Η Εθνική μας ολοκληρώνει αυτές τις μέρες την παρουσία της στα προκριματικά του Μουντιάλ που θα γίνει το επόμενο καλοκαίρι στις ΗΠΑ, το Μεξικό και τον Καναδά. Απόψε αγωνίζεται με την Σκωτία και ακολουθεί την Τρίτη το παιχνίδι με την Λευκορωσία εκτός έδρας. Κάπως διαφορετικά είχαμε ονειρευτεί αυτά τα προκριματικά είναι αλήθεια. Σημασία έχει πια το πάθημα να γίνει μάθημα.
Η νίκη όμως είναι χρήσιμη
Η Εθνική μας έχει ανάγκη να κλείσει τα προκριματικά με δύο νίκες. Έχει αυτή την ανάγκη γιατί οι δύο νίκες θα της είναι χρήσιμες στις βαθμολογίες της FIFA και της UEFA με βάση τις οποίες θα δημιουργηθούν oι όμιλοι των προκριματικών του Euro2028 που είναι η επόμενη μεγάλη διοργάνωση στην οποία η ομάδα μας θέλει να πάρει μέρος. Θυμίζω ότι Εθνική μας έχει εξασφαλίσει την παρουσία της στον πρώτη κατηγορία του UΕFΑ Νations league. Προφανώς το γεγονός είναι τιμητικό, πλην όμως είναι δεδομένο ότι αυτή τη φορά στον όμιλο του Nations League που η ομάδα του Γιοβάνοβιτς θα βρεθεί θα έχει αντιπάλους πολύ δύσκολους. Το γεγονός θα την βοηθήσει για να σκληρύνει ως ομάδα και να αποκτήσει αυτό που λέμε «χαρακτήρα», αλλά πολλούς βαθμούς δύσκολα θα κάνει: μάχη για να μην υποβιβαστεί την περιμένει. Έτσι τώρα που μπορεί να κάνει νίκες πρέπει να τις κάνει. Για αυτό περιμένω απόψε τους βασικούς του Γιοβάνοβιτς. Τον Βλαχοδήμο στην εστία, τους Βαγιαννίδη, Τσιμίκα, Μαυροπάνο, Κουλιεράκη στην άμυνα, τους Κουρμπέλη, Ζαφείρη, Μπακασέτα στα χαφ και τους Τζόλη, Παυλίδη, Καρέτσα στην επίθεση. Ισως δεν ξεκινήσει ο Μπακασέτας αλλά λείπει και ο Κωνσταντέλιας.
Η Σκωτία των θαυμάτων
Πρέπει επίσης τις νίκες να τις κάνει και για ένα άλλο λόγο: για να μην μπει ως ομάδα σε μία διαδικασία ανασφάλειας που μπορεί να της κάνει μόνο κακό. Οι τρεις ήττες στη σειρά (δύο από την Δανία και μία από τη Σκωτία) συνιστούν ένα πολύ κακό σερί που πρέπει να σταματήσει. Μάλιστα θα πρέπει να σταματήσει και με νίκες πειστικές και όχι δύσκολες. Πιστεύω ότι με την Λευκορωσία, την οποία η εθνική μας διέλυσε στο Καραϊσκάκη κερδίζοντας την με 5-0, δεν θα έχει και τώρα πρόβλημα. Οπότε το σημαντικό παιχνίδι είναι το αποψινό. Και γιατί η Σκωτία που είναι άκουσον άκουσον αήττητη στον όμιλο έρχεται για να κερδίσει, ώστε να πάρει απευθείας πρόκριση για το Μουντιάλ κερδίζοντας στο ματς με τους Δανούς στην Γλασκόβη την ερχόμενη Τρίτη.
Η Σκωτία μας έχει δώσει ήδη ένα μάθημα και δεν αναφέρομαι στην νίκη της στο μεταξύ μας παιχνίδι. Αυτό που πρέπει να κρατήσουμε από τους Σκωτσέζους είναι ότι σε επίπεδο Εθνικής ομάδας τα τελευταία χρόνια τα καταφέρνουν μια χαρά μολονότι δεν υπάρχουν σημάδια που αυτό να το δικαιολογούν και να σε κάνουν να το περιμένεις. Υποτίθεται ότι μια καλή εθνική προκύπτει όταν έχεις πρωταγωνιστές σε πρωταθλήματα του εξωτερικού, όταν έχεις ένα ανταγωνιστικό πρωτάθλημα στο οποίο οι παίκτες αποκτούν χαρακτήρα, όταν οι σύλλογοι διακρίνονται στην Ευρώπη και οι παίκτες αποκτούν παραστάσεις, ή έστω όταν στον πάγκο σου κάθεται ένας σοφός που μπορεί να κάνει θαύματα αξιοποιώντας βέβαια πάντα ένα καλό υλικό. Τι από όλα αυτά έχειη Σκωτία; Θα έλεγα τίποτα.
Οι αξίες που ξεχάσαμε
Η Σκωτία έχει ελάχιστους παίκτες που μπορεί να θεωρήσει κανείς «διεθνή αστέρια»: στην πραγματικότητα σημαντικοί παίχτες στις ομάδες τους είναι ο ΜακΤόμινι στην Νάπολι και ο Ρόμπερτσον στην Λίβερπουλ ο όποιος είναι και τραυματίας. Όλοι υπόλοιποι μπορεί στις ομάδες που αγωνίζονται να είναι βασικοί και μπορεί και να μην είναι - κάνεις τους όμως δεν προβάλλεται ως αστέρας πρώτου μεγέθους. Οι Σκωτσέζοι δεν έχουν μια εθνική ομάδα που βασίζεται σε κάποιο τύπου ανταγωνιστικό πρωτάθλημα: η Εθνική τους αποτελείται κατά βάση από παιδιά που έχουν φύγει από τη Σκωτία μικροί, το πρωτάθλημα τους είναι από τα πιο προβλέψιμα στον κόσμο σε ότι αφορά τον ανταγωνισμό. Παρά τα χρήματα που ξοδεύουν η Σέλτικ και οι Ρέιτζερς οι διεθνείς τους επιτυχίες είναι σπάνιες. Η Εθνική τους δεν παίζεί κάποιο τύπου θεαματικό ποδόσφαιρο: ίσα-ίσα. Τα δύο ματς που έδωσαν με την Λευκορωσία, την πλέον αδύναμη ομάδα του ομίλου μας και μία τις πιο αδύναμες αυτό τον καιρό στην Ευρώπη (και γιατί δεν δίνει παιχνίδια στο γήπεδο της) τα κέρδισαν δύσκολα με 0-2 και 2-1. Ο κόουτς Στιβ Κλάρκ μόνο ιδιοφυία δεν είναι: άμυνα παίζει.
Κι όμως οι Σκωτσέζοι έχουν εξασφαλίσει μία θέση στα μπαράζ και μπορούν αν κερδίσουν τους Δανός και δεν χάσουν απόψε από την Εθνική μας να περάσουν και πρώτοι. Γιατί; Γιατί ξέρουν να παίζουν το ποδόσφαιρο που τους ζητά ο προπονητής τους, γιατί δεν έχουν έπαρση, γιατί καταλαβαίνουν πως για να πάρουν τους βαθμούς πρέπει να δώσουν ό,τι έχουν. Υπό αυτό το πρίσμα το μάθημα που μας έδωσαν είναι απλό: μας υπενθύμισαν ότι πέρα από την ποιότητα, τον νεανικό ενθουσιασμό, την επιθετική παραγωγή, υπάρχουν στο ποδόσφαιρο και αξίες που μια ομάδα που θέλει να παίρνει προκρίσεις απαγορεύεται να τις αφήνει κατά μέρους. Υπάρχει η μαχητικότητα. Η άρνηση της ήττας. Η γνώση της δυσκολίας. Η πίστη στο σκοπό. Όλα αυτά δεν τα είχε η Εθνική μας, η οποία ωστόσο μοιάζει καλύτερη ομάδα από την Σκωτία.
Αν η Εθνική μας είναι καλύτερη
Θέλω να υπογραμμίσω αυτό το «μοιάζει»: άλλο μοιάζει κι άλλο είναι. Απόψε θα δούμε αν είναι πραγματικά καλύτερη η ομάδα του Γιοβάνοβιτς. Βέβαια αν αυτό αποδειχθεί με μια νίκη (εύκολη ή δύσκολη δεν έχει σημασία η νίκη της) δεν θα αποτελεί παρηγοριά. Θα είναι απλώς η ολοκλήρωση του μαθήματος που η ομάδα του Γιοβάνοβιτς πήρε σε αυτά τα προκριματικά. Μελλοντικά θα δούμε αν της είναι και χρήσιμο.
