Ο Παναθηναϊκός και ο Αρης παίζουν απόψε τα ρέστα τους για να μην αποχαιρετήσουν την Ευρώπη. Εχουν και οι δυο την υποχρέωση να ανατρέψουν το 2-0 σε βάρος τους με το οποίο γύρισαν στην Ελλάδα μετά τα πρώτα ματς: οι αντίπαλοί τους έχουν ένα σοβαρό προβάδισμα. Η Σλάβια Πράγας απέκτησε το αβαντάζ χάρη στην εμπειρία της: στο πρώτο ματς κέρδισε με 2-0 τον ΠΑΟ κυρίως γιατί ήταν πιο μεθοδική και πιο ψύχραιμη. Η Μακάμπι Τελ Αβίβ από τη μεριά της τη δική της νίκη με το ίδιο σκορ την βρήκε χάρη στην επιθετική της ποιότητα: ο καλύτερος παίκτης του Αρη στο πρώτο ματς ήταν ο τερματοφύλακας Κουέστα κι αυτό τα λέει όλα.
Απόψε αγωνίζεται και ο Ολυμπιακός στην Μπρατισλάβα με τη Σλόβαν: κι αυτός χρειάζεται νίκη για να συνεχίσει στο Γιουρόπα λιγκ, αλλά η δική του περίπτωση είναι κομμάτι διαφορετική. Η αποστολή του είναι πιο δύσκολη, γιατί αυτός τη νίκη του πρέπει να τη βρει εκτός έδρας, αλλά από την άλλη το βάρος του παιγνιδιού του είναι μικρότερο καθώς, αν δεν καταφέρει να προκριθεί, δεν αποκλείεται: θα έχει μια τρίτη ευκαιρία να βρεθεί σε ευρωπαϊκούς ομίλους παίζοντας στα play off του UEFA Conference League. Ο νέος του προπονητής πάντως αυτό δεν τον δέχτηκε: για τον Κάρλος Κορμπεράν και το ματς του Ολυμπιακού είναι τελικός.
Και τώρα που κάναμε την περίληψη προηγουμένων ας πούμε δυο πράγματα για τα αποψινά ματς.
Ο Ιβάν προειδοποιεί
Ο Ιβάν Γιοβάνοβιτς είπε και στην χθεσινή συνέντευξη Τύπου πως το πρόβλημα του ΠΑΟ στο πρώτο ματς ήταν η ελάχιστη δημιουργία κι ότι αυτό θα πρέπει να αλλάξει απόψε στην κατάμεστη Λεωφόρο. Εγώ πάλι λέω πως το πρώτο ζητούμενο από τον ΠΑΟ απόψε είναι να μην δεχτεί γκολ και για αυτό οι επιστροφές βασικών του παικτών που βοηθούν στο ανασταλτικό παιγνίδι είναι μια καλή είδηση: δεν αναφέρομαι μόνο στους Σένκεφελντ και Χουάνκαρ αλλά και στον Αλεξανδρόπουλο που μπορεί να τρέξει περισσότερο από τον Κουρμπέλη. Αυτό είναι το ένα καλό νέο: το άλλο είναι ότι γενικά η σύνθεσή του θα είναι διαφορετική. Ο Γιοβάνοβιτς σίγουρα προβληματίζεται για την επίθεση του ΠΑΟ αφού εκτός από τον Παλάσιος δεν θα έχει και τον Βέρμπιτς, ενώ ο Ιωαννίδης ήταν βαρύς στο πρώτο ματς και ο Σποράρ φάνηκε – και λογικά – άγνωστος μεταξύ αγνώστων.
Η Σλάβια θα αντιμετωπίσει ένα ολότελα διαφορετικό Παναθηναϊκό και ίσως για αυτό ο προπονητής της (ο άνθρωπος με το καπέλο και το δύσκολο όνομα Γίντριχ Τρπισόφσκι) είπε χθες πως η ομάδα του θα επιχειρήσει να παίξει και να επιτεθεί κι όχι να αμυνθεί έχοντας στο μυαλό της το προβάδισμα της. Όταν μια ομάδα δεν ξέρει τι την περιμένει είναι λογικό να κοιτάξει το παιγνίδι της, αλλά το θέμα είναι ο Παναθηναϊκός και όχι οι Τσέχοι.
Πέρα από το ότι ο ΠΑΟ θα είναι διαφορετικός για να έχει τύχη θα πρέπει να έχει και περισσότερη ενέργεια: αυτό μπορεί να του το δώσει η χρησιμοποίηση του Βαγιαννίδη στην αρχική ενδεκάδα και φυσικά μια εμφάνιση του Αϊτόρ στα περσινά του στάνταρ: στο πρώτο ματς, τσακισμένος από την ίωση, ήταν σε κακή κατάσταση.
Διαβάζω κι ακούω διάφορα για το αν ο ΠΑΟ χρειάζεται ένα γρήγορο γκολ ή χρειάζεται υπομονή και ψυχραιμία διότι όποτε κι αν ανοίξει το σκορ μπορεί να φτάσει στο 2-0 κτλ – πολλοί θυμούνται και ότι ο ΠΑΟ κάποτε απέκλεισε τη Σλάβια γιατί ο Σαριέγκι σκόραρε στο 45’. Περισσότερο από αυτά ο ΠΑΟ χρειάζεται να δείξει επιθετικότητα και να κάνει ευκαιρίες: αν πετάξει ένα ημίχρονο με ανούσια κατοχή δεν έχει τύχη – αν κάνει πέντε φάσεις στο πρώτο ημίχρονο και 0-0 αυτό να τελειώσει μπορεί να φτάσει στην ανατροπή. Ένα 0-2 γυρνά μόνο όταν μέσα στο παιγνίδι, η ομάδα που ψάχνει την ανατροπή δείξει σημάδια πως μπορεί να την κάνει.
Ο Μπούργος και το 4-2-4
Κάτι αντίστοιχο φυσικά ισχύει και για τον Αρη με μια διαφορά: ο Αρης κατά τη γνώμη μου για να προκριθεί πρέπει να σκοράρει νωρίς και πρώτος για να δημιουργήσει στην Μακάμπι μια σχετική ανασφάλεια. Η ομάδα του Βλάνταν Ιβιτς θεωρώ δεδομένο πως μετά το πρώτο ματς πιστεύει πως στο Βικελίδης θα σκοράρει: ο Αρης πρέπει να «σκοτώσει» αυτή τη βεβαιότητά της βάζοντας την στην υποχρέωση να προσέξει τα μετόπισθεν περισσότερο από όσο έχει σκοπό. Για να γίνουν αυτά πρέπει ο Μπούργος να είναι πιο προσεχτικός από το πρώτο ματς: δεν μπορώ να φανταστώ ότι δεν θα ξεκινήσει τον Πάλμα πχ. Το πρόβλημα του Αρη στο πρώτο ματς ήταν ότι έπαιξε με δυο μόνο μέσους: ο Νταμπό κι ο Ντουκουρέ υπέφεραν το πρέσινγκ των Ισραηλινών και η βραδιά εξελίχτηκε σε εφιάλτη καθώς στο δεύτερο ημίχρονο οι γηπεδούχοι έδειξαν ικανότητες και στις αντεπιθέσεις.
Ο Αρης πρέπει να παίξει με τρία χαφ, διότι οι ανακτήσεις μπάλας με αυτό το κάτι σαν 4-2-4 που ο Μπούργος προσπαθεί να μάθει στην ομάδα είναι δύσκολες και τα κενά στη μεσαία γραμμή πολλά. Από την άλλη το καλό για τον Αρη είναι ότι έχει πολλούς κυνηγούς: Ιτούρμπε, Μαντσίνι, Πάλμα, Καμάτσο, Γκρέι, Πάλμα, Ματέο Γκαρσία απόψε μπορεί να είναι χρήσιμοι όλοι. Σημειώνω και ότι πρόκειται για ομάδα που μπορεί να πετύχει δυο γκολ σε δέκα λεπτά, αν βρει ρυθμό.
Μυστήρια στη Μπρατισλάβα
Το απόλυτο μυστήριο είναι φυσικά ο Ολυμπιακός. Δεν έχει εκτός έδρας νίκη στην από την 30 Σεπτεμβρίου του 2021 που κέρδισε τη Φενέρ. Εχει έξι ευρωπαϊκά ματς στη σειρά χωρίς νίκη και σε όλα έχει δεχτεί γκολ. Πέρυσι στη Μπρατισλάβα απέσπασε απέναντι στη Σλόβαν ένα διαδικαστικό 2-2 υπερασπιζόμενος τη νίκη του με 3-0 στο Καραϊσκάκη και χωρίς να κάνει ένα καλό ματς. Πέρυσι πέτυχε στη Σλόβαν πέντε γκολ σε δυο ματς. Αλλά φέτος όλα είναι αλλιώς.
Ομολογώ πως με προβληματίζει κυρίως η παράξενη αισιοδοξία που διακρίνω στον Ολυμπιακό μετά την ισοπαλία στο Καραϊσκάκη. Η ισοφάριση του Ελ Αραμπί στο πρώτο ματς (και μάλιστα λίγο πριν τη λήξη του) θα πρεπε να προκαλέσει ανακούφιση αλλά και προβληματισμό, αλλά εγώ διακρίνω κυρίως αισιοδοξία: κάνει καλό στην ψυχολογία, αλλά πολύ φοβάμαι πως είναι και σημάδι πως δεν υπάρχει κατανόηση της δυσκολίας. Που σε εμένα μοιάζει τεράστια.
Ο Ολυμπιακός θα αγωνιστεί στο τέταρτο εφετινό ευρωπαϊκό του ματς με την τέταρτη διαφορετική του άμυνα: οι απουσίες του Βρσάλικο και του Παπασταθόπουλου είναι δεδομένες, ενώ ο Μανωλάς πήγε στην Μπρατισλάβα με μια μόνη προπόνηση τις τελευταίες δέκα μέρες. Θα λείψει και ο Ροντρίγκες που θα μπορούσε να είναι χρήσιμος για ένα εικοσάλεπτο: πιο πολύ χρόνο στα πόδια του δεν έχει. Οι θλάσεις που προέκυψαν ξαφνικά, (αυτό είναι το κόστος της αλλαγής προπονητή, γυμναστών και μεθόδων εκγύμνασης αυγουστιάτικα…), υποχρεώνουν τον Κάρλος Κορμπεράν να αλλάξει πολλά σε σχέση με το προηγούμενο παιγνίδι, αλλά νομίζω πως θα το έκανε έτσι κι αλλιώς γιατί οι διακριθέντες στο Καραϊσκάκη ήταν λίγοι. Τι θα κάνει; Το να ξεκινήσει τον Ρατζέλοβιτς μοιάζει αναγκαίο. Το να δείξει εμπιστοσύνη στον Ελ Αραμπί, παρόλο που δεν είναι ακόμα στην καλύτερη φόρμα του, επίσης είναι λογικό. Αλλά δεν μου φαίνεται πως αυτές οι αλλαγές μπορεί να αλλάξουν συνολικά την εικόνα: ο Ολυμπιακός για να κερδίσει χρειάζεται οι παίκτες του να έχουν καλύτερη απόδοση – όλοι οι παίκτες του.
Μόνο καρδιά
Η Σλόβαν είναι κι αυτή ένα μυστήριο. Μέχρι τώρα έχει παίξει καλύτερα εκτός έδρας από ότι εντός: ο κόουτς Βάις λέει ότι φταίει η πίεση των οπαδών. Στο κυριακάτικο ματς του πρωταθλήματος άφησε έξω τη μισή ομάδα – τον Ολυμπιακό τον σέβεται αλλά μετά από αυτά που είδε στο Καραϊσκάκη δεν τον φοβάται. Αυτό με κάποιο τρόπο θα μετρήσει: το σημειώνω όπως και το ότι ανάμεσα σε δυο ομάδες με προβλήματα είναι πάντα πιο εύκολο να λύσει τα δικά της αυτή που δυσκολεύεται εντός έδρας.
Ο ΠΑΟ αν αποκλείσει τη Σλάβια θα μπει στους ομίλους του UEFA Conference League: ο επόμενος αντίπαλος είναι του χεριού του. Ο Αρης αν προκρθεί συναντά την πανίσχυρη Νις. Ο Ολυμπιακός αν αποκλείσει τη Σλόβαν θα πάει με ηθικό στα ματς με τον Απόλλωνα Λεμεσσού – αν όχι τα ματς στα play off του UEFA Conference League θα είναι ψυχοβγαλτικά και δύσκολα όποιος κι αν είναι ο αντίπαλος.
Τα αποψινά ματς δεν είναι παιγνίδια προπονητών, αλλά παικτών. Πρέπει όλοι να καταθέσουν καρδιά. Κυρίως γιατί η λογική λέει πως η βραδιά θα ναι πολύ δύσκολη.
