Μερικά πράγματα για αυτούς που ήρθαν...

Μερικά πράγματα για αυτούς που ήρθαν...


Δεν ήταν και λίγες οι μεταγραφές που έγιναν φέτος το χειμώνα από τις ελληνικές ομάδες. Αλλά δεν είναι απλό για καμία ομάδα να λύσει τον Ιανουάριο τα προβλήματα της με μεταγραφές. Το να προσθέσεις ένα καλό παίκτη σε μια ομάδα που είναι ήδη ρονταρισμένη κι αυτός να την βοηθήσει να γίνει καλύτερη, γίνεται: το είδαμε πέρυσι με τον Γκατσίνοβιτς στον ΠΑΟ. Το να πιστεύεις πως δυο και τρεις παίκτες που ήρθαν Γενάρη μήνα μπορεί ν αλλάξουν την σεζόν σου μου μοιάζει υπερβολικά αισιόδοξο. Αυτό βέβαια δεν σημαίνει πως δεν χρειάζονται καλοί παίκτες: πάντα χρειάζονται. Το θέμα είναι πόσο έτοιμοι μπορεί να είναι Ιανουάριο μήνα, πόσο γρήγορα μπορεί να προσαρμοστούν και ποιο ακριβώς πρόβλημα καλούνται να λύσουν: αν πχ μια ομάδα έχει προβλήματα στην επίθεση κι αγοράζει καλούς αμυντικούς δεν ξέρω αν θα το λύσει.

Θα σας πω τι πιστεύω για τις επιλογές που έγιναν και θα σας συμβούλευα να κρατάτε μικρό καλάθι: για την ώρα βλέπω μόνο μεγάλες προσδοκίες.

Εκανε ήδη κακό η συζήτηση

Στον Παναθηναϊκό η περί μεταγραφών συζήτηση για την ώρα νομίζω ότι έχει κάνει κακό – προσοχή αναφέρομαι στην συζήτηση κι όχι στους παίκτες που αποκτήθηκαν. Η εντύπωση που δημιουργήθηκε είναι ότι ο ΠΑΟ μπορούσε να βρει τον Ιανουάριο τον αντικαταστάτη του Αϊτόρ, ή του Γκατσίνοβιτς που για πολλούς το καλοκαίρι δεν αντικαταστάθηκε κτλ. Ο Ιβάν Γιοβάνοβιτς είχε άλλη άποψη όπως φάνηκε. Δεν ήθελε παίκτες που να μοιάζουν στους παίκτες που είχε, αλλά παίκτες που να προστεθούν στο ρόστερ και να παίζουν στις θέσεις όσων έχασε κι αυτό το καταλαβαίνεις από τις επιλογές. Ετσι απέκτησε τον Πούχαρτς αντί του Γκάνεα, τον Μαντσίνι αντί του Αϊτόρ και τον Κλαϊνσχάισλερ αντί του Τρουιγιέ ενώ άφησε να φύγουν ο Διούδης και ο Σαβιέ που δεν υπολόγιζε – ο πρώτος ήταν πίσω από τον Λοντίγκιν κι ο δεύτερος πίσω πια και από τον Βαγιαννίδη. Ο Πούχαρτς μοιάζει επιθετικά καλύτερος από τον Γκάνεα, αλλά αμυντικά πιο ευάλωτος. Ο Ούγγρος είναι πιο έμπειρος από τον τραυματία Γάλλο, αλλά νομίζω πως μπορεί να παίξει μόνο ως «δεκάρι»: στον ΠΑΟ θα ήταν πιο χρήσιμος κάποιος που θα έπαιζε στη θέση του επιβαρυμένου Πέρεθ. Κι ο Μαντσίνι είναι ένας γνωστός παίκτης. Καλός με την μπάλα και μπουκαδόρος στους κενούς χώρους. Αλλά όχι Αϊτόρ.       

https://nb.bbend.net/media/news/2023/01/26/1391940/main/mancini-panathinaikos-paok.jpg

Οι πονοκέφαλοι του Μίτσελ

Η δουλειά των ανθρώπων του Ολυμπιακού ήταν πιο περίπλοκη. Ηδη υπάρχει ένα κέρδος: ο Ροντινέι. Ο δεξιός μπακ ήρθε νωρίς και μπήκε στην ομάδα γρήγορα, είναι ακόμα σε φάση προσαρμογής, αλλά δείχνει χαρούμενος για την επαγγελματική του επιλογή και προσθέτει κούρσες. Αυτό αναμένεται να κάνει κι ο Ραμόν, χωρίς βιασύνη να παίξει βασικός: ο Ολυμπιακός κρατώντας τον Ρέπτσουκ στα αριστερά είναι καλυμμένος, ακόμα κι αν ο Μαρσέλο εξακολουθεί να μην παίρνει ευκαιρίες. Μυστήρια οι δυο εξτρέμ. Ο Κανός έχασε φέτος τη θέση του στην Μπρέντφορντ εξαιτίας ενός καλοκαιρινού τραυματισμού. Μου λένε ότι εκτός από εξτρέμ παίζει και σαν εσωτερικός χαφ – βέβαια ο Ολυμπιακός των «δεκαριών» τέτοια ανάγκη δεν έχει. Αν σταθούμε στην αξία του ο Κανός είναι ο ακριβότερος παίκτης που ήρθε στην Ελλάδα εδώ και μια τριετία τουλάχιστον κι ο Μίτσελ τον γνωρίζει. Ο Κοσσοβάρος  Ζούμερ Μπούτουτσι ήταν βασικός κι αναντικατάστατος στην Κόνιασπορ με ό,τι αυτό συνεπάγεται. Και οι δυο μοιάζουν πιο πολύ δημιουργοί παρά σκόρερ. Η απορία μου είναι αν και που και πως θα βρουν χρόνο συμμετοχής: οι πρόκατοχοί τους (Μπόουλερ, Ντελα Φουέρντε, Ζινγκερνάγκελ κτλ) έπαιξαν λίγο και κρίθηκαν με διαδικασίες εξπρές. Επίσης μια ταυτόχρονη παρουσία τους σημαίνει πως ο Μίτσελ θα πρέπει να διαφοροποιήσει το σχήμα, την διάταξη, την ομάδα γενικά. Κανός και Μπούτουσι και δυο «δεκάρια» δεν χωράνε. Θα το κάνει;

https://www.sport24.gr/img/4293/9921551/408000/we1200/1200/canos.jpg

Ο Τάισον το μεγάλο όνομα  

Ο ΠΑΟΚ δεν αντιμετώπισε την βασική του ανάγκη που ήταν να βρει ένα φορ για να μοιραστεί την δουλειά με τον φορμαρισμένο αλλά και φορτωμένο με ματς Ολιβέιρα. Ο Ρασβάν Λουτσέσκου ήθελε, σωστά κατά τη γνώμη μου, ένα παίκτη με ανάλογα χαρακτηριστικά και για αυτό ο ΠΑΟΚ ενδιαφέρθηκε για τον Καναδό Λάριν και τον Ιταλό Μπονατσόλι – και οι δυο όμως είχαν πολύ μεγάλα συμβόλαια και το πράγμα δεν προχώρησε. Ο ΠΑΟΚ πρόσθεσε στη μηχανή του τον Κεντζιόρα (που ίσως σε δεκαπέντε μέρες να είναι βασικός και που σίγουρα θα του είναι χρήσιμος στα ντέρμπι των play off), αλλά και τον Τάισον, που είναι ο πιο γνωστός παίκτης που ήρθε τον Ιανουάριο στην Ελλάδα, αλλά και ένα «στοίχημα»: το πρόβλημά του είναι ότι έρχεται από μια χώρα, τη Βραζιλία, στην οποία τώρα θα έκανε προετοιμασία για τη νέα σεζόν. Η εμπειρία του θα είναι χρήσιμη και ως περνώντας στα μας ως αλλαγή λογικά θα βοηθήσει. Αλλά δύσκολα θα βγάλει από την ενδεκάδα τον Ζίφκοβιτς ή τον Νάρεϊ – πόσο μάλλον τον Κωνσταντέλια. Ισχύει για αυτόν ό,τι και για τον Φερνάντεθ που απέκτησε η ΑΕΚ, αν και ο πρώην παίκτης του Βόλου είναι σαφώς νεότερος. Το κοινό που έχουν είναι ότι μπορεί να δώσουν κατά βάση ποιοτικά μισάωρα, ερχόμενοι από τον πάγκο. Όχι τυχαία ο Τάισον σκόραρε στο ντεμπούτο του στο ματς με τον ΠΑΟ, αλλά δεν φάνηκε να κάνει τη διαφορά στο ματς με το Λεβαδειακό που ξεκίνησε βασικός. 

https://www.bnsports.gr/media/k2/items/cache/2f52ad17ab8c546e23288941aa4f5114_XL.jpg

Πολλοί και στους άλλους    

Κάποιους καλούς και χρήσιμους παίκτες διακρίνω και στις άλλες ομάδες. Στον Αρη κόλλησε αμέσως ο Νταριντα  (τέτοιο χαφ δεν είχε) και όλοι περιμένουν τον Αμπουμπακάρ που την ομάδα την ξέρει. Ο Αρης είναι από τους κερδισμένους των μεταγραφών διότι γλύτωσε από παίκτες που δεν πρόσφεραν κι έβαλε και σοβαρά χρήματα στο ταμείο του. Ο ΟΦΗ και μόνο με την επιστροφή του Φελίπε δυναμώνει: πέρυσι ο παίκτης αυτός έβαλε δέκα γκολ σε μισή χρονιά. Ο ΠΑΣ άλλαξε με τις προσθήκες του Τσίνο και του Τσιντώτα – περιμένω να τον βοηθήσει και ο Νίνης. Ο Ατρόμητος πήρε τον έτοιμο Αγκιμπού Καμαρά. Για τον Λεβαδειακό ο Γερεμέγιεφ και ο Σαβιέ ίσως αποδειχτούν πολυτέλειες. Και στον Ιωνικό ο Γούλερι κι ο Ρουμπουλάκου ήδη βοηθάνε. Ο Βαλεριάνος γύρισε χωρίς να έχει φύγει ποτέ. Κι ο Μάνος θα χει μια ακόμα ευκαιρία. Την έψαχνε. 

Δεν είναι δεδομένο

Η εντύπωσή μου είναι ότι οι ομάδες έψαξαν κυρίως καλούς παίκτες, χωρίς να ενδιαφέρονται αν αυτοί θα τους λύσουν τα εφετινά υπαρκτά τους προβλήματα. Αν πχ ένα από τα προβλήματα του ΠΑΟ είναι το γκολ δεν ξέρω αν αυτό μπορεί να το λύσουν ο Μαντσίνι και ο Κλαϊνσχάισλερ. Αν το πρόβλημα του ΠΑΟΚ είναι η έλλειψη ενός ικανού δεύτερου φορ δεν ξέρω αν ο Τάισον θα ανταποκριθεί στο ρόλο. Κι αν το πρόβλημα του Ολυμπιακού είναι τα εξτρέμ, για να παίξουν αυτοί που ήρθαν, δηλαδή ο Κανό και ο Μπούτουτσι, θα πρέπει από τα τρία δεκάρια του Ολυμπιακού να αγωνίζεται ένα – το βλέπω για την ώρα δύσκολο. Επιπλέον πιστεύω ότι το πιο μεγάλο πρόβλημα του Ολυμπιακού παραμένει η άμυνα.  

Για μένα για τις ελληνικές ομάδες θα είναι πολύ επιτυχημένες οι μεταγραφές που κάνανε τώρα, αν απλά όλοι αυτοί οι παίκτες που αποκτήθηκαν συνεχίσουν να αγωνίζονται στις ομάδες και μετά το επόμενο καλοκαίρι. Δεν είναι τόσο δεδομένο. Από τους 13 παίκτες που ο Ολυμπιακός, ο ΠΑΟ, η ΑΕΚ κι ο ΠΑΟΚ απέκτησαν τον περασμένο Ιανουάριο, σήμερα στις ομάδες αυτές συνεχίζουν όλοι κι όλοι δυο: ο Σάστρε κι ο Σοαρες στον ΠΑΟΚ. Και δεν είναι καν βασικοί…