Ας κάνουμε μια ανασκόπηση του πρώτου γύρου τώρα που αυτός ολοκληρώθηκε κι ενώ ακολουθεί μια τεράστια διακοπή. Θα ήταν κρίμα να περάσει χωρίς κάποιες επισημάνσεις. Είδαμε πολλά. Και άκρως διδακτικά.
Μεθοδικά και στοχευμένα
Γιατί είναι πρώτος με διαφορά ο Παναθηναϊκός; Ο βασικός λόγος είναι η σοβαρότητα της ομάδας του Ιβάν Γιοβάνοβιτς, που έχει περάσει στον ΠΑΟ συγκεκριμένες αρχές που δεν συναντάς συχνά σε ελληνικές ομάδες. Ο ΠΑΟ παίζει για να κερδίζει, μεθοδικά και πολύ στοχευμένα: θα λεγα ότι ο ΠΑΟ του Γιοβάνοβιτς είναι κάτι σαν συνέχεια του περσινού Ολυμπιακού του Μαρτίνς – οι ομάδες μοιάζουν ακόμα και σε κάποιες λεπτομέρειες, όπως στην ευκολία με την οποία παίζουν διαστήματα του ματς με δυο φορ. Και ο Ολυμπιακός πέρυσι είχε κλείσει τον πρώτο γύρο με 8 βαθμούς διαφορά από την ΑΕΚ και είχε 11 νίκες σε 13 ματς με όπλο την άμυνα του. Και στον εφετινό Παναθηναϊκό τις νίκες τις έδωσε κυρίως η σχεδόν άψογη άμυνά του κι αυτό μολονότι ο ΠΑΟ έχει και την καλύτερη επίθεση – πράγμα που μπορεί να σε ξεγελάσει. Η πρωτιά του ΠΑΟ σε αυτό τον τομέα (με 24 γκολ σε 13 ματς) οφείλεται στο γεγονός ότι από αυτά τα 24 γκολ τα 8 έβαλε σε δυο παιγνίδια (με το Βόλο και τον ΠΑΣ) – εν μέρει αυτή η πρωτιά οφείλεται και στο ότι βλέπουμε ένα πρωτάθλημα με πολύ λίγα γκολ συνολικά.
Παλιός και νέος συγχρόνως
Τι άλλο βοήθησε πολύ τον ΠΑΟ; Πρώτον η έδρα – ξέφυγε από όλους, όταν έδωσε στις πρώτες πέντε αγωνιστικές τέσσερα ματς στη Λεωφόρο και στη βαθμολογία φαίνεται πολύ κυρίως η νίκη του επι της ΑΕΚ που ήταν μια από αυτές τις τέσσερις. Δεύτερον η σωστή επιμονή του Γιοβάνοβιτς στη χρησιμοποίηση παικτών που αποκτήθηκαν το καλοκαίρι: Μάγκνουσον, Σπόραρ, Τσέριν, Μπερνάρ, Βέρμπιτς (ακόμα και ο Γκάνεα), δεν έδωσαν εξετάσεις, αλλά έπαιξαν αμέσως και πολύ, γεγονός που διαφοροποίησε την εικόνα του ΠΑΟ σε σχέση με πέρυσι – η ομάδα του Γιοβάνοβιτς ήταν «η περσινή» και «μια καινούργια» ομάδα συγχρόνως.
Εξαρτάται από τον ίδιο
Θα αντέξει στην πίεση; Πρέπει να πω ότι από όσα βλέπω ο ΠΑΟ έχει αντίπαλο κυρίως τον εαυτό του: η υπομονή του να ανοίγει κλειστές άμυνες είναι μεγάλη και μολονότι το πρόγραμμα του είναι πιο δύσκολο, στο β’ γύρο θα αντιμετωπίσει τους διώκτες του χωρίς υποχρέωση νίκης, αλλά ευχαριστημένος και με το βαθμό της ισοπαλίας στα ντέρμπι. Η δυσκολία που έδειξε με τον Ολυμπιακό στις Λεωφόρο δεν αποτελεί καμπανάκι συναγερμού: ομάδες ικανές να του πάρουν τη μπάλα και να τον κλείσουν όπως έκανε ο Ολυμπιακός είναι ελάχιστες. Οσο για τους τραυματισμούς ο ΠΑΟ έχει χάσει τον Αϊτόρ, αλλά ποιος δεν υποφέρει από δαύτους; Η ΑΕΚ δεν έχει πια τον Ελίασον, ο Ολυμπιακός σε όλο τον πρώτο γύρο ήταν κανονικό νοσοκομείο, ο ΠΑΟΚ έχασε τη μισή του ομάδα (Λύρατζη, Νάρεϊ, Τσιαούση, Βιερίνια, Ζίφκοβιτς, Μπράντον κτλ) για καιρό. Το μόνο σοβαρό πρόβλημα του ΠΑΟ είναι η μικρή παραγωγή φάσεων: αν αυτές οι νίκες στο γκολ, γίνουν στο δεύτερο γύρο ισοπαλίες (ήττες του ΠΑΟ δύσκολα θα δούμε) τότε μπορεί να μπλέξει. Πάντως η εντύπωση που έχω είναι ότι όλα θα κριθούν πριν τα play off.
Το καλύτερο ποδόσφαιρο
Ποιος μπορεί να τον κυνηγήσει πραγματικά τον ΠΑΟ; Αν το πρωτάθλημα δεν έχει τελειώσει αυτό οφείλεται κυρίως στην ΑΕΚ, που έχει μεν πετάξει βαθμούς (με Αστέρα και Βόλο βασικά), πλην όμως έχει μια σημαντικότατη βελτίωση στη διάρκεια του πρωταθλήματος και παρά την τσαπατσουλιά της στα τελειώματα παίζει το καλύτερο ποδόσφαιρο αυτή τη στιγμή. Εχει επίσης έδρα και μπορεί να πάρει πράγματα από δυο παίκτες που έρχονται (τον Πάολο Φερνάντεζ και τον Φαν Φέρτ), και που γνωρίζουν καλά το πρωτάθλημα.
Η ΑΕΚ παίζει ένα ποδόσφαιρο που στην Ελλάδα λίγοι καταλαβαίνουν κι ως εκ τούτου δύσκολα μπορούν και να αντιμετωπίσουν. Αν κάνει τουλάχιστον δυο νίκες στα ματς με τον ΠΑΟ (απομένουν άλλα τρία), μπορεί να τον πλησιάσει. Απαραίτητη προϋπόθεση ωστόσο είναι η ποιότητα του παιγνιδιού της να φανεί και στην επιθετική της παραγωγή, δηλαδή να σκοράρει πιο πολύ.
ΠΑΟΚ και Αρης καλύτεροι
Ποιες ομάδες θα βελτιωθούν; Βάζω το χέρι μου στην φωτιά μόνο για τον ΠΑΟΚ και τον Αρη. Και οι δυο για διαφορετικούς λόγους έκαναν λιγότερα από όσα μπορούσαν. Ο ΠΑΟΚ δυσκολεύεται παραδοσιακά με την πίεση για αποτελέσματα. Όταν μένει πίσω στη βαθμολογία τρέχει μεγάλα σερί από το δεύτερο γύρο κι έπειτα: το κάνει από το 2016 - 17 (με την εξαίρεση μιας χρονιάς, το 2019-20) κι έχει συμβεί με τέσσερις διαφορετικούς προπονητές (Βλάνταν Ιβιτς, Λουτσέσκου, Αμπελ Φερέιρα και Πάμπλο Γκαρσία). Ο Αρης άλλαξε φέτος τρεις προπονητές κι ο τρίτος, ο Αλαν Πάρντιου, έπρεπε να προσαρμοστεί σε μια πραγματικότητα που ουδεμία σχέση έχει με την αγγλική. Μόλις κατάλαβε ότι πρέπει λίγο να ασχοληθεί με την άμυνα, ο Αρης άλλαξε θεαματικά, έκανε 7 βαθμούς σε τρία ματς, δεν δέχτηκε γκολ σε κανένα από αυτά, και πέτυχε εννέα γκολ στα δυο τελευταία! Βέβαια είναι πιθανό στο δεύτερο γύρο να μην έχει τον Μαντσίνι. Ο παίκτης διαδίδει ότι έχει συμφωνία με τον ΠΑΟ, ισχυρίζεται ότι θα κάνει προσφυγή για να μείνει ελεύθερος κτλ. Και η βελτίωση του ΠΑΟΚ και η βελτίωση του Αρη είναι πανεύκολη: ο Αρης αρκεί να βρει ένα αληθινό κόφτη και θα ναι πολύ καλύτερος. Ο ΠΑΟΚ ένα επιπλέον φορ.
Ο Μίτσελ και τα προβλήματα του
Ποιο είναι το μυστήριο; Ο Ολυμπιακός. Η βελτίωσή του έχει να κάνει με το γεγονός ότι ο Μίτσελ βρήκε μια ενδεκάδα, αλλά η ενδεκάδα αυτή είναι καλή και αποτελεσματική μόνο όταν στον Ολυμπιακό επιτρέπεται να κάνει μεγάλη κατοχή μπάλας – όταν ο Ολυμπιακός πιέζεται, μπλέκει και για αυτό με ΠΑΟ, ΑΕΚ, ΠΑΟΚ και Αρη στον πρώτο γύρο έκανε δυο βαθμούς. Κέρδος του στον πρώτο γύρο ο Ντόι (και ο Πασχαλάκης), ελπίδα ο Χάμες, αλλά πολλά και τα προβλήματα, τα οποία δεν ξέρω αν λύνονται στην διακοπή. Θα γράψω κάτι αναλυτικά.
Δεν ήταν ένας καλός πρώτος γύρος κυρίως γιατί είδαμε σπουδαίες ομάδες της επαρχίας να έχουν προβλήματα. Ο ΠΑΣ Γιάννενα μοιάζει ομάδα που γεννήθηκε μετά από καταστροφή. Ο ΟΦΗ έκανε αργά μεταγραφές. Ο Αστέρας, πριν κερδίσει τον Ιωνικό είχε μια νίκη, μολονότι δεν έχασε από ΠΑΟΚ, Ολυμπιακό και ΑΕΚ. Ποιος θα υποβιβαστεί; Λαμία, Ιωνικός, Λεβαδειακός και ΠΑΣ μοιάζουν σε πιο δύσκολη θέση. Θα σωθεί όχι ο καλύτερος αλλά ο πιο ψύχραιμος. Ο νοών, νοείτω…
Τραγικές διαιτησίες
Τι άλλο χαρακτήρισε τον πρώτο γύρο; Το τραγικό επίπεδο της διαιτησίας. Είναι απίστευτο όμως στον πρώτο γύρο έβγαλαν αποφάσεις κατά της διαιτησίας, σχεδόν όλες οι ομάδες, έστω για διαφορετικούς λόγους! Αλλες απλά για διαιτητικές αποφάσεις (Παναθηναϊκός, Λαμία, Βόλος, Ιωνικός, ΠΑΣ, ΟΦΗ κτλ), άλλες για να ζητήσουν ξένους διαιτητές και στα παιγνίδια τους (Ατρόμητος, Αστέρας κτλ), άλλες για να καταγγείλουν οργανωμένα σχέδια εναντίον τους (Ολυμπιακός, Αρης, ΠΑΟ), άλλες για να απαιτήσουν να μπουν κριτήρια για τον ερχομό ξένων διαιτητών διαχωρίζοντας τους ξένους διαιτητές σε καλούς και κακούς κτλ (ΑΕΚ) κι άλλες έφτασαν να διαμαρτυρηθούν στην UEFA (ΠΑΟK). Πέρα από αυτά που λένε οι ομάδες, που μπορεί να διαμαρτύρονται στα πλαίσια μιας κάποιας επικοινωνιακής πολιτικής (σε κάποιες περιπτώσεις και για το «ξεκάρφωμα»), φέτος ακούσαμε ξένους προπονητές να λένε πως αυτά που βλέπουν εδώ δεν τα έχουν δει πουθενά (ο Κόουλμαν πχ) ενώ ζήσαμε και την απίθανη εκείνη ιστορία της τοποθέτησης του Σιδηρόπουλου στο ΠΑΟ -ΑΕΚ τον οποίο άλλαξε ο πρόεδρος της ΕΠΟ κρατώντας τον αρχιδιαιτητή στη θέση του – πρόκειται για πράγματα που δεν έχουν συμβεί ποτέ.
Δεν θέλω να μιλάω για φάσεις, δεν έχει νόημα - αν και είδαμε αποφάσεις διαιτητών ιστορικές. Επειδή το πρωτάθλημα είναι παρατημένο στη μοίρα του από μια κυβέρνηση που μοιάζει να μην ξέρει τι να κάνει και φοβάται κάθε έλεγχο, οι εντάσεις θα συνεχιστούν για δυο λόγους: πρώτον γιατί ο αρχιδιαιτητής Μπένετ δεν μπορεί να φέρει διαιτητές elite στα ντέρμπι, ίσως γιατί οι ξένες ομοσπονδίες δεν τον παίρνουν στα σοβαρά – οι Ισπανοί έχουν αρνηθεί να μας στέλνουν διαιτητές εδώ και μήνες. Και δεύτερον γιατί χωρίς σοβαρά σεμινάρια οι Ελληνες διαιτητές έχουν πάψει να έχουν ένα ενιαίο κριτήριο. Τα σφυρίγματα τους εξαρτιόνται αποκλειστικά από τη δύναμη των ομάδων στις Ενώσεις, από το ποιος είναι φίλος με ποιον, από το ποιος μπορεί να βάλει και βγάλει διαιτητές στους πίνακες κτλ. Πήγαμε πίσω. Και θα γίνουν χειρότερα.
