Εχουν όλοι καταλάβει ότι έχει αρχίσει το πρωτάθλημα; Δεν το πιστεύω. Η έλλειψη κόσμου από τα γήπεδα και το γεγονός ότι αυτές οι πρώτες αγωνιστικές είναι «σπασμένες» σε πολλές μέρες και συγχρόνως λειψές, δεν βοηθούν ώστε το ενδιαφέρον του κόσμου να φουντώσει: τα ευρωπαϊκά ματς είναι αλλιώς. Παρόλα αυτά σε αυτές τις πρώτες αγωνιστικές το θέαμα δεν είναι κακό – οι παίκτες μοιάζουν να έχουν συνηθίσει τα άδεια γήπεδα. Εμείς πάλι όχι.
Τα ίδια αλλά διαφορετικά
Αυτή την αγωνιστική τα ματς του Ολυμπιακού και του ΠΑΟΚ το Σάββατο προκάλεσαν το πιο μεγάλο ενδιαφέρον γιατί οι δυο ομάδες δεν έκαναν περίπατους (όπως η ΑΕΚ με τη Λαμία π.χ) και γιατί ενώ είχαν πολλές ομοιότητες είχαν διαφορετική κατάληξη. Πρακτικά ο Πέδρο Μαρτίνς και ο Αμπέλ Φερέιρα αποφάσισαν να κάνουν το ίδιο πράγμα: να ξεκουράσουν βασικούς ποδοσφαιριστές ενόψει των ευρωπαϊκών ρεβάνς. Ο προπονητής του Ολυμπιακού στο ματς με τον Παναιτωλικό άφησε έξω τον Μπα, τον Ραφίνια, τον Μπουχαλάκη, τον Βαλμπουενά και είχε τραυματία τον Φορτούνη. Ο Φερέιρα το τράβηξε λίγο παραπάνω αφήνοντας εκτός ενδεκάδας στο Βόλο τον Γιαννούλη, τον Βαρέλα, τον Τζόλη, τον Ζίφκοβιτς, τον Ελ Καντουρί, τον Ζβαπ και τον Μιχαηλίδη ενώ είχε εκτός αποστολής τους Σβιντέρσκι και Μπίσεσβαρ.
Στο ημίχρονο και οι δυο ομάδες ήταν ισόπαλες. Ο Μαρτίνς έβαλε τον Βαλμπουενά αντί του Κάιπερς και μετά τον Χασάν, τον Καφού, τον Ραφίνια και τον Μπουχαλάκη. Οι τρεις πρώτες αλλαγές του είναι καθοριστικές στις φάσεις των γκολ: ο Βαλμπουενά κάνει το υπέροχο άνοιγμα στον Ρατζέλοβιτς, που με τη σειρά του βρίσκει τον Ελ Αραμπί για το γκολ του 1-0. Ο Χασάν και ο Καφού ολοκληρώνουν το πράγμα με μια μεταξύ τους συνεργασία στο 85΄.
Ο Φερέιρα κάνει το ίδιο ακριβώς: δεν κάνει αλλαγή στο ημίχρονο αλλά μετά το 55΄ρίχνει στο γήπεδο τέσσερις βασικούς – τους Τζιόλη, Ζίφκοβιτς, Γιαννούλη, Ελ Καντουρί. Αλλά ενώ ο Ολυμπιακός κερδίζει, ο ΠΑΟΚ κολλάει στο Ο-0 σχεδόν χωρίς φάσες. Γιατί; Γιατί σημασία δεν έχει μόνο το τι κάνεις στη διάρκεια του αγώνα, αλλά και το πως προετοιμάζεις ένα ματς. Ο Μαρτίνς προετοίμασε το ματς με τον Παναιτωλικό αποφασίζοντας και να πειραματιστεί, αλλά πάντα για να κερδίσει: το όποιο ρίσκο είναι σχετικό. Ο Φερέιρα προετοίμασε το ματς με την Κρασνοντάρ, νομίζοντας ότι στο Βόλο η ομάδα του μπορεί να κερδίσει χωρίς το παιγνίδι της να βασιστεί σε μια κάποια λογική: το ρίσκο υπήρξε απόλυτο.
Προετοιμασία για νίκες
Το θέμα δεν αφορά μόνο τα δυο παιγνίδια - είναι γενικότερο. Ο Μαρτίνς, όποιες κι αν είναι οι αρχικές επιλογές του προετοιμάζει κάθε φορά τον Ολυμπιακό για να δώσει ένα ματς που πρέπει να κερδίσει: αυτό το πρέπει καθιστά κάθε ματς δύσκολο – δεν επιτρέπει στον προπονητή ν αφήσει τίποτα στην τύχη. Ο Φερέιρα στο Βόλο έμοιαζε με τις επιλογές του σαν να έχει πείσει την ομάδα του ότι το ματς είναι διαδικαστικό, απλό και ασήμαντο, ενόψει του σπουδαίου παιγνιδιού με την Κρασνοντάρ. Χρησιμοποιεί π.χ δυο νεοφερμένους, τον Τσόλακ και τον Βαγκέ, που δεν έχουν κάνει ούτε τρεις προπονήσεις με τους υπόλοιπους, δίνει φανέλα βασικού στο Περέιρα και στον Νινούα, που μάλλον ακόμα δεν ξέρουν που βρίσκονται, χρησιμοποιεί τον νεαρό Βρακά για να τον δει, λες και το ματς είναι φιλικό: το αποτέλεσμα είναι ότι η ομάδα του παίζει πραγματικά σαν να δίνει ένα φιλικό για πάνω από μια ώρα! Και οι αλλαγές; Γιατί δεν άλλαξαν το ματς; Γιατί πρόκειται για καλούς παίκτες που όμως δεν έχουν τέτοιου τύπου προηγούμενα να επιδείξουν: ο Βαλμπουενά, όπως και ο Ρατζέλοβιτς και ο Ελ Αραμπί κι ο Φορτούνης σε προηγούμενες περιπτώσεις, ματς έχουν γυρίσει ουκ ολίγα με την παρουσία τους. Ο Γιαννούλης, ο Ελ Καντουρί, ο Τζόλης και ο Ζίφκοβιτς με τη φανέλα του ΠΑΟΚ δεν έχουν συμμετοχή σε τέτοιες διαδικασίες.
Η έλλειψη προετοιμασίας φαίνεται και στην επιλογή του συστήματος: ο ΠΑΟΚ παίζει στο Βόλο με τρεις κεντρικούς αμυντικούς, που κυνηγάνε ένα επιθετικό του αντιπάλου, το νεαρό Δουβίκα. Ο Φερέιρα θέλει να συνηθίσει η ομάδα του να παίζει πίσω με τρία στόπερ για να έχει μεγαλύτερη κάλυψη στα ευρωπαϊκά ματς, αλλά όλα τα ματς δεν είναι ίδια: στο Βόλο αυτό δεν χρειάζεται. Όταν μάλιστα αποφασίζει ν αλλάξει κάτι εσωτερικά, η ομάδα του είναι τόσο μπερδεμένη στο μυαλό που ο Κρέσπο βλέποντας τις οδηγίες εκνευρίζεται. Αντίθετα ο Ολυμπιακός χωρίς να ανεβάσει ταχύτητα (διότι ακόμα δεν μπορεί) κερδίζει τον Παναιτωλικό με μια ηρεμία και μια σιγουριά που σπανίως συναντούσες στα περσινά του ματς, αν αυτά τελείωναν με 0-0 στο ημίχρονο. Γιατί; Γιατί η σιγουριά της ομάδας και ο εθισμός της στις νίκες είναι πλέον μεγάλος. Όπως φυσικά και η σιγουριά του Μαρτίνς.
Μια καλή προπόνηση
Σιγουριά μεγάλη έχει και ο Μάσιμο Καρέρα και για αυτό πιστεύω πως η ΑΕΚ μπορεί να είναι φέτος περισσότερο ανταγωνιστική, αρκεί να μην χάσει και το επόμενο ντέρμπι με τον Ολυμπιακό, γιατί σε αυτή την περίπτωση η γκρίνια θα μετατραπεί σε απαξίωση. Ο Καρέρα έκανε κι αυτός αρκετό rotation, αλλά στη δική του περίπτωση το πράγμα ήταν πιο εύκολο γιατί σε σχέση με τη Λαμία που η ΑΕΚ κέρδισε εύκολα, ο Παναιτωλικός και ο Βόλος μοιάζουν υπερδυνάμεις. Η Λαμία που είχε δεχτεί πέντε γκολ στα δυο προηγούμενα ματς κι έχει σκοράρει μέχρι τώρα μόνο από πέναλτι προσφερόταν για δοκιμές κι ο Ιταλός της έκανε φροντίζοντας ωστόσο η ομάδα του να έχει ένα επιθετικό σχήμα και να κυνηγήσει το γκολ από νωρίς: αυτό ήταν και πέρυσι το μόνιμο σχέδιο του ειδικά στα εντός έδρας ματς.
Εδωσε φανέλα βασικού στον Σακόφ και για ένα ημίχρονο στον Λιβάι Γκαρσία, ξεκίνησε το νεαρό Μαχαίρα, επανέφερε τους Μπακάκη και Λόπεζ, ξαναείδε τον Χνιντ αυτή τη φορά χωρίς τον Τσιγκρίνσκι και χρησιμοποίησε τον Καρίμ στη λογική του θέση, ως φορ δηλαδή. Στην επανάληψη έδωσε και χρόνο στον Ελομπακάρε που έκανε κι αυτός ντεμπούτο με γκολ όπως κι ο Γκαρσία που χε ανοίξει το σκορ. Η ΑΕΚ δεν ήταν καταιγιστική, αλλά αυτή τη φορά δεν είχε αμυντικά κενά. Οι παίκτες έκαναν τη δουλειά τους, ο Μαχαίρας ήταν ο καλύτερος, ο Καρίμ έχασε μια ευκαιρία που θα τη θυμάται χρόνια, αλλά συνολικά όλοι έκαναν μια καλή προπόνηση ενόψει του ματς με την Βόλσφμπουργκ. Οπου όλα θα είναι αλλιώς, ωστόσο αν μη τι άλλο υπάρχει η βεβαιότητα ότι η ΑΕΚ τρέχει. Και κόντρα στους Γερμανούς το τρέξιμο είναι το πρώτο που θα χρειαστεί.
Νωρίς για συμπεράσματα, αλλά..
Είναι νωρίς για συμπεράσματα και εκτιμήσεις, αλλά ένα δυο επιτρέπονται. Η ΑΕΚ, αν δεν την προδώσει η άμυνά της, δύσκολα θα πετάξει φέτος βαθμούς με τους μικρούς: εγώ βλέπω μια ομάδα που μπορεί να κερδίζει χωρίς να κάνει πολλά στην επίθεση – άλλωστε μεγάλη παραγωγή παιγνιδιού, με παίκτες που είναι δύσκολο λόγω χαρακτηριστικών να τακτοποιηθούν σωστά, είναι δύσκολο να υπάρξει. Ο ΠΑΟΚ θα χρειαστεί να κάνει πολλά για να φτάσει στα play off κοντά στους πρωτοπόρους – ειδικά να μπει σε όμιλο του Τσάμπιονς λιγκ: θέλει χτίσιμο. Ο Ολυμπιακός πρέπει για να κριθεί να ολοκληρώσει αγορές και πωλήσεις: μετά θα τον δούμε. Την επίδραση των ματς του Σαββάτου θα τη δούμε μεσοβδόμαδα. Αν το 0-0 στο Βόλο ταρακουνήσει τον ΠΑΟΚ ενόψει Κρασνοντάρ θα αποδειχτεί χρήσιμο: αν γίνει καμιά στραβή με τους Ρώσους ο Φερέιρα θα ακούσει πάλι ότι χρειάζεται ο Πάνπλο Γκαρσία στη θέση του. Κι ο Ολυμπιακός στη Λευκωσία χρειάζεται να κάνει πολλά παραπάνω από όσα έχει δείξει μέχρι τώρα. Αν αποκοιμηθεί νομίζοντας ότι η Ομόνοια δεν μπορεί να δημιουργήσει (και άλλα τέτοια τρελά που ακούω…) θα βρεθεί προ εκπλήξεων.
