Θα μπορούσε να κερδίσει η ΑΕΚ τον Ολυμπιακό στο Καραϊσκάκη μετά την αλλαγή προπονητή, την απόλυση του Ιλία Ιβίτς, τον ερχομό του Μανόλο Χιμένεθ και την δυναμική παρέμβαση του Δημήτρη Μελισσανίδη; Δεν το ξέρω. Νομίζω ωστόσο ότι θα είχε μεγαλύτερες πιθανότητες να τα καταφέρει αν βρισκόμασταν στην δεκαετία του ‘90 ή του 2000, τότε που ακόμα οι αλλαγές των προπονητών βοηθούσαν τις ομάδες να αποκτήσουν «ψυχολογία» και ήταν η λύση σε πολλά προβλήματα. Σήμερα δεν είναι έτσι. Οι πιο πολλές ομάδες όταν αλλάζουν προπονητή τα πάνε χειρότερα. Διότι η αλλαγή σημαίνει ότι ή δεν είχαν ένα τεχνικό σχέδιο ή αυτό που είχαν το πρόδωσαν ή αυτό αποδείχτηκε λάθος. Διορθώνονται τα λάθος σχέδια; Ναι, αλλά με μεταγραφές. Αν ποτέ οι οπαδοί το καταλάβουν και οι προπονητές θα μπορούν να κάνουν καλύτερα τη δουλειά τους. Που είναι να δημιουργούν ομάδες.
Είναι κακός προπονητής ο Μανόλο Χιμένεθ; Όχι φυσικά. Αλλά δεν είναι δυνατόν να θεωρείται από την διοίκηση μιας ομάδας πάντα η κατάλληλη λύση. Κυρίως γιατί οι εποχές αλλάζουν και μαζί αλλάζουν και οι ανάγκες, που έχει μια ομάδα. Και ποτέ στο ποδόσφαιρο ο ίδιος άνθρωπος δεν είναι δυνατόν να λύσει διαφορετικά προβλήματα. Πόσο μάλλον όταν αναλαμβάνει μια ομάδα μεσούσης της περιόδου.
Ολότελα διαφορετικά προβλήματα
Ας θυμηθούμε μερικά πράγματα για το Μανόλο. Ο Χιμένεθ ήρθε πρώτη φορά στην ΑΕΚ το φθινόπωρο του 2010 αντικαθιστώντας τον Ντούσαν Μπάγιεβιτς. Στην ΑΕΚ ήταν τότε Σταύρος Αδαμίδης και οι συνεργάτες του που πίστευαν στο ισπανικό μοντέλο και ζήλευαν και λίγο την καλή δουλειά του Ερνέστο Βαλβέρδε στον Ολυμπιακό. Χρειαζόντουσαν ένα Ισπανό προπονητή ικανό να εκμεταλλευτεί τους επιθετικούς που είχε τότε η ομάδα – το Σκόκο, το Λυμπερόπουλο και τον Μπλάνκο. Ο Χιμένεθ κέρδισε το κύπελλο – στο πρωτάθλημα η ΑΕΚ εκείνη δεν είχε κάνει τίποτα το τρομερό.
Ο Ισπανός επέστρεψε για πρώτη φορά τον Ιανουάριο του 2017 όταν και αντικατέστησε τον Μοράις. Βρήκε ένα χάος. Δεν έκανε τίποτα το πρώτο εξάμηνο, αλλά το χρησιμοποίησε για να καταλάβει την ομάδα και την επόμενη σεζόν κέρδισε, σχεδόν ανέλπιστα, ένα πρωτάθλημα. Επέστρεψε για τρίτη φορά τον Φεβρουάριο του 2019 μετά την παραίτηση του Μαρίνου Ουζουνίδη. Πήγε χειρότερα από τον Έλληνα προπονητή. Δεν βρήκε μια ομάδα διαλυμένη, αλλά μια ομάδα, που κατά τη γνώμη της διοίκησης της ΑΕΚ, όπως την μαθαίνουμε από ρεπόρτερ που πάντα την γνωρίζουν, μπορούσε να παίξει καλύτερο ποδόσφαιρο: τον έδιωξαν τότε γιατί απέτυχε ακριβώς σε αυτό – η απώλεια του κυπέλλου (από τον ΠΑΟΚ), απλά επέτεινε τις διαδικασίες διαζυγίου. Τον ξανάφεραν τώρα. Που η ΑΕΚ έχει ολότελα διαφορετικά προβλήματα από το 2010, το 2017 και το 2019.
Ούτε τον Νεντελτσιάρου
Ποιο είναι το μεγάλο πρόβλημα που έχει η εφετινή ΑΕΚ; Για να χρησιμοποιήσω κάποιους γενικούς όρους είναι το λάθος τεχνικό σχέδιο του περασμένου καλοκαιριού. Οι αρμόδιοι για τον προγραμματισμό της σεζόν δεν εκτίμησαν σωστά την τεράστια ανάγκη της ΑΕΚ για ενίσχυση στην άμυνα. Θυμίζω (για να καταλάβετε το είδος του λάθους…) ότι η ΑΕΚ δεν θα αποκτούσε ούτε καν τον Νεντελτσιάρου αν δεν απέκλειε την Βόλσφμπουργκ, ενώ ο Βασιλαντωνόπουλος έμεινε στην ομάδα περισσότερο χάρη στο προσωπικό του πείσμα κι όχι γιατί τον πίστευαν! Σκεφτείτε πόσο χειρότερη θα ήταν η άμυνα της ΑΕΚ χωρίς αυτούς τους δυο για να καταλάβετε γιατί σύγχυση μιλάμε.
Τι χρειάζεται η ΑΕΚ για να λύσει το πρόβλημα της; Επειγόντως μεταγραφές! Όταν ο Τσιγκρίνσκι (τον οποίο ο Ελ Αραμπί στο Καραϊσκάκη έβαλε στα δίχτυα) προβάλλεται ως αναντικατάστατος καταλαβαίνει κανείς πόσο λάθος εκτιμήσεις έκανε ο Ιλια Ιβιτς κυρίως (αν τις έκανε αυτός...). Ο Μάσιμο Καρέρα τις δέχτηκε γιατί είναι προπονητής και οι προπονητές έχουν το κακό συνήθειο να πιστεύουν ότι με τη δουλειά τους μπορεί να βελτιώσουν τα πάντα.
Αλλαξε όμως την ψυχολογία
Η εντύπωση που εγώ έχω είναι ότι ήρθε ο Χιμένεθ, αντί να γίνουν μεταγραφές. Είναι πάντα ευκολότερο να φέρεις πίσω τον καλό Μανόλο, παρά να δώσεις λεφτα για να βρεις ένα δεξί μπακ κι ένα στόπερ. Αλλά έχει πλάκα το πώς η λύση αυτή παρουσιάστηκε: ο Χιμένεθ προβλήθηκε ως ο άνθρωπος που θα βοηθήσει τα παιδιά που ξέρει – κι έχει ξαναδουλέψει μαζί τους – να αλλάξουν ψυχολογία! Για την διοίκηση της ΑΕΚ το πρόβλημα του Μπακάκη, του Τσιγκρίνσκι, του Χνιντ, του Νεντελτσιάρου, του Λόπεθ, του Σβάρνα, του Ινσούα και του Τσιντότα είναι φέτος η ψυχολογία! Αν είχαν ψυχολογία, θα έπαιζαν όλοι στον Ολυμπιακό που είναι πρωτοπόρος. Η ψυχολογία είναι προφανώς και το πρόβλημα του Μάνταλου, του Λιβάγια, που με τον Ολυμπιακό δεν έχει παίξει στο Καραϊσκάκη καλά ποτέ, και φυσικά του Ολιβέιρα που πέρυσι πέτυχε 14 γκολ και φέτος κάθεται στον πάγκο και χτυπάει παλαμάκια στον Καρίμ. Δεν ξέρω αν ο Χιμένεθ άλλαξε την ψυχολογία. Εγώ στο Καραϊσκάκη είδα μια ομάδα που έκανε δυο φάσεις όλες κι όλες και που δέχτηκε τρία γκολ από λάθη παικτών της. Που πάντως πρέπει να πήγαν εκεί με την ψυχολογία στα ύψη!
Η διαφορά είναι ο Πέδρο
Ακούω από το βράδυ της Κυριακής ότι σε τελική ανάλυση η διαφορά της ΑΕΚ με τον Ολυμπιακό πχ είναι ότι ο πρωταθλητής έχει τον Πέδρο Μαρτίνς, ενώ η ΑΕΚ έχει αλλάξει έξι προπονητές σε δυόμισι χρόνια «κι αυτό τελικά είναι το λάθος του Μελισσανίδη».
Αυτοί που λένε, όμως, όλα αυτά ξεχνάνε μερικά πράγματα. Πρώτα από όλα τον Μαρτίνς ο Ολυμπιακός τον βρήκε γιατί έχει ανθρώπους που μπορεί να βρουν ένα τέτοιο προπονητή: ο Κριστιάν Καρεμπέ τον έφερε, όχι κάποιος τυχαίος. Επίσης όταν ήρθε ο Πορτογάλος, ο Ολυμπιακός, προχώρησε σε ένα ολικό extreme makeover αγοράζοντας ένα καλοκαίρι 18 παίκτες. Για την υλοποίηση του σχεδίου αυτού (γιατί αυτό δεν έγινε τυχαία) δούλεψαν εκτός του προπονητή και του Καρεμπέ, ο Μοντεστό κι ο Ανιγκό. Ήρθαν ποδοσφαιριστές όπως ο Καμαρά, ο Σισέ, ο Σα, ο Γκερέρο, ο Γκιγιέρμε, ο Ποντένσε κι άλλοι πολλοί μετά από scouting.
To σημαντικότερο ωστόσο είναι ότι μετά από ένα χρόνο, και μολονότι ο Μαρτίνς δεν κέρδισε κάτι, οι απαιτήσεις του προπονητή ικανοποιήθηκαν απόλυτα με προσθήκες πολυτελείας. Ο Σεμέδο, η αγορά του Σα, ο Βαλμπουενά, ο Ελ Αραμπί, ο Σουντανί είναι παίκτες με τεράστια για τα ελληνικά δεδομένα συμβόλαια. Όλοι βλέπουν τους παίκτες που ο Ολυμπιακός πουλάει, αλλά δεν κάνει μόνο αυτό. Για τον Ποντένσε πληρώθηκαν 7 εκατ ευρώ, για τον Σα 3,5, για τον Σεμέδο 4, για τον Χασάν και τον Πεπε 2,5. Κάνει φυσικά και λάθη σε μεταγραφές ο Ολυμπιακός και κάνει και εκτιμήσεις που δεν βγαίνουν. Αλλά δεν έφερε τον Μαρτίνς για να δώσει μια ψυχολογία στον Ταχτσίδη, για να στηρίξει τον Γιαννιώτη και να βοηθήσει τον Φετφατζίδη σαν πατέρας: τον έφερε για να φτιάξει μια ομάδα από την αρχή. Κι όταν ο Μαρτίνς είπε ότι θέλει τον Χασάν, τον Πέπε, τον Ρεάμπτσιουκ έσπευσαν να τον ικανοποιήσουν. Όχι γιατί ο κόουτς είναι αλάνθαστος στις επιλογές του, αλλά γιατί έτσι πρέπει.
Ο Λεμονής της ΑΕΚ…
Τι από όλα αυτά θα μπορούσε να κάνει η τωρινή διοίκηση της ΑΕΚ; Νομίζω τίποτα. Τον Καρέρα τον έδιωξαν χωρίς να έχουν αποκτήσει ένα παίκτη που υπέδειξε. Διαβάζοντας τα ρεπορτάζ της παρουσίασης της επιστροφής του Χιμένεθ νόμιζα ότι πήγα πίσω στο χρόνο. Η «ψυχολογία», η «ανάγκη να στρώσει κάποιος την ομάδα», η επιλογή «ενός ανθρώπου που ξέρει τα αποδυτήρια» και ως εκφράσεις παραπέμπουν σε δεκαετίες προηγούμενες: όπως ακριβώς και η περιγραφή του Μανόλο ως «Λεμονή της ΑΕΚ». Πρόκοψε ο Ολυμπιακός με τέτοιες συνταγές και τις ακολουθούν και στην ΑΕΚ; Όχι. Αλλά τα παλιά τα χρόνια έτσι γινότανε.
Το πρόβλημα της ΑΕΚ είναι ότι το ποδόσφαιρο άλλαξε. Τώρα χρειάζονται προπονητές ικανοί να δώσουν στις ομάδες ένα συγκεκριμένο παιγνίδι, να διαχειριστούν χαρακτήρες, να εκτελέσουν ένα τεχνικό σχέδιο, δηλαδή να εκμεταλλευτούν το χρόνο, όσο το δυνατόν καλύτερα. Χρειάζεται επίσης οι ομάδες να βάζουν χρήματα – πολλά και σοβαρά χρήματα, όχι απλά «να παίρνουν παίκτες». Αν δεν αλλάξει η προσέγγιση, δύσκολα θα αλλάξει η ΑΕΚ. Η ΑΕΚ στον Χιμένεθ πρέπει να δώσει ότι δεν έδωσε όλες τις προηγούμενες φορές, δηλαδή χρόνο να δουλέψει και χρήματα να ξοδέψει. Αλλιώς μετά από τον Χιμένεθ θα επιτρέψει ο Κωστένογλου. Για να δώσει κι αυτός μια ψυχολογία στον Τσιγκρίνσκι, στον Μάνταλο, στον Λιβάγια με τους οποίους έχει δουλέψει μαζί…
