Το πόσο γρήγορα τρέχουν όλα στο μοντέρνο μας ποδόσφαιρο είναι κάτι τρομερό. Μια εβδομάδα μόλις πριν ο Ολυμπιακός υποδεχόταν την Σλόβαν και ο ΠΑΟΚ τη Ριέκα: είχαν μπροστά τους δυο ματς ίδιας δυσκολίας κι έπρεπε να κερδίσουν κυρίως για να έχουν ένα αβαντάζ να υπερασπιστούν στις ρεβάνς. Μια εβδομάδα μετά η δυσκολία που έχουν μπροστά τους είναι ολότελα διαφορετική. Ο Ολυμπιακός είναι στη Μπρατισλάβα για να σφραγίσει και τυπικά το εισιτήριο της πρόκρισης στους ομίλους του Γιουρόπα λιγκ, ενώ Ο ΠΑΟΚ βρίσκεται στη Ριέκα για να παίξει ένα τελικό: για να προκριθεί πρέπει να κερδίσει. Χάρη στο αυτογκόλ με το οποίο ισοφάρισε στην Τούμπα στο 94΄ ευτυχώς για αυτόν και η Ριέκα έχει την ίδια υποχρέωση. Το αυτογκόλ της ισοφάρισης δεν είναι απλά ένα καλό σημάδι: βάζει το σημερινό ματς του ΠΑΟΚ σε άλλη βάση.
Στη Μπραντισλάβα για μια δουλειά
Περισσότερο ίσως και από τη νίκη του Ολυμπιακού κόντρα στη Σλόβαν αυτό που ήταν σημαντικό στο πρώτο ματς είναι ότι για πρώτη φορά φέτος στο Καραϊσκάκη φάνηκε ποια ομάδα έχει στο μυαλό του ο Πέδρο Μαρτίνς. Ο Ολυμπιακός είχε σε σχέση με το ματς με την Λουντογκόρετς στο Καραϊσκάκη μια άλλη εικόνα: κυρίως μεσοεπιθετικά. Ο Εμβιλά ήταν δίπλα στον Καμαρά, ο Αγκιμπού Καμαρά έπαιξε τρίτος χαφ και στην επίθεση, μπροστά από τον Βαλμπουενά και τον Μασούρα, ήταν ο Ελ Αραμπί, ακόμα ανέτοιμος αλλά πάντα κινητικός κι έτοιμος να σκαρώσει συνεργασίες. Και η άμυνα όμως ήταν αυτή τη φορά έτοιμη να υποστηρίξει ένα επιθετικό παιγνίδι: ο Σισέ τελώντας υπό τις οδηγίες του Παπασταθόπουλου ήταν ιδανικός στο «σκούπισμα», ο Ρέαμπτσουκ έμεινε κοντά τους κι ο Λαλά πήρε πρωτοβουλίες – όλα αυτά ενώ ο Βιλτσέκ έδινε μια σιγουριά. Ο Ολυμπιακός αμύνθηκε πολύ ψηλά παίρνοντας ρίσκα που με την Λουντογκόρετς είχε πάρει μόνο στο δεύτερο ημίχρονο όταν και βρέθηκε πίσω στο σκορ.
Η ενδεκάδα αυτή δεν μπορούσε να χρησιμοποιηθεί κόντρα στους Βούλγαρους κι αυτό πληρώθηκε. Ο Ολυμπιακός έχασε την πρόκριση στα play off του Τσάμπιονς λιγκ κυρίως γιατί δεν είχε στο πρώτο ματς τους Εμβιλά και Ελ Αραμπί σε ετοιμότητα. Χωρίς αυτούς δεν μπορούσε να πρεσάρει ψηλά, κι έπρεπε – κατά τον προπονητή του - να αμυνθεί περιμένοντας γιατί ξέρει να το κάνει. Αλλά έμπλεξε εξαιτίας μιας στημένης φάσης, ενός λάθους ενός 18χρονου τερματοφύλακα και ίσως και λόγω κάποιου επιπλέον άγχους. Σήμερα θα τον δούμε για πρώτη φορά φέτος χωρίς αυτό.
Επίθεση σχεδόν σχηματισμένη
Ποιο είναι το ζητούμενο για τον Ολυμπιακό απόψε; Εγώ λέω ότι το βασικό είναι να μας ξαναδείξει μια καλή λειτουργία της επίθεσής του ακόμα κι αν δεν βγει ψηλά η άμυνά του – παίζει εκτός έδρας και δεν νομίζω πως θα θελήσει να αφήσει χώρους στους γηπεδούχους. Ο Μαρτίνς έχει αρκετή δουλειά μπροστά του. Στην άμυνα θα υπάρξουν στην πορεία αλλαγές: μπορεί να ρθει ο Μανωλάς και θα ρθει και κάποιο αριστερό μπακ, ενώ μπορεί και κάποιοι να φύγουν – θα δούμε ποιοι γιατί τίποτα δεν είναι απλό. Το επιθετικό παζλ μοιάζει ωστόσο ολοκληρωμένο: κάποια στιγμή θα μπει και ο Τικίνιο, αλλά για την ώρα η δουλειά του Μαρτίνς είναι η ένταξη του Ονιεκούρου και του Ρόνι Λόπεζ στο μηχανισμό. Αυτοί οι δυο μπορεί να αλλάξουν την επιθετική λειτουργία της ομάδας και να δημιουργήσουν και την πρέπουσα εσωτερική ιεραρχία. Το ματς προσφέρεται για να τους δούμε και τους δυο. Όχι για να βγουν συμπεράσματα, αλλά για να αρχίσουν σιγά σιγά να αθροίζουν λεπτά συμμετοχής: κανείς δεν μπορεί να βοηθήσει, αν δεν αγωνίζεται.
Η βραδιά προσφέρεται για να δούμε αν μπορεί να υπάρξει συνύπαρξη Ονιεκούρου, Ρόνι Λόπεζ, Αγκιμπού Καμαρά και Ελ Αραμπί – ότι ο απών Μασούρας μπορεί να βρει θέση σε όποιο σχήμα είναι δεδομένο, όπως και ότι ο Βαλμπουενά μπορεί να δώσει λύσεις. Υπάρχουν και κάμποσοι επιθετικοί που μπορεί να φύγουν: Τσούμιτς, Ρατζέλοβιτς βλέπω να καταλήγουν κάπου δανεικοί, ο Βρουσάι λογικά θα πάει στην ομάδα Β΄ ώστε και να παίζει και να είναι και διαθέσιμος. Ο Ολυμπιακός έχει αυτή τη στιγμή 12 κυνηγούς και 6 στόπερ: πρέπει να κάνει ένα ξεκαθάρισμα. Όταν η μεταγραφική περίοδος ολοκληρωθεί θα γράψω αναλυτικά για τη στρατηγική του.
Οι απολογισμοί μπορεί να περιμένουν: απόψε ο πρωταθλητής πρέπει να επιδιώξει και να κερδίσει. Χρειάζεται βαθμούς (και ο ίδιος και το ελληνικό ποδόσφαιρο), οι εκτός έδρας νίκες κάνουν καλό στο ηθικό και μια πρόκριση με δυο νίκες θα βοηθήσει, ώστε να ξεχαστεί ένας αποκλεισμός με δυο ισοπαλίες, όπως αυτός από τη Λουντογκόρετς.
Αβαντάζ η εμπειρία
Διαφορετική και δυσκολότερη η αποστολή του ΠΑΟΚ. Μετά το πρώτο του παιγνίδι με τη Ριέκα έγινε μεγάλη συζήτηση για την ύπαρξη πολλών βετεράνων παικτών στην αρχική ενδεκάδα. Επαιξαν βασικοί ο Βιερίνια, ο Κρέσπο, ο Βαρέλα, ο Ελ Καντουρί, ο Μπίσεσβαρ, κι ο Κούρτιτς: όλοι είναι πάνω από 31 χρονών! Ωστόσο αυτό που στην Τούμπα ήταν πρόβλημα (ο ΠΑΟΚ ήταν βαρύς, αργός και προβλέψιμος) απόψε μπορεί να αποδειχτεί πλεονέκτημα: το ματς απαιτεί ψυχραιμία και μυαλό κι αυτά τα έχουν οι έμπειροι παίκτες. Στο πρώτο ματς ο ΠΑΟΚ έπρεπε να επιβάλει το ρυθμό και να ανοίξει μια κλειστή άμυνα: αυτά προϋποθέτουν πίεση ψηλά, πολλή κίνηση χωρίς τη μπάλα, υψηλό τέμπο. Απόψε (χάρη στο αυτογκόλ στην Τούμπα στο 94΄) και οι γηπεδούχοι για να προκριθούν πρέπει να κερδίσουν: η άμυνα που έπαιξαν στην Τούμπα δεν τους αρκεί.
Οι γερόλυκοι του Λουτσέσκου μπορεί να σκοράρουν πρώτοι και να φέρουν το πράγμα στα μέτρα τους. Και πάλι ο Σβιντέρσκι μπορεί να είναι ο άνθρωπος – κλειδί: οι ομάδες του Λουτσέσκου παίζουν αρκετά μεθοδικά για το φορ τους. Στην Τούμπα ο Πολωνός αστόχησε πέντε φορές: αποκλείεται αυτό να συμβεί κι απόψε, αρκεί να του φτιάξουν πάλι τις απαραίτητες φάσεις.
Προηγούμενα αισιόδοξα
Υπάρχουν καλά προηγούμενα. Η Ριέκα αγωνίστηκε προ τριετίας με τον Ολυμπιακό και την ΑΕΚ. Στο γήπεδό της έχασε και από τους δυο: από τον Ολυμπιακό 0-1 και από την ΑΕΚ 1-2. Ο λόγος είναι απλός: δεν μοιάζει ομάδα ικανή να επιβάλει το τέμπο του ματς. Στην Τούμπα (όπως και στο Καραϊσκάκη και στο ΟΑΚΑ προ τριετίας) μπόρεσε να αμυνθεί οργανωμένα, αλλά αυτό για ομάδες με τακτική παιδεία είναι εύκολο. Το να παίζεις για να κερδίζεις δεν είναι απλό. Το κακό της υπόθεσης είναι ότι οι Κροάτες σκοράρουν εύκολα και ότι θα χουν δυο – τρεις παίκτες που στην Τούμπα έλειπαν. Και θα φοβηθούν λιγότερο: ο προπονητής τους είπε χθες ότι ξέρουν καλά πλέον τον ΠΑΟΚ και τις αδυναμίες του. Πριν το πρώτο ματς μιλούσε μόνο για τις δυνατότητές του.
Το τελευταίο που θα θελε
Ο Ολυμπιακός πρέπει να έχει τη συνηθισμένη του σοβαρότητα για να περάσει ένα ήσυχο βράδυ: θα είναι επικεφαλής στο γκρουπ του αν προκριθεί, αλλά εύκολους αντιπάλους δεν θα έχει. Ο ΠΑΟΚ πρέπει να τα καταφέρει και για να μην μπλέξει τη σεζόν του καλά καλά πριν ξεκινήσει. Το τελευταίο που θα ήθελε ο Λουτσέσκου είναι να έχει είκοσι παίκτες που να περιμένουν την ευκαιρία τους να παίξουν ένα ματς στο πρωτάθλημα στη θέση κάποιων βασικών που με το Ρουμάνο παίζουν πάντα. Ο ΠΑΟΚ ψάχνει αντιβίωση στο σαράκι της γκρίνιας…
