Ο ΠΑΟΚ έφερε ήδη στην Θεσσαλονίκη τον Γιώργο Γιαμουκάκη την στιγμή που οι οπαδοί του περιμένουν την οριστικοποίηση της συμφωνίας με την Σλάβια Πράγας για την αγορά του Χρήστου Ζαφείρη. Σε ένα καλοκαίρι που πολλοί (κι όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά ειδικά εδώ) ψάχνουν και θέλουν να αποκτήσουν Ελληνες παίκτες ο ΠΑΟΚ όλα δείχνουν πως θα καταφέρει να αποκτήσει δυο Ελληνες διεθνείς: ο Ζαφείρης είναι πλέον βασικός στην Εθνική του Ιβάν Γιοβάνοβιτς και ο Γιακουμάκης σίγουρα γύρισε στην Ελλάδα έχοντας στο μυαλό του πως στην Εθνική μπορεί να καταφέρει να επιστρέψει καθώς η καριέρα του σε αυτή σταμάτησε στο χαμένο του πέναλτι στην Γεωργία, όταν η Εθνικής μας έχασε την δυνατότητα να αγωνιστεί στα τελικά του Euro της Γερμανίας. Οι κινήσεις αυτές αλλά και όλο το ενδιαφέρον που υπάρχει φέτος για Ελληνες παίκτες μου θύμισε εκείνο την καμπάνια της δεκαετίας του ΄80 υπό τον τίτλο ο «Επιμένων Ελληνικά». Ηταν μια μάλλον απέλπιδα προσπάθεια να σωθούν τα ελληνικά προϊόντα. Αλλά στην εφετινή χρονιά δεν τίθεται ζήτημα σωτηρίας των Ελληνων παικτών: μάλλον αυτοί είναι που μπορεί να σώσουν τις ελληνικές ομάδες.

Βιογραφικό απίθανο

Για τον Γιώργο Γιακουμάκη μέχρι τώρα ισχύει το ουδείς «προφήτης στον τόπο του». Από τον Π.Ο Ατσαλένιο βρέθηκε στον Πλατανιά αφού πέρασε για λίγο και από την Επισκοπή. Κατέληξε στην ΑΕΚ όπου δεν έγινε ποτέ βασικός – σε τρια χρόνια έπαιξε τριάντα ματς αλλά πέτυχε μόνο ένα γκολ, αλλά τι γκολ! Αυτό το μοναδικό εναντίον του Ολυμπιακού στο Καραϊσκάκη πιθανότατα ήταν το σημαντικότερό για να κατακτήσει η ΑΕΚ το περιπετειώδες πρωτάθλημα το 2018. Μετά, αφού πέρασε λίγο από τον ΟΦΗ για να ολοκληρώσει την μεγάλη του περιοδεία στην Κρήτη, πήρε το δρόμο του εξωτερικού κάνοντας μόνος εντελώς μια σπουδαία καριέρα – πράγμα για το οποίο οφείλεις να τον παραδέχεσαι.

Ο Γιακουμάκης έκανε restart καριέρας στα 26 (!) ξεκινώντας από την Γκόρνικ στην Πολωνία όπου έμεινε έξι μήνες δανεικός από την ΑΕΚ. Του ήταν αρκετοί για να τραβήξει το μάτι της Φένλο που τον αγόρασε πληρώνοντας 450 χιλιάδες ευρώ κι αφού τον είδε στο Ολλανδικό πρωτάθλημα να κάνει σπουδαία πράγματα τον πούλησε στην Σέλτικ για 3 εκατ. Στην Σκωτία ο Γιακουμάκης που είχε πάρει φόρα συνέχισε να σκοράρει, αλλά το πιο σπουδαίο για μένα είναι αυτό που αποφάσισε μετά: δεν δίστασε να πάει πρώτα στο MLS και στην Ατλάντα και μετά στο Μεξικό και στην Κρουζ Αζούλ – να σημειωθεί πως και οι δυο αυτές ομάδες έδωσαν για τον Ελληνα φορ σοβαρά χρήματα για αυτό άλλωστε και οι Μεξικάνοι τον έδωσαν στον ΠΑΟΚ δανεικό. Το βιογραφικό του Γιακουμάκη δεν θυμίζει βιογραφικό Ελληνα ποδοσφαιριστή: όλα τα σπουδαία τα έκανε μακριά μας.  

Η σωστή στρατηγική

Το ίδιο ακριβώς ισχύει και για τον πολύ νεότερο Ζαφείρη του οποίου την αγορά, αν ο ΠΑΟΚ την ολοκληρώσει (το επισημαίνω γιατί ακόμα δεν έχει ανακοινωθεί η απόκτηση), θα έχει σπάσει φέτος όλα τα κοντέρ σε ό,τι αφορά το εφετινό ελληνικό μεταγραφικό παζάρι. Αγοράζοντάς τον από την Σλάβια Πράγας ο ΠΑΟΚ αναμένεται να πληρώσει ένα ποσό που θα φτάσει τα 15 εκατ ευρώ και ίσως και να τα ξεπεράσει καθώς υπάρχουν και μπόνους. Στον Ζαφείρη ο ΠΑΟΚ πρότεινε τριπλασιασμό (!) των ετήσιων αποδοχών που είχε στην Τσεχία και έτσι κέρδισε και την συγκατάθεσή του: ο ΠΑΟΚ πρώτα συμφώνησε με τον ποδοσφαιριστή και μετά με την ομάδα του. Και καλά έκανε διότι αλλιώς δεν γίνονται αυτές οι μεταγραφές.

Πίεση και ανάγκες

Ακούω από πολλούς ότι ο κ. Ιβάν Σαββίδης, που φέτος επανεμφανίστηκε στην Τούμπα (και στη Θεσσαλονίκη γενικότερα) μετά από χρόνια υποχρεώθηκε να δώσει πολλά χρήματα εξαιτίας της εμφάνισης του Αριστοτέλη Μυστακίδη και των σχέσεων του με τον Ερασιτέχνη ΠΑΟΚ που έχουν δημιουργήσει αναστατώσεις. Επίσης πολλοί συνδέουν την απόκτηση του Ζαφείρη με την πίεση που έχει ο ΠΑΟΚ από τους οργανωμένους οπαδούς του που από την αρχή του καλοκαιριού έχουν επισημάνει ότι φέτος πρέπει να κερδίσει τίτλους λόγω των γενεθλίων των εκατό του χρόνων. Κι αν όλα αυτά ισχύουν που είναι το κακό; Αν κάποιοι πιέζουν μια ομάδα να αποκτήσει παίκτες για να γίνει καλύτερη, καλώς το κάνουν. Πόσο μάλλον όταν από τα ταμεία του ΠΑΟΚ είναι γεμάτα: από τις πωλήσεις του Τζήμα στην Μπράιτον και του Κοτάρσκι στην Κοπεγχάγη έχουν μπει σε αυτά πάνω από 25 εκατ ευρώ φέτος.

Κι αν ωστόσο αυτά ισχύουν εγώ νομίζω πως κυρίως η κακή εμφάνιση που έκανε ο ΠΑΟΚ με την Βολφμπέργκερ λειτούργησε ως καμπανάκι συναγερμού. Θα μου κάνει εντύπωση αν μέχρι το τέλος των μεταγραφών ο ΠΑΟΚ δεν αποκτήσει άλλους δυο παίκτες τουλάχιστον για να ενισχύσει την άμυνα και την επίθεσή του. Όχι γιατί ο Σαββίδης πιέζεται από τον Μυστακίδη κι ο κόσμος περιμένει τίτλους για τα 100 χρόνια: αλλά γιατί για να παίξει καλύτερο ποδόσφαιρο πρέπει να καλύψει τις ελλείψεις του και να έχει ένα ρόστερ πιο δυνατό από πέρυσι. Για αυτό γίνονται μεταγραφές. Κι όλα αυτά ισχύουν είτε αυτή του Ζαφείρη ολοκληρωθεί, είτε χαλάσει – που δεν το πιστεύω. Και να χαλάσει άλλωστε πάλι τέτοια χρήματα πρέπει ο ΠΑΟΚ να πληρώσει για να δυναμώσει σοβαρά.   

Ολοι οι Ελληνες κοστίζουν πολύ  

Για τον Ζαφείρη είχε κάνει ενδιαφερθεί ο Ολυμπιακός στην αρχή του καλοκαιριού. Δεν προχώρησε εξαιτίας του ό,τι ο Ζαφείρης δεν μπορεί να μπει στην ευρωπαϊκή λίστα ως Ελληνας. Ο Ολυμπιακός ωστόσο δεν νομίζω πως θα έδινε ποτέ τόσα χρήματα διότι στην θέση του Ζαφείρη έχει ποδοσφαιριστές και Ελληνες: ο Μουζακίτης δεν έφυγε, ο Λιατσικούρας ανεβαίνει.

Η ερώτηση, αν είναι πολλά τα χρήματα που πλήρωσε ο ΠΑΟΚ, για μένα δεν έχει μεγάλη σημασία: όταν έχεις ανάγκες και θες να βοηθήσεις τον προπονητή σου, αλλά κι όταν θες να είναι και οι οπαδοί της ομάδας ευχαριστημένοι, αγοράζεις ακριβά. Κατά τα άλλα οι τιμές των Ελλήνων παικτών έχουν εκτοξευτεί και το ξέρουμε. Είναι σίγουρα λίγο παράξενο αυτό καθώς οι διεθνείς μας δεν έχουν ακόμα σημαντικές επιτυχίες με την Εθνική, όμως είναι τόσοι πολλοί πλέον αυτοί που διαπρέπουν στο εξωτερικό ώστε θεωρούνται οι Ελληνες αξιόπιστες επιλογές. Οποιος πιστεύει ότι είναι πολλά τα 15 εκατ για τον Ζαφείρη, ας σκεφτεί ότι ο Μαυροπάνος, ο Παυλίδης, ο Τζόλης, ο Κουλιεράκης, φυσικά ο Καρέτσας έχουν χρηματιστηριακή αξία τριπλάσια και βάλε. Και μετά ας δουν τι προτάσεις φέρουν οι Ελληνες παίκτες αλλά και τι χρήματα ζητάνε για αυτούς οι ελληνικές ομάδες. Για τον Γιάννη Κωνσταντέλια η Στουτγάρδη έδινε 20 εκατ ενώ ο Ολυμπιακός για τον Τζολάκη και τον Μουζακίτη αξιώνει παραπάνω. Λογικό αφού για την Μπάμπη Κωστούλα πήρε από την Μπράιτον κοντά 40. Το είχα γράψει στην αρχή του καλοκαιριού: το made in Greece είναι ετικέτα που μαρτυρά πως ένας παίκτης κοστίζει πολλά. Και η Νότιγχαμ Φόρεστ, που θέλει τον Τσιμίκα από την Λίβερπουλ, το διαπιστώνει αυτές τις μέρες. Η Λίβερπουλ πουλάει τον Ελληνα ακραίο μπακ. Αλλά με σοβαρά χρήματα.

Τα φέρνεις τα παίρνεις

Ο ΠΑΟΚ επέμεινε ελληνικά ψάχνοντας Ελληνες διεθνείς. Αυτό συνέβη το καλοκαίρι που ο ΠΑΟ πούλησε με ποσό ρεκόρ για την ιστορία του τον Βαγιαννίδη κι έφερε πίσω τον Κυριακόπουλο (και είδαμε ήδη την ευκολία της προσαρμογής του), αλλά και το καλοκαίρι που ο Πνευμονίδης, ο Λιατσικούρας και ο Καλογερόπουλος έχουν παίξει πολύ στα φιλικά του Ολυμπιακού την στιγμή που στην ΑΕΚ ο Πήλιος μοιάζει κι αυτός να έχει αποκτήσει προβάδισμα στην ενδεκάδα. Κάποτε, πολύ πρόσφατα, πολλοί Ελληνες οπαδοί αντιμετώπιζαν τους Ελληνες παίκτες σαν αναγκαίο κακό: ακόμα υπάρχουν πολλοί που δεν καταλαβαίνουν πόσο χρήσιμοι είναι κι όχι μόνο για τις ευρωπαϊκές λίστες που χωρίς αυτούς αυτές είναι άδειες. Πιο πολύ και από τις λίστες μετράει το ότι οι Ελληνες παίκτες φέρνουν χρήματα. Κι όποιος τα φέρνει τα παίρνει. Είναι ο μόνος κανόνας που ισχύει στην σόουμπιζ.

(Gazzeta.gr Αυγουστος 2025(