Εφυγα επιτέλους από την Αθήνα παίρνοντας, όπως κάθε χρόνο μερικά βιβλιαράκια – κυρίως αστυνομικά. Επειδή με ρωτάτε πάντα αν διαβάζω κάτι της προκοπής, θέλω να πω πως βιβλία με ωραίες ιστορίες πάντα υπάρχουν. Πριν σαν παρουσιάσω μια δεκάδα αποτελούμενη από βιβλία που πρόσφατα διάβασα και βιβλία που πήγα για να διαβάσω θέλω να σας δώσω μια γενική συμβουλή: να παίρνετε μαζί σας τρία βιβλία φεύγοντας. Το ένα θα είναι κάτι που σας έχει καρφωθεί στο μυαλό και που τώρα έχετε χρόνο να διαβάσετε. Το δεύτερο θα είναι το καινούργιο βιβλίο ενός συγγραφέα που γνωρίζετε καλά και που σας αρέσει. Το τρίτο θα είναι κάτι μικρό και θεματολογικά κοντά στα γούστα σας: αν π.χ σας αρέσουν τα αστυνομικά, θα είναι αστυνομικό. Αν το πρώτο δεν σας αρέσει θα το αφήσετε γιατί έχετε το δεύτερο: το τρίτο είναι απλά η ασφάλειά σας. Καλό διάβασμα και έχουμε και λέμε:

• Το δέμα, του Σεμπάστιαν Φίτσεκ (Εκδόσεις Διόπτρα). Ο Φίτσεκ είναι Γερμανός και κουβαλάει τον τίτλο του συγγραφέα που τρέλανε τους Γερμανούς. Το βιβλίο πάει από στόμα σε στόμα: είχα τουλάχιστον τρεις γνωστούς που με ρώτησαν αν το διάβασα, πριν να πέσει στα χέρια μου. Θεωρείται μια από τις επιτυχίες της χρονιάς και το γιατί το καταλαβαίνεις μόλις διαβάσεις δυο κεφάλαια: γυναίκα ηρωϊδα ψυχικά τραυματισμένη, μπλέκει σε μια απίθανη, αλλά αληθοφανής ιστορία, μόλις παραλαμβάνει ένα δέμα. Δεν το αφήνεις από τα χέρια σου.
• Ιρέν, του Πιέτρ Λεμέτρ (Εκδόσεις Μίνωας). Ο Λεμέτρ δεν ήθελε να γράφει αστυνομικά, έμπλεξε με τα αστυνομικά – το χει πει ο ίδιος. Από την ώρα που έμπλεξε μπλέξαμε κι εμείς μαζί του. Τα βιβλία του έχουν ονόματα από γυναίκες: το πιο ωραίο μέχρι τώρα ήταν η «Αλεξ» που γνωρίσαμε προ τριετίας. Ηρωάς του είναι ο αστυνόμος Καμίγ Βεροβέν, ένας πραγματικός αντιήρωας κοντός, γκρινιάρης και παράξενος, αλλά και μεθοδικός και τετραπέτατος. Είναι παντρεμένος με την Ιρέν την οποία κυνηγάει ένας απίστευτος σίριαλ κίλερ, που είναι και το μυστικό της επιτυχίας του βιβλίου.
• Κάνε το σταυρό σου, του Μάρκου Κρητικού (Εκδόσεις Νεφέλη). Ενας ιδιωτικός ντετέκτιβ, ο Μίλτος Οικονόμου, ψάχνει να βρει ένα εξαφανισμένο επιχειρηματία. Η ιστορία εξελίσσεται στην Αθήνα την οποία ο Κρητικός περιγράφει με χιούμορ και συμπάθεια. Το μόλις διακοσίων σελίδων πόνημα του είναι γραμμένο με κέφι και όρεξη που προμηνύον ότι έρχεται κάτι σπουδαίο.
• Πρώτη μούρη, του Γιενς Λαμπιντούς (Εκδώσεις Μεταίχμιο). Το παλεύει χρόνια να γράψει κάτι σπουδαίο ο Σουηδός συγγραφέας που έχει καταπιαστεί με πολλά. Πλέον μπορούμε να πούμε ότι βρήκε ένα ζευγάρι λειτουργικών ηρώων: τη δικηγόρο Εμελι και τον Τέντι, που ως κακοποιός από εγκλήματα ξέρει. Οποιος διάβασε τη «Στοκχόλμη» θα ενθουσιαστεί. Θα γίνει φυσικά και σειρά τηλεοπτική: έχει όλα τα απαραίτητα στοιχεία.
• Ο απατεώνας, του Χαβιέρ Θέρκας (Εκδώσεις Καστανιώτη). Δεν είναι αστυνομικό και βασίζεται σε μια αληθινή ιστορία: την ιστορία του Μάρκο, ο οποίος παρίστανε τον επιζώντα των ναζιστικών στρατοπέδων και με την ιδιότητα αυτή διετέλεσε πρόεδρος της ισπανικής ένωσης επιζώντων. Ουσιαστικά πρόκειται για μια διατριβή του Θέρκας πάνω στην αλήθεια και το ψέμα, την παραποίηση της πραγματικότητας, αλλά και τη διαμόρφωσή της. Ένα βαθιά πολιτικό μυθιστόρημα.
• Κρύο Χώμα, του Αντριαν Μακκίντυ (Εκδώσεις Οξύ). Είναι η πρόταση του Ιαν Ράνκιν στους χιλιάδες φίλους του: θεωρεί τον Μακκίντυ τον σημαντικότερο Ιρλανδό συγγραφέα. Η ιστορία του βιβλίου ξεκινά στο Μπέλφαστ του 1981 με μια σειρά από φόνους που προκαλούν αναστάτωση στη χώρα, καθώς ο ΙRΑ κάνει λόγο για στοχευμένες πολιτικές δολοφονίες. Οποιος χαίρεται με την μοντέρνα βρετανική αφήγηση στην οποία οι χαρακτήρες μετράνε λίγο περισσότερο από τις πράξεις θα ξετρελαθεί.
• Βalkanoir, συλλογή διηγημάτων, (Εκδώσεις Καστανιώτης). Το καλοκαίρι πάντα μια συλλογή διηγημάτων βρίσκει τους πιστούς της: θυμηθείτε την επιτυχία που έκαναν κάποτε τα Ελληνικά Εγκλήματα κτλ. Αυτή εδώ όμως είναι μακράν η πιο ψαγμένη και ενδιαφέρουσα. Ο Βασίλης Δαννέλης και ο Γιάννης Ράγκος μαζεύουν αστυνομικά διηγήματα από τις χώρες των Βαλκανίων για να δείξουν ότι υπάρχει και βαλκανικό αστυνομικό μυθιστόρημα.
• Οι φόνοι της Κίσσας, του Αντονι Χόροβιτς (Εκδώσεις Διόπτρα). Στην Αγγλία ο Χόροβιτς λατρεύεται και όχι τυχαία. Στην ιστορία που διηγείται η υπεύθυνη μιας εκδοτικής εταιρίας διαβάζει το χειρόγραφο ενός αστυνομικού μυθιστορήματος από το οποίο λείπουν οι είκοσι τελευταίες σελίδες. Αδιάφορο θα πείτε. Λάθος. Διότι αμέσως μετά ακούει στο ραδιόφωνο ότι ο συγγραφέας τους είναι νεκρός. Και η ίδια βρίσκεται στο κέντρο μιας εξαιρετικής ιστορίας που θα έκανε τη γιαγιά Αγκαθα να ζηλέψει.
• Το μυστήριο του Παγασητικού, του Αγγελου Αλαμανιώτη (Εκδώσεις Λέμβος). Ενας διευθυντής αστυνομίας κι ένας πασίγνωστος δημοσιογράφος συνεργάζονται και ανταγωνίζονται, αλλά κυρίως εθελοτυφλούν. Βρήκα διασκεδαστικό ότι ο Βόλος και τα περίχωρά του γεμίζουν πτώματα – πρόκειται για μια πόλη στην οποία δεν συμβαίνει συνήθως τίποτα. Από την άλλη το βιβλίο είναι γεμάτο ωραίους διαλόγους, ψυχογραφήματα και ανατροπές που σου κεντρίζουν την περιέργεια για το τι ακολουθεί.

Κι ακόμα

Θυμίζω ότι έχει βγει το νέο βιβλίο του Πέτρου Μάρκαρη με τον επιθεωρητή Χαρίτο που αγαπάμε («Σεμινάρια Φονικής Γραφής»), ότι στα βιβλιοπωλεία υπάρχει το νέο βιβλίο του φίλου μου Γρηγόρη Αζαριάδη («Ο σκοτεινός Λαβύρινθος») καθώς και δυο βιβλία με τα οποία έχω ενθουσιαστεί και τα έχω διαφημίσει: ο «Μάκβεθ» δια χειρός Τζο Νέσμπο και το «Καταζητείται» του Κώστα Σαμαρά, ίσως το πιο θεαματικό true story που έχει γράψει Ελληνας…