Η Εθνική μας στο Eurobasket έχασε το παιχνίδι που δεν έπρεπε: αυτό με την Βοσνία. Δεν έπρεπε να το χάσει, όχι μόνο γιατί με νίκη θα ήταν πρώτη στον όμιλο και θα έδινε απόψε ένα διαδικαστικό παιχνίδι με τους Ισπανούς, αλλά και γιατί η ήττα από τους Βόσνιους πυροδότησε αμφιβολίες: εννοώ πως αν Εθνική μας είχε χάσει από την Ιταλία στην πρεμιέρα ή από την Ισπανία στο φινάλε της πρώτης φάσης οι συζητήσεις θα ήταν σαφώς λιγότερες. Θα μιλούσαμε για ήττες που μπορεί να γίνουν κι όχι για κάτι σχεδόν αδιανόητο.

Απόψε απέναντι στους Ισπανούς στην πραγματικότητα ξεκινάει για την ομάδα του Βασίλη Σπανούλη το Ευρωμπάσκετ. Αυτό είναι το πρώτο παιχνίδι που η Εθνική μας δεν μπορεί να χάσει: έχοντας προκριθεί (μόνο την θέση της δεν ξέρουμε) τέτοια παιγνίδια στα οποία η ήττα απαγορεύεται θα δώσει κι άλλα – ας ελπίσουμε πολλά. Για σταυρώματα ας μην συζητάμε καλύτερα. Μετά την τεράστια νίκη των Τούρκων κόντρα στους Σέρβους και με δεδομένη την ρευστότητα που υπάρχει στον όμιλο της Γαλλίας το με ποιους μπορεί να αγωνιστεί στην πορεία η Εθνική μας είναι σπαζοκεφαλιά. Ας δούμε πρώτα το πρώτο πραγματικά δύσκολο παιγνίδι της στην διοργάνωση, δηλαδή το αποψινό.  

Με σκοπό να αποφύγουν το κάζο

Αν οι Ισπανοί ηττηθούν από την Εθνική μας μένουν εκτός των 16 καλύτερων ομάδων του τουρνουά. Δεν έχει ξαναγίνει σε Eurobasket. Αυτό από μόνο του δείχνει την δυσκολία του παιχνιδιού. Οι Ισπανοί θα παίξουν για να μην περάσουν στην ιστορία ως η Εθνική Ισπανίας με τα χειρότερα αποτελέσματα σε πανευρωπαϊκό πρωτάθλημα. Η ομάδα του Σέρτζιο Σκαριόλο που παρεμπιπτόντως δεν θα θέλει να εγκαταλείψει την ομάδα του τόσο άδοξα, έχει κάνει μία τεράστια ανανέωση: το ταλέντο δεν λείπει, λείπουν όμως οι παραστάσεις. Γι’ αυτό και ο ακριβοδίκαιος ισπανικός Τύπος τα έχει κυρίως με τους παίκτες που λόγω εμπειρίας έπρεπε να έχουν κάνει ένα καλύτερο τουρνουά. Οι αδερφοί ΕρνάνΓκόμεθ είναι πρώτοι στο στόχαστρο της κριτικής και δικαιολογημένα. Οι δικές τους εξαιρετικές εμφανίσεις πριν από τρία χρόνια έδωσαν στην Ισπανία τον τίτλο του πρωταθλητή Ευρώπης: ο Γουίλι, μολονότι και τότε ο Σκαριόλο είχε κάνει ένα είδος ανανέωσης, είχε κερδίσει τους Γερμανούς στον ημιτελικό και ο Χουάντσο με τα 7 τρίποντα τους Γάλλους στον τελικό.

Τώρα όλα είναι αλλιώς. Οι Ισπανοί χάσανε από την Γεωργία καθώς εκείνο το βράδυ έμοιαζαν να παίζουν χωρίς ψηλούς και ηττήθηκαν και από την Ιταλία γιατί δεν υπήρξε κάποιος παίκτης να βγει μπροστά.

Πολλά ακουσα, με λίγα συμφωνώ

Άκουσα και διάβασα πολλά για την ήττα από τους Βόσνιους. Το ότι αυτή ήρθε γιατί δεν αγωνίστηκε ο Γιάννης Αντετοκούνμπο είναι κάτι στο οποίο όλοι συμφωνούμε. Πλην όμως η Εθνική μας στο παιχνίδι αυτό ξεκίνησε στο πρώτο δεκάλεπτο πολύ καλά και τίποτα δεν έδειχνε ότι θα καταρρεύσει τόσο θεαματικά όσο συνέβη στο δεύτερο δεκάλεπτο. Είχε τον Γιάννη στην αρχή; Οχι φυσικά. Συνέβη κάτι πολύ απλό: όταν έμεινε πίσω στο σκορ φάνηκε το έλλειμμα προσωπικότητας. Σαφώς και ο Σπανούλης έχει φτιάξει μια ομάδα πάνω στον Γιάννη και είναι δεδομένο ότι όλοι οι υπόλοιποι περιμένουν και την αμυντική του συνεισφορά και τις επιθετικές του εμπνεύσεις.

Είναι φανερό πως το πολύ καλό ποσοστό στα τρίποντα, που η εθνική μας είχε στα πρώτα παιχνίδια, είχε να κάνει με το γεγονός ότι οι αντίπαλοι έκλειναν στον Γιάννη με αποτέλεσμα οι υπόλοιποι να βρίσκουν ελεύθερα σουτ. Αλλά τα σουτ, Γιάννη παρόντος, δεν ήταν μόνο ελεύθερα: ήταν κατά κάποιο τρόπο και χωρίς το παραμικρό βάρος. Όταν ο Γιάννης έλειψε ακόμα και τα εντελώς ελεύθερα σουτ δυσκόλεψαν. Γιατί; Γιατί ξαφνικά μπήκε στο παιχνίδι ο παράγοντας που λέγεται ατομική ευθύνη. Έπρεπε κάποιοι να βγουν μπροστά για να κερδίσουν το ματς. Αλλά ποιοι να το κάνουν; Ο Σλούκας και ο Παπανικολάου δεν έχουν πλέον περισσότερα από 25 λεπτά - ο χρόνος περνάει για όλους. Το black out με την Βοσνία μετά το αρχικό δεκάλεπτο ήρθε όταν βγήκαν αυτοί οι δυο που δεν έχουν αντικαταστάτες. Ο Ντόρσεϊ και Τολιόπουλός είναι συγκάτοικοι στην τρέλα. Από τον Θανάση και τον Κώστα δεν μπορείς να περιμένεις λύσεις στην επίθεση. Ο Καλαϊτζάκης σκοράρει μόνο στον αιφνιδιασμό. Στην πραγματικότητα παίκτης στα ντουζένια του είναι μόνο ο Ντίνος Μήτογλου. Που έμπλεξε όμως με τους ψηλούς των Βόσνιων που μπορεί να μην έβαζαν βολές, αλλά είναι σπουδαίοι παίκτες.

Στατιστική με ψέματα

Όλα όσα καταγράφονται στους δείκτες της στατιστικής για την ώρα δεν παίζουν κανένα απολύτως ρόλο: το μόνο σοβαρό πρόβλημα που φαίνεται και χωρίς να δεις την στατιστική είναι τα χαμένα ριμπάουντ – πάνω από 15 σε κάθε παιγνίδι. Η Εθνική μας έχει κερδίσει την Κύπρο και την Γεωργία που έπαιξε με μισή ομάδα, ενώ αγωνίστηκε χωρίς το Γιάννη και έχασε από την Βοσνία. Στην πραγματικότητα έχει δώσει μόνο ένα ματς άξιο προσοχής και ανάλυσης: αυτό δηλαδή με την Ιταλία. Φτάνει να έχει ανάλογη απόδοση για να κερδίσει τους Ισπανούς; Η λογική λέει ναι, αλλά η λογική, όταν ο αντίπαλος σου είναι η Ισπανία δεν είναι ο καλύτερος σύμβουλος. Τους Ιταλούς η Εθνική μας τα τελευταία χρόνια τους κερδίζει πάντα και όχι μόνο στο τουρνουά Ακρόπολις. Επίσης το παιχνίδι με τους Ιταλούς ήταν το πρώτο στο τουρνουά: η ομάδα του Ποτσέκο δεν ήταν με την πλάτη στον τοίχο όπως οι Ισπανοί σήμερα. Δυστυχώς τα δύο παιχνίδια δεν συγκρίνονται. Οι Ιταλοί έχασαν από μας και μπορούσαν πάντα να βγουν πρώτοι. Οι Ισπανοί χάνουν και χάνονται.  

Ενας πονάει όλοι υποφέρουν

Κανονικά το παιχνίδι απόψε έπρεπε να είναι μια πρώτης τάξεως ευκαιρία για να αποκλείσουμε τους Ισπανούς και να πάρουμε και μια μικρή εκδίκηση για διάφορα που μας έχουν κάνει κατά καιρούς. Οι πιο πικρές ήττες της Εθνικής μας ιστορικά είναι από αυτούς: μας στέρησαν ένα χρυσό σε Παγκόσμιο κύπελλο ενώ ακόμα και στο Eurobasket του ’87 μας κέρδισαν κάνοντας πλάκα! Στην διοργάνωση που η Εθνική μας πήρε το τελευταίο της μετάλλιο μας συνέτριψαν. Η ευκαιρία απόψε είναι ευκαιρία μεγάλη, αλλά δεν μπορώ ούτε καν να φανταστώ την ομάδα μας ως φαβορί πριν το ματς ξεκινήσει κι ας δείχνει η βαθμολογία πρώτα από όλα ότι είναι σε καλύτερη κατάσταση. Οι Ισπανοί και κακοί και μέτριοι και χωρίς παίκτες της Ρεάλ Μαδρίτης δεν φοβούνται να παίξουν. Οι δικοί μας φοβάμαι πως μετά το κάζο με την Βοσνία απλά θα δίνουν την μπάλα στο Γιάννη. Ας ελπίσουμε τουλάχιστον ότι ένα ακόμα καλό του ματς αρκεί. Και ότι δεν θα ξανά ενοχλήσεις στο ταλαιπωρημένο του γόνατο. Γιατί όταν πονάει ο Γιάννης, υποφέρουμε πλέον όλοι.