Διαβάζω παντού δεξιά κι αριστερά ότι ο Πνευμονίδης και ο Λιατσικούρας ήταν ό,τι καλύτερο είδαμε στο πρώτο φιλικό που έδωσε ο Ολυμπιακός προετοιμαζόμενος για την νέα σεζόν – αναφέρομαι στο ματς απέναντι στην Μπρέντα το οποίο κέρδισε με 3-2. Πραγματικά δεν καταλαβαίνω που είναι το παράξενο. Μιλάμε για δυο παιδιά με δυνατότητες που για όποιον τα γνωρίζει είναι δεδομένο ότι σε αυτή την προετοιμασία θα κάνουν τα πάντα για να πείσουν τον κόουτς Μεντιλίμπαρ πως αξίζουν μια θέση στην πρώτη ομάδα. Το κίνητρό τους είναι την συγκεκριμένη στιγμή απίστευτα μεγαλύτερο από των υπόλοιπων παικτών – ειδικά όσων ήταν μέλη της περσινής ομάδας που έκανε το νταμπλ: οι παλιοί μπορεί να κάνουν προετοιμασία για ην νέα σεζόν, αυτοί οι δυο όμως κάνουν προετοιμασία καριέρας. Στο τέλος του εφετινού καλοκαιριού οι δυο μπορεί να έχουν αλλάξει εντελώς το επαγγελματικό τους στάτους: αν επιλεγούν από τον Μεντιλίμπαρ είναι πολύ πιθανό να πάρουν και παιγνίδια ως βασικοί κι όχι να κάνουν σποραδικές εμφανίσεις μια στο τόσο. Το να δίνουν αυτό το κάτι παραπάνω αντιμετωπίζοντας τα φιλικά της προετοιμασίας ως πολύ σημαντικά παιγνίδια για την καριέρα του είναι φυσιολογικό και προβλεπόμενο. Και δεν είναι προφανώς τυχαίο ότι έχουν πράγματα να δείξουν: αυτό δεν το λέω εγώ, το λένε τα βιογραφικά τους.
Χρήσιμοι πρόπερσι, ηγέτες πέρυσι
Ο Πνευμονίδης και ο Λιατσικούρας δεν είναι απλώς δυο ταλαντούχα παιδιά που ήταν στις ομάδες Νέων: έχουν δείξει πέρα από ταλέντο και προσωπικότητα. Οι δυο αυτοί μικροί ήταν παρόντες στην ομάδα του Ολυμπιακού που κέρδισε το Κύπελλο Πρωταθλητριών Ευρώπης Νέων (το Youth League αυτό ακριβώς είναι…) πριν δυο χρόνια. Ο Πνευμονίδης, που ήταν από τους πιο μικρούς της παρέας, ήταν βασικός: ο τρίτος πόλος της επίθεσης πίσω μόνο τότε από τον Μπάμπη Κωστούλα και τον Παπακανέλο. Ο Λιατσικούρας δεν αγωνίστηκε στον τελικό κόντρα στην Μίλαν αλλά ήταν από τα σημαντικά γρανάζια στη μηχανή του Σωτήρη Συλαϊδόπουλου: μάλιστα στον ημιτελικό με την Νάντ είχε χτυπήσει στην διαδικασία της «ρουλέτας» και το καθοριστικό τελευταίο πέναλτι φυσικά ευστοχώντας. Όμως ακόμα πιο σημαντική ήταν η περσινή προσφορά τους. Στην περσινή διοργάνωση του Youth League ήταν οι δυο καλύτεροι του Ολυμπιακού και τον οδήγησαν στα προημιτελικά όπου και αποκλείστηκε από την Σάλτσμπουργκ με ήττα σε μονό ματς στην Αυστρία. Στον περσινό Ολυμπιακό U20 έκαναν την διαφορά και του έδωσαν και το πρωτάθλημα. Ο Ολυμπιακός του Πνευμονίδη και του Λιατσικούρα, φυσικά και άλλων πολλών, ήταν μια ομάδα που μολονότι έχασε πολλούς από τους βασικούς της (οι δυο Κωστούλες, ο Μπακούλας, ο Μουζακίτης, ο Κουτσίδης κτλ δεν ήταν πλέον μέλη της) παρέμεινε αγωνιστικά αξιοπρεπής σε κάθε διοργάνωση που πήρε μέρος. Γιατί λοιπόν μας μοιάζει παράξενο ότι οι δυο ηγέτες του ήταν εξαιρετικοί στο πρώτο φιλικό ματς προετοιμασίας με την ομάδα του Μεντιλίμπαρ όταν μάλιστα έχουμε δει όσα έκαναν πέρυσι ο Μπάμπης Κωστούλας και ο Μουζακίτης; Η απάντηση είναι απλή: παρόλο που τα μάτια μας έχουν δει πολλά και θαύμαστα πάντα είμαστε δύσπιστοι με τους πιτσιρικάδες. Παραδόξως προτιμούμε να διαβάζουμε πολλά για τα προσόντα και την προοπτική τους παρά να τους βλέπουμε με την φανέλα του βασικού. Αλλά ποδοσφαιριστής δεν γίνεσαι με δημοσιεύματα: γίνεται αν μπεις στο γήπεδο να παίξεις με τους μεγάλους και αποδείξεις πως μπορείς να σταθείς. Κι αν κάνεις και την διαφορά είσαι αστέρι.
Μίλαν και Ναντ
Καμία ομάδα δεν μπορεί να κερδίσει το Youth League χωρίς παίκτες με μεγάλη προοπτική. Στον προ διετίας κερδισμένο του τελικό ο Ολυμπιακός είχε αντιμετωπίσει την Μίλαν. Πέρυσι όταν ο αρχηγός εκείνης της ομάδας, ο Κέβιν Τζερόλι έκανε το ντεμπούτο του στους Ροσονέρι στα 18 του χρόνια, οι Ιταλοί δημοσιογράφοι έγραψαν ότι και πολύ άργησε και μάλιστα έριχναν στον κόουτς Πιόλι (που με την Μίλαν έχει κερδίσει πρωτάθλημα!) ευθύνες για το ότι δεν έδινε ευκαιρίες στα παιδιά που έπαιξαν τελικό στο Youth League! Ο Τζερόλι ήταν ο πρώτος που πήρε την ευκαιρία του: την περασμένη σεζόν ακολούθησαν άλλοι έξι (!) συμπαίκτες του στην U19 της Μίλαν που έχασε από τον Ολυμπιακό εκείνο τον τελικό, που έκαναν κι αυτοί το ντεμπούτο τους στην αντρική ομάδα: κάποιοι φέτος το καλοκαίρι θα δοθούν δανεικοί – κανένας δεν θα χαθεί από τα ραντάρ της Μίλαν. Και μην νομίζετε βέβαια πως ιδιαίτερης προσοχής τυγχάνουν μόνο όσοι πιτσιρικάδες φτάνουν σε τελικούς ευρωπαϊκούς διοργανώσεων. Στον ημιτελικό εκείνου του κερδισμένου Youth League ο Ολυμπιακός είχε αποκλείσει την Ναντ στα πέναλτι, όπως έγραφα. Από εκείνη την ομάδα της Ναντ τρεις παίκτες ήταν πέρυσι ενεργά στελέχη της πρώτης ομάδας. Ο αριστερός εξτρέμ Ερμπα Γιρασί έκανε 19 εμφανίσεις στο γαλλικό πρωτάθλημα και πέτυχε και δυο γκολ στα 19 του. Ο κόφτης Νταμιάν Ταμπιμού στα 18 του είχε συμμετοχή σε 12 ματς ενώ αγωνίστηκε στο Youth League και πέρυσι. Ο οργανωτής Λουίς Λερού, από τους καλύτερους Γάλλους στον ημιτελικό με τον Ολυμπιακό, έπαιξε πέρυσι σε 16 ματς, είχε δυο γκολ και τρεις ασίστ και αναμένεται φέτος να είναι εκ των βασικών. Οι προπονητές τους στην Ναντ τους εμπιστεύονται γιατί έχουν δείξει τι μπορούν και σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Όπως ο Πνευμονίδης και ο Λιατσικούρας.
Το πλαίσιο είναι σαφές
Ο Μεντιλίμπαρ με τον τρόπο που διαχειρίστηκε πέρυσι τους ανάλογους μικρούς έθεσε το πλαίσιο. Τα παιδιά παίρνουν τις ευκαιρίες τους, αλλά πάνω από όλα είναι η ομάδα. Ο Βάσκος δεν φοβάται να δώσει ευκαιρίες, αλλά δεν καταλαβαίνει και από βιογραφικά, συστάσεις κτλ. Αν δείξεις αγωνιστική ωριμότητα παίζεις – όποια κι αν είναι η ηλικία σου. Αν όχι θα καθίσεις στον πάγκο: φέτος υπάρχει και ο Ολυμπιακός Β΄ για ξεμούδιασμα. Η σκληράδα του κόουτς είναι ο τρόπος του: ο Πνευμονίδης και ο Λιατσικούρας έδειξαν να το καταλαβαίνουν – στο χέρι τους είναι να βρουν θέση στους 25-26 εκλεκτούς κι αν γίνει αυτό όλα γίνονται. Από την άλλη για το καλό του Πνευμονίδη ειδικά ο Ολυμπιακός χρειάζεται εξτρέμ έτοιμα να μπουν και να κάνουν την διαφορά. Για να ανεβάσουν και τον πήχη της δυσκολίας του μικρού. Ο Λιατσικούρας ανταγωνιστές έχει ήδη πολλούς.
