Ο Παναθηναϊκός και ο Αρης κέρδισαν στα χθεσινά ντέρμπι των play off τους αδιάφορους Ολυμπιακό και ΠΑΟΚ: το έκαναν μολονότι αγωνίστηκαν εκτός έδρας γιατί αποδείχτηκε πως είχαν πολύ μεγαλύτερα κίνητρα. Χρειάζονταν και οι δυο τους βαθμούς στην προσπάθειά τους να πάρουν εισιτήρια για τα προκριματικά Conference League, αλλά όπως αποδείχτηκε είχαν κι ένα δεύτερο στόχο ιστορικό. Εκαναν και οι δυο κάτι πολύ σπάνιο: έκλεισαν την σεζόν χωρίς ήττα από αυτόν που θεωρούν αιώνιο αντίπαλό τους σε τέσσερα ματς. Ο Αρης μάλιστα τα κατάφερε χωρίς καν να δεχτεί γκολ από τον ΠΑΟΚ, κερδίζοντας τον δυο φορές στην Τούμπα και συνολικά τρεις στη χρονιά.

Ο ΠΑΟ και ο Αρης είναι μεγάλες ομάδες κι είχαν πάνω από όλα συνείδηση μις ιστορικής ευκαιρίας. Ηταν πολύ μεγάλη για να πάει χαμένη. Ο Ολυμπιακός και ο ΠΑΟΚ θα μπορούσαν απλά να κερδίσουν ή να μην χάσουν: οι αντίπαλοί τους ήθελαν να κάνουν κάτι που θα μπει στα βιβλία της ιστορίας τους. Και τα κατάφεραν μάλλον εύκολα.

Η κακή ιδέα του κόουτς

Ο ΠΑΟ εκμεταλλεύτηκε την κακή ιδέα του Πέδρο Μάρτινς να επαναφέρει τους  βασικούς του στην ενδεκάδα: οι επιστροφές αποδείχτηκαν καταστροφές και δεν είναι παράξενο. Στο όνομα ενός οπαδισμού που απαιτεί από κουρασμένους και ξεζουμισμένους παίκτες πράγματα που απλά δεν μπορούν να κάνουν, ο Μαρτίνς αδίκησε τους παίκτες που έπαιξαν πολύ καλή μπάλα την Κυριακή στο Βικελίδης. Τι θα πάθαινε ο Ολυμπιακός αν έπαιζαν χθες ο Ανσρούτσος, ο Κανέ, ο Κουντέ, ο σαφώς λιγότερο κουρασμένος από τον Αγκιμπού Καμαρά Καρβάλιο, ο Βρουσάι, ο Τζολάκης ή ο Μπακαλιάνης; Νομίζω τίποτα πιο πολύ από αυτό που έπαθε: έτσι κι αλλιώς έχασε. Αν ωστόσο, ως όφειλε, ο κόουτς έδινε μια δεύτερη ευκαιρία στους παίκτες που την άξιζαν θα μπορούσε να τους δει κόντρα σε ένα φορμαρισμένο αντίπαλο και να μετρήσει τις δυνατότητες τους: είναι να απορείς γιατί δεν το έκανε. Τώρα απλά φόρτωσε παίκτες κουρασμένους με ένα ματς ακόμα και θα είναι για όλους δύσκολο και το ματς με τον ΠΑΟΚ και το ματς με την ΑΕΚ: για τους βασικούς γιατί δεν στέκονται στα πόδια τους και για τους αναπληρωματικούς γιατί μετά το χθεσινό η απογοήτευσή τους μεγάλωσε.  Επειδή στο ποδόσφαιρο της γκρίνιας στα Social Media μένουν πάντα οι τελευταίες εντυπώσεις, ο Μαρτίνς κινδυνεύει να κλείσει τη σεζόν με τεράστια ερωτηματικά τα οποία του χρόνου θα τον συνοδεύουν από το πρώτο φιλικό. Όλα αυτά γιατί ξέχασε (;) πως η ενδεκάδα που παράταξε χθες αποτελούταν από παίκτες που στο Καραϊσκάκη στα play off έχουν δεχτεί γκολ σε όλα τα ματς, κέρδισαν μόνο τον Αρη με ένα πέναλτι και τον ΠΑΣ με ένα γκολ στις καθυστερήσεις κι αποκλείστηκαν σε αυτό από τον ΠΑΟΚ, πάλι γιατί πλήρωσαν λάθη στην άμυνα. Την οποία φυσικά δεν θα μπορούσε ποτέ να διορθώσει η παρουσία του Αβραάμ Παπαδόπουλου που είναι αδύνατο στην ηλικία που βρίσκεται να παίξει βασικός σε δυο δύσκολα ματς σε τρεις μέρες.

Ο Γιοβάνοβιτς πήρε άριστα

Ο ΠΑΟ ήταν πιο διαβασμένος, αλλά κυρίως λιγότερο κουρασμένος: έχει δώσει 14 ματς λιγότερα από τον Ολυμπιακό στη σεζόν, δεν αγωνίστηκε σε αυτό με την πίεση να το κερδίσει κι ο Γιοβάνοβιτς χθες τον φρεσκάρισε κιόλας αφήνοντας εκτός ενδεκάδας παίκτες όπως ο Χουάνκαρ, ο Πέρεθ, ο Βάσκεζ, ο Μαουρίσιο.  Ο καλός προπονητής του ΠΑΟ δουλεύει πολύ καλά από τον περασμένο Ιούλιο έχοντας και χρόνο για να χτίσει πρωταγωνιστές. Ενας τέτοιος, ο Παλάσιος, άνοιξε το σκορ νωρίς κι όταν ο Σένκεφελτ εκμεταλλεύτηκε το πρώτο κόρνερ του ΠΑΟ στο ματς κι έκανε το 0-2 στο ξεκίνημα της επανάληψης, όλοι κατάλαβαν πως όπως ο Ολυμπιακός γιόρτασε την κατάκτηση του πρωταθλήματος στην Τούμπα έτσι κι ο ΠΑΟ θα γιόρταζε την επιστροφή του στην Ευρώπη στο Καραϊσκάκη. Ο Ολυμπιακός μείωσε με μια καραμπόλα του Τικίνιο, αλλά το μοναδικό του σουτ στο τέλος το έκανε ο φιλότιμος Παπασταθόπουλος που με τον Σισέ στο δεύτερο ημίχρονο δίπλα του ηρέμισε κι έψαξε και επιθετικές πρωτοβουλίες. Ο Γιοβάνοβιτς έχασε νωρίς τον Ιωαννίδη, έβγαλε γρήγορα τον Αλεξανδρόπουλο για να μην αποβληθεί και κυρίως έκανε ό,τι ήταν δυνατόν για να μην κλειστεί ο ΠΑΟ στο τέλος. Και τα κατάφερε να ολοκληρώσει ένα ιστορικό σερί με τέσσερα ματς χωρίς ήττα από ένα Ολυμπιακό πρωταθλητή.             

Ο Σαββίδης μέσω Skype

Τα κατάφερε κι ο Αρης. Η ομάδα που αγωνίστηκε στην Τούμπα και κέρδισε τον ΠΑΟΚ μικρή σχέση είχε με τον Αρη που έχασε από τον ΠΑΟ και τον Ολυμπιακό κι ας αγωνίστηκε περίπου με τους ίδιους παίκτες. Πριν το ντέρμπι της Θεσσαλονίκης, σύμφωνα με τα ρεπορτάζ, ο Ιβάν Σαββίδης μίλησε σε παίκτες και προπονητές μέσω Skype από το Ροστόφ ζητώντας τους να κερδίσουν τον Αρη για να διακοπεί και το μαύρο σερί των συνερχόμενων ματς χωρίς ήττα που αποτελεί όνειδος για τον ΠΑΟΚ: ωραία είναι αυτά αλλά ο Σαββίδης έπρεπε να είναι στη Θεσσαλονίκη πριν το ματς του ΠΑΟΚ με την Ολιμπίκ Μαρσέιγ για να ορίσει στόχους και προτεραιότητες στο τέλος της σεζόν – τώρα είναι κομμάτι αργά. Αντίθετα για τον Αρη - και τη μόνιμη προσπάθειά του να εκπλήσσει – δεν είναι ποτέ αργά.

Ο Αρης έδειξε αντοχές στην αρχή του ματς παίζοντας με καθαρό μυαλό στην άμυνα απέναντι στην πίεση του ΠΑΟΚ, είχε τύχη στη φάση του 51΄όταν ο Σουάρεθ σε άδειο τέρμα σούταρε άουτ, αλλά ήταν πολύ φανερό πως είχε τη σοβαρότητα που του έλειψε στα ματς με τον ΠΑΟ και τον Ολυμπιακό κι αυτό απέναντι στον τωρινό ΠΑΟΚ αρκεί. Όταν ο Αμπουμπακάρ Καμαρά σκορπίζοντας την άμυνα του ΠΑΟΚ στην αντεπίθεση στο 61΄έκανε το 0-1 όλοι κατάλαβαν ότι ο Αρης τη νίκη θα την έπαιρνε: ο ΠΑΟΚ πίεζε για να βρει ένα γκολ ισοφάρισης, αλλά το κανε χωρίς καθαρό μυαλό. Και οι βουτιές που επιχειρήθηκαν, Μπριχ παρόντος, δεν είχαν νόημα. Ο ΠΑΟΚ κινδυνεύει πλέον να χάσει και τη δεύτερη θέση: για μια ομάδα που έτρεξε ένα σερί 18 αγωνιστικών με σπουδαία αποτελέσματα θα είναι ντροπή.

Στο τέλος η εικόνα του Κούτριτς να τσακώνεται με οπαδούς και του Λουτσέσκου να συζητά μαζί τους δείχνει ότι η ομάδα μοιάζει παρατημένη στο έλεος του Θεού. Δεν είναι έτσι: απλά είναι η αδυναμία διαχείρισης της δυσκολίας αυτό που τα δημιουργεί όλα αυτά. Ο Ολυμπιακός και ο ΠΑΟΚ έχουν ένα κοινό πρόβλημα, που δεν έχει να κάνει με το πώς τελειώνουν τη σεζόν, αλλά με την ίδια την δομή τους. Θα γράψω αύριο σχετικά.  

ΑΕΚ την κατάλληλη στιγμή

Τέλος είχαμε την πρώτη εύκολη νίκη της ΑΕΚ μετά από μήνες. Η Ενωση έκανε το 4 στα 4 με τον ΠΑΣ που αποδείχτηκε φέτος το οξυγόνο της. Όταν μια ομάδα κερδίζει, ακόμα και σκηνές που προκαλούν απορίες όπως ένας καυγάς για το ποιος θα χτυπήσει ένα πέναλτι (αυτό έγινε στις καθυστερήσεις του πρώτου ημιχρόνου πριν ο Αμπραμπάτ κάνει από τη βούλα το 2-0) αντιμετωπίζονται με κατανόηση. Η παρουσία του Μάνταλου έκανε πιο παραγωγική τη μεσαία της γραμμή, το γκολ του Χατζισαφί στο 39΄έδιωξε κάθε άγχος, ο με πολλές ελλείψεις ΠΑΣ παραδόθηκε: η ομάδα του Μεταξά μπορεί πολλά, σίγουρα όμως όχι να δίνει ματς κάθε τρεις μέρες. Η ΑΕΚ τώρα έχει ένα αληθινό τελικό με τον Αρη. Τα κακά νέα είναι ότι θα τον βρει με ενθουσιασμό. Τα καλά ότι στο Βικελίδης στα οριακά και στα κρίσιμα συνήθως τα καταφέρνει. Το κακό είναι ότι η ισοπαλία βολεύει τον Αρη. Το κακό είπα; Γράψε λάθος. Για τον Αρη ειδικά θα ήταν σαφώς πιο εύκολο να χρειαζόταν μόνο νίκη για να βγει στην Ευρώπη…