Μια εβδομάδα πριν έγραφα εδώ ότι οι τρεις ελληνικές ομάδες που συμμετείχαν στους ευρωπαϊκούς προκριματικούς, δηλαδή ο Παναθηναϊκός, ο ΠΑΟΚ και η ΑΕΚ κρατούσαν την τύχη στα χέρια τους μετά τα πρώτα ματς. Ο ΠΑΟΚ, που θεωρητικά ήταν στην πιο δύσκολη θέση καθώς είχε ηττηθεί στην Κροατία, έπρεπε να ανατρέψει μια ήττα με 1-0 στην Ριέκα στην κατάμεστη Τούμπα: παλιά του τέχνη κόσκινο. Ο ΠΑΟ έπρεπε απλά να μην δεχτεί γκολ στην Σαμσούντα: έχει άμυνα και τρόπους για να το κάνει. Η ΑΕΚ έπρεπε να κεφαλαιοποιήσει την ισοπαλία στις Βρυξέλλες – η αποστολή της ήταν περίπλοκη καθώς αντίθετα από τους άλλες δυο ομάδες αυτή δεν είχε εξασφαλίσει την ευρωπαϊκή της συνέχεια σε περίπτωση αποκλεισμού. Οι τρεις ελληνικές ομάδες είχαν ζόρικες βραδιές αλλά έδειξαν χαρακτήρα. Τα κατάφεραν όλες να προκριθούν. Και μπράβο τους. Και οι τρεις μάλιστα πέρασαν κάνοντας απόλυτα σωστή εφαρμογή φανερών και δεδομένων τεχνικών σχεδίων: οι τρεις προπονητές τους έκαναν πολύ καλή δουλειά και πιστώνονται τις προκρίσεις.

Με πλάνο και τρόπο

Οσο πλησίαζε το ματς του ΠΑΟ στην Σαμψούντα ομολογώ ότι είχα ανησυχήσει κομμάτι για το αν θα τα καταφέρει ο Παναθηναϊκός για δυο λόγους. Ο πρώτος γιατί η ιστορία της πώλησης και της αντικατάστασης του Φώτη Ιωαννίδη έμοιαζε να είναι σημαντικότερη στην επικαιρότητα του ΠΑΟ από το ματς με τους Τούρκους. Ο δεύτερος λόγος είχε να κάνει με τις δηλώσεις του Ρουί Βιτόρια πριν το παιγνίδι: ο Πορτογάλος είχε με τον τρόπο του εξαγγείλει το τι θα κάνει ο Παναθηναϊκός στην Σαμψούντα λέγοντας ότι η ομάδα του θα προσπαθήσει μεν να κυριαρχήσει και να κρατήσει την μπάλα, αλλά αν αυτό της είναι δύσκολο είναι προετοιμασμένη και να αμυνθεί. Μου φάνηκε πως αυτό ήταν κομμάτι επικίνδυνο – όχι τόσο ξεκάθαρο όσο η περίσταση απαιτούσε. Ωστόσο αυτό που ο Ρουι Βιτόρια περιέγραψε ήταν τελικά αυτό που συνέβη κι αυτό είναι δείγμα του πόσο καλά πλέον ο Πορτογάλος γνωρίζει την ομάδα του. Στην Σαμψούντα φάνηκε πως η προσαρμογή στις ανάγκες του ματς που ο κόουτς του ΠΑΟ περιέγραψε ήταν μια συνταγή επιτυχίας που εκτελέστηκε κατά γράμμα.

Ο ΠΑΟ έδειξε τα καλά στοιχεία που μας είχε δείξει στην Κρακοβία κόντρα στην Σαχτάρ ως προς την άμυνα και τα καλά στοιχεία που είχαμε δει στο ΟΑΚΑ στην νίκη του κόντρα στην Σάμσουνσπορ μια εβδομάδα πριν ως προς τον έλεγχο του παιγνιδιού. Δεν είναι τυχαίο καθώς ο Βιτόρια παρουσίασε μια ομάδα κράμα αυτών των εμφανίσεων: κράτησε στην αρχική ενδεκάδα τους τέσσερις της άμυνας στο ματς της Κρακοβίας αποφεύγοντας τον πειρασμό να χρησιμοποιήσει πχ τον Καλάμπρια από την αρχή (Κότσιρας, Κυριακόπουλος, Τουμπα και Πάλμερ Μπράουν ήταν πάλι πολύ καλοί), αλλά κράτησε και τους τρεις χαφ που είχαν αγωνιστεί κόντρα στην Σαμσονσπόρ στην Αθήνα δηλαδή τον Τσιριβέγια, τον Τσέριν και τον Μπακασέτα. Οι μόνες του αλλαγές σε σχέση με τα προηγούμενα ματς ήταν στην επίθεση όπου αγωνίστηκαν μαζί για πρώτη φορά μετά από καιρό ο Τετέ, ο Τζούρισιτς που επέστρεψε και ο Ιωαννιδης που φεύγει. Ο ΠΑΟ στο δεύτερο ημίχρονο βελτιώθηκε, νιώθοντας πιο σίγουρος αλλά και γιατί υπήρξε μια προσήλωση στις προσωπικές μονομαχίες σχεδόν υποδειγματική: ακόμα και ο Μπακασέτας έδωσε τα πάντα κυνηγώντας τον Εντσαμ τον μάλλον πιο επικίνδυνο χαφ των γηπεδούχων.

Από τον Παναθηναϊκό έλειψε μόνο το γκολ το οποίο θα μπορούσε να το έχει πετύχει στο δεύτερο ημίχρονο όταν είχε και χώρους στις αντεπιθέσεις (ο Ιωαννίδης και ο Τετέ είχαν ευκαιρίες) ή αν ο διαιτητής Πελίτο ήταν λίγο πιο ακριβοδίκαιος και έδινε πέναλτι στον Τετέ στο 71΄. Το βασικό ωστόσο ήταν η προσήλωση σε ένα στιβαρό αμυντικό πλάνο: ακόμα κι ο Γερεμέγιφ πχ ήταν χρήσιμος στο ροκάνισμα του χρόνου στο τέλος.

Η συμμετοχή στο Europa League επιτρέπει πλέον και κάποιες ηχηρές μεταγραφές στο φινάλε του παζαριού. Ο πονοκέφαλος των ελέγχων της UEFA τελείωσε οριστικά χάρη στον διπλασιασμό των σταθερών ευρωπαϊκών εσόδων. Ο ΠΑΟ πάει για τέσσερις μεταγραφές σε τέσσερις μέρες.    

Ο ΠΑΟΚ του Κωνσταντέλια

Ο ΠΑΟΚ ήταν η μεγάλη έκπληξη της βραδιάς, όχι μόνο γιατί έκανε πλάκα στην Ριέκα, αλλά γιατί η απόδοσή του ήταν μια εκρηκτική έκπληξη. Ο Ρασβάν Λουτσέσκου, παρόλο που δεν ήθελε να ακούει για την καλή παράδοση του ΠΑΟΚ κόντρα σε Κροάτες ήταν αισιόδοξος μια μέρα πριν: περίμενε ο ΠΑΟΚ να λυθεί επιθετικά, έλεγε πως αυτό και μόνο του λείπει και το είδε.

Το σπουδαιότερο είναι ότι στο επιθετικό αυτό λύσιμο υπήρξε και η δική του συμβολή. Ο ΠΑΟΚ εμφανίστηκε πολύ ψυχωμένος και είναι χαρακτηριστικό πως πριν ο Μεϊτέ, μετά από εκτέλεση κόρνερ, ανοίξει το σκορ μόλις στο 12΄, είχε ήδη δημιουργήσει τρεις επικίνδυνες καταστάσεις. Το γρήγορο γκολ σίγουρα απλοποίησε τα πράγματα για τον ΠΑΟΚ αλλά όπως τελικά φάνηκε αυτή δουλειά έγινε εύκολα γιατί η σύνθεση που παράταξε αυτή τη φορά ο Λουτσέσκου αποδείχτηκε η καλύτερη για την περίσταση.

Το μυστικό ήταν ένα και είναι απλό: η διευκόλυνση του Κωνσταντέλια να γίνει επικίνδυνος με την μπάλα στα πόδια. Για να συμβαίνει αυτό ο μικρός πρέπει να έχει χώρο να παίξει με την μπάλα – όχι χώρο για να τρέξει, αλλά για να την κοντρολάρει, να κινηθεί μαζί της, να στήσεις συνεργασίες. Χθες ο Ντεσπότοφ και ο Ζίφκοβιτς έδωσαν πλάτος στην επίθεση, δηλαδή επέτρεψαν στον Κωνσταντέλια να πάει στα αγαπημένα του ένας εναντίον ενός που η παρουσία του ακόμα μη προσαρμοσμένου Ιβανουσεκ που κινείται στον ίδιο χώρο με αυτόν του τα στερεί.

Το γκολ του 2-0 που ο Ελληνας μεσοεπιθετικός σημειώνει στο 25΄ μαρτυρά αυτή ακριβώς την δυνατότητα που ο Κωνσταντέλιας είχε χθες σε αντίθεση με προηγούμενα ματς: αν υπήρχε στο ματς ο Ιβανούσεκ είναι αμφίβολο αν ο σκόρερ θα βρισκόταν στη θέση αυτή, αν θα απομόνωνε τον Ορετς κι αν θα έφτανε στο σουτ. Όταν ο Κωνσταντέλιας μπορεί να κάνει τα σόλα του όλοι φαίνονται πιο χρήσιμοι: ο Τσάλοφ πχ που έκανε το 3-0 στο 56΄ μόνος στην μικρή περιοχή.

Στην Τούμπα ξεκίνησε ένα τεράστιο πάρτι, γιατί όλοι είδαν τον ΠΑΟΚ που περιμένουν για πρώτη φορά φέτος: πρώτος ο Ιβάν Σαββίδης. Οταν ο Γιακουμάκης στο 77΄ πέτυχε το 4-0 έχοντας προηγουμένως πάρει και την αποβολή του Μαϊστόροβιτς  υπήρξε ντελίριο: από τον Ελληνα διεθνή στον ΠΑΟΚ περιμένουν πάρα πολλά και χθες πήραν μια γεύση από το τι μπορεί να προσφέρει. Επειδή όταν όλα πάνε καλά μπορεί να πάνε και καλύτερα ο Πέλκας στα περίπου 15 λεπτά της συμμετοχής του πρόλαβε για να διαμορφώσει το τελικό 5-0. Ο ΠΑΟΚ προκρίθηκε εύκολα εξαφανίζοντας τους παίκτες της πρωταθλήτριας Κροατίας που τον είχαν δυσκολέψει πολύ στο πρώτο παιχνίδι. Ο Φρουκ, με το υπέροχο αριστερό πόδι είχε την μοναδική καλή ευκαιρία των φιλοξενούμενων: ένα σουτ στο δοκάρι του Παβλένκα στο 17΄- μετά δεν ακούμπησε την μπάλα. Ο δε Γιάνκοβιτς χάθηκε. Ο ΠΑΟΚ ήταν άριστα προετοιμασμένος και ψυχωμένος. Κυρίως όμως ήταν για πρώτη βραδιά φέτος η ομάδα του Γιάννη Κωνσταντέλια.   

Η επιβράβευση της ΑΕΚ και του Νίκολιτς

Πριν τα ματς αρχίσουν ήμουν σχεδόν βέβαιος μόνο για ένα πράγμα: για το ότι η ΑΕΚ θα έφτανε στον δικό της θρίαμβο αποκλείοντας για πρώτη φορά στην ιστορία της την Άντερλεχτ. Το ποδόσφαιρο αντίθετα από ό,τι λέγεται είναι αρκετά δίκαιο. Ο κόουτς Νίκολιτς φέτος το καλοκαίρι στην ΑΕΚ δούλεψε σχεδόν υποδειγματικά. Άλλαξε την ατμόσφαιρα στην ομάδα με αποφάσεις δύσκολες, όπως ο παραμερισμός παικτών με μεγάλα συμβόλαια, γεγονός που έστειλε στα αποδυτήρια το σημάδι πως όλα πια είναι διαφορετικά. Στήριξε παίκτες που έκλεισαν την σεζόν με γκρίνιες τεράστιες όπως ο Πήλιος, ο Ρότα, ο Κοϊτά, ο Μάνταλος. Βοήθησε ψυχολογικά τους Στρακόσια, Περέιρα και Πιερό. Δεν έβαλε αμέσως στο γήπεδο όλους τους νεοφερμένους – του Κουτέσα φανερά του τσίγκλησε τον εγωισμό – αλλά όσοι φάνηκαν να αξίζουν την θέση του βασικού (ο Ρέλβας κι ο Μάριν πχ) δεν πέρασαν γυμνάσια. Ο Νίκολιτς έκανε εμπράκτως αυτοκριτική αλλάζοντας το σύστημά του όταν κατάλαβε πως με εξτρέμ η ΑΕΚ λειτουργεί καλύτερα. Επανέφερε τον Ελίασον, ακόμα κι αν η αρχική απόφαση της διοίκησης ήταν η πώλησή του. Όλα αυτά έχουν ως αποτέλεσμα μια ομάδα με υγεία και κέφι: η ΑΕΚ έπαιξε το πιο κεφάτο ποδόσφαιρο από όλες τις ομάδες στην πρεμιέρα του πρωταθλήματος. Και χθες εξαργύρωσε την καλή δουλειά του προπονητή της με γκολ του Κοϊτά, που παιδεύεται να μάθει την θέση στην οποία ο προπονητής τον χρησιμοποιεί πεπεισμένος από τον Νίκολιτς ότι μπορεί, και το Κουτέσα που με τις εμφανίσεις του ανάγκασε τον κόουτς να αλλάξει σύστημα. Η ΑΕΚ είχε διακριθέντες όλους τους παίκτες της κι από αυτό καταλαβαίνεις πόσο σωστά έφτασε σε ένα ματς που ήταν τελικός.

Τώρα πρέπει να δώσουν στον Νίκολιτς του παίκτες που θέλει. Το δικαιούται.      

Παρουσίασε μια ομάδα με μεγάλο επιθετικό κέφι που από την αρχή του παιχνιδιού, στρίμωξε τους Βέλγους καθοδηγούμενη από έναν εξαιρετικό Μαρίν και έχοντας τρεις παίκτες σε καταπληκτική κατάσταση πίσω από τον Πιέρο. Ο Κοϊτά άνοιξε το σκορ στο 36΄με ένα καταπληκτικό σουτ: φάνηκε ότι την ήξερε καλά την Άντερλεχτ χάρη στο πέρασμα του από το βελγικό πρωτάθλημα. Ο Ελίασον τρέλανε όποιον παίκτη είχε την ατυχία να αναλάβει από το Χάσι την αποστολή να τον σταματήσει. Το γκολ της σιγουριάς το βρήκε στο 48΄ ο Κουτέσα που είναι ένας παίκτης που Νίκολιτς κατάφερε να κερδίσει στην διάρκεια του καλοκαιριού. Η ΑΕΚ μετά το 2-0 άφησε την μπάλα στην Άντερλεχτ αμύνθηκε συντεταγμένα, ψυχωμένα και σοβαρά. Και πήρε την πρόκριση για την League phase του Conference League το οποίο της επιτρέπει όχι μόνο να βάλει χρήματα στο ταμείο της και να διορθώσει την ευρωπαΐκή βαθμολογία κάνοντας νίκες και βαθμούς, αλλά και να κάνει μεγάλη πορεία καθώς οι ομάδες που τρομάζουν σ’ αυτή τη διοργάνωση είναι φέτος λιγότερες από ποτέ.