά το έκανε για να υπάρχει μια καλύτερη κάλυψη της γνωστής αμυντικής γραμμής (Ρότα – Χατζισαφί – Βίντα – Μουκουντί) και κυρίως για να μπορέσει να στείλει στο γήπεδο μια σούπερ επιθετική τετράδα  με Τζούμπερ, και Ελίασον στο πλάι, με τον Πόνσε φορ και τον Αραούχο για πρώτη φορά βασικό φέτος. Οι Πινέδα και Αμραμπατ που έμειναν εκτός αρχικού σχήματος θα έπρεπε να είναι έτοιμοι να μπουν για να βοηθήσουν διότι αυτή τη φορά ο πάγκος δεν ήταν γεμάτος: οι απουσίες του Λιβάι Γκαρσία, του Γκατσίνοβιτς, του Μάνταλου και του Πιζάρο στερούσαν από τον Αλμέιδα την δυνατότητα του σχεδιασμού της τελικής επίθεσης.

Η πίεση και η πίεση του Φορτούνη

Οι δυο ομάδες φάνηκαν να είναι τοποθετημένες με το ίδιο σχήμα: στην αρχή του παιγνιδιού την διαφορά την κάνει η ένταση της πίεσης της ΑΕΚ και η στοχευμένη επίθεση στα αριστερά της άμυνας του Ολυμπιακού εκεί που ο ακάλυπτος Κίνι υπέφερε από τις προωθήσεις του Ρότα.  Η ΑΕΚ μπήκε πολύ δυνατά, έχασε ευκαιρία με το Τζούμπερ στο 7΄κέρδισε πέναλτι με τον Ρότα που ο διαιτητής Ντίαζ σωστά πήρε πίσω, αλλά κι αυτό καθόλου δεν την επηρέασε: είχε νέα ευκαιρία με τον Μουκουντί στο 13΄κι άνοιξε το σκορ με τον Πόνσε, που μας θύμισε ότι επέστρεψε μετά από σέντρα- σουτ του Ρότα στο 21΄. Το γκολ ξύπνησε τον Ολυμπιακό που στο ξεκίνημα αναζητούσε ένα τρίτο χαφ καθώς ο Καμαρά και ο Εσε, παρά το πολύ τρέξιμο δεν μπορούσαν να συνδέσουν τις γραμμές. Ο Ολυμπιακός τρίτο κόφτη δεν βρήκε, βρήκε όμως  τον Φορτούνη, που όταν μετά το γκολ η ΑΕΚ κατέβασε ταχύτητα, άρχισε να κάνει ό,τι θέλει στη μεσαία γραμμή. Ο Μαρτίνεθ άλλαξε και τις θέσεις του Μασούρα και του Ποντέσνε και η ΑΕΚ είχε τις δυσκολίες της κυρίως γιατί πάλι οι αμυντικοί της δεν έφταναν πρώτοι στη μπάλα. Στο 37΄ αφού ο Φορτούνης παίδεψε τους πάντες, ο Ποντένσε βρήκε μια ωραία σέντρα και ο Ελ Καμπί ισοφάρισε με κεφαλιά – το γκολ θυμίζει αυτό που η ΑΕΚ δέχτηκε από τον Πανσερραϊκό, τον σκόρερ δεν τον τσεκάρει κανένας, αφού τα σέντερ μπακ του Αλμέιδα καλύπτουν χώρο και δεν κάνουν άλλο.

Φαινόταν πως όποιος κρατήσει πιο πολύ την μπάλα στο β ημίχρονο θα κέρδιζε. Το έκανε η ΑΕΚ, που με την είσοδο του Πινέδα αντί του Γιόνσον προσπάθησε να ξαναγίνει επιθετικότερη, αλλά είχε χάσει στο μεταξύ την συνοχή της κι έτσι δεν είχε τελικές προσπάθειες. Λίγο την βοήθησε και η παρουσία των Γαλανόπουλου και Αμπραμπατ και μόνο ο Ζίνι με την ταχύτητα του έγινε πρόβλημα για την άμυνα του Ολυμπιακού που έχοντας περάσει την θύελλα της αρχής είχε βρει σταθερότητα και χάρη σε ένα άψογο Πασχαλάκη αήττητο σε εκτός έδρας ματς με την ΑΕΚ με την φανέλα του ΠΑΟΚ και του Ολυμπιακού. Αν ο Αλμέιδα με τις αλλαγές του βοήθησε την ΑΕΚ να κερδίσει μέτρα δεν μπορείς να πεις το ίδιο και για τον Μαρτίνεθ: η γρήγορη έξοδος του Φορτούνη, αλλά και του Μασούρα (ο Ποντένσε έτσι κι αλλιώς μια ώρα θα έπαιζε γιατί έχει να αγωνιστεί από τις 20 Μαϊου),απονεύρωσαν επιθετικά τον Ολυμπιακό. Ο Ισπανός προπονητής δεν πήρε τίποτα από τον Σκάρπα και για ένα ακόμα ματς είδε τον Μπιέλ να μην βοηθά όταν μπαίνει αλλαγή – όταν ξεκινά είναι πάντα καλύτερος. Ετσι περιορίστηκε στο να βοηθήσει την άμυνα φρεσκάροντας την μεσαία γραμμή με τον Ιμπόρα (και τον Ορτέγκα στο τέλος αντί του κουρασμένου Εσε). Ο πάγκος του Ολυμπιακού είναι γεμάτος από παίκτες που ήρθαν εδώ πιστεύοντας πως θα γίνουν βασικοί, αλλά δεν έχουν κάνει προετοιμασία και η ενσωμάτωσή τους δεν θα είναι απλή υπόθεση. Ο κόουτς όμως δεν μπορεί να τους αγνοεί – κι αυτό είναι η πιο μεγάλη δυσκολία της δουλειά του. Θα το εξηγήσω προσεχώς.

Το ντέρμπι θα ξεχαστεί γρήγορα και χάρη στο καλό VAR που διόρθωσε τα λάθη του διαιτητή Ντίαζ. Οι τελικές δύσκολες αποφάσεις του ήταν σωστές: πέναλτι στο Ρότα δεν υπήρχε και πριν το γκολ του Αραούχο υπάρχει χέρι. 

Ο Αρης κράτησε στην Τούμπα

Εκπλήξεις υπήρξαν και στις ενδεκάδες του ΠΑΟΚ και του Αρη. Ο Λουτσέσκου παρουσίασε τον πιο επιθετικό ΠΑΟΚ που είδαμε φέτος με βασικό τον φορ περιοχής Σαμάτα αντί του κινητικού Μπράντον Τόμας και πίσω του τους Κωνσταντέλια, Τάισον και Ζίφκοβιτς. Ο Ρουμάνος βρήκε χώρο και δυο νεοφερμένους χαφ: Μεϊτέ και Οζντόεφ ξεκίνησαν αντί των Σβαπ και Τσιγγάρα, ενώ ξεκίνησε και ο Βιερίνια ως δεξιός μπακ. Οι πολλές αυτές αλλαγές δεν απέδωσαν αρχικά πολλά. Ο ΠΑΟΚ είχε την μπάλα αλλά απέναντι σε ένα καλά τακτοποιημένο από τον Ακη Μάντζιο Αρη δεν έκανε πολλά. Ο Μάντζιος βασίστηκε στους έμπειρους στην άμυνα (στέλνοντας τον Μοντόγια αριστερά αντί του Φεράρι) κι έβαλε αμέσως βασικό τον Βεστράτε και γιατί έχασε πριν το ματς τον Νταρίντα. Το ημίχρονο έφυγε χωρίς γκολ, αλλά υπήρχε κάτι που έδειχνε πως δύσκολα θα έμενε το 0-0: οι άμυνες παρόλο που δεν υπέφεραν δεν ήταν άψογες. Χρειαζόταν ένας σκόρερ με προσωπικότητα, αλλά δεν υπάρχει φορ με εύκολο γκολ σε καμία από τις δυο ομάδες. Ο ΠΑΟΚ βρήκε ένα  γκολ με τον Ντεσπότοφ – φάνηκε προς στιγμή ότι ο Βούλγαρος θα κάνει το τέλειο ντεμπούτο. Αλλά το VAR σωστά το ακύρωσε. Και το 0-0 έκανε τον Μάντζιο να πανηγυρίζει. Οι περίφημες αντοχές του Αρη εμφανίστηκαν πάλι κι αυτό είναι πιο σημαντικό από την γενική του εμφάνισή: αν με κάποιο τρόπο ο Αρης αρχίσει να βρίσκει και γκολ θα είναι πάλι κακός μπελάς για όλους.

Ο Λουτσέσκου από την άλλη γκρίνιαξε για την διαιτησία και κάποια δίκια τα έχει. Αλλά ο ΠΑΟΚ αποδέχτηκε την Παρασκευή την τοποθέτηση του Παπαπέτρου σιωπηλός ενώ υπήρχε συμφωνία για ξένο διαιτητή. Και το να μην μιλάς πριν τα ματς παριστάνοντας το καλό παιδί και να φωνάζεις ότι αδικήθηκε μετά, ποτέ δεν απέδωσε τίποτα στην ιστορία του ελληνικού ποδοσφαίρου.       

Με υπογραφή Μπερνάρ

Ο Παναθηναϊκός πέρασε το Σάββατο σαν σίφουνας από το Αγρίνιο κερδίζοντας τον Παναιτωλικό με το εντυπωσιακό 5-0. Ο ΠΑΟ απλοποίησε τα πάντα στο πρώτο ημίχρονο στο οποίο με δυο γκολ του Βραζιλιάνου Μπερνάρ κι ενόψει του ματς με την Βιγιαρεάλ την Πέμπτη έκανε μια εξαιρετική εμφάνιση. Ο Μπερνάρ πολλοί περίμεναν πως το καλοκαίρι θα φύγει από τον ΠΑΟ – ειδικά μετά την απόκτηση του Φιλίπ Ντζούρισιτς που ήρθε για να αγωνιστεί στη θέση του. Όμως ο Γιοβάνοβιτς τον κράτησε γνωρίζοντας πως μπορεί να του δώσει λύσεις και στο πλάι κι ο Μπερνάρ στο ξεκίνημα της σεζόν είναι ένας από τους πιο σταθερούς σε προσφορά παίκτες του ΠΑΟ: αποδεικνύει πως δεν έχει κανένα πρόβλημα στο γκολ, όπως πέρυσι ακουγόταν.  Ο Μπερνάρ υπήρξε αντικείμενο γκρίνιας πέρυσι: και εντός του ΠΑΟ θεωρούσαν ότι η προσφορά του δεν ήταν η πρέπουσα. Ισως ξύπνησε τον Βραζιλιάνο ο ερχομός του Ντζούρισιτς αλλά δεν το πιστεύω: νομίζω απλά ότι ο Μπερνάρ προσαρμόστηκε, και πλέον δείχνει γιατί κάποια στιγμή στην καριέρα του έφτασε και στην Εθνική της Βραζιλίας. Πράγμα που από μόνο του σημαίνει πως, αν δεν έχει προβλήματα τραυματισμών, μια χαρά παίκτης είναι για ομάδα του ελληνικού πρωταθλήματος. Το Σάββατο απάλλαξε τον ΠΑΟ από το όποιο άγχος γρήγορα. Κι ο Αϊτορ και ο Μάγκνουσον με προσωπικά γκολ ανέβασαν τη διαφορά στο τελικό 5-0.

Βροχή από γκολ

Είναι εντυπωσιακό ότι δυο ματς (Λαμία – ΟΦΗ και Αστέρας – Γιάννινα) έληξαν ισόπαλα, όχι με 0-0 (όπως θα ήταν λογικό για τις συνήθειες των ελληνικών ομάδων…) αλλά 2-2 κι ένα τρίτο (το Κηφισιά – Πανσερραϊκός) τελείωσε 4-4 με γκολ του Μποτία στο 102΄. Εν τούτοις είναι εξηγήσιμο. Ολες αυτές οι ομάδες ποντάρουν φέτος πιο πολύ στους κυνηγούς τους. Ο ΟΦΗ έχει τον Ντίκο που εκτός έδρας είναι μεγάλος μπελάς, η Λαμία έχει χτιστεί πάνω στους Καρλίτος – Τσιλούλη, ο ΠΑΣ ξέρει την τακτική των αντεπιθέσων ενώ ο Ράσταβατς έχει υποσχεθεί ένα Αστέρα πιο επιθετικό από πέρυσι. Και η Κηφισιά κι ο Πανσερραϊκός πέρυσι στη Β΄ Εθνική έκαναν πρωταθλητισμό κι αυτό φαίνεται: παίζουν για να σκοράρουν γιατί μόνο έτσι πιστεύουν πως μπορούν να κερδίσουν. Σήμερα ολοκληρώνεται η αγωνιστική με το Ατρόμητος Βόλος. Να λήξει 5-5 είναι δύσκολο, αλλά ποτέ δεν ξέρεις…