Η Τσέλσι κερδίζοντας στο Βρόντσλαβ της Πολωνίας την Μπέτις από την Σεβίλλη με 4-1 είναι από χθες βράδυ η νέα κάτοχος του Conference League – τον Ολυμπιακό διαδέχτηκε μια ομάδα που έχει στον πάγκο της ένα παλιό του παίκτη. Ο Ιταλός Εντσο Μαρέσκα, στην πρώτη χρονιά του στην Τσέλσι, παίρνει πολύ καλό βαθμό: έβαλε τάξη στο χάος που παρέλαβε, έβγαλε την Τσέλσι στο Τσάμπιονς λιγκ και την οδήγησε και στην κατάκτηση ενός ευρωπαϊκού τρόπαιου δίνοντας της μάλιστα την δυνατότητα να έχει όλα τα ευρωπαϊκά τρόπαια του καιρού μας στην τροπαιοθήκη της. Καμία άλλη ομάδα δεν έχει κατακτήσει και το Τσάμπιονς λιγκ και το Europa League και το Conference League.

Το γατί της επιτυχίας

O Μαρέσκα τα κατάφερε εκμεταλλευόμενος τον μεγάλο πάγκο της Τσέλσι. Πέρυσι η σεζόν των Λονδρέζων είχε καταστραφεί γιατί όπως όλοι επισήμαναν, η Τσέλσι είχε περισσότερους παίκτες από όσους της ήταν απαραίτητοι – φέτος αυτό, η πληθώρα παικτών δηλαδή, υπήρξε η δύναμη της. Ο πλούσιος πάγκος της έδωσε την δυνατότητα να κάνει ένα μεγάλο περίπατο στο Conference League – στο οποίο ο Μαρέσκα χρησιμοποιώντας κυρίως νέους και αναπληρωματικούς έχασε μόνο ένα ματς: η Τσέλσι ηττήθηκε στον προημιτελικό από την Λέγκια Βαρσοβίας όντας αδιάφορη, αφού είχε κερδίσει τους Πολωνούς με 0-3 στο πρώτο ματς. Συνολικά πέτυχε 46 γκολ και δέχτηκε 11. Η επιβλητική νίκη με 4-1 στον τελικό, αν και κομμάτι βαριά για την μαχητική Μπέτις, είναι συμβατή με την συνολική επιβλητική της παρουσία στην διοργάνωση.  

Μαθητής και δάσκαλος, αλλά

Το παιγνίδι είχε πριν αρχίσει διάφορες παραξενιές. Ο Μαρέσκα είχε υπάρξει παίκτης του προπονητή της Μπέτις Πελεγκρίνι: οι δυο είχαν συναντηθεί στην Μαγιόρκα. Ήταν επίσης και βοηθός του στην Γουεστ Χάμ – ο τελικός ήταν κάτι σαν μονομαχία του μαθητή με τον δάσκαλο. Ο Πελεγκρίνι έγινε ο μεγαλύτερος σε ηλικία προπονητής που φτάνει σε τελικό ευρωπαϊκής διοργάνωσης: είναι 71 χρονών και διακοσίων κάτι ημερών. Αλλά δεν τα κατάφερε να δώσει στον παλιό μαθητή ένα ακόμα μάθημα – μολονότι μάλιστα στο πρώτο ημίχρονο φαινόταν πως κάπως έτσι θα γίνει.

Γνωρίζοντας πολύ καλά ποιον έχει απέναντί του και πως αυτός κατεβάζει τις ομάδες του ο Πελεγκρίνι θεώρησε σωστό να παρατάξει την Μπέτις με το ίδιο σύστημα που ακολουθεί η Τσέλσι – το 4-2-3-1 που ο Μαρέσκα χρησιμοποιεί και για να βρει θέση στην βασική ενδεκάδα στους πολλούς επιθετικούς του. Ο πολύπειρος Πελεγκρίνι χρησιμοποίησε ως δεκάρι τον Ισκο, έδωσε πλάτος στην επίθεση με τον Αντονι στα δεξιά, ζητώντας από τον αριστερό του εξτρέμ, τον Μαροκινό Αμπντέσαμάντ Εζαλζουλί, γνωστότερο ως Εζ Αμπντέ, να συγκλίνει. Ζήτησε επίσης από τους αμυντικούς και τους κόφτες του να μην διστάζουν να βγαίνουν στην επίθεση γνωρίζοντας πως οι πριμαντόνες του Μαρέσκα δεν θα τους ακολουθήσουν. Ο μηχανισμός δούλεψε για ένα ημίχρονο: ο Εζ Αμπντέ άνοιξε στο σκορ στο 9΄τρλένοτας τον Γάλλο δεξιό μπακ Μαλό Γκουστό και ο στόπερ Μπάρτρα είχε λίγα λεπτά αργότερα την ευκαιρία για το 2-0 από γύρισμα του Μπακαμπού, αλλά ο τερματοφύλακας Γιόργκενσεν έκανε την επέμβαση της βραδιάς. Λίγο αργότερα, ένας άλλος που είχε εντολή να ακολουθεί τις φάσεις, ο Αμερικάνος αμυντικός χαφ Τζόνι Καρντόσο, είχε την ευκαιρία να σκοράρει μετά από γύρισμα του Εζ Αμπντέ αλλά δεν τα κατάφερε. Και οι χαμένες ευκαιρίες πληρώθηκαν στο δεύτερο ημίχρονο γιατί συνέβη κάτι απλό: ο καλός Μαρέσκα κοίταξε τον πάγκο του.  

Τρεις Αγγλοι διεθνείς

Ο Μαρέσκα ως καλός Ιταλός πρώτα διόρθωσε την άμυνα με την προσθήκη του Ρις Τζέιμς αρχικά και του Κόλγουιλ στην συνέχεια. Όταν μπήκε και ο Σάντσο αντί του φιλότιμου αλλά κουρασμένου Νέτο, με την συμπλήρωση μιας ώρας η Τσέλσι άλλαξε εντελώς. Βέβαια πιο καθοριστική αποδείχτηκε η συνολική της αλλαγή στην επίθεση. Ο Μαρέσκα έστειλε τον ιδιοφυή Πάλμερ στα δεξιά – κι αυτός σταμάτησε να παριστάνει το «δεκάρι» θέση που ανέλαβε ο Εντσο Φερνάντεζ. Το 4-2-3-1 έγινε κάτι σαν 4-1-2-3 καθώς μπροστά από τους Φερνάντεζ και Μοντέκε βρέθηκαν οι Σάντσο, Πάλμερ και Τζάκσον. Στο σούπερ επιθετικό αυτό σχήμα ο Πελεγκρίνι δεν είχε απάντηση: αυτός χάνοντας τον Εζ Αμπντέ που βγήκε στο 53΄ πονώντας, δεν είχε κάποιο ανάλογο στον πάγκο – 19χρονος Χεσούς Ροντρίγκεθ ήταν ψαρωμένος σαν παιδάκι που το φώναξαν να παίξει με τους μεγάλους. Όταν ο Πελεγκρίνι  αντικατέστησε και τον Μπακαμπού η Τσέλσι δεν είχε τίποτα πλέον να φοβηθεί αφού και ο Αντονι ήταν εκτός ματς: ο Βραζιλιάνος βλέποντας ότι πλησιάζουν οι μέρες να επιστρέψει στην Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ μοιάζει να ξαναθυμάται πόσο εκεί υπέφερε – έμοιαζε σαν να έχει κατάθλιψη.  Ο Πάλμερ με δυο σέντρες ζωγραφιές από τα δεξιά με το αριστερό του πόδι έχρισε σκόρερ τον Φερνάντεζ και τον Τζάκσον – ο πρώτος σκόραρε με κεφαλιά, ο δεύτερος με το στήθος – ο Πάλμερ ήταν σαν να παίζει μπιλιάρδο και να στέλνει την μπάλα όπου θέλει κάνοντας σπόντες. Ο Σάντσο βρήκε το γκολ της ηρεμίας στο 80΄και ο Καϊσέδο έδωσε διαστάσεις θριάμβου σε μια νίκη που μέχρι το 65΄, όταν και οι Μπλε ισοφάρισαν, δεν φαινόταν τόσο εύκολη.

Αν αποδείχτηκε εύκολη είναι γιατί από τον πολυτελή πάγκο της Τσέλσι ήρθαν τρεις Αγγλοι διεθνείς: ο Τζέιμς, ο Κάλγουιλ κι ο Σάντσο, ενώ κι ο μικρός Ντιούσμπερι Χολ στα δέκα λεπτά που αγωνίστηκε πρόλαβε να δώσει μια ασίστ. Η Τσέλσι έγινε η πρώτη αγγλική ομάδα που κερδίζει μια ισπανική σε τελικό: οι Ισπανοί σε εννέα τελικούς με Αγγλους στη σειρά είχαν εννέα νίκες. Η Μπέτις είναι η πρώτη ισπανική ομάδα που χάνει τελικό χωρίς να έχει απέναντί της ισπανική ομάδα από το 2001 όταν η Βαλένθια ηττήθηκε στα πέναλτι από την Μπάγερν Μονάχου στον τελικό του Τσάμπιονς λιγκ στο Μιλάνο. Αλλά αν η Τσέσλι είχε μόνο μια ήττα στο Conferece League και η Μπέτις τερμάτισε 15^η στη League Stage κάποιος λόγος θα υπήρχε.

Καλλιτέχνες εξτρέμ

Ο τελικός ήταν όμορφος γιατί διακρίθηκαν τα εξτρέμ: ο απόφοιτος της σχολής της Μπαρτσελόνα Εζ Αμπντέ του πρώτου ημιχρόνου και ο Πάλμερ του δεύτερου μας θύμισαν ότι τα εξτρέμ είναι οι καλλιτέχνες του καιρού μας – αυτοί, κι όχι οι μέσοι, είναι που ομορφαίνουν τα ματς. Η νίκη της Τσέλσι μου μοιάζει και λίγο οιωνός για τον τελικό του Τσάμπιονς λιγκ που ακολουθεί: η ομάδα του Μαρέσκου είναι η δεύτερη αγγλική μετά την Τότεναμ που κερδίζει ευρωπαϊκό τρόπαιο φέτος, πράγμα που από μόνο του σημαίνει πως για να βρεθείς στην κορυφή της Ευρώπης πρέπει να πετάξεις έξω τους Αγγλους. Η Παρί Σεν Ζερμέν που αυτό φέτος το έκανε επιστήμη πρέπει να ράψει κουστούμι – αλλά για αυτά θα τα πούμε το Σάββατο.

Για την ώρα να πούμε μπράβο στην Τσέλσι. Η διάδοχος του Ολυμπιακού κέρδισε την διοργάνωση δείχνοντας ανωτερότητα. Ηταν το απόλυτο φαβορί πριν αυτή ξεκινήσει. Εδειξε το γιατί από το πρώτο μέχρι το τελευταίο της ματς. Δεν είναι ποτέ εύκολο. Μέχρι τώρα οι τελικοί του Conference League ήταν όλοι θρίλερ για γερά νεύρα – ο χθεσινός τελικός δεν θύμισε τους προγούμενους. Το κύπελλο που χάρη στον Ολυμπιακό έκανε περιοδεία σε όλο τον κόσμο κατέληξε σε άξια χέρια.