Θα ξαναδούμε κόσμο στα γήπεδα και πότε; Όταν όλα σιγά σιγά ξανανοίγουν κι αυτό θα πρεπε να αρχίσει να απασχολεί σοβαρά. Τα γήπεδα του ποδοσφαίρου είναι ανοιχτά: στην Ευρώπη σιγά σιγά ξαναγεμίζουν. Θα ανοίξουν κι εδώ. Το λέω μολονότι δεν βλέπω πολλούς από αυτούς που έχουν την ευθύνη της λειτουργίας τους να παίρνουν τις πρωτοβουλίες που πρέπει.
Αυτή την εβδομάδα είχαμε πολλές περιπέτειες που έχουν σχέση με τον τελικό του Τσάμπιονς λιγκ του οποίου υπήρξε αλλαγή έδρας και φέτος. Θα γίνει τελικά στο Οπόρτο και όχι στην Κωνσταντινούπολη για δυο λόγους: ο πρώτος γιατί ο Μπόρις Τζόνισον θα έβαζε σε καραντίνα όλους όσους επέστρεφαν από την Πόλη – και τους παίκτες, τους προπονητές και τους συνοδούς των ομάδων. Ο δεύτερος γιατί η UEFA θέλει στο ματς να υπάρχει κόσμος. Λιγότεροι από 15 χιλιάδες θα είναι οι παρόντες στο Ντραγκάο. Αλλά το μήνυμα είναι δυνατό: η UEFA λέει σε όλους ότι σιγά σιγά τα γήπεδα πρέπει να γεμίσουν.
Η UEFA έχει ορίσει τους τρεις επόμενους τελικούς του Τσάμπιονς λιγκ στην Αγία Πετρούπολη, την Κωνσταντινούπολη και στο Γουέμπλεϊ. Την Κωνσταντινούπολη την έβαλε στην τριάδα για να χρυσώσει το χάπι στους Τούρκους: τους έχει πάρει δυο τελικούς στη σειρά – τους έδωσε και το τελικό του ευρωπαϊκού σούπερ καπ πάντα με την προϋπόθεση πως θα έχουν αντιμετωπίσει τον ιο το καλοκαίρι. Η Αγία Πετρούπολη και το Λονδίνο είναι πόλεις που αν φέτος φιλοξενούσαν τον τελικό, θα επιτρεπόταν σε αυτόν να υπάρχει κόσμος. Η UEFA θέλει να κλείσει η παρένθεση και να υπάρχει ξανά κόσμος στα γήπεδα. Με την ίδια λογική έκανε και την επιλογή των πόλεων που θα φιλοξενήσουν ματς στα τελικά του Euro τον Ιούνιο. Βγήκαν από τη λίστα των δέκα πόλεων το Μπιλμπάο και το Δουβλίνο γιατί οι δήμαρχοι τους δίσταζαν να δώσου
ν έγκριση παρουσίας κόσμου. Στην UEFA για διοργανώσεις χωρίς κόσμο δεν θέλουν να ακούν – κι όχι φυσικά γιατί ποντάρουν στις εισπράξεις από τα εισιτήρια. Θέλουν κόσμο γιατί η παρουσία του κοινού κάνει το ποδόσφαιρο ωραιότερο. Η ερώτηση είναι τι κάνουμε στην Ελλάδα.
Φασαρία και απειλές
Παρατηρώ ότι από τη μεριά της Λίγκας δεν υπάρχει ο προβληματισμός που περίμενα: πιο πολύ για τα τηλεοπτικά μιλάνε τελευταία παρά για το άνοιγμα των γηπέδων. Μου κάνει εντύπωση. Η Λίγκα θα πρεπε να πάρει την πρωτοβουλία για το ξεκίνημα της συζήτησης για το πότε τα γήπεδα θα ανοίξουν. Υποθέτω πως επειδή μοιραία θα γίνει συζήτηση για ποσοστώσεις μάλλον δεν την θέλουν. Ισως να φταίει και ότι είναι δύσκολο να έχουμε πωλήσεις διαρκείας εισιτηρίων φέτος το καλοκαίρι. Αυτή τη στιγμή μοιάζει απίθανο με την επανέναρξη του πρωταθλήματος, στα τέλη Αυγούστου δηλαδή, να έχουμε άδεια έκδοσης εισιτηρίων για το 100% του γηπέδου οπότε καμπάνιες πώλησης διαρκείας εισιτηρίων είναι δύσκολο να γίνουν. Η ποσόστωση δημιουργεί ένα πρόβλημα σίγουρα: το ποιος και με ποια κριτήρια θα πάρει εισιτήριο είναι δύσκολο θέμα προς συζήτηση. Αλλά όσο κι αν η συζήτηση μοιάζει άβολη η Σουπερλίγκα πρέπει να την ξεκινήσει και να παρουσιάσει και τις θέσεις της. Και γιατί δεν βλέπω μεγάλη διάθεση από την πλευρά της κυβέρνησης να προχωρήσει στο άνοιγμα των γηπέδων: στο Υπουργείο Προστασίας του Πολίτη το θεωρούν μέχρι και πρόβλημα. Κι από αυτά που βλέπω δεν λέω ότι έχουν και άδικο απαραίτητα.
Το τελευταίο τρίμηνο είχαμε επίθεση στον Πασχαλάκη στις εξέδρες της Τούμπας, επίσκεψη οπαδών στην προπόνηση του ΠΑΟ, κατήχηση των παικτών της ΑΕΚ από οπαδούς μέσα στο ΟΑΚΑ μετά τη λήξη του ματς με τον Ολυμπιακό, μαχαιρώματα στη Νέα Σμύρνη πριν το Πανιώνιος - Ηλιούπολη και ντου οπαδών του Ολυμπιακού στην Ακρόπολη – συγχωρείστε με αν κάτι ξέχασα. Δεν είναι όλα ίδια ως περιστατικά, αλλά όλα δείχνουν ότι υπάρχει μια περίεργη ένταση έως και ανεξήγητη: στη Νέα Σμύρνη την περασμένη Κυριακή μαχαιρωθήκανε όσοι πριν κάτι μήνες διαδήλωσαν κατά της αστυνομικής βίας παρέα! Ωστόσο όλα αυτά μου δημιουργούν την υποψία πως αν δεν υπάρξουν πρωτοβουλίες και δεσμεύσεις από τις ΠΑΕ της μεγάλης κατηγορίας το άνοιγμα των γηπέδων με διάφορα προσχήματα θα πηγαίνει όλο και πιο πίσω.
Δεν βοηθά και η απειλή του Υφυπουργού κ. Νίκου Χαρδαλιά με βάση την οποία θα σταματούσε το πρωτάθλημα της Σουπερλίγκ2. Η καταγγελία τελικά δεν έγινε, αλλά προέκυψαν δυο πράγματα: το πρώτο ότι η μη τήρηση των πρωτοκόλλων δεν περνά απαρατήρητη (όσο κι αν τώρα συγχωρέθηκε) και το δεύτερο ότι αρκεί μια απόφαση της Επιτροπής Επειδημιολόγων για να κλείσουν τα γήπεδα και πάλι. Οι ΠΑΕ βρίσκονται υπό την ομηρεία του Κράτους.
Συζήτηση για προϋποθέσεις
Υπάρχει ωστόσο περιθώριο για συζήτηση. Ο Υφυπουργός Αθλητισμού κ. Λευτέρης Αυγενάκης (που μου μοιάζει να θέλει το άνοιγμα των γηπέδων) είπε χθες ότι «συζήτηση για τη μερική επιστροφή φιλάθλων στα γήπεδα δεν μπορεί να ανοίξει τώρα. Από Ιούνιο και μετά, πάντοτε σε συσχέτιση με τη θετική πορεία του προγράμματος εμβολιασμών και με την αναγκαία συγκρότηση ειδικών πρωτοκόλλων, μπορούμε ν αρχίσουμε να συζητάμε». Η πάσα σε όλους τους ενδιαφερόμενους είναι καλή. Διότι βάζει δυο παραμέτρους: τη θετική πορεία των εμβολιασμών και την ανάγκη ενός πρωτοκόλλου. Η Σουπερλίγκα, αν θέλει να ξανανοίξουν τα γήπεδα, πρέπει να πατήσει σε αυτά ακριβώς τα δεδομένα: να ζητήσει ν ανοίξουν τα γήπεδα αρχικά για τους εμβολιασμένους και να προτείνει παράλληλα τρόπους που θα κάνουν το γήπεδο προσβάσιμο. Τα self test π.χ μπορεί να είναι χρήσιμα και για αυτό. Και πιο πολύ από όσο πιστεύουμε.
Χρειάζεται φυσικά σοβαρότητα. Το να προτείνει π.χ η ΕΠΟ διοργάνωση τελικού με 25 χιλιάδες φιλάθλους παρόντες και να βγάζει την επόμενη ανακοίνωση που να λέει πως ο αριθμός των παρόντων θα υποδειχθεί από τους λοιμοξιολόγους γιατί δεν είναι δική της δουλειά καθιστά κάθε συζήτηση φαρσοκωμωδία. Αλλά από την ΕΠΟ που έλεγε πως η Ριζούπολη είναι γήπεδο έτοιμο να φιλοξενήσει για ματς Τσάμπιονς λιγκ δεν περιμένω τίποτα. Η Λίγκα πρέπει να κάνει μια πρόταση. Σοβαρή, τεκμηριωμένη και λογική ώστε να έχει λόγο για το τι θα συμβεί. Φυσικά χρειάζεται και η καλή θέληση του Κράτους. Που αν π.χ συνδέσει το άνοιγμα των γηπέδων με τα εμβόλια θα κάνει πολλούς που σκέφτονται το αν θέλουν να τα κάνουν, να πάρουν την απόφαση να εμβολιαστούν. Διότι αρκετές Κυριακές πέρασαν μακριά από την ομάδα και δεν αντέχουν άλλες.
