Η Παρί Σεν Ζερμέν είναι η δεύτερη φιναλίστ του τελικού του Μονάχου και για πολλούς και το μεγάλο φαβορί για την κατάκτηση του Τσάμπιονς λιγκ. Η και φέτος πρωταθλήτρια Γαλλίας ξεπέρασε με μια δεύτερη νίκη το εμπόδιο της Αρσεναλ και φτάνει στον τελικό μολονότι ολοκλήρωσε την League Phase του Τσάμπιονς λιγκ στην 15^η θέση! Εκανε απλή υπόθεση την πρόκρισή της χάρη σε τρεις πρωταγωνιστές της. Τον τερματοφύλακα Τζίτζι Ντοναρούμα, τον εξαιρετικό εξτρέμ και δημιουργό Κβίτσα Κβαρατσκέλια και τον προπονητή της Λουίς Ενρίκε.

Ο Ντοναρούμα εναντίον των Αγγλων

H θέση του τερματοφύλακα παραμένει η μόνη μοναχική θέση σε ένα σπορ όπως το ποδόσφαιρο που χωρίς συνεργασίες και αλληλοκαλύψεις δεν γίνεται τίποτα. Ο Ντοναρούμα είναι ο μοναδικός παίκτης στην πανάκριβη ενδεκάδα της Παρί για τον οποίο δεν ξοδεύτηκαν χρήματα για την αγορά του: αποκτήθηκε ως ελεύθερος – οι οπαδοί της Μίλαν που τον βάφτισαν «Ντολαρρούμα» δεν του συγχωρέσαν ποτέ τον τρόπο που άφησε την ομάδα που τον ανέδειξε. Είχε προβλήματα στο ξεκίνημα της καριέρας του στο Παρίσι αλλά σήμερα είναι ίσως ο πιο δημοφιλής παίκτης της υποψήφιας πρωταθλήτριας Ευρώπης. Μοιάζει βετράνος γιατί παίζει απο τα 16, είναι 25 χρονών και μοιάζει 34, έκανε δυο μεγάλες επεμβάσεις που έδωσαν στην Παρί την νίκη επί της Αρσεναλ στο Λονδίνο και ξεκίνησε το ματς στο Παρκ Ντε Πρένς με άλλες δυο μεγάλες επεμβάσεις στα δέκα πρώτα λεπτά! Κι αυτές απλοποίησαν την πρόκριση.

Η Αρσεναλ μπήκε στο ματς πολύ πιεστικά. Ο Αρτέτα είχε την ιδέα κάπως να περιμένει την Παρί στο πρώτο ματς και η ομάδα του έκανε τότε την πρώτη της ευκαιρία στο 44΄ κι ενώ βρέθηκε πίσω στο σκορ από γκολ του Ντεμπελέ αμέσως. Χθες ο Καταλανός μαθητής του Πεπ Γκουαρντιόλα έκρινε ότι η ομάδα του δεν έπρεπε να επαναλάβει όσα στο πρώτο ματς κι έστειλε την Αρσεναλ στην επίθεση από το πρώτο λεπτό. Με την άμυνα στην σέντρα, τον Ντέγκλαν Ράις να καθοδηγεί το πρέσινγκ, τις ατελείωτες κομπίνες στις στημένες φάσεις, τον Μερίνο ψεύτικο φορ και τον Πάρτεϊ να εκτελεί τα πλάγια άουτ (!) πιο δυνατά από ποτέ, οι Κανονιέρηδες έκαναν ό,τι μπορούσαν (και ίσως και περισσότερα…) για να σβήσουν το 0-1 του πρώτου ματς γρήγορα. Θα τα είχαν καταφέρει αν ο Ιταλός τερματοφύλακας δεν έκανε δυο καταπληκτικές επεμβάσεις πρώτα στο 3΄σε κοντινή προβολή του Ματρινέλι και μετά στο 7΄σε ένα καταπληκτικό σουτ του Εντεγκαρντ – ο Ντοναρούμα έκανε κι ένα τρίτο θαύμα στο 67΄σε σουτ του Σάκα, αλλά είναι οι δυο αυτές πρώτες επεμβάσεις του που απλοποίησαν το ματς. Σήμερα θα έπρεπε να είναι ο νούμερο 1 στόχος όλων των ομάδων της Πρέμιερ λιγκ: όταν βλέπει αγγλικές ομάδες κάτι παθαίνει! Κέρδισε με την Σκουάντρα Ατζούρα το Euro2020 στο Γουέμπλεϊ στα πέναλτι, απέκλεισε φέτος στην ίδια διαδικασία με την Παρί την Λίβερπουλ, σταμάτησε την Αστον Βίλα στα προημιτελικά και είχε καθοριστική συμμετοχή στον αποκλεισμό της Αρσεναλ: χθες νικήθηκε από τον Σάκα μόνο στο 77΄ με το ματς ήδη στο 2-0 κι ενώ η άμυνα του τον εξέθεσε. Αλλά μικρό το κακό.

Είναι όμως Γεωργιανός

Αφού ο γίγαντας τερματοφύλακας κράτησε το μηδέν ακυρώνοντας την προσπάθεια της Αρσεναλ να αιφνιδιάσει την Παρί στην αρχή του ματς ανέβηκε στην έδρα ένας καθηγητής της θέσης του εξτρέμ, ο 25χρονος Κβίτσα Κβαρασκέλια για να βάλει τις βάσεις της νίκης. Ο Κβαρασκέλια δεν ήταν καν ο καλύτερος του χθεσινού ματς: ο τίτλος του MVP πήγε και δικαίως σε αυτόν που πιθανότητα είναι ο καλύτερος δεξιός μπακ του κόσμου, στον Μαροκινό Χακίμι, σκόρερ του δεύτερου γκολ μεταξύ άλλων. Αλλά αρκούσε μια καταπληκτική κατεβασιά του Κβάρα στο 16΄για να τελειώσουν στο Παρίσι τα καρδιοχτύπια των οπαδών των Γάλλων. Την πρώτη φορά που η Παρί πλησίασε ο προλετάριος αυτός σούπερ σταρ (που αν ήταν Αργεντίνος, Αγγλος, Ισπανός, Ιταλός κτλ θα διαβάζαμε ήδη συγκρίσεις του με τους μεγαλύτερους στην ιστορία που έχουν παίξει στην θέση του) άφησε καρφωμένους στο γήπεδο τρεις παίκτες της Αρσεναλ και σημάδεψε το δοκάρι του ανήμπορου Ράγια. Γκολ δεν υπήρξε αλλά η φάση ήταν αρκετή για να αλλάξει την εικόνα του ματς. Η φούρια της Αρσεναλ τελείωσε και η άμυνα ψηλά άρχισε να φέρνει πονοκεφάλους – απέναντι στον Κβαρασκέλια άρχισε να μοιάζει αμέσως αυτοκαταστροφική. Η Παρί άρχισε να την τρυπάει παίζοντας απλά και μεθοδικά – ο Κβάρα δεν είχε στο πλάι του τον απόντα αρχικά Ντεμπελέ, αλλά και ο Μπαρκολά και ο Ντουέ μια χαρά έπαιξαν το ρόλο των τρομοκρατών της άμυνας. Το 1-0 το βρήκε με ένα καταπληκτικό σουτ με το αριστερό στο 27΄ο Φαμπιάν Ρουίς – αλλά αυτό ήταν απλά θέμα χρόνου και τον χρόνο στην Παρί για να κάνει το παιγνίδι της τον  έδωσε ο Κβάρα. Που γυρνάει, πρεσάρει, μαρκάρει, κι αποκτήθηκε τον Ιανουάριο με 75 εκατ ευρώ από την Παρί ενώ η Αρσεναλ μολονότι γνώριζε το πρόβλημα που έχει στην θέση του φορ δεν έψαξε για ενισχύσεις.

Επειδή όλα εδώ πληρώνονται το δεύτερο ημίχρονο έγινε μια απλή διαδικασία: η Παρί αφού προηγουμένως είδε τον Βιτίνια να κάνει μια από τις χειρότερες εκτελέσεις πέναλτι στην ιστορία της εφετινής διοργάνωσης έφτασε στο 2-0 με τον Χακίμι και στο Παρίσι ξεκίνησαν οι γιορτές και τα πανηγύρια. Ο Σάκα μείωσε και θα μπορούσε και να ισοφαρίσει στο 80΄. Βρήκε την μπάλα μπροστά του και σε άδειο τέρμα – αλλά έφτασε σε αυτή με λάθος βηματισμό. Η Αρσεναλ δεν πήρε μια ισοπαλία που θα της επέτρεπε να αποχωρήσει από την διοργάνωση με ένα θετικό αποτέλεσμα: να προκριθεί θα ήταν κομμάτι δύσκολο. Η καλή ομάδα του Αρτέτα είναι μια εξαιρετική μηχανή. Δεν έχει όμως προσωπικότητες κι αυτό φάνηκε. Ολο αυτό τον καιρό ο κόσμος συζητά για την ικανότητα του Μερίνο να παίζει σε πολλές θέσεις, την πρόοδο του Ντέγκλαν Ράις, την ομοιογένεια της και το πώς γίνεται κάποιος με το θεαματικό όνομα Εντεγκααρντ να μην είναι ήρωας του Αρχοντα των Δακτυλιδιών. Αλλά δεν υπάρχει στην ομάδα του Αρτέτα ένας σούπερ σταρ – και δεν γίνεται χωρίς τέτοιους σε αυτό το επίπεδο.

Ο πρώην θεωρητικός του τίκι τάκα

Ούτε κι ο Αρτέτα είναι ένας σούπερ σταρ της προπονητικής, ενώ ο Λουίς Ενρίκε με τα καλά του και τα στραβά του είναι. Εχει ήδη κερδίσει το Τσάπιονς λιγκ με την Μπαρτσελόνα, ήταν πέρυσι στον ημιτελικό του με την Παρί και φέτος χωρίς τον ΕμΠαπέ βοήθησε την ομάδα του να κάνει ένα βήμα παραπάνω. Από θεωρητικός του «τίκι τάκα φούτμπολ» μετά την αποτυχία του στην Εθνική Ισπανίας ο Λουίς Ενρίκε άλλαξε αρκετά. Χθες εμφάνισε μια ομάδα που έκανε στο Παρίσι ένα διαφορετικό ματς από αυτό που είχε κάνει με την Μάντσεστερ Σίτι, την Λίβερπουλ, την Αστον Βίλα σε βραδιές ανάλογης κρισιμότητας. Σε εκείνα τα ματς η ομάδα του πίεσε, πήρε την πρωτοβουλία, πάτησε γκάζι. Χθες η Παρί κέρδισε την Αρσεναλ επαναλαμβάνοντας αρκετά από όσα της έδωσαν την νίκη στο Λονδίνο: ήταν συμπαγής στα μετόπισθεν, υπέφερε στην αρχή αλλά δεν έδωσε στους Κανονιέρηδες χώρους, χτύπησε στις αντεπιθέσεις κι ας μην είχε στην αρχή το απόλυτο για αυτές όπλο, δηλαδή τον Οσμάν Ντεμπελέ που κάνει την μεγαλύτερη χρονιά της καριέρας του. Όταν έβαλε στο ματς ο Λουίς Ενρίκε, μόλις διαπίστωσε πως δεν είναι απολύτως έτοιμος να προσφέρει γιατί φοβόταν να σπριντάρει, έβγαλε μετά από πέντε μόλις λεπτά τον Ντουέ για να βάλει ένα πλάγιο αμυντικό, τον Ερνάντεζ και να κλειδώσει το ματς. Ευχαριστημένος και δικαίως από το δημιούργημα του έκανε την μόλις τρίτη αλλαγή του στο 89΄περνώντας τον Ράμος για τον χρόνο των καθυστερήσεων: δεν άφησε τίποτα στην τύχη. Κι όχι μόνο: την παραμονή του ματς έλεγε στους Γάλλους δημοσιογράφους πως αν το μυαλό του είναι στην δουλειά του, δηλαδή στην Παρί, η καρδιά του είναι στο Σαν Σίρο όπου η Μπαρτσελόνα του θα δοκιμαζόταν με την Ιντερ και για την έκβασή του ματς ανησυχούσε! Απίθανο, αλλά και ενδεικτικό του πόσο αφεντικό αισθάνεται στην Παρί ο προπονητής της. Τόσο μεγάλο ώστε να μην διστάζει να εκφράζει δημόσια την αγάπη του για μια παλιά του ομάδα, την οποία τελικά δεν θα βρει στον τελικό. Αλλά αυτό τους Καταριανούς ιδιοκτήτες που έχουν ξοδέψει και φέτος πάρα πολλά και τους οπαδούς της Παρί που έχουν στην Ευρώπη ζήσει αποτυχίες απερίγραπτες, δεν νομίζω να τους απασχολεί καθόλου.  

*(Gazzeta.gr Μάιος 2025)