Σε οποιοδήποτε άλλο πρωτάθλημα του κόσμου το παιγνίδι του Πανιώνιου με τον Ολυμπιακό, με τα πολλά λάθη, αλλά και την καταπληκτική διακύμανση, θα θεωρούταν διαφήμιση για το ποδόσφαιρο. Στη χώρα που το ποδόσφαιρο δεν το αγαπάει καθόλου είναι απλά αφορμή για συζητήσεις για τη διαιτησία και πικρόχολα σχόλια, τα οποία δεν θα πρέπει να ενδιαφέρουν ούτε τον Πανιώνιο, ούτε φυσικά τον Ολυμπιακό. Κυρίως γιατί μιλάμε για ένα ματς από το οποίο κέρδισε μεν το ποδόσφαιρο (όσο είναι δυνατό αυτό στην Ελλάδα, αλλά βγήκαν κατά κάποιο τρόπο χαμένοι και οι δυο από τους πρωταγωνιστές του.
Ευκαιρία για επική ανατροπή
Ο Πανιώνιος έχασε μια ιστορική ευκαιρία για μια επική ανατροπή: όταν ο Ντουρμισάι ισοφάρισε, έμοιαζε θέμα χρόνου η ομάδα της Νέας Σμύρνης, με όπλο την πίστη της, να βρει το γκολ της νίκης. Αν αυτό δεν συνέβη είναι γιατί όλοι είχαν το μυαλό τους στην επίθεση και πλην του Σιώπη κανείς δεν ασχολήθηκε με το να κάνει το απλό, δηλαδή να πιέσει τον Ολυμπιακό για να πάρει τη μπάλα. Ο Πανιώνιος γίνεται ξανά απειλητικός μετά το 3-4 γιατί ο Ολυμπιακός του ξανά αφήνει τη μπάλα, όπως ακριβώς κάνει και μετά το 70ο λεπτό του αγώνα. Επίσης ο Πανιώνιος πλήρωσε, ακριβά όπως αποδείχτηκε, την άρνησή του να επιτεθεί μετά το γκολ που σημείωσε ο Σπιριντόνοβιτς στο 3΄. Για μια ολόκληρη ώρα δέχεται φάσεις, είτε περιμένοντας τον Ολυμπιακό πολύ πίσω, είτε ανεβαίνοντας άναρχα για να πιέσει: και στις δυο περιπτώσεις πληρώνει το ότι κρατά ελάχιστα τη μπάλα. Όταν αρχίζει να το κάνει, μετά το 70΄, κι όταν στο ματς μπαίνει κι ο Λάμπρου, το παιγνίδι του αλλάζει.
Μικρή η όποια πρόοδος
Δεν είναι κερδισμένος στα δικά μου μάτια και ο Ολυμπιακός, παρόλο που πήρε τη νίκη. Το παιγνίδι του είναι μια περίληψη διάφορων άσχημων εφετινών προηγουμένων. Στο πρώτο ημίχρονο θυμίζει το ματς που έπαιξε στην Ξάνθη. Το ότι εκεί κέρδιζε 0-1, ενώ στη Νέα Σμύρνη κέρδιζε 1-3 δεν μου λέει τίποτα: και στις δυο περιπτώσεις το αβαντάζ του είναι μικρότερο από αυτό που θα έπρεπε με βάση την απόδοσή του. Το δεύτερο ημίχρονο μου θύμισε το ματς με την ΑΕΚ. Όταν αποφασίζει να παίξει για να υπερασπιστεί δυο γκολ διαφορά, τα κάνει όλα λάθος. Η ομάδα δεν είναι συμπαγής, οι ακραίοι επιθετικοί δεν γυρνάνε για να καλύψουν τους πλάγιους μπακ – ειδικά ο καλός χθες επιθετικά Πάρντο αφήνει τελείως μόνο τον Φιγκέιρας. Ο Ολυμπιακός δεν παίρνει τίποτα από τις δυο αλλαγές του: ο Ταχτσίδης κάνει ό,τι μπορεί για να δείξει ότι δεν έχει καμία θέση στην ομάδα κι ο Τζούρτζεβιτς είναι πραγματικά να απορείς τι διάβολο ποδοσφαιριστής είναι – ο μόνος λόγος για να επιμείνει κανείς σε αυτόν είναι γιατί δεν μπορεί να είναι τόσο άχρηστος όσο φαίνεται! Χθες σε τρεις περιπτώσεις δεν μπορεί να τρέξει τον Οικονόμου στο ένας εναντίον ενός, όχι για να βάλει γκολ (αυτό πραγματικά δεν πιστεύω πως γίνεται…), αλλά για να πάρει έστω ένα κόρνερ! Με δυο παίκτες που δεν προσφέρουν τίποτα και δυο κουρασμένους από τις κούρσες του πρώτου ημιχρόνου (τους Σεμπά και Πάρντο), ο Ολυμπιακός τελειώνει το ματς σαν να παίζει με παίκτες λιγότερους και είναι να απορείς πως γίνεται να μην χρησιμοποιούνται έστω για ένα τέταρτο παίκτες, όπως ο Ζντιέλαρ ή ο Ζιλέ για να καλύψουν έστω την άμυνα. Ο Λεμονής υποτίθεται ότι δούλευε δέκα μέρες με όσους ήταν στο Ρέντη και στη Νέα Σμύρνη θυμήθηκε τον Ταχτσίδη που επέστρεψε από την Εθνική την Τετάρτη, έχοντας κάνει ένα ελαφρύ τζόκινγκ στο ματς με το Γιβραλτάρ.
Τουλάχιστον ελπίζω να έγινε κατανοητό (αλλά με αυτά που βλέπω δεν παίρνω και όρκο…) ότι αν στην επίθεση παίζουν παίκτες που κάπως γνωρίζουν ο ένας το παιγνίδι του άλλου, φάσεις μπορεί να γίνουν και γκολ μπορεί να μπουν: ο Καρίμ είναι φορ κανονικό. Στην άμυνα δύσκολα θα σταματήσει να γίνεται το «έλα να δεις». Τα σέντερ μπακ είναι άγουρα και τα οι ακραίοι συνήθως ακάλυπτοι. Ο Ολυμπιακός πήρε τρεις βαθμούς στη Νέα Σμύρνη αλλά έδειξε αδυναμίες που θα του στοιχίσουν το πρωτάθλημα: έτσι κι αλλιώς στα μάτια μου είναι απίθανο φέτος να το πάρει. Απλά αν δεν κερδίσει τον ΠΑΟΚ την επόμενη αγωνιστική οι πιθανότητές του είναι πλέον και μαθηματικά ελάχιστες και τα «είναι ακόμα νωρίς κτλ» δεν υπάρχουν: με 7-8 χαμένους βαθμούς στο Καραϊσκάκη στις πρώτες 7 αγωνιστικές πρωτάθλημα δεν παίρνεις.
Η επικοινωνιακή φασαρία
Φυσικά είναι δύσκολο να αναλυθεί το ματς και να βγουν τα καλύτερα δυνατά συμπεράσματα: η προσοχή, πολύ φοβάμαι, θα στραφεί στις συζητήσεις για τα πέναλτι κτλ. Εδώ και κανά δυο χρόνια δυστυχώς και τον Ολυμπιακό τον ενδιαφέρουν περισσότερο οι συζητήσεις, παρά τα αγωνιστικά του – οι αντίπαλοί του τον έχουν παρασύρει σε αυτό που ξέρουν να κάνουν πολύ καλύτερα, δηλαδή επικοινωνιακή φασαρία. Σε αυτό ευθύνη έχουν και οι οπαδοί του, αλλά και η διοίκησή του, που άλλωστε από οπαδούς απαρτίζεται. Υπάρχει μια μεγάλη κατηγορία οπαδών του Ολυμπιακού που τον τελευταίο καιρό νοιάζεται πιο πολύ για τα ΜΜΕ, τους δημοσιογράφους, τις εκπομπές, τα ραδιόφωνα, τις ειδησεογραφικές ιστοσελίδες κτλ, παρά για το ποδόσφαιρο που παίζει η ομάδα: για την ακρίβεια και το ποδόσφαιρο το αντιλαμβάνεται ως μια διαδικασία επικοινωνιακού θορύβου – θέλει π.χ συνεχώς μεταγραφές για να τη λέει στους άλλους που δεν παίρνουν παίκτες κτλ! Ολους αυτούς μπορώ να τους καθησυχάσω: ο Ολυμπιακός μπορεί αύριο να έχει ακόμα περισσότερα sites, ραδιόφωνα, κανάλια, εκπομπές, εφημερίδες κτλ, αλλά όσο πιο πολύ ασχολείται με αυτά τόσο λιγότερο θα ασχολείται με το ποδόσφαιρο δυστυχώς. Το αστείο είναι ότι ο κόσμος του Ολυμπιακού έχει φτάσει να ασχολείται με ένα πλήθος από ασήμαντα ανθρωπάκια, τα οποία χθες π.χ, αν στο ημίχρονο το σκορ ήταν 1-5 θα έλεγαν ότι ο Πανιώνιος «στήθηκε» (δεν αποκλείω να το έλεγαν και στο 1-3…) και στο τέλος ούρλιαζαν για πέναλτι και άλλα πολλά εμπριμέ. Αυτό φυσικά ισχύει και για τον Πανιώνιο: δεν αξίζει να ασχολείσαι με όσους υστερόβουλα κόπτονται για σένα. Αστους να λένε.
Τι έγινε ρε παιδιά;
Ας πούμε ότι δεν ήταν πέναλτι αυτό στο Φορτούνη και ότι ο Πανιώνιος έχει σε όλα δίκιο – για την οικονομία της συζήτησης. Και τι σημαίνει; Μήπως ο Πανιώνιος ανήκει σε κανένα μπλοκ ομάδων της εξυγίανσης και είναι παράξενο ότι τον άφησαν με παράπονα; Μήπως είναι στην ΕΠΟ Γενικός διευθυντής ο πρώην Γενικός Διευθυντής του Ολυμπιακού και δεν το ξέρουμε; Μήπως είναι υπάλληλος εκεί ο πρώην πρόεδρός του; Μήπως ο διαιτητής Ευαγγέλου έρχεται από καμιά Ενωση, που είναι κατά της εξυγίανσης; Μήπως μιλάνε για αυτόν σε τίποτα κασέτες; Δεν μου προκύπτει. Ο διαιτητής μπορεί να έκανε δέκα ανθρώπινα λάθη υπέρ του Ολυμπιακού κι αύριο μπορεί ένας άλλος να κάνει δεκαπέντε. Όπως παλιά, όταν έπαιρναν σφυρίγματα οι αντίπαλοι του Ολυμπιακού τα λάθη ήταν ανθρώπινα, τώρα είναι ανθρώπινα τα λάθη που κάνουν υπέρ του Ολυμπιακού οι διαιτητές και ύποπτα τα λάθη υπέρ των αντιπάλων του. Εκτός αν οι αντίπαλοι του έλεγαν είκοσι χρόνια σαχλαμάρες, αλλά και πάλι ισχύει το «άστους να λένε». Σαχλαμάρες έλεγαν και τότε και τώρα…
