Μου μοιάζει απίστευτο ότι αυτή την εβδομάδα, μετά από πέντε ολόκληρους μήνες, θα έχουμε ματς του Τσάμπιονς λιγκ: το Σάββατο θα ξέρουμε την οκτάδα των προημιτελικών. Ο τρόπος που θα ολοκληρωθεί η διοργάνωση, δηλαδή με ένα Final 8 στην Λισσαβόνα, μεγαλώνει τις πιθανότητες να τελειώσουν όλα με μια έκπληξη, αν και φαβορί υπάρχουν. Βοηθά πάντως την πιθανότητας της έκπληξης και η κλήρωση των αγώνων, που είναι ήδη γνωστή.

Τα απλά και τα πολύπλοκα

Θυμίζω ότι ο νικητής του ζευγαριού Αταλάντα – Παρί Σεν Ζερμέν κι ο νικητής του ζευγαριού Λειψία – Ατλέτικο Μαδρίτης θα αναμετρηθούν στον ημιτελικό για μια θέση στον τελικό: όλα τα ματς είναι μονά. Από τις τέσσερις αυτές ομάδες παρουσία σε τελικό έχει να επιδείξει μόνο η Ατλέτικο του Ντιέγκο Σιμεόνε, που από το βράδυ του περασμένου Μάρτη που απέκλεισε την πρωταθλήτρια Ευρώπης Λίβερπουλ μας έδειξε τα δόντια της. Στην κάτω πλευρά του ταμπλό το πράγμα είναι περισσότερο πολύπλοκο. Η Μπάγερν, που θα κάνει μια καλή προπόνηση με την Τσέλσι, άνετη χάρη στη νίκη της με 3-0 στο πρώτο ματς, περιμένει όποιον περάσει από το ζευγάρι Σιτυ - Ρεάλ (1-2 το πρώτο ματς για τους Αγγλους) και στο αλλο ζευγαρι θα εχουμε όποιους προκριθουν απο τα ματς Μπαρτσελόνα - Ναπολι και Γιούβε -Λιόν. Η Γιούβε τελείωσε το καμπιονάτο κουρασμένη, η Λιόν έκανε μια καλή πρόβα άμυνας στον τελικό του γαλλικού Σουπερκάπ κόντρα στην Παρί (0-0), αλλά δεν έχει συνεχόμενα παιγνίδια από τον περασμένο Μάρτιο.

Χωρίς να ξεγράφω τη Γιούβε, που σέβομαι, το ζευγάρι του δεύτερου ημιτελικού μπορεί να είναι Μάντσεστερ Σίτυ – Μπαρτσελόνα, δηλαδή μια συνάντηση του Πεπ Γκουαρντιόλα με τον Λιο Μέσι. Αρκεί η απογοητευμένη Μπάρτσα να μην στραβοπάτήσει στη ρεβάνς του Καμπ Νου με τη Νάπολι (πρώτο ματς 1-1) και η Σίτυ να διατηρήσει το αβαντάζ που έχει απέναντι στη Ρεάλ την οποία κέρδισε με 1-2 στο Μπερναμπέου και να αποκλείσει την Μπαγερν: δεν είναι εύκολο. Η UEFA το ζευγάρι το θέλει: όχι τυχαία επέτρεψε την διεξαγωγή του ματς Μπάρτσα – Νάπολι στην Βαρκελώνη παρά τα εκατοντάδες κρούσματα φορέων του ιού, που καταγράφονται εκεί κάθε μέρα.    

Παρί – Μπάγερν λέει το ταμπλό, αλλά…

Το ταμπλό λέει ότι ο τελικός μπορεί να είναι Παρί – Μπάγερν: οι πρωταθλητές Γαλλίας έχουν σχετικά εύκολο δρόμο, οι πρωταθλητές Γερμανίας είναι σε φόρμα. Οι δύο ήταν οι καλύτερες της φάσης των ομίλων: έκαναν τους περισσότερους βαθμούς. Και οι δυο, όμως, δεν έμοιαζαν τον Δεκέμβρη αγωνιστικά και τόσο αξιόπιστες. Η Παρί κουβαλούσε το παραδοσιακό της πρόβλημα να προκριθεί στα προημιτελικά και η δεύτερη έχει προβλήματα και στο γερμανικό πρωτάθλημα, ενώ είχε αλλάξει και προπονητή. Μερικούς μήνες μετά η πραγματικότητα των δυο είναι ολότελα διαφορετική. Η Παρί απέκλεισε την Ντόρτμουντ, έχει μπροστά της βατούς αντιπάλους μέχρι τον τελικό, αλλά το γαλλικό πρωτάθλημα έχει διακοπεί από το Μάρτιο κι αυτό μπορεί να της στοιχίσει: η Αταλάντα είναι φορμαρισμένη και τρέχει – τίποτα μαζί της δεν θα είναι απλό. Από την άλλη η Μπάγερν, μετά την επανέναρξη του γερμανικού πρωταθλήματος, εμφανίστηκε σε καταπληκτική κατάσταση κι έκανε μόνο νίκες! Αλλά μέχρι τον τελικό μπορεί να βρει μπροστά της δυο ομάδες απο την τετράδα που περιλαμβάνει τις Γιουβέντους, Μπάρτσελόνα, Σίτυ, Ρεάλ Μαδρίτης. Τίποτα εύκολο δηλαδή.

Δεν έχει ξαναγίνει

Εχουμε μπροστά μας ένα Τσάμπιονς λιγκ στου οποίου τη συνέχεια υπάρχουν ομάδες που έχουν ολοκληρώσει τη δουλειά στα εθνικά τους πρωταθλήματα: δεν έχει ξαναγίνει. Η εξέλιξη στα πρωταθλήματα αυτά θα παίξει σίγουρα κάποιο ρόλο, αλλά για την ώρα υπάρχουν μόνο ερωτηματικά. Η Μπάγερν, η Γιουβέντους και η Ρεάλ κέρδισαν τον τίτλο στη χώρα τους, με όπλο την αγωνιστική τους σταθερότητα, αλλά κανείς δεν μπορεί να εκτιμήσει αν αυτό θα «αδειάσει» τους παίκτες τους ή θα τους «γκαζώσει». Η Παρί είναι πρωταθλήτρια αλλά και χωρίς αγωνιστικό ρυθμό από το Μάρτη. Είναι επίσης δύσκολο να εκτιμήσεις αν οι αποτυχίες στο πρωτάθλημα θα έχουν επιπτώσεις στην συνέχεια για ομάδες όπως η Μπαρτσελόνα, η Λειψία, η Νάπολι κτλ. Η Μπάρτσα είναι η μόνη, που ενώ ήταν στην κορυφή της βαθμολογίας της Λίγκα πριν αυτή διακοπεί, έχασε το πρωτάθλημα μετά την επανέναρξη. Αυτό δεν είναι σίγουρα καλό σημάδι, αλλά μιλάμε για μια μεγάλη ομάδα και μια τέτοια ομάδα μπορεί να σώσει την σεζόν της κερδίζοντας το Τσάμπιονς λιγκ, πόσο μάλλον όταν τα ματς που σε αυτό έχει να δώσει μέχρι το τέλος είναι όλα κι όλα τέσσερα! Η Νάπολι δεν εξασφάλισε την παρουσία της στο Τσάμπιονς λιγκ της επόμενης σεζόν μέσω του Καμπιονάτο, αλλά κέρδισε το κύπελλο Ιταλίας, πράγμα που σημαίνει πως μια ανθεκτικότητα σε μονό παιγνίδι την έχει. Η Λειψία στη Μπουντεσλίγκα κατέρρευσε, αλλά είναι μια ομάδα χωρίς άγχος. Και η Ατλέτικο Μαδρίτης με την οποία θα αγωνιστεί στα προημιτελικά προτιμά να είναι αουτσάιντερ κι όχι φαβορί. Η ομάδα του Σιμεόνε μοιάζει η αληθινή ήρεμη δύναμη: ξέρει τη διοργάνωση, έχει εμπιστοσύνη στις δυνάμεις της και κουβαλάει ένα τεράστιο σερί 16 παιγνιδιών χωρίς ήττα χάρη στην αμυντική της οργάνωση. Αλλά δεν έχει πια ένα Γκρισμάν ή ένα Τόρες ή έστω τον Ντιέγκο Κόστα σε καλή κατάσταση για να την πάρει από το χέρι. Ο Μοράτα είναι ασταθής. Κι ο Ζοάο Φέλιξ είναι μονίμως τραυματίας: κανείς δεν ξέρει αν θα προλάβει να παίξει σε κάποια ματς.

Αψυχη αλλά όμορφη

Είναι μάλλον ευκολότερο να μιλήσει κανείς για τα χαρακτηριστικά κάποιων ομάδων όπως αυτά τα είδαμε μετά την επανέναρξη των πρωταθλημάτων. Η Ρεάλ που κέρδισε το ισπανικό πρωτάθλημα, χάρη στον πραγματισμό του Ζινεντίν Ζιντάν έδειξε μια αξιοσημείωτη ικανότητα να κερδίζει παιγνίδια στο γκολ – χωρίς δηλαδή να ξεσπά στην κάθε Οσασούνα και στην κάθε Χετάφε φορτώνοντάς τες γκολ όπως συνηθίζει. Αυτό το κάνει η αντίπαλός της, πριν τα προημιτελικά, δηλαδή η Μάντσεστερ Σίτυ του Πεπ Γκουαρντιόλα που είναι θεαματική αλλά και κομμάτι άψυχη: έβαλε τέσσερα γκολ στη Λίβερπουλ π.χ αλλά έχασε τον ημιτελικό του κυπέλλου Αγγλίας από την Αρσεναλ – δηλαδή ένα ματς στο οποίο μπήκε ένα μεγάλο «πρέπει» - αν δεν αντέχει την πίεση του αποτελέσματος πρωταθλήτρια Ευρώπης δεν μπορεί να γίνει, μολονότι τα 102 γκολ που έχει πετύχει στην Πρέμιερ λιγκ μαρτυρούν πως δεν της λείπει τίποτα. Συνηθισμένη να κερδίζει είναι και η μόνιμη πρωταθλήτρια Ιταλίας Γιουβέντους. Αλλά η Κυρία κάνει περιπάτους στο Καμπιονάτο γιατί όλοι την τρέμουν: στην Ευρώπη τη φοβούνται λίγοι.

Ποιοι θα σεληνιαστούν

Είναι λογικό να πιστεύει κανείς ότι τη διαφορά θα την κάνουν τελικά οι προικισμένες μονάδες. Αλλά κανείς δεν είναι σε θέση να εκτιμήσει σε τι κατάσταση θα εμφανιστούν αυγουστιάτικα όσοι κατακτήσεις του Τσάμπιονς λιγκ έχουν υπογράψει. Ο ισχυρός άνδρας της Μπάγερν κ. Κάλε Ρουμενίγκε λέει ότι στον Λεβαντόφσκι αξίζει φέτος η Χρυσή Μπάλα: είναι καιρός ο ασταμάτητος Πολωνός να το αποδείξει. Τη Ρεάλ πρέπει να την σηκώσει στις πλάτες του ο Μπενζεμά.  Ο Ρονάλντο κάνει τα μπάνια του με την αρραβωνιαστικιά του: στην επανέναρξη του Καμπιονάτο υπήρξε παραγωγικός στο γήπεδο, όσο και στο Ινσταγκραμ, ωστόσο κανείς δεν ξέρει πόση ενέργεια κουβαλά. Ο Λίο Μέσι στην επανέναρξη εμφανίστηκε ξυρισμένος και με μακριά μαλλιά: το look θύμισε τον εικοσάχρονο Μέσι που θαυμάσαμε κάποτε, αλλά είναι πιά μεγάλο παιδί κι έχει κι ένα συμβόλαιο με την Μπάρτσα που δεν ανανεώθηκε. Ο Νεϊμάρ μάλλον είναι καλά – λέω μάλλον γιατί είναι μήνες που δεν ακούμε νέα του. Υπάρχουν φυσικά κάποιοι που αδημονούν να δείξουν ότι ωρίμασαν. Ο Ομπλακ θέλει να αποδείξει ότι κακώς τον ξεχνάμε όταν μιλάμε για τους καλύτερους τερματοφύλακες του κόσμου. Ο Ντε Μπρόιν θέλει να υπογράψει μια μεγάλη ευρωπαϊκή διοργάνωση. Ο Εμ Παπέ θέλει απλά να είναι καλά.

Το αυγουστιάτικο Τσάμπιονς λιγκ είναι σαν τα αυγουστιάτικα φεγγάρια. Λαμπερό σίγουρα. Αλλά και κομμάτι παράξενο. Δεν είναι λίγοι αυτοί που δηλώνουν ότι τέτοια εποχή σεληνιάζονται…