Ο ΠΑΟ υποδέχτηκε την ΑΕΚ στο γήπεδο της Λεωφόρου που ξεκίνησε και με κάμποση ένταση διότι η ΑΕΚ διαμαρτυρήθηκε για τα πανό των οπαδών της Ζάγκρεπ που εμφανίστηκαν στο πέταλο από οπαδούς του γηπεδούχου. Μισή ώρα πριν την έναρξη του ματς έκανε γνωστό πως «αν δεν κατεβούν τα πανό των Bad Blue Boys δεν θα κατεβεί να παίξει». Επικράτησαν ευτυχώς οι ψυχραιμότεροι. Το ματς έγινε κανονικά. Και η ΑΕΚ κέρδισε με τον τρόπο της, υποχρεώνοντας τον ΠΑΟ στην πρώτη του εφετινή ήττα.
Πολλές αλλαγές, πολλά γιατί
Ομολογώ ότι δεν περίμενα πως ο Ιβάν Γιοβάνοβιτς θα πείραζε τόσο πολύ την ενδεκάδα του Παναθηναϊκού που κέρδισε την Βιγιαρεάλ και Ματίας Αλμέιδα αυτή της ΑΕΚ που πέρασε από το Μπράϊτον. Οι αλλαγές που έκαναν ήταν αρκετές. Ο Γιοβάνοβιτς επανάφερε τον Χουάνκαρ αντί του Μπλαντένοβιτς – αυτό ήταν μάλλον λογικό διότι στην ιεραρχία ο Ισπανός προηγείται. Εδωσε όμως και θέσεις βασικών στους Βιλένα και Τζούρισιτς. Ενώ ο Ολλανδός πήρε τη θέση που στο ματς με την Βιγιαρεάλ είχε ο Τσέριν, για να παίξει βασικός ο Σέρβος δεν χρησιμοποιήθηκε ο Παλάσιος και πήγε στην άκρη ο Μπερνάρ. Ακόμα πιο πολλές οι αλλαγές της ΑΕΚ: ο Αλμέιδα σε σχέση με το ματς με την Μπράιτον παράταξε μια άλλη ομάδα αφού οι βασικοί στην Αγγλία Σιμάνσκι, Γιόνσον, Αραούχο και Αμραμπατ έμειναν στον πάγκο. Με δεδομένες τις απουσίες του Μουκουντί, του Βίντα και του Χατζισαφί η ΑΕΚ του ντέρμπι ήταν, αν όχι πειραματική, αρκετά διαφορετική. Ο Στάνκοβιτς ήταν τερματοφύλακας και στην άμυνα υπήρξε το ντεμπούτο του νεοφερμένου Κάλενς: Ρότα, Μήτογλου, και Μοχαμάντι ήταν στις συνηθισμένες θέσεις τους. Στη μεσαία γραμμή βρέθηκαν οι Γαλανόπουλος και Πινέδα με τους Ελίασον δεξιά και Γκατσίνοβιτς αριστερά, ενώ στην επίθεση ήταν ο Τζούμπερ που έπρεπε να πλαισιώσει τον Λιβάι Γκαρσία. Το ξεκίνημα του ματς έδειξε για ποιο λόγο έγιναν αυτές οι επιλογές.
Τάισμα κι βλέπουμε
Ο Γιοβάνοβιτς ήθελε παίκτες να ταΐσουν τον Ιωαννίδη που φαινόταν έτοιμος να κάνει τους στόπερ της ΑΕΚ να υποφέρουν: ο Αλμέιδα χρειάστηκε να αλλάξει πάνω του το μαρκάρισμα – ο Κάλενς έπαιξε πάνω του καλύτερα από τον Μήτογλου που πήρε μια κίτρινη γρήγορα. Η επιλογή των Τζούρισιτς και Βιλένα έγινε και για να υπάρξουν περισσότεροι χαφ ικανοί να πατήσουν περιοχή στις περιπτώσεις που ο ΠΑΟ θα σταματούσε να ψάχνει αντεπιθέσεις και θα κατέβαινε. Ο Ολλανδός ολοκλήρωσε με ένα κακό σουτ την πρώτη καλή, δηλαδή οργανωμένη, τελική προσπάθεια κι ο Τζούρισιτς μόλις στο 10΄ άνοιξε το σκορ με ένα καταπληκτικό τελείωμα: από μια πάσα του Ιωαννίδη ο Σέρβος βρέθηκε πολύ πλάγια απέναντι στον Στάνκοβιτς που έδειξε να αιφνιδιάζεται από το σουτ του χαφ του ΠΑΟ στην κλειστή γωνία. Η ενδεκάδα του Γιοβάνοβιτς έμοιαζε η πρέπουσα για να ανοίξει ο ΠΑΟ το σκορ, αλλά δεν αποδείχτηκε η καλύτερη στο παιγνίδι υπεράσπισης του αποτελέσματος που ο ΠΑΟ αποφάσισε να κάνει μετά το 1-0. Παρόλο που ο ΠΑΟ έπαιζε με ένα χαφ παραπάνω (ο Πέρεθ, ο Βιλένα και ο Τζούρισιτς θεωρητικά είχαν απέναντί τους μόνο τον Γαλανόπουλο και τον Πινέδα) το αβαντάζ αυτό δεν φάνηκε. Ο βασικός λόγος που αυτό συνέβη είναι γιατί ο ΠΑΟ μετά το 1-0 δεν ήθελε ή δεν μπορούσε να κρατήσει τη μπάλα. Οι χαφ του προτιμούσαν όπως με την Βιγιαρεάλ απλά να ψάχνουν τον Ιωαννίδη σηκώνοντας τη μπάλα.
Το πρόβλημα του ΠΑΟ
Ο Αλμέιδα παρουσίασε μια ομάδα σαν ο ίδιος να είχε την βεβαιότητα ότι κάποια στιγμή η ΑΕΚ θα δεχτεί ένα γκολ και θα πρέπει να παίξει πολύ με την μπάλα για να κερδίσει. Αφού δέχτηκε το γκολ που πάντα δέχεται η ΑΕΚ άρχισε να κρατά τη μπάλα απέναντι σε ένα ΠΑΟ που την περίμενε: προέκυψε μια παράξενη κατάσταση όπου πολλοί παίκτες έπαιζαν ένας εναντίον ενός. Ο Γαλανόπουλος κυνηγούσε τον Τζούρισιτς, ο Πινέδα τον Βιλένα, ο Γκατσίνοβιτς ήταν παρέα όλο το βράδυ με τον Μαντσίνι, ο Ελίασον με τον Χουάνκαρ, και το παράδοξο ήταν η περίπτωση Τζούμπερ: ο Ελβετός όταν έπαιρνε τη μπάλα ο ΠΑΟ έπρεπε να κυνηγάει τον Πέρεθ κι όταν είχε την μπάλα η ΑΕΚ τον τσέκαρε ο Σένκεφελντ.
Τα πολλά ένας εναντίον ενός που προέκυψαν βόλευαν την ΑΕΚ που κρατούσε μπάλα προσπαθώντας να ισοφαρίσει, διότι όποιος παίκτης της ΑΕΚ ξέφευγε από τον αντίπαλό του δημιουργούσε ευκαιρία! Επειδή οι παίκτες του ΠΑΟ ήταν ψυχωμένοι και συγκεντρωμένοι, οι φορές που οι μεσοεπιθετικοί της ΑΕΚ ξέφευγαν ήταν λίγες. Αλλά ήταν αδύνατο, όπως το ματς γινόταν, η ΑΕΚ να μην ισοφαρίσει. Ο Μπρινιόλι σταμάτησε τρεις φορές τον Γκαρσία, που για να γλυτώσει από το κυνηγητό του Γεντβάι (που μπήκε νωρίς στη θέση του τραυματία Μάγκνουσον) έβγαινε και στο πλάι πολύ. Αλλά ο Ιταλός δεν μπόρεσε να κάνει κάτι όταν ο Τζούμπερ βρέθηκε με την μπάλα στρωμένη μέσα στην περιοχή στο 36΄και ισοφάρισε. Η δυναμική της φάσης δείχνει ποιο ήταν το πρόβλημα του ΠΑΟ: στην άμυνα το ένας εναντίον ενός δεν μπορεί πάντα να λειτουργήσει γιατί κάποιος θα χρειαστεί να δώσει σε συμπαίκτη μια βοήθεια. Πριν το σουτ του Τζούμπερ, ο Ελιάσον διεκδίκησε μια μπάλα από τον προσωπικό του αντίπαλο Χουάνκαρ, αυτή πέρασε προς τον Γκαρσία κι ο Σένκεφελντ έτρεξε ενστικτωδώς να βοηθήσει τον Γεντβάι που φάνηκε να χάνει τον φορ της ΑΕΚ. Κάπως έτσι ο Ελβετός βρέθηκε μόνος. Ο Χουάνκαρ που έχει καταλάβει το κακό κάνει προβολή, αλλά αργά.
Πάντα κυνηγάει τη νίκη
Το πρώτο ημίχρονο είχε φάσεις γιατί ήταν η ΑΕΚ που κυνηγούσε το σκορ και η ΑΕΚ δημιουργεί πάντα. Με τον Γκατσίνοβιτς να μοιάζει λίγο έξω από το παιγνίδι, αλλά και να αφαιρεί τον Μαντσίνι από τον μηχανισμό του ΠΑΟ, η ΑΕΚ βασίστηκε πολύ στη δουλειά που γινόταν στα δεξιά, όπου συχνά επαίζε και ο Γκαρσία αφήνοντας στον Τζούμπερ την περιοχή. Παρά το τρέξιμο του Ιωαννίδη (και το κάθετο παιγνίδι του) η ΑΕΚ δεν φοβήθηκε καθόλου να ανεβάσει την άμυνά της γιατί ο ΠΑΟ ήταν στατικός και οι Μπερνάρ, Τζούρισιτς και Βιλένα δεν κουβαλούσαν καθόλου τη μπάλα.
Στο δεύτερο ημίχρονο ο ΠΑΟ δεν είχε πια το αβαντάζ του 1-0 κι έπρεπε να παίξει πιο επιθετικά. Ο Αλμέιδα είδε τους χώρους που δημιουργήθηκαν και μίλησε από τον πάγκο πρώτος επιδιώκοντας να πάρει το ματς. Οι δυο πρώτες του αλλαγές ήταν υποχρεωτικές. Βγήκε ο Κάλενς (που πόνεσε γιατί δεν άντεξε την ένταση του παιγνιδιού) για να παίξει ο Σιμάνσκι στον Ιωαννίδη, και βγήκε κι ο Γαλανόπουλος, που είχε κίτρινη (και ο Ιταλός διαιτητής Σότσα του χάρισε μια δεύτερη) για να μπει ο Γιόνσον, πράγμα που απελευθέρωσε περισσότερο τον Πινέδα. Αλλά η τρίτη αλλαγή του κόουτς της ΑΕΚ ήταν η κίνηση ματ: ο Πιζάρο μπήκε στο 64΄ αντί του Γκατσίνοβιτς. Ο Αλμέιδα φόρτωσε την αριστερή πλευρά της επίθεσης φέρνοντας και τον Τζούμπερ από εκεί γιατί είδε πως η άμυνα του ΠΑΟ ασχολούταν με τον Γκαρσία αποκλειστικά. Ο Ελβετός στο 70΄βρήκε χώρο για μια αντεπίθεση, γύρισε στον Πινέδα που, VAR επιτρέποντος, έκανε το 1-2. Τον χαφ της ΑΕΚ δεν τον ακολούθησε κανείς γιατί όταν ο ΠΑΟ βγήκε πιο ψηλά για να βρει το δεύτερο γκολ τα ατομικά μαρκαρίσματα χάθηκαν: το transition της ΑΕΚ γινόταν πλέον στο πλάι, εκεί που οι χώροι ήταν περισσότεροι. Όχι τυχαία ο Ελίασον παραλίγο να κάνει το 1-3. Ο Αλμέιδα ήθελε απλά η ομάδα του να κρατήσει μπάλα, για αυτό κι έριξε στο ματς τον Μάνταλο. Αμυνα μπορεί να παίξει οποιοσδήποτε: χθες ο Σιμάνσκι ξαναέπαιξε στόπερ κι ο Πινέδα αριστερό μπακ – η κάλυψη του χώρου είναι εύκολη για μια ομάδα που παίζει ζώνη.
Συζήτηση χωρίς νόημα
Θα μπορούσε ο Γιοβα να παίξει όπως με την Βιγιαρεάλ πχ; Αυτό είναι μια συζήτηση χωρίς νόημα. Ο Γιοβάνοβιτς ήθελε να κερδίσει χωρείς να αφήσει τη μπάλα στην ΑΕΚ πολύ, αλλά το γρήγορο γκολ απαιτούσε καλύψεις. Αν ξεκινούσε τους Τσέριν – Παλάσιος σίγουρα η μεσαία του γραμμή θα ήταν πιο μαχητική, αλλά δεν ξέρω αν θα έβρισκε το γκολ. Κι αν έβγαζε τους Βιλένα και Τζούρισιτς ή τον Πέρεθ για να βάλει πχ τους Αράο και Τσέριν θα αποκτούσε ίσως μεγαλύτερη σκληρότητα στη μεσαία γραμμή, αλλά η ΑΕΚ θα έβγαζε στην επίθεση ακόμα πιο πολλούς παίκτες, γιατί δεν θα είχε να φοβηθεί αντεπιθέσεις. Ο ΠΑΟ χρειαζόταν να παίξει πιο πολύ, όχι να παίξει με άλλους παίκτες: κάπου μου θύμισε το ματς που έκανε πέρυσι με τον Ολυμπιακό στη Λεωφόρο – εκείνο που έληξε 1-1. Είχε μια προβλεπόμενη αντίδραση μετά τις αλλαγές του Γιοβάνοβιτς, όταν η ΑΕΚ οπισθοχώρησε γιατί προηγούταν με 1-2. Αλλά την πρώτη φορά που βρέθηκε να κυνηγάει δεν είχε καθαρό μυαλό. Δυο φάσεις από χτυπήματα κόρνερ έδειξαν απλά τις αδυναμίες της ΑΕΚ στις στατικές φάσεις, πράγμα λογικό αφού της έλειπε όλη σχεδόν η άμυνα. Ο ΠΑΟ έπρεπε κι αυτές να τις κυνηγήσει πιο πολύ, αλλά δεν το έκανε. Και η ΑΕΚ πέρασε από την Λεωφόρο με αέρα πρωταθλήτριας.
