Πολύ φοβάμαι πόσο Μάρκο Νίκολιτς, ο προπονητής της ΑΕΚ, θα γίνει ίσως ο πρώτος προπονητής στην ιστορία του ελληνικού επαγγελματικού ποδοσφαίρου που περισσότερο και από τα αποτελέσματα της ομάδας μπορεί να πληρώσει μια σειρά από δηλώσεις του. Ο Νίκολιτς αγαπάει το να μιλάει τους δημοσιογράφους. Αποφεύγει όπως ο διάβολος το λιβάνι τα τετριμμένα. Kάνει συχνά πρωτότυπες τοποθετήσεις. Αλλά πολύ φοβάμαι πως στην Ελλάδα αυτό μπορεί να του βγει σε κακό.

Τίποτα το ανεξήγητο

Οφείλω να πω κάτι. Αυτό που συμβαίνει αυτή τη στιγμή στην ΑΕΚ δε μου μοιάζει καθόλου ανεξήγητο. Η ΑΕΚ είχε ανάγκη να προκριθεί στην League Phase του Conference League μετά το περσινό φιάσκο της αποτυχίας της καλοκαιριάτικα. Είχε ανάγκη, όχι τόσο τα χρήματα (έτσι κι αλλιώς αυτά στο Conference League δεν είναι πολλά), όσο κυρίως τις νίκες και τα μπόνους των προκρίσεων, τα οποία μια καλή ελληνική ομάδα συμμετέχοντας σε αυτή την διοργάνωση μπορεί να εξασφαλίσει και να διορθώσει την θέση της στο ευρωπαϊκό ranking. Για να εμφανίσει μια ομάδα με αθλητική φρεσκάδα ικανή και να κάνει τρεις προκρίσεις το καλοκαίρι, νομίζω ότι ο Νίκολιτς έκανε μια κάπως χαλαρή - το λέω κομψά - προετοιμασία.

Χωρίς να εντυπωσιάσει η ΑΕΚ είχε φρεσκάδα το καλοκαίρι και χάρη σε αυτή (και στην εμπειρία των παικτών της βέβαια) κατάφερε να φτάσει στον στόχο της αποκλείοντας, όχι μόνο ομάδες του χεριού της όπως η Χάποελ Μπερσεβά και ο Αρης Λεμεσού, αλλά και την Άντερλεχτ που μπορεί να έχει μία γενικά μέτρια χρόνια (είναι πέμπτη στο Βέλγιο…) αλλά είναι πάντα μια αξιοσέβαστη βελγική ομάδα την οποία άλλωστε η ΑΕΚ δεν είχε ποτέ αποκλείσει προηγουμένως.

Φάνηκαν αδυναμίες

Με την κεκτημένη ταχύτητα που της έδωσαν οι ευρωπαϊκές προκρίσεις, η ΑΕΚ ξεκίνησε το πρωτάθλημα με ενθουσιασμό και χάρη σε ένα πολύ βολικό πρόγραμμα έκανε πέντε νίκες και μία ισοπαλία μέχρι την έκτη αγωνιστική σκαρφαλώνοντας στην πρώτη θέση. Αλλά μετά τα μισά του Οκτώβρη, όταν ήρθαν τα πρώτα κρύα, προέκυψαν δυσκολίες που έχουν να κάνουν κατά την γνώμη μου με το είδος της προετοιμασίας που η ΑΕΚ έκανε το περασμένο καλοκαίρι. Κάποιοι παίκτες κατέβασαν στροφές και κάποια μειονεκτήματα που κουβαλάνε φάνηκαν.

Ο Μουκουντί θυμήθηκε γκέλες που έχει κάνει και στο παρελθόν. Ο Ρέλβας και ο Μάριν αρχίσαν να μοιάζουν πιο αργοί. Φάνηκαν τα χρόνια του Βίντα, αλλά και του Μάνταλου. Ο Γιόβιτς συνέχισε από κει που σταμάτησε: εναλλάσσει ωραίες στιγμές, με απουσίες εξαιτίας τραυματισμών που οφείλονται στην χρόνια επιβάρυνση του. Κυρίως μοιάζει χωρίς διάρκεια – ίσως είναι σύμπτωση αλλά όσες φορές εχει παίξει 90 λεπτά η ΑΕΚ δεν έχει κερδίσει. Η μεγάλη περσινή απουσία του Γκρούγιτς από τα γήπεδα φαίνεται πολύ. Όσοι παίκτες ποντάρουν στην έκρηξη τους (ο Ελίασον, ο Κουτέσα ακόμα και ο Κοϊτά, αν κρίνω από αυτό που είδα στο ματς με τον Ολυμπιακό στο Καραϊσκάκη αλλά και στο παιχνίδι με την Ηλιούπολη) έχουν προβληματάκια. Αυτό δεν σημαίνει πως ξαφνικά η ΑΕΚ δεν θα κερδίσει καμία ομάδα και θα γράψει σερί από στραβοπατήματα: σημαίνει απλά ότι βρισκόμαστε σε ένα διάστημα της σεζόν που η ΑΕΚ δεν παίζει το ποδόσφαιρο που μας είχε δείξει στην αρχή της. Δεν βοηθάνε σίγουρα και κάποιοι παραγκωνισμοί όπως του Γιόνσον, αλλά και του Μήτογλου που ωστόσο πιστεύω ότι αποτελούν διοικητικές αποφάσεις κι όχι τόσο επιλογές του προπονητή.

Μοναδική παρένθεση σ’αυτό τον κύκλο μέτριων εμφανίσεων και αποτελεσμάτων αποτελεί η νίκη με την Αμπερντίν. Όμως και η Αμπερντίν μοιάζει να έχει τα ίδια προβλήματα με την ΑΕΚ. Έδωσε το πρώτο ευρωπαϊκό της ματς στα μέσα Αυγούστου με την Στεάουα και δεν τα πάει καλά και στο πρωτάθλημα Σκωτίας.

Χειρότερες οι συζητήσεις από τις εμφανίσεις

Ολα αυτά αν και εφόσον γινόταν γνωστά στον κόσμο της ΑΕΚ, ίσως και να συγχωρούνταν. Ειδικά αν τα εξηγούσε ο ίδιος ο Νίκολιτς που είναι ο πιο ικανός να τα εξηγήσει. Το παράδοξο είναι ότι ο Νίκολιτς μόλις τα αποτελέσματα στράβωσαν άρχισε να λέει πράγματα τα οποία προκαλούν συζητήσεις περισσότερο και από τις εμφανίσεις της ΑΕΚ. Μετά την ήττα από την Τσέλιε είπε ότι ξέρει τι φταίει στην άμυνα και ότι θα βελτιώσει ο ίδιος τα πράγματα. Στο επόμενο ματς κόντρα στην Κηφισιά η ΑΕΚ έπαιξε τόσο κακή άμυνα που είναι θαύμα ότι δεν είχε δεχτεί τέσσερα γκολ στο πρώτο ημίχρονο. Ο Νικόλιτς επανήλθε λέγοντας ότι ξέρει τι φταίει συνολικά στην ομάδα, αλλά στο ματς με τον ΠΑΟΚ που ακολούθησε για το πρωτάθλημα η ΑΕΚ έχασε περίπου με κάτω τα χέρια όπως ακριβώς και στο ντέρμπι με τον Ολυμπιακό. Ο Νίκολιτς μετά από αυτό πέρα από το ότι τρέλανε τον κόσμο δηλώνοντας ότι ομάδα του έκανε μια καλή εμφάνιση στο Καραϊσκάκη, πρόσθεσε και ότι η ΑΕΚ έχει προβλήματα που θα αντιμετωπίσει κάνοντας καλύτερες επιλογές στην επόμενη μεταγραφική περίοδο. Μπορεί, αλλά από αυτή απέχουμε δύο μήνες. Και το πρόβλημα δεν είναι ότι πρέπει σ’ αυτό το δίμηνο η ΑΕΚ να κερδίσει παιχνίδια ώστε να μείνει μέσα στους στόχους της – είναι ότι ο Σέρβος προπονητής πρόσθεσε στις δηλώσεις του πως έχει παίκτες που δεν έχουν κίνητρο να βρίσκονται  στην ΑΕΚ γιατί είναι σε αυτή πολύ καιρό. Αν δεν κατάφερε να θυμώσει μερικούς από δαύτους θα είναι κατόρθωμα.

Στην Ηλιούπολη το τερμάτισε

Στην Ηλιούπολη, σε ένα ελάχιστα σημαντικό ματς κυπέλλου, νομίζω το τερμάτισε με τις δικαιολογίες. Η δήλωση του ότι η ΑΕΚ έχει μόνο πρόβλημα στο γκολ ήταν σαφώς λανθασμένη μετά από ένα τέτοιο τύπου παιχνίδι όπου η ομάδα του είναι ζήτημα να είχε φτιάξει τρεις κανονικές ευκαιρίες. Το ότι πάλι επανέλαβε ότι χρειάζεται ενίσχυση στον Ιανουάριο δείχνει ότι απλώς δεν κατάλαβε πόσο άστοχο ήταν αυτό που είπε μετά την ήττα από τον Ολυμπιακό. Λέγοντας ωστόσο ότι φταίει για την εμφάνιση ο κακός φωτισμός (!) του γηπέδου νομίζω ότι έγραψε ιστορία. Ποτέ δεν έχουμε ακούσει προπονητή να επικαλείται κάτι τέτοιο για μια κακή εμφάνιση της ομάδας του απέναντι στην ουραγό του πρωταθλήματος της Σουπερλίγκ2.

Το κακό σημάδι

Πολλοί υπενθυμίζουν στον Νίκολιτς την δήλωσή του ότι η ομάδα του  Οκτώβριο – Νοέμβριο θα παίζει όπως αυτός θέλει: μιλάνε για δηλώσεις που μείνανε δηλώσεις. Εκείνη η δήλωσή του ήταν μάλλον υποχρεωτική: τι να έλεγε δηλαδή; Οι τωρινές είναι ενδείξεις αδυναμίας διαχείρισης μιας κάποιας πίεσης.

Γνωρίζω από πρώτο χέρι ότι ο Νικολιτς ήθελε πάρα πολύ καιρό να έρθει στην Ελλάδα και να δουλέψει. Έχει το απαραίτητο προσωπικό κίνητρο ώστε να μην είναι περαστικός από δω. Έχει επίσης ένα τεχνικό διευθυντή που τον στηρίζει – ο Ριμπάλτα άλλωστε τον έφερε. Η ΑΕΚ έχει και μία διοίκηση που δεν αγαπάει τις αλλαγές προπονητών: ένας άλλος στη θέση του Μάριου Ηλιοπούλου θα έχει σίγουρα αντικαταστήσει τον Ματίας Αλμέιδα πέρσι. Αλλά ο Σέρβος πρέπει να σηκώσει τα μανίκια. Και ίσως και να μιλάει λίγο λιγότερο. Και λυπάμαι που το λέω γιατί οι δηλώσεις του μου αρέσουν. Δεν αρέσουν όμως στον κόσμο της ΑΕΚ. Κι αυτό δεν είναι καλό σημάδι.