Σήμερα έχουμε τον πρώτο τελικό ευρωπαϊκής διοργάνωσης της σεζόν: τον αγγλικό τελικό του Europa League. Στο Μπιλμπάο θα αναμετρηθούν η Τότεναμ και η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ. Πρόκειται για τον τελικό που η UEFA δεν ήθελε για κανένα λόγο κι όχι γιατί στην Νιον δεν αγαπούν τους τελικούς μεταξύ ομάδων της ίδιας χώρας: είναι πλέον συχνότατο φαινόμενο – αυτός είναι ο δωδέκατος στην ιστορία των ευρωπαϊκών διοργανώσεων. Ο φόβος εν προκειμένω έχει να κάνει με την πιθανότητα να βρεθούν στην πόλη των Βάσκων χιλιάδες Αγγλοι χωρίς εισιτήρια. Το Μπιλμπάο δεν είναι ευρωπαϊκή μεγαλούπολη ώστε η τοπική αστυνομία να καταφέρει να βάλει τους οπαδούς των δύο ομάδων τόσο μακριά ώστε να μην υπάρχει πιθανότητα να συναντηθούν: θα είναι όλοι μαζί.
Οι τελικοί αρχίζουν να γίνονται λίγο σπαζοκεφαλιά για την UEFA: είμαι βέβαιος ότι στην Νιον ζηλεύουν τους Αγγλους που τους κάνουν όλους στο Γουέμπλεϊ. Αλλωστε κι αυτοί αν μπορούσαν στο Γουέμπλεϊ θα τους έκαναν: πόσο μάλλον αν γνώριζαν πως θα φτάνουν σε αυτούς αγγλικές ομάδες.
Δύσκολα κι εύκολα
Η Τότεναμ και η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ αποτελούν απόδειξη ότι ειδικά για τις αγγλικές ομάδες του καιρού μας η ευρωπαϊκή διάκριση είναι ευκολότερη από την διάκριση στην Πρέμιερ λιγκ. Στο αγγλικό πρωτάθλημα η θέση των δύο αυτών ιστορικών και μεγάλων ομάδων αποτελεί όνειδος: η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ είναι 16η και η Τότεναμ 17η - πίσω τους στην βαθμολογία έχουν μόνο την Λέστερ, την Ιπσγουιτς και την Σαουθάμπτον που έχουν ήδη υποβιβαστεί. Και οι δυο έχουν κάνει φέτος διάφορα αρνητικά ρεκόρ στην ιστορία τους στην Πρέμιερ λιγκ: η Τότεναμ έχει υποστεί 21 ήττες, αριθμός που αντιπροσωπεύει τη χειρότερη επίδοση του συλλόγου στην κορυφαία κατηγορία της Αγγλίας εδώ και σχεδόν μισό αιώνα. Τα πράγματα δεν είναι πολύ καλύτερα για την Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, η οποία έχει γνωρίσει την ήττα 18 φορές φέτος στο αγγλικό πρωτάθλημα, γεγονός που αποτελεί τη χειρότερη επίδοση των διαβόλων από τη μακρινή σεζόν 1973-74. Και οι δύο ομάδες έχουν βρει διέξοδο από την μετριότητά τους στις βραδιές των ευρωπαϊκών τους ταξιδιών. Στο Europa League έμοιαζαν άλλες ομάδες!
Παρά τις εγχώριες δυσκολίες τους, οι δύο ομάδες έκαναν στο Europa League εντυπωσιακά πράγματα. Η Τότεναμ στον προημιτελικό απέκλεισε την Άϊντραχτ Φρανκφούρτης στις λεπτομερείς και στον ημιτελικό την Μπόντο Γκλιμτ κερδίζοντας την και στο Λονδίνο και στην πανίσχυρη έδρα της. Στην Ευρώπη κέρδιζε δείχνοντας ό,τι δεν είχε στο νησί δηλαδή αμυντική οργάνωση και αξιοζήλευτη σταθερότητα. Από την άλλη πλευρά, η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ απέκλεισε ίσως τους δύο πιο δύσκολους αντιπάλους που θα μπορούσε να βρει στην διοργάνωση: την Λυών στον προημιτελικό και την Αθλέτικ Μπιλμπάο στον ημιτελικό. Κι αν κόντρα στους Γάλλους χρειάστηκε να κάνει θαύματα στην παράταση γυρίζοντας ένα χαμένο ματς και κερδίζοντας με ένα γκολ του πολυσυζητημένου γκαφατζή Χάρι Μαγκουάιερ, την Αθλέτικ Μπιλμπάο του Ερνέστο Βαλβέρδε την απέκλεισε με δυο νίκες – την πρώτη από αυτές μάλιστα την έκανε στο ίδιο στάδιο που θα φιλοξενήσει απόψε τον τελικό και την έκανε απέναντι σε μια ομάδα που ήθελε να δώσει τον τελικό στην έδρα της. Στο ευρωπαϊκό της ταξίδι οι Κόκκινοι διάβολοι είχαν φέτος αυτοπεποίθηση και προσωπικότητα – στοιχεία που τους έλειψαν στην Πρέμιερ λιγκ και που δεν τους τα έδωσε ούτε ο νέος τους προπονητής, ο Πορτογάλος Αμορίμ που αγόρασαν (κυριολεκτικά) από την Σπόρτινγκ Λισαβώνας για να αντικαταστήσει τον Ολλανδό Τεν Χααχ με τον οποίο ξεκίνησαν την σεζόν.
Ηρωας η κλόουν
Οι δυο προπονητές είναι στο επίκεντρο της προσοχής. Ο Αγγελος Ποστέκογλου, στην δεύτερη σεζόν του στην Τότεναμ τα πήγε στο πρωτάθλημα χειρότερα από την πρώτη και είναι μάλλον παράξενο. Το επιθετικό παιγνίδι που διδάσκει θα έπρεπε να είναι την δεύτερη σεζόν πιο παραγωγικό – ίσως στην Τότεναμ μέτρησε με τον καιρό όλο και περισσότερο η απώλεια του Χάρι Κέιν. Ο Ποστέκογλου γίνεται απόψε ο πρώτος Ελληνας προπονητής που φτάνει σε ένα τελικό ευρωπαϊκής διοργάνωσης. Όταν δυο χρόνια πριν είχε ανακοινωθεί η πρόσληψή του η βρετανική εφημερίδα Gurdian έγραψε ότι η Τότεναμ εμπιστεύεται έναν «πολίτη του κόσμου». Εν μέρει έχει δίκιο. Ο Ποστέκογλου γεννήθηκε στην Αθήνα το 1965, αλλά με την οικογένειά του βρέθηκε στην Αυστραλία σε ηλικία 5 ετών γιατί οι γονείς του δεν άντεχαν τη Χούντα. Ωστόσο δηλώνει Ελληνας και το είπε και στην χθεσινή του συνέντευξη ότι για αυτό νιώθει υπερήφανος! Δεν ήταν πάντως όσο χαρούμενος θα έπρεπε για την πρώτη του συμμετοχή σε ένα ευρωπαϊκό τελικό. Τον έχει πικράνει κυρίως ένα δημοσίευμα στο οποίο ο συντάκτης προσπαθούσε να απαντήσει στην ερώτηση αν ο Ποστέκογλου είναι ήρωας ή κλόουν – ο Ποστέκογλου τον διέκρινε μεταξύ των παρευρισκόμενων στην συνέντευξη Τύπου και του είπε πως μετά από 26 χρόνια καριέρας δεν αξίζει τέτοια αντιμετώπιση. Οι φήμες ότι μπορεί να απολυθεί από την Τότεναμ, αν δεν κερδίσει απόψε το τρόπαιο, είναι δύσκολα διαχειρίσιμες. «Το να κερδίσεις ένα τίτλο με την Τότεναμ είναι κάτι σαν ιεραποστολή» υπενθύμισε.
Αξιζε ο θόρυβος;
Ο Αμορίμ από την άλλη δεν έχει τέτοια προβλήματα. Στο Μάντσεστερ γίνεται εκστρατεία παλαίμαχων της ομάδας που ζητάνε από την διοίκηση να του δοθεί χρόνος παρά τα μετριότατα αποτελέσματα στην Πρέμιερ λιγκ. Η αλήθεια είναι πως η εικόνα της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ στην Πρέμιερ Λιγκ δεν άλλαξε μετά την πρόσληψή του. Μετά από μια εκτός έδρας ισοπαλία (1–1) κόντρα στην Ίπσουιτς ο ίδιος είπε ότι είναι προπονητής όχι θαυματοποιός. «Μια ομάδα συνηθισμένη να διεκδικεί το πρωτάθλημα, είναι δύσκολο να έχει άριστη συμπεριφορά όταν ακόμα και η πιο μεγάλη νίκη της δεν της επιτρέπει πια να το διεκδικήσει» είπε αποδίδοντας τις μέτριες εμφανίσεις στην έλλειψη στόχου. Ίσως είχε δίκιο. Στο Europa League το οποίο η ομάδα του μπορούσε να το κερδίσει, οι εμφανίσεις της ήταν αμέσως καλές. Οι νίκες της στην Ευρώπη βοηθούσαν στην διάρκεια της σεζόν να ξεχνιούνται γρήγορα τα αποτελέσματα στο πρωτάθλημα. Το οποίο βέβαια οι Κόκκινοι Διάβολοι τελειώνουν απογοητευτικά: το μυαλό τους καιρό τώρα είναι στο Europa League και μόνο. Ο Αμορίμ είχε πάντως κέφια. Είπε πως ένας τίτλος δεν θα βοηθήσει τον ίδιο να περάσει στην ιστορία της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ απλώς θα τον γλυτώσει από την ετικέτα του χειρότερου προπονητής της (!) την οποία διεκδικεί με βάση τα όσα έκανε η ομάδα στο πρωτάθλημα. Είπε επίσης ότι ο Μπρούνο Φερνάντεζ που ήταν στην συνέντευξη δίπλα του θα γίνει καλύτερος προπονητής από τον ίδιο(!) αρκεί να μάθει να θυμώνει λιγότερο με τους παίκτες κι όταν τον ρώτησαν τι σημαίνει η κατάκτηση του Europa League είπε πως αν αυτή έρθει απλά θα τον βλέπουν όλοι στο Μάντσεστερ λίγο καλύτερα, χωρίς να αναρωτιούνται αν ο θόρυβος που έγινε για τον ερχομό του άξιζε τον κόπο.
Δεν θα έχει τον Λιχτ, αλλά έτσι κι αλλιώς δύσκολα θα κέρδιζε το αποψινό ματς από την άμυνα. Το ίδιο βέβαια ισχύει και για την Τότεναμ: με τον τρόπο που συνήθως αγωνίζεται για να κερδίσει πρέπει να πετύχει ένα γκολ παραπάνω – το να μην δεχτεί γκολ μοιάζει δύσκολο.
Όλα σε ένα βράδυ
Η Τότεναμ είχε κερδίσει φέτος όλους τους αγώνες της με τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ. Εχει μια νίκη με ένα καθαρό 3-0 στο Ολντ Τράφορντ, μια οριακή νίκη με 1-0 εντός έδρας και μια συγκλονιστική νίκη με 4-3 στα προημιτελικά του Λιγκ Καπ. Αλλά απόψε αυτά δεν μετράνε. Οι δυο ομάδες παίζουν για ένα τρόπαιο που θα σώσει μια κατεστραμμένη χρονιά. Ο νικητής θα παίζει του χρόνου Τσάμπιονς λιγκ. Από την κόλαση στον παράδεισο σε ένα βράδυ.
