Η ερώτηση που κυκλοφόρησε αμέσως μετά το τέλος του ματς του ΠΑΟ με τους Γιουνγκ Μπόις είναι αν ο εφετινός Παναθηναϊκός, με τις θεαματικές του μεταπτώσεις, έχει σκοπό να τρελάνει τον κόσμο. Η νίκη που έκανε ο ΠΑΟ στην Ελβετία δεν είναι κάτι εκτός λογικής: φέτος ο Παναθηναϊκός απέκλεισε την Σαχτάρ, που ως ομάδα δεν συγκρίνεται με τους Γιουνγκ Μπόις, και εκτός έδρας έκανε καλές εμφανίσεις και στη Γλασκόβη κόντρα στους Ρέιντζερς (όσο τουλάχιστον αγωνιζόταν με 11 παίκτες) και στη Σαμσούντα κόντρα στην άπειρη αλλά φιλόδοξη Σάμσονσπορ. Θα λεγα μάλιστα πως το ματς που ο ΠΑΟ κάνει στην Βέρνη, με διαφορετικούς πρωταγωνιστές, θυμίζει πολύ το παιγνίδι του στην Γλασκόβη: η μεγάλη διαφορά είναι ότι ο ΠΑΟ χθες σκόραρε ενώ στη Σκοτία στο πρώτο ημίχρονο χάνει γκολ που δεν χάνονται. Και πάλι όμως ο τρόπος που η νίκη ήρθε έχει κάτι το σπάνιο: ακόμα και όποιος στην ομάδα αυτή έχει τεράστια πίστη θα ήταν κομμάτι δύσκολο να την φανταστεί. Δεν είναι όμως ανεξήγητη. Ισα ίσα.
Άλλη ομάδα, άλλο αποτέλεσμα
Στο ποδόσφαιρο του καιρού μας όπου οι προπονήσεις στη διάρκεια της εβδομάδας είναι όλο και λιγότερες η προετοιμασία ενός παιγνιδιού από ένα προπονητή έχει γίνει δύσκολη δουλειά και είναι δουλειά περισσότερο σημαντική από την διαχείρισή του. Ο Χρήστος Κόντης δεν είναι μια ιδιοφυία της προπονητικής, είναι όμως αρκετά πεπειραμένος για να καταλάβει πως μια ομάδα που μοιάζει κουρασμένη και φορτωμένη από παιγνίδια (μάλιστα και από μερικά άσχημα παιγνίδια) καλό είναι να αλλάξει.
Ο Κόντης έχει εξαγγείλει μετά το ματς με τον Ολυμπιακό ότι θα κάνει rotation, αυτό που κάνει όμως είναι πραγματικά τεράστιο: εμφανίζει στην Βέρνη μια άλλη ομάδα. Συγκριτικά με το ντέρμπι της περασμένης Κυριακής από τους παίκτες που χρησιμοποιήθηκαν σε αυτό είχε στις αρχικές του επιλογές μόνο τους Τουμπά, Μπακασέτα και Τετε. Ο Λαφόντ βρεθηκε κάτω από τα δοκάρια, στην άμυνα ξεκίνησαν οι Κώτσιρας, Ίνγκασον, Τουμπά και Μλαντένοβιτς, στη μεσαία γραμμή οι Σιώπης, Ρενάτσο Σάντσες και Μπακασέτας, και στην επίθεση οι Τετέ, Ζαρουρί και Σβιντέρσκι. Μια άλλη ομάδα αναμενόταν να παίξει και άλλο ποδόσφαιρο.
Το κίνητρο και η φρεσκάδα
Η απόφαση του Κοντη είχε δύο συνέπειες: η πρώτη ότι εμφανίστηκε ένας Παναθηναϊκός με διαφορετική αθλητική φρεσκάδα, αλλά κυρίως με πολλούς παίκτες με τεράστιο προσωπικό κίνητρο. Το ρίσκο της απόφασης του Κόντη ήταν να προκύψει μια ομάδα χωρίς μεγάλη ομοιογένεια και να χάσει ο ΠΑΟ χρόνο μέχρι να αρχίσει να λειτουργεί. Οι παίκτες που χρησιμοποιήθηκαν ωστόσο δεν ήταν ποδοσφαιριστές που έκαναν ντεμπούτο. Ο Κότσιρας είχε κάνει πολύ καλά ματς, κυρίως ανασταλτικά, στα καλοκαιρινά ευρωπαϊκά προκριματικά. Ο Μπλαντένοβιτς και ο Ινγκασον ήταν οι περσινοί βασικοί. Ο Σβιντέρσκι έχει αγωνιστεί στην επίθεση πιο πολλά λεπτά από οποιονδήποτε άλλο παίκτη του ΠΑΟ φέτος. Ο Σιώπης είναι πάντα έτοιμος να τρέξει για όλους. Κι ο Ρενάτο Σάντσες και κυρίως ο Ζαρουρί αποδείχτηκε πως έψαχναν μια ευκαιρία για να δείξουν τι αξίζουν σε ένα προπονητή που είναι καινούργιος. Ειδικά για τον Μαροκινό που φανερά δυσκολευόταν να πείσει τον Ρουί Βιτόρια για την δυνατότητα προσφοράς του και ήταν τρίτος στην ιεραρχία πίσω από τους Πελίστρι και Τζούρισιτς το ματς ήταν μια πραγματική ευκαιρία για μια δεύτερη αρχή. Χάρη στις αλλαγές του Κόντη ο ΠΑΟ είχε, ειδικά στην αρχή του ματς, μια άμυνα που δεν φώναζε ότι έχει ένα ευάλωτο σημείο, μια μεσαία γραμμή που χάρη στο τρέξιμο του Σιώπη ήταν αρκετά λειτουργική και μια επίθεση όπου υπήρχαν παίκτες με όρεξη: αν για τον Ζαρουρί η φανέλα του βασικού ήταν ευκαιρία για επανεκκίνηση, για τον Τετέ έμοιαζε με πράξη εμπιστοσύνης μετά από τα μέτρια τελευταία παιγνίδια του. Ο δε Πολωνός θέλησε να δείξει ότι είναι συνδιεκδικητής της θέσης του σέντερ φορ κι όχι αναπληρωματικός του Ντέσερς. Η απόφαση του Κόντη συνοδεύτηκε φανερά και από ένα τρόπο προετοιμασίας των παικτών στον ψυχολογικό τομέα: αν εμφανίστηκαν πολλοί παίκτες με κίνητρο είναι γιατί ο κόουτς τους εξήγησε και τους ζήτησε πολλά και συγκεκριμένα.
Τίποτα στην τύχη
H δεύτερη συνέπεια της απόφασης του Κόντη για εκτεταμένο rotation είχε να κάνει και με τον αντίπαλο. ΟΙ Γιουνγκ Μπόις δεν είναι στα καλύτερά τους και το καταλάβαινες από το μισοάδειο γήπεδό τους στο οποίο οι οπαδοί του ΠΑΟ ακούγονταν από την αρχή περισσότερο. Όμως ανεξάρτητα από την κατάστασή τους – ο αποκλεισμός στο κύπελλο από την Β Εθνικής Αράο αποδείχτηκε ότι άφησε σημάδια – έγινε γρήγορα φανερό ότι δεν ήξεραν τι ομάδα έχουν απέναντί τους και μέχρι να το καταλάβουν ο ΠΑΟ τους είχε διαλύσει. Ο Παναθηναϊκός έχασε την πρώτη του ευκαιρία μόλις στο 2’ δείχνοντας ότι μπήκε υπέρσυγκεντρωμένος. Πάτησε την Γιουνγκ Μπόις στο πρώτο 20λεπτο και προηγήθηκε στο άψε σβήσε με ένα εντυπωσιακό 0-3 που διαμορφώθηκε με γκολ των Σβιντέρσκι στο 10’ και Ζουαρι στο 14’ και στο 18’ - ο Μαροκινός ήταν η απόλυτη αποκάλυψη της βραδιάς και φανερά ένας παίκτης που οι γηπεδούχοι δεν περίμεναν. Η Γιουνγκ Μπόις, που δεν είναι ομάδα συνηθισμένη να δέχεται τρία γκολ στο πρώτο εικοσάλεπτο ανασυντάχθηκε, μείωσε, έδειξε τι ποδόσφαιρο μπορεί να παίξει κι όλα αυτά έγιναν κυρίως όταν μετά το εντυπωσιακό του ξεκίνημα ο ΠΑΟ έχασε την σπιρτάδα του στην μεσαία γραμμή όπου ανασταλτικά βοηθούσε μόνο ο Σιώπης: ο ΠΑΟ έκανε στο σύνολο του αγώνα μόνο 6 φάουλ κι αυτό μολονότι δεν είχε την κατοχή της μπάλας. Αλλά οι γηπεδούχοι δεν βρήκαν δεύτερο γκολ και η διακοπή του ημιχρόνου ήταν κάτι σαν μεγάλο τάιμ άουτ. Στην επανάληψη ο ΠΑΟ αμύνθηκε πιο σωστά και τελείωσε το ματς με το τρίτο γκολ του Ζαρουρί. Ο Κόντης μάλιστα, που δεν άφησε τίποτα στην τύχη, έβγαλε από το ματς τον κουρασμένο Σάντσες, έκλεισε εντελώς τους πλάγιους διαδρόμους με τον Κυριακόπουλο και τον Καλάμπρια αποσύροντας τους Ζαρουρί και Τετέ, και ήθελε να μην δεχτεί δεύτερο γκολ γιατί στις ισοβαθμίες η διαφορά των γκολ παίζει ρόλο.
Ενας ΠΑΟ χωρίς πίεση
Φυσικά υπάρχει και μια άλλη ανάγνωση του ματς. Χθες είδαμε ένα Παναθηναϊκό χωρίς την πίεση που λειτουργεί στο πρωτάθλημα όπου σε κάθε ματς βάζει μπροστά το πρέπει της νίκης και εμφανίζεται με σκοπό να κερδίσει χωρίς να τον ενδιαφέρει πάντα το πώς παίζει. Ο Παναθηναϊκός της Ευρώπης δεν είναι η ομάδα που έχει 15 χρόνια να κερδίσει το πρωτάθλημα: δεν κουβαλά το ίδιο βάρος. Ωστόσο πρέπει με νίκες στα ευρωπαϊκά ματς να αποκτήσει ηθικό, καλή ψυχολογία και αυτοπεποίθηση: είναι κομμάτι παράδοξο (αφού το τι κάνεις στο πρωτάθλημα συνήθως σε οπλίζει για να παίξεις όσο καλά χρειάζεται στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις που είναι πιο δύσκολες) αλλά είναι η νέα πραγματικότητα του ΠΑΟ. Μετά την χθεσινή νίκη πχ το ματς με τον Παναιτωλικό έγινε πιο εύκολο. Το αν είναι όντως εύκολο θα το δούμε όμως την Κυριακή. Ο ΠΑΟ θα πάει στο Αγρίνιο με μισή προπόνηση. Αλλά όπως είδαμε και χθες ο σκοπός είναι να έχει την πρέπουσα για την περίπτωση σύνθεση…
